134 replies to this topic

[°•πίΟu-πίΟu•°™]

Πιστευω πως ναι, γιατι γεμισαν οι ωρες μου με τον καλυτερο τροπο. Απεκτησα μεγαλη φαντασια και εξασκηθηκα περισσοτερο στο σκιτσο (εμπευση παιδι μου!). Επισης βγηκαν εξω διαφορα συναισθηματα που δεν ηξερα πως εχω και γενικα αποτελει τωρα πια το ανιμε για μενα κομματι της ζωης μου.

[Kenny]

ANIME

It's cheaper than socializing.

Όχι αν τα παίρνεις αυθεντικά όμως.

Το έλεγα κυνικά.

[himawarinosekai]

Ηθικό δίδαγμα. Καλά είναι οπότε να παίζουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πλάκα κάνω. Τώρα με αυτό που είπες δεν ξέρω αν μπορώ να συμφωνήσω. Σημασία έχει πόσο σε επηρεάζει αυτό το ένα χόμπι και πόσο επιδρά στην ζωή σου. Στην δικιά μου θα έλεγα σχεδόν καθόλου. Πως εννοείς την λέξη «παθητικότητα»; Δηλαδή να κάθετε σε μια γωνία να ασχολείται non stop μόνο με ένα χόμπι και να μην μπορεί να λάβει αποφάσεις και να δράσει όταν επιβάλλετε μήπως;

Παθητικότητα είναι έλλειψη ενεργητικότητας. Παθητικός δέκτης είσαι όταν δεν παράγεις έργο. Η παρακολούθηση των άνιμε είναι μια παθητική διαδικασία. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη (τις περισσότερες φορές δεν απαιτεί καθόλου σκέψη) και δεν εμπεριέχει κάποια μορφή αλληλεπίδρασης. Ναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο ενεργητική ενασχόληση απ' τα άνιμε.

Αυτό που με λυπεί ειναι να διαβάζω πως αν δεν είχα τα άνιμε δε θα είχα τί να κάνω, γέμισαν τις ώρες μου με τον καλύτερο τρόπο κλπ κλπ.

Μερικά ενεργητικά χόμπυ που υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο

1) Αθλητικά (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πόλο, πατινάζ, τένις, πεζοπορία, mountaineering, κολύμβηση κλπ κλπ κλπ)
2) Καλλιτεχνικά (μουσικά όργανα, φωνητική, χορός, σχέδιο, ζωγραφική, συγγραφή, μαγειρική, σχέδιο ρούχων, πλέξιμο (!) μέχρι και video editing και σκηνοθεσία)
3) Φιλοσοφικά (κάθεσαι ξάπλα στο κρεβάτι και αναλύεις το ταβάνι σου. Προτιμότερο απ' το να ξοδεύεις όλο σου τον ελεύθερο χρόνο στα άνιμε)
4) Κοινωνικά (πας μια βόλτα με την παρέα σου και κουβεντιάζεις, πας στα μπουζούκια, πάς στο λούνα πάρκ, πας για φαγητό ή έστω πας να κυνηγήσεις τον άντρα ή τη γυναίκα των ονείρων σου )
5) Κοινωνικής προσφοράς (γίνεσαι εθελοντής σε μια φιλανθρωπική οργάνωση ή έστω σε μια φιλοζωική.)
6) Πνευματικά (μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, παρακολουθείς ανοιχτά σεμινάρια πάνω σ' ένα θέμα που σ' ενδιαφέρει, ψάχνεις στο ίντερνετ να ενημερωθείς για κάτι που σου κινεί την περιέργεια)

Πολύ ωραία τα άνιμε αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια πολύ χαριτωμένη εικονική πραγματικότητα. Αλλού είναι η ζωή και μάλιστα αλλιώς είναι η ζωή...

[Cassiel]

Ναι άλλα ένα χόμπι είναι αυτό απλά που λέει η λέξη...χόμπι.Για να το έχεις πρέπει να σου αρέσει.Δεν θα ξεκινήσεις ένα άλλο μόνο και μόνο για να το έχεις και επειδή είναι ενεργητικό.Ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά και μπορεί να τον καλύπτει από μόνο του το χόμπι τον anime.Προφανώς και δεν είναι καλό από άποψη υγείας και κοινωνικών σχέσεων η συνεχής ενασχόληση με ένα χόμπι, -οποιοδήποτε να είναι και αυτό-.Από εκεί και πέρα όλα υπόκεινται στην κρίση του καθενός και πιστεύω καταλαβαίνεις ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να κατακρίνει προσωπικές επιλογές άλλου ατόμου που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση και επίδραση στον ίδιο. Αν του αρέσει του άλλου να λιώνει μερόνυχτα βλέποντας anime ας το κάνει.

[himawarinosekai]

Από εκεί και πέρα όλα υπόκεινται στην κρίση του καθενός και πιστεύω καταλαβαίνεις ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να κατακρίνει προσωπικές επιλογές άλλου ατόμου που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση και επίδραση στον ίδιο. Αν του αρέσει του άλλου να λιώνει μερόνυχτα βλέποντας anime ας το κάνει.

Δεν κατακρίνω τα παιδιά. (Αλλά και αν τα κατέκρινα θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμά μου να ασκήσω αυτή την κριτική μέσα σε λογικά πλαίσια.) Στην προκειμένη περίπτωση διαβάζω κάτι που θεωρώ ως στραβοπάτημα και αποφασίζω ότι είναι καλύτερο να το γράψω γιατί υπάρχει μια απειροελάχιστη πιθανότητα να το διαβάσει κάποιος και να καταλάβει τί εννοώ.

Το να βλέπεις άνιμε δεν είναι χόμπι. Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω. Δεν αποτελεί χόμπι κάθε τί με το οποίο σκοτώνεις την ώρα σου. Το χόμπι απαιτεί απελευθέρωση ενέργειας και συνεπώς δημιουργία. Αλλά και να ήταν χόμπι, η υπερβολική ενασχόληση μαζί του δολοφονεί εγκεφαλικά κύτταρα και περιορίζει τη σκέψη. Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη όμως.

[Cassiel]

Μα δεν λέω ότι το κάνεις.Αν αυτό ήθελα να πω θα το έγραφα και ευθέως.Γενικά μιλάω.Ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει όσο αυτό το κάτι δεν αφορά/ενοχλεί τον άλλο. Τώρα η έννοια που δίνεις στην λέξη χόμπι όμως με βρίσκει ασύμφωνο.Δεν νομίζω ότι απαιτεί κάποια "απελευθέρωση και δημιουργία" όπως λες. Δηλαδή ας πούμε ούτε η συλλογή γραμματοσήμων δεν είναι χόμπι με βάση την άποψη σου;Από την άλλη πως μπορούν τα anime να περιορίσουν την σκέψη σου; Αυτό το κάνουν κατά την άποψη μου αυτά που προβάλει η ελληνική τηλεόραση που είναι το ένα αντιγραφή του άλλου και τα οποία κινούνται στα στενόμυαλα πρότυπα που έχει αφομοιώσει η κοινωνία μας. Τα anime αντιθέτως πιστεύω εξιτάρουν την σκέψη.

[himawarinosekai]

Μα δεν λέω ότι το κάνεις.Αν αυτό ήθελα να πω θα το έγραφα και ευθέως.

Το οτι το έγραψες απευθυνόμενος σ' εμένα το θεώρησα αρκετά ευθύ. Ομως σε πιστεύω.

Τώρα η έννοια που δίνεις στην λέξη χόμπι όμως με βρίσκει ασύμφωνο.Δεν νομίζω ότι απαιτεί κάποια "απελευθέρωση και δημιουργία" όπως λες. Δηλαδή ας πούμε ούτε η συλλογή γραμματοσήμων δεν είναι χόμπι με βάση την άποψη σου;

Θα είμαι σύντομη σ' αυτό το κομμάτι γιατί είναι οφ τόπικ. Όχι η συλλογή πραγμάτων γενικότερα δεν είναι χόμπι. Εκτός αν είναι χόμπι το ότι πρέπει κάθε μέρα να δουλεύουμε για να συλλέξουμε λεφτά στην τράπεζα.

Από την άλλη πως μπορούν τα anime να περιορίσουν την σκέψη σου; Αυτό το κάνουν κατά την άποψη μου αυτά που προβάλει η ελληνική τηλεόραση που είναι το ένα αντιγραφή του άλλου και τα οποία κινούνται στα στενόμυαλα πρότυπα που έχει αφομοιώσει η κοινωνία μας. Τα anime αντιθέτως πιστεύω εξιτάρουν την σκέψη

Όλα τα δημιουργήματα που εντάσσονται σε κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα, αποδέχονται κάποιες κοινές βασικές αρχές των οποίων δέκτης είναι ο θεατής. Όπως ο ροκάς θα αφήσει μακρύ μαλλί, όπως ο έντεχνος θα βάλει φουλάρι, έτσι και ο ανιμόπληκτος θα αγοράσει φιγούρες. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι κακό. Όμως όταν εκτίθεσαι αποκλειστικά σε ένα καλλιτεχνικό ρεύμα, μοιραία η σκέψη σου θα προσανατολισθεί/ καθοδηγηθεί σ' ένα βαθμό απ' τις αρχές του ρεύματος. Τα άνιμε είναι μεν σαν όαση μπροστά στη χολιγουντιανή ή την ελληνική τηλεοπτική παραγωγή, αλλά δεν παύουν να ειναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μαζικής παραγωγής κλισαρισμένη τέχνη, στην οποία από ένα σημείο και μετά προσαρμόζεται και επαναπαύεται ο εγκέφαλος του μέσου θεατή.


Τώρα σε σχέση με το ότι εξιτάρουν τη σκέψη μας. Αν τα άνιμε εξίταραν τη σκέψη μας, τότε στα ανιμε θρέντς, θα έβλεπες τους χρήστες να την ξεδιπλώνουν (τη σκέψη τους) Αντ' αυτού, η πλειοψηφία περιορίζεται σε ένα δυο προτάσεις. Για μένα αυτό είναι απόδειξη ότι τα άνιμε ακόμα και αν μπορούν, τελικά δεν εξιτάρουν τη σκέψη, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

[Cassiel]

Όλα τα δημιουργήματα που εντάσσονται σε κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα, αποδέχονται κάποιες κοινές βασικές αρχές των οποίων δέκτης είναι ο θεατής. Όπως ο ροκάς θα αφήσει μακρύ μαλλί, όπως ο έντεχνος θα βάλει φουλάρι, έτσι και ο ανιμόπληκτος θα αγοράσει φιγούρες. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι κακό. Όμως όταν εκτίθεσαι αποκλειστικά σε ένα καλλιτεχνικό ρεύμα, μοιραία η σκέψη σου θα προσανατολισθεί/ καθοδηγηθεί σ' ένα βαθμό απ' τις αρχές του ρεύματος. Τα άνιμε είναι μεν σαν όαση μπροστά στη χολιγουντιανή ή την ελληνική τηλεοπτική παραγωγή, αλλά δεν παύουν να ειναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μαζικής παραγωγής κλισαρισμένη τέχνη, στην οποία από ένα σημείο και μετά προσαρμόζεται και επαναπαύεται ο εγκέφαλος του μέσου θεατή.

Τώρα σε σχέση με το ότι εξιτάρουν τη σκέψη μας. Αν τα άνιμε εξίταραν τη σκέψη μας, τότε στα ανιμε θρέντς, θα έβλεπες τους χρήστες να την ξεδιπλώνουν (τη σκέψη τους) Αντ' αυτού, η πλειοψηφία περιορίζεται σε ένα δυο προτάσεις. Για μένα αυτό είναι απόδειξη ότι τα άνιμε ακόμα και αν μπορούν, τελικά δεν εξιτάρουν τη σκέψη, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Για την πρώτη παράγραφο απλά έχω να πω ότι κορεσμός υπάρχει παντού και κανένας τομέας δεν μένει ανέπαφος από αυτόν.Οπότε λογικό είναι να λες ότι υπάρχει μαζική παραγωγή κλισαρισμένης τέχνης.Αυτά που βλέπει κάποιος όμως -λογικά- δεν είναι τα κλισέ αλλά αυτά που ξεχωρίζουν γιατί απλά δεν είναι.

Για την δεύτερη παράγραφο ήθελα να πω ότι εξιτάρουν την σκέψη μας όσον αφορά -άλλους- τομείς, όπως φαντασία, αντιλήψεις, θέματα χαρακτήρα/προσωπικότητας κ.τ.λ.

[Petran79]

Για την δεύτερη παράγραφο ήθελα να πω ότι εξιτάρουν την σκέψη μας όσον αφορά -άλλους- τομείς, όπως φαντασία, αντιλήψεις, θέματα χαρακτήρα/προσωπικότητας κ.τ.λ.

σωστα. υπαρχουν και αλλου ειδους νοημοσυνες και δυστηχως οι περισσοτερες παραμελουνται εντελως απο το εκπαιδευτικο συστημα αλλα και απο την κοινωνια γενικοτερα. Οι καλοι βαθμοι, η τελειοτητα στην εργασια και τα αριστεια δε κρινουν τον ανθρωπο.

Βεβαια δε σημαινει οτι πρεπει να βλεπουμε αποκλειστικα ανιμε ή να παιζουμε δεκαδες ωρες παιχνιδια. Και εγω συμφωνω να αξιοποιησουμε το χρονο δημιουργικοτερα. Τουλαχιστον να βλεπουμε κατι στο σινεμα αντι στην οθονη του υπολογιστη.

[Adventurer]

Το εχω σκεφτει πολλακις το ερωτημα του thread και δεν ξερω ποια ειναι η απαντηση. Τα ανιμε μου εχουν κανει αρκετα καλα - εχω γελασει, εχω συγκινηθει, εχω ενδιαφερθει για χαρακτηρες, εχω νιωσει αυτα που νιωθουν. Και χαρις σε αυτα γνωρισα παρα πολλα κορυφαια ατομα και εχω κανει πολυ ομορφες παρεες.

Απ'την αλλη ομως, οταν βλεπω ενα ανιμε μου αρεσει να το υπεραναλυω και να το συζηταω μεχρι τελευταιας ρανιδας - πως βλεπετε τωρα τους Zoro/Iristella καπως ετσι ημουν καποτε. Απο ενα σημειο και επειτα ομως αρχισε να επηρεαζεται η μνημη μου απο τις πολλες καταστασεις και χαρακτηρες που επρεπε να θυμαμαι, τωρα πια βλεπω ενα ανιμε και ξεχναω σε λιγη ωρα το τι εχω δει. Και εχω την εντυπωση οτι αυτο μου εχει χαλασει τη μνημη στην πραγματικη ζωη αφου κανα χρονο αφου ξεκινησα να βλεπω αρχισα να ξεχναω υπερβολικα.

θέματα χαρακτήρα/προσωπικότητας, αντιλήψεις

Ενα αλλο λαθος που εκανα ηταν που νομιζα οτι θα μαθαινα διαφορετικους χαρακτηρες/προσωπικοτητες και αντιληψεις μεσω των ανιμε. Τελικα ομως ειναι τοσο ανυπαρκτες στην πραγματικη ζωη οι περισσοτερες που μαλλον χειροτερεψαν την αντιληψη μου περι του πως σκεφτονται οι αλλοι ανθρωποι παρα τη βελτιωσαν

Και δυστυχως εχω γνωρισει ατομα που εχουν επηρεαστει τοσο απο τα πολλα ανιμε που εχουν καταντησει σε μεγαλο βαθμο αντικοινωνικοι.

*

Γενικα τα ανιμε ειναι καλο να τα αρχισει κανεις, αρκει να μην επηρεαστει απο αυτα και να μην τα βαζει πανω απο εξοδους/χομπι κτλ.

Edited by Adventurer, 04 July 2008 - 15:06.

[Zoro]

Απ'την αλλη ομως, οταν βλεπω ενα ανιμε μου αρεσει να το υπεραναλυω και να το συζηταω μεχρι τελευταιας ρανιδας - πως βλεπετε τωρα τους Zoro/Iristella καπως ετσι ημουν καποτε.

LoL γιναμε κι επισημα γνωστοι?!!

(καλα οχι πως δεν ειναι αληθεια!)

Απο ενα σημειο και επειτα ομως αρχισε να επηρεαζεται η μνημη μου απο τις πολλες καταστασεις και χαρακτηρες που επρεπε να θυμαμαι, τωρα πια βλεπω ενα ανιμε και ξεχναω σε λιγη ωρα το τι εχω δει. Και εχω την εντυπωση οτι αυτο μου εχει χαλασει τη μνημη στην πραγματικη ζωη αφου κανα χρονο αφου ξεκινησα να βλεπω αρχισα να ξεχναω υπερβολικα.

Κι εγω το παθαινω,αλλα πολυ λιγο...ευτυχως η μνημη κραταει ακομη...γενικως βλεπω προσεκτικα τα παντα,ειτε ανιμε,ειτε ταινιες....και με rewind και 2η φορα αν χρειαστει ετσι ωστε και να μην ξαναδω την σειρα για πολλα χρονια,θα την θυμαμαι...γι αυτο εχω δει τοσο λιγες σειρες....ειμαι αργος αλλα προσεκτικος viewer..(και αργος γενικως)

Ενα αλλο λαθος που εκανα ηταν που νομιζα οτι θα μαθαινα διαφορετικους χαρακτηρες/προσωπικοτητες και αντιληψεις μεσω των ανιμε. Τελικα ομως ειναι τοσο ανυπαρκτες στην πραγματικη ζωη οι περισσοτερες που μαλλον χειροτερεψαν την αντιληψη μου περι του πως σκεφτονται οι αλλοι ανθρωποι παρα τη βελτιωσαν

Και δυστυχως εχω γνωρισει ατομα που εχουν επηρεαστει τοσο απο τα πολλα ανιμε που εχουν καταντησει σε μεγαλο βαθμο αντικοινωνικοι.

*

Γενικα τα ανιμε ειναι καλο να τα αρχισει κανεις, αρκει να μην επηρεαστει απο αυτα και να μην τα βαζει πανω απο εξοδους/χομπι κτλ.

Εχεις ενα δικιο εδω δεν λεω....δυστυχως μιας και δεν εχω φιλους in anime αναγκαζομαι να τα βλεπω μονος μου και να συζηταω με τα παιδια εδω(γι αυτο λεω οτι το φορoυμ ειναι καλο)..

Αλλα σαν συνολο δεν νομιζω να με εκαναν αντικοινωνικο,ξερω να τα ξεχωριζω απο την πραγματικοτητα και οταν ειμαι με την παρεα μου απλα δεν μιλαω γι αυτα...

Αν καμια φορα απομονοθω ειναι επειδη θα χω καει με καμια σειρα και οχι γιατι εχω τπτ με τους γυρω μου

Edited by Zoro, 04 July 2008 - 15:21.

[Kenny]

Παθητικότητα είναι έλλειψη ενεργητικότητας. Παθητικός δέκτης είσαι όταν δεν παράγεις έργο. Η παρακολούθηση των άνιμε είναι μια παθητική διαδικασία. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη (τις περισσότερες φορές δεν απαιτεί καθόλου σκέψη) και δεν εμπεριέχει κάποια μορφή αλληλεπίδρασης. Ναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο ενεργητική ενασχόληση απ' τα άνιμε.

Αυτό που με λυπεί ειναι να διαβάζω πως αν δεν είχα τα άνιμε δε θα είχα τί να κάνω, γέμισαν τις ώρες μου με τον καλύτερο τρόπο κλπ κλπ.

Μερικά ενεργητικά χόμπυ που υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο

1) Αθλητικά (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πόλο, πατινάζ, τένις, πεζοπορία, mountaineering, κολύμβηση κλπ κλπ κλπ)
2) Καλλιτεχνικά (μουσικά όργανα, φωνητική, χορός, σχέδιο, ζωγραφική, συγγραφή, μαγειρική, σχέδιο ρούχων, πλέξιμο (!) μέχρι και video editing και σκηνοθεσία)
3) Φιλοσοφικά (κάθεσαι ξάπλα στο κρεβάτι και αναλύεις το ταβάνι σου. Προτιμότερο απ' το να ξοδεύεις όλο σου τον ελεύθερο χρόνο στα άνιμε)
4) Κοινωνικά (πας μια βόλτα με την παρέα σου και κουβεντιάζεις, πας στα μπουζούκια, πάς στο λούνα πάρκ, πας για φαγητό ή έστω πας να κυνηγήσεις τον άντρα ή τη γυναίκα των ονείρων σου )
5) Κοινωνικής προσφοράς (γίνεσαι εθελοντής σε μια φιλανθρωπική οργάνωση ή έστω σε μια φιλοζωική.)
6) Πνευματικά (μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, παρακολουθείς ανοιχτά σεμινάρια πάνω σ' ένα θέμα που σ' ενδιαφέρει, ψάχνεις στο ίντερνετ να ενημερωθείς για κάτι που σου κινεί την περιέργεια)

Πολύ ωραία τα άνιμε αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια πολύ χαριτωμένη εικονική πραγματικότητα. Αλλού είναι η ζωή και μάλιστα αλλιώς είναι η ζωή...

Η himawarinosekai είπε με περισσότερα λόγια αυτό που εννοούσα.

[somnium]

Παθητικότητα είναι έλλειψη ενεργητικότητας. Παθητικός δέκτης είσαι όταν δεν παράγεις έργο. Η παρακολούθηση των άνιμε είναι μια παθητική διαδικασία. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη (τις περισσότερες φορές δεν απαιτεί καθόλου σκέψη) και δεν εμπεριέχει κάποια μορφή αλληλεπίδρασης. Ναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο ενεργητική ενασχόληση απ' τα άνιμε.

Αυτό που με λυπεί ειναι να διαβάζω πως αν δεν είχα τα άνιμε δε θα είχα τί να κάνω, γέμισαν τις ώρες μου με τον καλύτερο τρόπο κλπ κλπ.

Μερικά ενεργητικά χόμπυ που υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο

1) Αθλητικά (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πόλο, πατινάζ, τένις, πεζοπορία, mountaineering, κολύμβηση κλπ κλπ κλπ)
2) Καλλιτεχνικά (μουσικά όργανα, φωνητική, χορός, σχέδιο, ζωγραφική, συγγραφή, μαγειρική, σχέδιο ρούχων, πλέξιμο (!) μέχρι και video editing και σκηνοθεσία)
3) Φιλοσοφικά (κάθεσαι ξάπλα στο κρεβάτι και αναλύεις το ταβάνι σου. Προτιμότερο απ' το να ξοδεύεις όλο σου τον ελεύθερο χρόνο στα άνιμε)
4) Κοινωνικά (πας μια βόλτα με την παρέα σου και κουβεντιάζεις, πας στα μπουζούκια, πάς στο λούνα πάρκ, πας για φαγητό ή έστω πας να κυνηγήσεις τον άντρα ή τη γυναίκα των ονείρων σου )
5) Κοινωνικής προσφοράς (γίνεσαι εθελοντής σε μια φιλανθρωπική οργάνωση ή έστω σε μια φιλοζωική.)
6) Πνευματικά (μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, παρακολουθείς ανοιχτά σεμινάρια πάνω σ' ένα θέμα που σ' ενδιαφέρει, ψάχνεις στο ίντερνετ να ενημερωθείς για κάτι που σου κινεί την περιέργεια)

Πολύ ωραία τα άνιμε αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια πολύ χαριτωμένη εικονική πραγματικότητα. Αλλού είναι η ζωή και μάλιστα αλλιώς είναι η ζωή...

Βασικα δε νομζω οτι το οποιοδηποτε hobby ειναι εξ ορισμου ενεργητικο η παθητικο.... Αυτο ειναι κατι που εξαρταται απ' τον τροπο με τον οποιο κανει και αντιλαμανεται κανεις το hobby αυτο. Δηλαδη, κατα ποσο μπορει να βαλει κανεις κριτικο πνευμα και διαθεση να επηρεαστει απο αυτο που βλεπει/ κανει. Δηλαδη, αν οταν βλεπει εναν πινακα, η ενα anime, η παιζει basket, η ζωγραφιζει, εχει το μυαλο του ανοιχτο ωστε να απορροφησει τα γεγονοτα, τις εντυπωσεις, την ατμοσφαιρα...
Το να καθεται κανεις 24/7 μπροστα στον υπολογιστη και να βλεπει οσα anime μπορει ειναι, στην καλυτερη, για να το περασει σε μια φαση και τελος. Οταν ειχα κανει μαραθωνιο το AzuDai με παρεα ηταν ομως μια πολυ ωραια εμπειρια απ' ολες τις αποψεις.

[iloveL]

ναι αν δεν ειχα βρει τα anime δεν θα ειχα φαει κολλημα με την ιαπωνια
που μου την δινει γιατι ειναι ασχημο να μενεις ελλαδα και να εχεις κολλησει με την ιαπωνια.
δεν ειναι πρακτικο xDD . κανω την ζωη μου δυσκολη λολ

[1oneiromono]

Ενα αλλο λαθος που εκανα ηταν που νομιζα οτι θα μαθαινα διαφορετικους χαρακτηρες/προσωπικοτητες και αντιληψεις μεσω των ανιμε. Τελικα ομως ειναι τοσο ανυπαρκτες στην πραγματικη ζωη οι περισσοτερες που μαλλον χειροτερεψαν την αντιληψη μου περι του πως σκεφτονται οι αλλοι ανθρωποι παρα τη βελτιωσαν

Και δυστυχως εχω γνωρισει ατομα που εχουν επηρεαστει τοσο απο τα πολλα ανιμε που εχουν καταντησει σε μεγαλο βαθμο αντικοινωνικοι.

*

Γενικα τα ανιμε ειναι καλο να τα αρχισει κανεις, αρκει να μην επηρεαστει απο αυτα και να μην τα βαζει πανω απο εξοδους/χομπι κτλ.

Με βρισκεις συμφωνο με το τελευταιο ειδικα.

Αλλα δν το βρισκω κακο κανεις να επιρεαζεται απο τις συμπεριφορες των ανιμε,...δν ειναι κακο να ειναι κανεις ειναι αθωος.

Θελω να πω οτι το καθημερινο και το συνηθες δν ειναι και το νορμαλ/σωστο ,οσο αφορα την συμπεριφορα των ανθρωπων.Αλλωστε ολοι επιρεαζονται απο κατι, διαμορφωνοντας τον χαρακτηρα τους και επειτα την
συμπεριφορα τους, και αυτα που διαμορφωνουν τον ανθρωπο αυτην την εποχη ειναι η τεχνολογια(+intrenet),ο καταναλωτισμος και ο συνεχεις ανταγωνισμος στην αγωρα εργασιας.

Βρισκω οτι (ενα συγκεκριμενο ποσοστο )των ανιμε (γτ δν ειναι ολα ποιτικα οπως και να το κανουμε) προσφερουν φαντασια (στο σχεδιο,αλλα και γενικα),εξορμηση απο την μονοτονια των χολυγουντιανων και ελλινικων τσιρων/ταινιων και μας γενιζουν αισθηματα και εννοιες οπως η φιλια ,καταδιωξη ονειρων κτλ....