947 replies to this topic

[Phantom Duck]

Σε αυτές τις 13 σελίδες λίγο πολύ διαβάζω τα ίδια πράγματα. Έτσι είναι τελικά τα πράγματα ? Είμαστε τόσο αδικημένοι πια από τον υπόλοιπο κόσμο ?

Μου αρέσουν τα anime αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω αν κάποιος δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτά. Οι παρέες μου ξέρουν πως ασχολούμαι γενικά με κόμικς και κινούμενα σχέδια. Αν κάποια φορά το φέρει η συζήτηση αναλύω περισσότερο το θέμα "κόμικς/κινούμενα". Μερικές φορές που κάποιος δείχνει πως ενδιαφέρεται για το θέμα προχωράω την συζήτηση. Αλλά αν δεν ενδιαφερθεί σταματάω.

Έχω ένα μέρος στο internet να μιλάω για αυτά τα θέματα και μου αρκεί. Έχω γνωρίσει από κοντά αρκετά άτομα από εδώ μέσα και όποτε βρισκόμαστε μιλάμε για τα anime. Αλλά μου φαίνεται κουραστικό με μια παρέα να μιλάμε μόνο για αυτά.
Δεν λέω καλά τα anime αλλά είναι κουραστικό να ασχολούμαι συνέχεια με αυτά. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, αλλά για μένα τα anime είναι μία ασχολία που μου αρέσει να κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο. Δεν είναι τρόπος ζωής.

Και εμένα σε κάποια φάση μου έχουν πετάξει "α, λες αυτά τα κινέζικα ?" Ε, αφού δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα. Τι να κάνω, να αρχίσω να εκνευρίζομαι ? Και εγώ πριν αρχίσω να ασχολούμαι με αυτά κινέζικα τα έλεγα. Δεν έχω την απαίτηση από κάποιον να ξέρει το θέμα "anime". Ο μέσος Έλληνας πολίτης έχει την άποψη "κινούμενα σχέδια = παιδικά". Αυτή η άποψή του είναι απόλυτα δικαιολογημένη αφού τα μόνα anime που έχει δει είναι ό,τι προβάλλεται στην τηλεόραση.

Όταν άρχισα να βλέπω anime, δεν είχα φανταστεί πως υπάρχει τόση ποικιλία στην θεματολογία τους. Όλα άρχισαν όταν έψαχνα να βρω κινούμενα σχέδια, και επειδή τα anime προωθούνται πολύ στο internet κατέληξα εκεί που κατέληξα. Όμως δεν είχα φανταστεί ούτε κατά διάνοια πως υπάρχουν τίτλοι που απευθύνονται και σε ενήλικες "Monster, Gankutsuou, NGE, GITS και η λίστα συνεχίζεται). Πως λοιπόν να έχω την απαίτηση από κάποιον που δεν ασχολείται με το θέμα, να μην λέει anime=παιδικά κινούμενα.Αφού και εγώ την ίδια εντύπωση είχα πριν αρχίσω να ασχολούμαι.

Το να κάνω παρέα με ορισμένα άτομα και να μιλάμε μόνο για ένα συγκεκριμένο θέμα, μου φαίνεται κουραστικό/ανούσιο. Είτε αυτό το θέμα λέγεται anime, είτε μουσική, είτε βιντεοπαιχνίδια ή οτιδήποτε άλλο. Μου φέρνει προς otaku αυτό το πράγμα.

Δεν ξέρω αν συμφωνούν κι άλλοι με εμένα, πάντως αυτήν την άποψη έχω γύρω απ' το θέμα.

[Kenny]

Το πρόβλημα ξεκινάει όταν οι άλλοι σε ζαλίζουν να "αλλάξεις", να "γίνεις άνθρωπος" κ.τ.λ.. Αν η κατάσταση δεν φτάσει εκεί, όλα είναι μέλι-γάλα. "Εσείς τα γούστα σας κι εγώ τα δικά μου."

Και φυσικά, όταν θα συναντηθούμε δεν θα μιλάμε μόνο για anime... τα μέλη αυτού το forum έχουμε δείξει ότι δεν είμαστε μονοδιάστατα όντα.

[red pyramid]

Και φυσικά, όταν θα συναντηθούμε δεν θα μιλάμε μόνο για anime... τα μέλη αυτού το forum έχουμε δείξει ότι δεν είμαστε μονοδιάστατα όντα.

Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα -αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει,άουτς!-

[Vetus]

Και εμένα σε κάποια φάση μου έχουν πετάξει "α, λες αυτά τα κινέζικα ?" Ε, αφού δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα. Τι να κάνω, να αρχίσω να εκνευρίζομαι ? Και εγώ πριν αρχίσω να ασχολούμαι με αυτά κινέζικα τα έλεγα. Δεν έχω την απαίτηση από κάποιον να ξέρει το θέμα "anime". Ο μέσος Έλληνας πολίτης έχει την άποψη "κινούμενα σχέδια = παιδικά". Αυτή η άποψή του είναι απόλυτα δικαιολογημένη αφού τα μόνα anime που έχει δει είναι ό,τι προβάλλεται στην τηλεόραση.

To θέμα, όμως, είναι ότι ακόμα κι αν τους εξηγήσεις ή του δείξεις ότι δεν είναι όλα τα κινούμενα σχέδια παιδικά κι ότι άλλο κινέζικα κι άλλο ιαπωνέζικα εξακολουθούν να στην "λένε" επειδή το θεωρούν μαγκιά ή επειδή δεν είναι των γούστων τους τα anime. OK, κι εμένα δεν μ' αρέσει η μπάλα, αλλά δεν κάθομαι να του τα πρήζω γι' αυτό!

[JigokuNeko]

Σε αυτές τις 13 σελίδες λίγο πολύ διαβάζω τα ίδια πράγματα. Έτσι είναι τελικά τα πράγματα ? Είμαστε τόσο αδικημένοι πια από τον υπόλοιπο κόσμο ?

αδικημενοι ειμαστε σε γενικες γραμμες αλλα οχι επειδη θα θελαμε τα ανιμε να ειναι χομπυ καθε ελληνικου νοικοκυριου. και λογικο και επομενο ειναι οτι δεν καθομαστε και μιλαμε *μονο* για αυτα με τις παρεες μας. δεν βγηκαν ολοι απο το ιδιο καρμπον--και ελεος αν γινοταν αυτο! το θεμα ειναι στην αντιμετωπιση του στυλ-->"σου παω κοντρα γιατι τα γουστα σου ειναι μλκιες και θα κανεις αυτα που κανουν ολοι οι υπολοιποι με το ζορι γιατι αλλιως εισαι καμμενη/νος!". μια χαρα συννενοουμαι με παρεες που ουτε ειχαν--ουτε θα εχουν ετσι οπως το κοβω--σχεση με ανιμε. προσωπικα δεν εχω ποτε προσπαθησει να επιβαλλω τα γουστα μου στους αλλους αλλα οπως σεβομαι εγω το δικαιωμα τους να ειναι οτι ειναι ετσι περιμενω και απο αυτους.

Κι άμα δεν θέλουμε να κάνουμε ότι κανουν οι περισσότεροι-υπόλοιποι, κι άμα μας σκοτίζουνε τη μανέστρα.."για το καλό μας, γιατί έτσι όπως πάμε...θα...",
πάντα θα υπάρχει ένας "Ορνιθόρυγχος" παραπέρα στη γωνία, να τους τον δείξουμε.
Πρός απάντηση τους! Γιατί εκτός από την επίδειξη του "Ορνιθόρυγχου", υπάρχουν και λεκτικά επιχειρήματα. Το θέμα είναι... θα κάτσουν ν' ακούσουν ή θα ψάχνουν να δούν τον "Ορνιθόρυγχο" που.."τρελλή είσαι κυρά μου? Δεν είναι τίποτα εκεί..." ??

πες τα!
τελικα πιστευω οτι το θεμα δεν ειναι αν σε καποιον αρεσουν τα ανιμε, τα βιντεοπαιχνιδια ή το...βελονακι. ζηλευουν καθαρα και μονο το οτι τολμας να διαφερεις και--ω!τι αισχος!--νοιωθεις καλα με τον εαυτο σου αντι να κρυβεσαι σε καμμια γωνια.

γιατι οπως φαινεται...

Η μιζέρια στην Ελλάδα είναι κολλητική ασθένεια!

[phm]

Χμμ, θα έλεγα ότι συμφωνώ αρκετά με τον phantom duck. Και ναι όντως ο κόσμος είναι σχετικά κολλημένος στην Ελλάδα (και όχι μόνο) αλλά το θέμα νομίζω είναι όχι μόνο αν ασχολήσαι με κάποιο "περίεργο" χόμπι αλλά κυρίως πόσο ασχολείσαι.

Αν ας πούμε κάνεις ότι κάνεις στην ζωή σου και βλέπεις anime και μετά σε λένε να τα παρατήσεις κλπ κλπ εκύ όντως δεν έχουν δικαίωμα να το λένε και αδικούμαστε. Αν όμως εσύ καίγεσαι όλη μέρα με αυτά, ε ότι χόμπι και αν είναι θα ήταν θεωρητικά δικαιολογημένο να σου το λένε. Και λέω θεωρητικά γιατί κακά τα ψέματα υπάρχουν άλλα χόμπι που δεν θεωρείται και τόσο κακό να ασχολήσαι και να φανατίζεσαι (βλέπε πχ αθλητικά). Αλλά μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο να λέμε ότι είμαστε υπεραδικημένοι εφόσον ασχολούμαστε ΤΟΣΟ με τα anime.

[JigokuNeko]

ενταξει, δεν λεμε για hardcore otaku που με το που ανοιγουν το ματι το πρωι μεχρι το βραδυ ενα πραμα κανουν και ξεχνανε μεχρι και να φανε απο την πορωση. λεμε για ολους αυτους που το αγαπανε μεν το αθλημα αλλα εχουν και αλλες ασχολιες. προσωπικα μου την εχουν πει πολυ περισσοτερες φορες για τη ζωγραφικη και το διαβασμα(και μαλιστα βιβλιων και οχι manga!) παρα για τα ανιμε.

αλλα αυτο που με εκνευριζει αφανταστα ειναι τα δυο μετρα δυο σταθμα.
πχ. αν διαβασω στο μετρο ενα shojo manga θα με κοιτανε περιεργα, αν ομως διαβαζω το comsopolitan τοτε ολα οκ.
αν πω οτι ειδα το ταδε επισοδειο ανιμε χτες αντι για το παραπεντε θα κουνανε το κεφαλι τους.
αν δωσω 70 γιουρια για τη wacom tablet "ειναι πολλα" αλλα αν τα δωσω για το κομμωτηριο ειναι "επενδυση".

εστω και αν ο χρονος/χρημα που αφιερωνεις ειναι ιδιος, αυτοματα η "περιεργη ασχολια" γινεται χαμενος χρονος/χρημα γιατι δεν συμφωνει με την πλειοψηφια.

[Quajafrie]

Σε αυτές τις 13 σελίδες λίγο πολύ διαβάζω τα ίδια πράγματα. Έτσι είναι τελικά τα πράγματα ? Είμαστε τόσο αδικημένοι πια από τον υπόλοιπο κόσμο ?

Μου αρέσουν τα anime αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω αν κάποιος δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτά. Οι παρέες μου ξέρουν πως ασχολούμαι γενικά με κόμικς και κινούμενα σχέδια. Αν κάποια φορά το φέρει η συζήτηση αναλύω περισσότερο το θέμα "κόμικς/κινούμενα". Μερικές φορές που κάποιος δείχνει πως ενδιαφέρεται για το θέμα προχωράω την συζήτηση. Αλλά αν δεν ενδιαφερθεί σταματάω.

Έχω ένα μέρος στο internet να μιλάω για αυτά τα θέματα και μου αρκεί. Έχω γνωρίσει από κοντά αρκετά άτομα από εδώ μέσα και όποτε βρισκόμαστε μιλάμε για τα anime. Αλλά μου φαίνεται κουραστικό με μια παρέα να μιλάμε μόνο για αυτά.
Δεν λέω καλά τα anime αλλά είναι κουραστικό να ασχολούμαι συνέχεια με αυτά. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, αλλά για μένα τα anime είναι μία ασχολία που μου αρέσει να κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο. Δεν είναι τρόπος ζωής.

Και εμένα σε κάποια φάση μου έχουν πετάξει "α, λες αυτά τα κινέζικα ?" Ε, αφού δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα. Τι να κάνω, να αρχίσω να εκνευρίζομαι ? Και εγώ πριν αρχίσω να ασχολούμαι με αυτά κινέζικα τα έλεγα. Δεν έχω την απαίτηση από κάποιον να ξέρει το θέμα "anime". Ο μέσος Έλληνας πολίτης έχει την άποψη "κινούμενα σχέδια = παιδικά". Αυτή η άποψή του είναι απόλυτα δικαιολογημένη αφού τα μόνα anime που έχει δει είναι ό,τι προβάλλεται στην τηλεόραση.

Όταν άρχισα να βλέπω anime, δεν είχα φανταστεί πως υπάρχει τόση ποικιλία στην θεματολογία τους. Όλα άρχισαν όταν έψαχνα να βρω κινούμενα σχέδια, και επειδή τα anime προωθούνται πολύ στο internet κατέληξα εκεί που κατέληξα. Όμως δεν είχα φανταστεί ούτε κατά διάνοια πως υπάρχουν τίτλοι που απευθύνονται και σε ενήλικες "Monster, Gankutsuou, NGE, GITS και η λίστα συνεχίζεται). Πως λοιπόν να έχω την απαίτηση από κάποιον που δεν ασχολείται με το θέμα, να μην λέει anime=παιδικά κινούμενα.Αφού και εγώ την ίδια εντύπωση είχα πριν αρχίσω να ασχολούμαι.

Το να κάνω παρέα με ορισμένα άτομα και να μιλάμε μόνο για ένα συγκεκριμένο θέμα, μου φαίνεται κουραστικό/ανούσιο. Είτε αυτό το θέμα λέγεται anime, είτε μουσική, είτε βιντεοπαιχνίδια ή οτιδήποτε άλλο. Μου φέρνει προς otaku αυτό το πράγμα.

Δεν ξέρω αν συμφωνούν κι άλλοι με εμένα, πάντως αυτήν την άποψη έχω γύρω απ' το θέμα.

Συμφωνώ στα πάντα.

Διαβάζοντας τα posts αυτού του topic νομίζω ότι βρίσκομαι σε άλλη χώρα δηλαδή. Τόση πίεση πια από τους άλλους...; Αναρωτιέμαι. Εντάξει, αν το παιδί μου δεν έβγαινε από το σπίτι και έβλεπε 24/7 anime θα ήλπιζα να αλλάξει κι εγώ. Αλλά αν έχεις τις παρέες σου, έχεις τους φίλους σου, ασχολείσαι και με άλλα πράγματα και ούτω καθ' εξής μου φαίνεται πολύ περίεργο αν κάποιους σου ζητήσει 'να γίνεις άνθρωπος'.

Είναι πολύ εύκολο να αφήνουμε τον εαυτό μας απ' έξω σε όλα αυτά. Μίζεροι, απαράδεκτοι, αμαθείς, απαίδευτοι, απολίτιστοι, όλα αυτά είναι όλοι οι άλλοι Έλληνες, ενώ εμείς είμαστε οι διαφορετικοί, οι ξεχωριστοί. Σιγά ρε τους επαναστάτες που είμαστε!

Είναι μια χαρά λογικό να μη γνωρίζει το αντικείμενο η πλειοψηφία των ανθρώπων. Και εντάξει, είναι λογικό να πετάξουν το υπονοούμενο τους αν πιστεύουν πως anime είναι μόνο τα pokemon. Έτσι είναι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι Έλληνες. Μήπως εσείς το παίρνετε λίγο κατάκαρδα; Προσωπικά δεν θυμάμαι να μ' έχουν κριτικάρει ποτέ από τότε που μπήκα στο Λύκειο. Είχα φτιάξει πέρυσι όμιλο anime στο σχολείο (φέτος σκέφτομαι να είναι γενικά 'cult club' [] γιατί το ενδιαφέρον μου για τα anime έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό), ερχόταν αρκετός κόσμος να πάρει μια ματιά κιόλας, όλα ήταν μια χαρά.

τελικα πιστευω οτι το θεμα δεν ειναι αν σε καποιον αρεσουν τα ανιμε, τα βιντεοπαιχνιδια ή το...βελονακι. ζηλευουν καθαρα και μονο το οτι τολμας να διαφερεις και--ω!τι αισχος!--νοιωθεις καλα με τον εαυτο σου αντι να κρυβεσαι σε καμμια γωνια.

Ναι, σίγουρα, αυτό ζηλεύουν! Μην προσπαθείτε να βρίσκετε βαθύτερα κίνητρα στα πάντα...

[Vetus]

προσωπικα μου την εχουν πει πολυ περισσοτερες φορες για τη ζωγραφικη και το διαβασμα(και μαλιστα βιβλιων και οχι manga!) παρα για τα ανιμε.

OΡΙΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ;

[JigokuNeko]

OΡΙΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ;

α) υπαρχει μεγαλυτερη πιθανοτητα καποιος να με δει να σκιτσαρω στο μπλοκακι μου παρα να βλεπω ανιμε.
β) η αντιμετωπιση των γυρω ειναι λιγοτερο ανεκτικη στο διαφορετικο οσο αυξανουν οι ηλικιες.
οταν ημουν 15χρονο κανενας δε μου ελεγε τιποτα γιατι πολυ απλα ημουν "ενα χαζοχαρουμενο και θα της περασει". αλλο 15 ομως, και αλλο 30 που πλεον ολοι--απο το (αν)υπερ-βλητο σοι μεχρι τους συναδελφους και την παρεα του γκομενου--θεωρουν οτι εχεις σοβαροτερα πραματα να κανεις.

[PreToRiaN]

Ειναι μια χαρα λογικο να μη γνωριζει το αντικειμενο η πλειοψηφια των ανθρωπων

εδω πιστευω οτι εισαι λαθος.Αλλο να μην γνωριζω για μια δραστηριοτητα και αλλο να ειμαι προκατελειμενος γιαυτη και να τη χλευαζω χωρις να εχω μπει καν στη διαδικασια να την ψαξω βαθυτερα, και ακομα χειροτερα να προσβαλω καποιον επειδει ασχολειται με αυτην. Μπορει η απερισκεπτη αποριψη ενος αντικειμενου να ειναι κατι το λογικο για σενα επειδη το βλεπεις σε πολους γυρω σου αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ειναι και σωστο(το λεω αυτο γιατι και εγω πολλες φορες ειμουν αιριστικος και απολυτος με θεματα που δεν ειχα τη παραμικρη ιδεα ).
Και οπως προαναφερθηκαν και οι υπολοιποι δεν μιλαμε και καμενους αλλα για απλους φανς.
Απο αποψη περιγυρου δεν μου ειπαν ποτε τιποτα για τα ανιμε και απο φιλους λιγοι βλεπουν.

[Tomodachi2]

.... Αλλά αν έχεις τις παρέες σου, έχεις τους φίλους σου, ασχολείσαι και με άλλα πράγματα και ούτω καθ' εξής μου φαίνεται πολύ περίεργο αν κάποιους σου ζητήσει 'να γίνεις άνθρωπος'.

Αν ήσουν, για παράδειγμα, γυναίκα από 25 ετών και άνω, θα "αντιλαμβανόσουν" καλύτερα τι σημαίνει αυτό που υπογράμμισα με bold, αν και σε ποστς από jigokuNeko και δικά μου, αναφερόμαστε....

Είναι πολύ εύκολο να αφήνουμε τον εαυτό μας απ' έξω σε όλα αυτά. Μίζεροι, απαράδεκτοι, αμαθείς, απαίδευτοι, απολίτιστοι, όλα αυτά είναι όλοι οι άλλοι Έλληνες, ενώ εμείς είμαστε οι διαφορετικοί, οι ξεχωριστοί. Σιγά ρε τους επαναστάτες που είμαστε!

Chigaimasu! Ποιός είπε οτι ειμαστε επαναστάτες και φοβεροί τύποι? Διαφορετικά ενδιαφέροντα εχουμε μόνο. Ενδιαφεροντα. Άλλο "ενδιαφέροντα" και άλλο "κολλήματα". Ριξε άλλη μια ματιά σε πόστς που γίνανε παραπάνω, σε παρακαλώ....

Είναι μια χαρά λογικό να μη γνωρίζει το αντικείμενο η πλειοψηφία των ανθρώπων. Και εντάξει, είναι λογικό να πετάξουν το υπονοούμενο τους αν πιστεύουν πως anime είναι μόνο τα pokemon. Έτσι είναι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι Έλληνες. Μήπως εσείς το παίρνετε λίγο κατάκαρδα;

Δείξαμε μήπως σε κανένα απ τα παραπάνω ποστς ότι έχουμε βάλει πλερέζα? Ρίξε άλλη μια ματιά σε παραπάνω ποστς, ίδιως σε πόστς που έχουν γίνει από άτομα από 23 ετών και πάνω.

τελικα πιστευω οτι το θεμα δεν ειναι αν σε καποιον αρεσουν τα ανιμε, τα βιντεοπαιχνιδια ή το...βελονακι. ζηλευουν καθαρα και μονο το οτι τολμας να διαφερεις και--ω!τι αισχος!--νοιωθεις καλα με τον εαυτο σου αντι να κρυβεσαι σε καμμια γωνια.

Ναι, σίγουρα, αυτό ζηλεύουν! Μην προσπαθείτε να βρίσκετε βαθύτερα κίνητρα στα πάντα...

...εδώ, απλώς θα ήθελα να μου διευκρινίσεις αν ήθελες να δόσεις τόνους ειρωνίας σ' αυτή τη φράση σου. Γιατί αυτό μου φάνηκε. Αλλά ίσως να κάνω και λάθος. Πες μας.

Λοιπόν, Quajafrie, αυτά που βλέπεις τώρα σε italic font, ήμουν σε δίλλημα, για το αν θα ήταν καλύτερα να στα πω σε pm....
Σε όσα ποστς δικά σου έχω δει ως τώρα, έχω προσωπικά διακρίνει, την προσπάθεια σου να δείξεις έναν ποιοτικό κι όσο γίνεται αντικειμενικό αντίλογο. Αντιλογο.
Που είναι, για μένα, όμως το θέμα? Είναι στο ότι χρειάζεται κάποιος γνώσεις (όχι μόνο μέσω στενών σπουδών) αλλά και εμπειρία στη ζωή, για να μπορεί ο αντιλογός σου να είναι πιο ποιοτικός και αποτελεσματικός στους περισσότερους από αυτούς που τον ακούνε.
Εσύ ΔΕΝ πας να το παίξεις εξυπνάκιας. Προσπαθείς να κάνεις αντίλογο σοβαρό, αλλά δε σε βοηθά, το ότι είσαι ακόμα μικρός σε ηλικία, ακόμα μαθητής λυκείου, και δεν εχεις αποκτήσει ακόμα γνώση της ζωής. Και εμπειρίες. Μ' αποτέλεσμα, ο αντιλογος σου να μην είναι τόσο ισχυρός τελικά, όσο θα περίμενες.
Γι αυτό σου είπα παραπάνω, κοιτα ιδιώςτα πόστς των ατόμων που έχουν καποια μεγαλύτερη από σενα ηλικία-εμπειρια για το πως είναι η καθημερινότητα...
Κανεις φιλότιμη προσπάθεια, αλλά σου λείπει ακόμα η εμπειρία. Εχεις καιρό μπροστά σου.
Και εννοείται ότι δεν καθομαι να στο παίξω δασκάλα δω πέρα! Σου λέω την άποψη μου.

Ούτε τους αδικημένους παριστάνουμε, ούτε τους οδυρώμενους, ουτε μας αδικεί η κενωνία. Μιλάμε για τον ευρύτερο περιγυρό μας, αναφέροντας σκηνικά που εχουν συμβεί και αφορούν τα ενδιαφεροντα μας. Αλλώστε το λεει και ο τίτλος.
"Ανιμε και ο (ευρύτερος-συμπληρώνω εγώ) περίγυρός σας"...

[Dain]

Να πω κάτι. Είμαι 40-κάτι χρόνων. Ποτέ δε σκέφτηκα πως ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, ή επαναστατικό ή να επιδειχθώ αλλιώς από τους άλλους για να ξεχωρίσω ή να νιώσω τη "γλύκα του αδικημένου" ή του επαναστάτη μέσα από χόμπυ.
Έκανα πάντα, ασχολιόμουν δηλαδή, με ό,τι ήθελα, επειδή έτσι ήθελα. Επειδή έτσι ένιωθα πιο όμορφα, πιο μαγευτικά, πιο ολοκληρωμένος, πιο χαρούμενος, πιο καλά.
Αυτό πολλοί δεν το καταλάβαιναν, μερικοί το καταλάβαιναν. Όσοι δεν το καταλάβαιναν με απόρριπταν κάνοντάς με να "επαναστατήσω" στην απόρριψή τους, να νιώσω "διαφορετικός", να είμαι "ξέχωρος" με την έννοια του "διαχωρισμένου" έως και να αυτοαμφισβητηθώ.
Και πόναγε αυτό. Κάποτε.
Όχι πια και ποτέ ξανά! Είμαι αυτός που είμαι και δε δέχομαι να μου βάζουν ταμπέλες. Σ'αυτό ναι. Επαναστατώ και θα επαναστατώ πάντα.

Σίγουρα δεν ασχολούμαι μόνο με ανιμε/κόμικς κλπ. Με πολλά άλλα πράγματα. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί, ειδικά στη δαχτυλοδείχνουσα κοινωνία μας, που κολλάνε με ένα πράγμα διαφορετικό από τα συνήθη. Όμως ισχύει, εκ πείρας, πως με αρκετούς, μορφωμένους ξένους που έτυχε να γνωρίσω ή να δουλέψω μαζί, δεν κρίνουν τις ασχολίες των άλλων σαν παράξενες ή αλλόκοτες. Η προσωπική μου εμπειρία αυτό μου έχει πει.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να επαναστατήσει κανείς, και ένα χόμπυ σίγουρα δεν είναι ο πιο θεμιτός τρόπος. Προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να ασχολείται π.χ. με το Σταρ Τρεκ επειδή ήθελε να "επαναστατήσει" προς τους γονείς ή τους δασκάλους του. Ούτε ξέρω κανέναν να ασχολήθηκε με κάτι ασυνήθιστο για λόγους "ποζεριάς". Αν κάποιος κάνει κάτι από ποζεριά, είμαι βέβαιος πως θα έβρισκε κάτι πολύ πιο αποδεκτό κοινωνικά και "γουάου" από τα ανιμε.
Just my 2 lepta on the matter from the anime.gr "pouro" με τον τόνο στο ρό.

[Bushido]

εμενα είναι οι φίλοι mo ούρου βλέπουν "ανιμε"..οι άλλοι που δη βλέπουν μου σπάνε τα νεύρα...αρτίν άλλη η μάνα μου όχι απλά δη μου λέει τίποτα αλλα τις προάλλες μου νοίκιασε k "ανιμε" dvd απτό video club
i love you mama!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Tomodachi2]

Dain, σε πάω!

...και +1 "respect'a coin!!