Πολύ ενδιαφέρον η συζήτηση με το τρόπο και το ύφος της. Να βάλω μερικές ακόμα παραμέτρους στη συζήτηση.
1) Τα Manga έχουν μεγαλύτερη ποικιλία, όχι λογοκρισία. Επίσης υποθέτω ότι τα manga που διαβάζουν κάποιοι στα τρένα και στις διαδρομές προφανώς το κάνουν για να περάσουν την ώρα τους. Δεν νομίζω ότι είναι το ίδιο με το να αφιερώνει κάποιος τον ελεύθερο του χρόνο για να βλέπει anime με τις ώρες, να τα κατεβάζει, να κάνει back up, να κάνει trade, να ενημερώνεται από site, να^n. Εγώ έχω περιέργεια πόσοι μεγαλύτεροι διαβάζουν manga σπίτι τους ή στον πραγματικά ελεύθερο τους χρόνο. Όχι στον χρόνο που έτσι και αλλιώς χαμένος είναι και πρέπει τον περάσουν κάπως. Χαρακτηριστικά θυμάμαι που έλεγε ότι είναι πολύ πιθανό κάποιος που το διαβάζει στο τρένο στην στάση να το πετάξει(αντιδιαστολή με τον κλασικό otaku item maniac). Όλα αυτά βέβαια ελέγχονται, αν και το διάβασα από βιβλίο που έκανε αφιέρωμα σε manga.
2) H προκατάληψη απέναντι στα anime δεν οφείλεται μόνο στο free. Η πλειoψηφία των anime δεν είναι ούτε τέχνη ούτε τίποτα. Marketing και μια τεράστια βιομηχανία θεάματος είναι. Moe, kawai, lolicon, ecchii, fanboism, fanservice, κλισέ, ανακύκλωση ιστοριών-θεματολογίας, etc απευθύνοται σε ένστικτα, τάσεις "αγοραστικού" κοινού. Δε νομίζω ότι ο σκοπός τους είναι να αφυπνίσουν πνευματικά κάποιον.
Επειδή έχει υπάρξει και παρόμοια συζήτηση και αλλού και για να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια παραθέτω Link. Έχουν σχέση και με κάποια τα οποία έχω κάνει νίξει πάνω.
http://www.animeplanet.gr/forum/viewtopic.php?t=4025&highlight=%E3%F9%ED%DF%E1Εδώ να πω ότι προσωπικά πολλά anime μου είναι αδιάφορα όσο αδιάφορα μου είναι επίσης οι μεξικάνικες σειρές, ο μανουσάκης και τέτοιου είδους σειρές, αμερικανιές σε σειρές και ταινίες, τα μπουζούκια κτλπ. Και το αν βλέπω ή κάνω και από τα παραπάνω δεν τα κατοχυρώνει ως μορφές τέχνης. Και το junk food πχ το τρώμε και είναι νόστιμο, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι θρεπτικό.
Πέρα από τη συνήθεια-συμπάθεια στο "κινούμενο σχέδιο", μεγάλη σημασία παίζει και το τι έχει να λάβει ο απέναντι από τον ποιητή(sic), πράγμα που δεν είναι το ίδιο για κάθε ηλικία. Εγώ μπορώ να καταλάβω εσάς γιατί από μικρός έβλεπα cartoon. Λίγο μεγαλύτερος όμως ( 28 ) μπορώ να καταλάβω πλέον και όσους δε βλέπουν cartoon και δε τους αρέσουν, πολύ περισσότερο τους γονείς μας. Εδώ να πω ότι εξίσου "παιδιάστικο" μου κάνει να πορώνεται κάποιος για μια ομάδα, για τα μπουζούκια, για τα αμάξια etc. Αλλά και αυτό δεν είναι επιχείρημα στο αν η πλειοψηφία των anime είναι καλλιτεχνικά δημιουργήματα τα οποία μπορούν να τα παρακολουθήσουν όλοι.
Να καταλήξω ότι αν μας αρέσει αυτό που κάνουμε δε χρειαζόμαστε ούτε την επιβεβαίωση ούτε να ντρεπόμαστε για αυτό. Αρκεί και εμείς από την πλευρά μας να έχουμε αυτογνωσία και να μην εξωραϊζουμε καταστάσεις.
Πριν δυσανασχετήσετε να πω ότι αυτή είναι μια άλλη άποψη. Διαβάστε και το link και όλη τη συζήτηση όπως κύλισε. Με πολλά από αυτά που λέτε συμφωνώ. Απλά θα ήθελα να δώσω και άλλες οπτικές γωνίες στο θέμα. Συμφωνώ ότι μέρος της προκατάληψης (hentai αντί για anime) οφείλεται σε βλαμμένους αλλά δε θεωρώ ότι είναι μόνο αυτό ή κυρίως αυτό. Πιστεύω ότι μεγάλη ευθύνη έχει και η ίδια η φύση της πλειοψηφίας των anime, η οποία συμβάλει στην "προκατάληψη" για την παιδικότητα των anime.
Ps:Επειδή αναφέρθηκε και εδώ το free. Αυτά στο παρακάτω link έχουν να κάνουν με τέχνη και art?
http://www.anime.gr/forum/viewtopic.php?t=974Δε μας φταίει μόνο το free. Και οι παρακάτω foto δεν είναι κάτι που είναι εξωτικό φρούτο για τους anime fans. Για μένα όταν το βρακάκι πάει σε βυζάκι και μετά πάει σε λεσβιακές υπονείξεις και αποδείξεις, όλο αυτό το θέμα σε porno μου κάνει, και hentai επί προκειμένου. Το αν φαίνονται γεννητικά όργανα ή όχι ενώ το υπονούμενο πάει σύννεφο (το λεσβιακό δε, το θεωρώ ωμά εννούμενο σε μερικά), μάλλον κρύβομαι πίσω από το δάκτυλο μου. To έντεχνα σεξιστικό σχέδιο τελικά είναι moe, kawai ί τείνει προς το hentai? Δε μιλάω για ecchii γιατί με τους τυπικούς υποκριτικούς κανόνες ότι έχει γυμνό βυζάκι είναι hentai, όπως και ότι έχει λίγο παραπάνω αίμα είναι για ενήλικες (θα διαβάσετε ενδιαφέροντες απόψεις για το τελευταίο στο link που σας έδωσα).
Τα αναφέρω γιατί το υπερβολικό ecchii, fanservice σε πάρα πολλές σειρές περισσότερο σα πρόφαση λειτουργεί στα μάτια μου παρά ως μέσο έκφρασης (περισσότερο εξάπτουν το ένστικτο παρά το πνεύμα). Να θυμίσω και τα διάφορα ωραία remakes σειρών (τα οποία έχω την εντύπωση ότι τους fans των συγκεκριμένων anime έχουν στόχο).
Ps^2: Love and Pop αποστολή εξ ετελέσθει. Σχετικό και άσχετο. ^_^
), τα παλιά anime του Osamu Tezuka, και μερικά απομωνομένα anime όπως το Doraemon ή το Sazae-san.
(αν κατάλαβα καλά,αυτά δεν μας είπες?)
(μετάξύ αστείου και σοβαρού.Μάλλον για να με κάνει να χαρώ κιόλας)
