294 replies to this topic

[Black Kaiser]

Είπαμε, όταν αρχίσαμε το παιχνίδι, πως όταν κάποιος παίχτης δεν θέλει να κάνει επίθεση, μπορεί να παίζει κατευθείαν την φάση τακτικής του χωρίς να του το ανακοινώνει ο Game Master.

Χάρτης

GM: Παίζει ο John Crabs (Russia) τη φάση τακτικής του.

[John Crabs]

4 εντος καστρου Ουκρανια
15 μετακινηση για καφε και Βοτκα στη Volga.

[Black Kaiser]

Χάρτης

GM: Παίζει ο Osama(Austria-Hungary) τη φάση επίθεσης του.

[Osama Bin Laden]

"Η αυτού μεγαλειότης του, ο Kaiser Osama Habsburg ο Τέταρτος θα σας δεχτεί τώρα, κύριε Tell. Παρακαλώ, ακολουθήστε με."
"Ε; ναι; Α, ναι πολύ καλά.", απάντησε ο Gottfried Tell, που είχε αφαιρεθεί χαζεύοντας τους πίνακες και την διακόσμηση του δωματίου.
Ο δημοσιογράφος ακολούθησε τον υπηρέτη μέσα από τεράστιους διαδρόμους και άχρηστα τακτοποιημένες αίθουσες.
"Να μου το θυμηθείς, θα αποδειχτεί ότι αυτός συλλέγει διαδρόμους...", σκέφτηκε ο Tell μετά από ένα μισάωρο περπάτημα σε διαδρόμους φαινομενικά ατελείωτους.
"Απο εδώ, κύριε", είπε τελικά ο υπηρέτης σταματώντας απότομα και ανοίγοντας μια μεγάλη πόρτα. "Ο Kaiser θα έρθει αμέσως".
Ο Tell βρέθηκε πάλι μόνος του σε άλλο δωμάτιο αυτή την φορά. Τα μόνα πράγματα διαφορετικά σε σχέση με το προηγούμενο δωμάτιο ήταν ένα μεγάλο ξύλινο γραφείο γεμάτο με χαρτιά και μια σκακιέρα πάνω σε βάθρο στο κέντρο του δωματίου. Ο Tell πλησίασε και έριξε μια προσεκτική ματιά στην σκακιέρα. Ήταν μια παλιά μαρμάρινη σκακιέρα, με μαρμάρινα σκαλιστά πιόνια και μια παρτίδα αφημένη στην μέση.
"Σας αρέσει το σετ μου, κύριε Tell;"
Ο Tell γύρισε να κοιτάξει. Ένας χοντρούλης άντρας μεσαίου ανασήματος με πλούσιο κατάλευκο μουστάκι και αντίστοιχες φαβορίτες είχε εμφανιστεί στο δωμάτιο.
"Ο Kaiser Osama;", ρώτησε ξαφνιασμένος ο Tell.
"Γιατί ποιον περιμένατε; Τον Aizen;", ρώτησε ο Kaiser και ξέσπασε στα γέλια.
"Ποιον;", αναρωτήθηκε παραξενεμένος ο Tell αλλά δεν ρώτησε. Ήξερε ότι ήταν στο αίμα των Kaiser να χάνουν εύκολα την υπομονή τους και πίστευε ότι ο συγκεκριμένος δεν αποτελούσε εξαίρεση.
"Καθίστε κύριε Tell. Πιστεύω ότι έχετε πολλά να με ρωτήσετε", είπε ο Kaiser δείχνοντας μια καρέκλα.
"Ναι είναι αλήθεια, υψηλότατε", απάντησε ο Tell και κάθισε στην καρέκλα. "Εννοώ, είναι ένα μοναδικό προνόμιο να μπορείς να πάρεις συνέντευξη από έναν από τους πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου."
"Τότε θα έπρεπε να μιλήσετε στον Μέττερνιχ κύριε Tell, γιατί, πραγματικά, αυτός κάνει τα πάντα σε αυτόν τον πόλεμο. Εγώ είμαι απλώς η φάτσα που βάζουν οι Σύμμαχοι στα προπαγανδιστικά φυλλάδια!"
Του Tell δεν του έκανε εντύπωση. Ήταν αλήθεια ότι από την αρχή του πολέμου, το όνομα του Μέττερνιχ εμφανιζόταν μονίμως στις εφημερίδες των συμμάχων και του Kaiser σχεδόν καθόλου.
"Γιατί, κύριε Tell, είσαστε άτυχος μέσα στην τύχη σας. Βλέπετε, εγώ δεν διαθέτω ούτε την διαβολική ευφυία του αδερφού μου Cloudhelm, ούτε την μεθοδικότητα του Σουλτάνου Babbalek, ούτε την οργανωτικότητα του Μέττερνιχ. Καταλήξατε να παίρνετε συνέντευξη από τον μόνο πρωταγωνιστή αυτού του πολέμου που δεν έχει ούτε μια ατάκα στο σενάριο! Αλλά, παρακαλώ, ρωτήστε ό,τι θέλετε."
Ο Tell δεν ήξερε τι να ρωτήσει. Δεν περίμενε τέτοια εισαγωγή. Περίμενε έναν Kaiser χαζό και κακό και στο μυαλό του είχε φτιάξει σχέδια για το πως θα τον "στρίμωχνε" και θα τον "τάπωνε". Αλλά τώρα όλα τα σχέδια είχαν πάει στράφι.
"Για δημοσιογράφος δεν είστε και ιδιαίτερα ομιλητικός, κύριε Tell."
"Ομολογώ ότι είχα σχηματίσει άλλη εντύπωση για εσάς, μεγαλειότατε και είχα σκεφτεί τι θα σας ρωτήσω βασισμένος σε αυτήν την εντύπωση."
"Για δημοσιογράφος πέσατε πολύ εύκολα θύμα της προπαγάνδας των συμμάχων, κύριε Tell. Που να δείτε πως παρουσιάζουμε εμείς τους αρχηγούς των συμμάχων. Για παράδειγμα, οι καημένοι οι υπήκοοί μας νομίζουν ότι η βασίλισσα mono έφαγε τον βασιλιά της Φινλανδίας αφού την κατέκτησαν οι Άγγλοι."
"Κοίτα ποιος μιλάει για φαγητό..."
"Λοιπόν, θα θέλατε να ρωτήσετε κάτι κύριε Tell ή θα μπορούσα να φύγω;"
"Ναι, η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι, καθαρά από προσωπική περιέργεια. Τι συμβαίνει με την σκακιέρα εκεί πίσω;"
"Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση κύριε Tell. Ελάτε, θα σας δείξω."
Ο Kaiser οδήγησε τον Tell στην σκακιέρα και έπειτα είπε:
"Ας υποθέσουμε ότι παίζετε με τα λευκά και εγώ με τα μαύρα. Είναι ο γύρος σας και πρέπει να κάνετε ματ σε τρεις κινήσεις κύριε Tell. Αν κάνετε έστω και μία παραπάνω χάνετε."
Ο Tell μπορεί να μην ήταν επαγγελματίας σκακιστής, αλλά δεν χρειάστηκε να σκεφτεί και πολύ.
"Ματ.", ανακοίνωσε μετά από τρεις εύκολες κινήσεις. "Αλλά δεν καταλαβαίνω μεγαλειότατε."
"Υποθέστε ότι είχαμε παίξει την παρτίδα από την αρχή και είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Έχασα πολύ εύκολα, έτσι;"
"Ναι, είναι αλήθεια αυτό αλλά δεν καταλαβαίνω, μεγαλειότατε", είπε ο Tell προσπαθώντας να βρει κάποιο βαθύτερο νόημα πίσω από την συμπεριφορά του Kaiser ή τουλάχιστον κάποια απάντηση για την ύπαρξη της σκακιέρας.
"Η αλήθεια είναι πως ούτε εγώ καταλαβαίνω!", είπε ο Kaiser. "Αυτή ήταν απλώς μια παρτίδα που έπαιζα με τον Μέττερνιχ και που αφήσαμε στην μέση όταν έφυγε για το μέτωπο. Ήθελα απλώς να δω αν όντως θα τον νικούσα ή αν απλώς με άφηνε να νικάω. Τελικά αποδείχθηκε το δεύτερο. Παλιοκερατά Μέττερνιχ αν σε πιάσω στα χέρια μου θα σε δικάσω για έσχατη προδοσία!", συμπλήρωσε και διπλώθηκε στα γέλια.
"Εντάξει έκανα λάθος. Δεν είναι χαζός και κακός αλλά απλώς ηλίθιος, βλαμμένος, ζωντόβολο..."
"Τώρα θα με συγχωρέσετε, κύριε Tell αλλά πρέπει να φύγω. Είστε ελεύθερος να πάτε όπου θέλετε στο παλάτι. Οι δικοί μου έχουν ειδοποιηθεί για αυτό."
"Και αν προσπαθήσω να το σκάσω;"
"Ω, μα αυτό είναι πολύ απλό κύριε Tell. Αν δεν παρουσιαστείτε στο τρίτο ανθυποδείπνο των εφτά και σαραντατρία μετά μεσημβρίας τότε θα ανακαλύψουμε και οι δυο μας το πόσο καλά κάνει μπουμ η Βέρνη.", απάντησε ο Kaiser με ένα πλατύ χαμόγελο.
"Εμ, είδες τελικά που είχες δίκιο Gottfried; Είναι όντως και κακός και ηλίθιος...", σκέφτηκε ο Tell χωρίς να απαντήσει.
"Σας χαιρετώ λοιπόν, κύριε Tell. Παρακαλώ, αν σας κάνει κέφι, περπατήστε στον τέταρτο ανθυποδιάδρομο του τρίτου ορόφου. Είναι το καμάρι της συλλογής μου."
Ο Kaiser έφυγε αφήνοντας μόνο του στο δωμάτιο τον δημοσιογράφο.
Ο Tell έμεινε να κοιτάζει έκπληκτος για λίγο το κενό και έπειτα βγήκε για την βόλτα του στο σπίτι του παλαβού συλλέκτη διαδρόμων και Kaiser της Αυστροουγγαρίας...

-----------------------------------------------------

Επίθεση με 10 από Switzerland σε Marseille
Επίθεση με 3 από North Italy σε Marseille

Edited by Osama Bin Laden, 02 December 2012 - 02:16.

[Black Kaiser]

H συνάντηση μου με τον Kaiser Osama ήταν το highlight της δημοσιογραφικής μου καριέρας μαζί με μια συνέντευξη που μου είχε δώσει η Βασίλισσα Mono πριν πέντε χρόνια. Σε αντίθεση με αυτήν την φορά, στο Buckingham μετα την συνέντευξη όχι μόνο με άφησαν να φύγω αλλά με συνόδεψαν οι ίδιοι έξω από τις μεγάλες πύλες του ανακτόρου. Κλοτσηδόν.

Από την συνάντηση μου μαζί του αυτό που έμαθα και μου έκανε εντύπωση ήταν πως ο Kaiser Osama δεν ήθελε να κάνει πόλεμο παρότι ήταν ο δικός του ο γιος που είχε πεθάνει. (Από ένα μήλο godammit, σκοτωνόμαστε για ένα μελωμένο μήλο!). Αλλά αν έχεις αδελφό τον Kaiser της Γερμανίας των Cloudhelm η δική σου η γνώμη δεν μετρούσε και πολύ. Ωστόσο, ο Kaiser της Αυστρίας ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην γη για τον οποίο ένιωσα λιγάκι σεβασμό παρότι το iq του είναι πιο κοντά στο μηδέν παρότι στο 70. Επίσης ήταν και ο πρώτος άνθρωπος στην γη που νίκησα στο σκάκι. Πάντοτε το μισούσα αυτό το παιχνίδι. Αυτό και το τένις.

Δυστυχώς, τώρα ήμουν κλεισμένος σε ένα παλάτι δίχως διέξοδο διαφυγής. Και όλα αυτά που βλέπετε στις ταινίες, πως μπορώ δηλαδή να σκαρφαλώσω έξω από τα τείχη πατώντας σε μερικές πέτρες οι οποίες τυχαία σχηματίζουν σκαλιά ή να περάσω κρυφά μπροστά από φρουρούς που τυχαίνουν να κοιμούνται ή ακόμα χειρότερα να τους χτυπήσω από πίσω με ένα βάζο ή ένα πίνακα (δεν θα το έκανα ποτέ αυτό σε ένα έργο τέχνης) και να πέσουν αναίσθητοι για αρκετή ώρα ώστε να έχω χρόνο να ξεφύγω, εχμ... ας πούμε πως αυτά απλά δεν γίνονται. Έχω και μια άλφα ηλικία. Στην νιότη μου, τίποτα από αυτά δεν θα με εμπόδιζε. Μικρός δεν ήμουν "γατάκι". Ούτε και τώρα είμαι δηλαδή. Αχέμ*

Και εκεί που άρχιζα να χωνεύω το γεγονός πως θα έμενα στην Βιέννη κλεισμένος μέχρι το τέλος του πολέμου, άκουσα μια φωνή να μου ψιθυρίζει: "Ψίτ ψιτ ψιτ, Γκότφριντ!"

Χάρτης

Spoiler:

GM: Παίζει ο Osama(Austria-Hungary) τη φάση τακτικής του.

[Osama Bin Laden]

Μετακινώ 5 από Βοημία σε Βιέννη.
Βγάζω τους πάντες έξω από το κάστρο της Galicia

[Black Kaiser]

Χάρτης

GM: Παίζει ο Zeroloke(France) τη φάση επίθεσης του.

[Black Kaiser]

Μην ξεχνάμε και αυτό:
Λίγη Ελβετική Ιστορία - Ο Θρύλος του William Tell - Part IIΙ (Συνέχεια από posts # 99 και #135.)

Στο προηγούμενο essay, ο καημένος ήρωας μας William Tell συνεχίζει να πληρώνει τις αμαρτίες του γιου του. Οδηγούμενος ενώπιων του κόμη Gessler, ο William θα πρέπει να σώσει εαυτό και γιο, εκτελώντας έναν θρυλικό άθλο.

"Θα πρέπει να πετύχω το μήλο;" ρώτησε ο William Tell αγέρωχα.
"Ναι", απάντησε ο Gessler.
"Το μήλο πάνω στο κεφάλι του γιου μου;"
"Ναι."
"Με μια μόνο ευκαιρία;".
"Ναι."
"Αν αστοχήσω τελείως, πεθαίνω;"
"Ναι."
"Αν πετύχω τον γιο μου, τί θα πάθω;"
"... Φέρτε του ένα τόξο και μια φαρέτρα βέλη".

Το τόξο που του έφεραν ήταν ένα σταυρωτόξο, μια βαλιστρίδα. Δεν ήταν ένα κυρτό τόξο ή ένα ουαλικό μακρότοξο που μερικές βλαμμένες αναπαραστάσεις έχουν τον ήρωα μας να κρατά. Τοποθέτησαν ένα μήλο στο κεφάλι του αγοριού -το οποίο έριξε περίπου δέκα φορές επίτηδες πρωτού τελικά του το δέσουν με σκοινί- και το έβαλαν να σταθεί μπροστά σε ένα δέντρο. Ο William πήρε το τόξο και έβγαλε ένα βέλος από την φαρέτρα. Ο κόμης Gessler και ο νεκροθάφτης του χωριού δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα χαμόγελα τους.

"Ρίξε πατέρα! Εμπρός. Δεν φοβάμαι!"
Ο William συγκινήθηκε. "Αχ γιε μου! Πόσο μου μοιάζεις! Γενναίος σαν έμενα. Μην φοβάσαι! Ορκίζομαι πως δεν θα σε πετύχω!"
"Μα για αυτό ακριβώς δεν φοβάμαι, πατέρα. Οι κουρούνες πάνω στο δέντρο όμως θα πρέπει σιγά-σιγά να την κάνουν."
Απτόητος, ο William έβαλε το βέλος πάνω στο τόξο -ο νεκροθάφτης τον μέτρησε με μια μεζούρα-, τέντωσε την χορδή, σημάδεψε και έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα άφησε το βέλος. Έτσι απλά. Εκείνο διέσχισε ευθύβολα τον αέρα και καρφώθηκε ακριβώς στο κέντρο του κόκκινου μήλου.

Δεν έγινε έτσι! Πόσες φορές θα πω πως το τόξο ήταν σταυρωτό;!

ΧΡΑΤΣ!
"Ο μαι γκάντ! Τζίζους! Τι έκανες;! Θες να με σκοτώσεις, παλιόγερε;!" φώναξε ο γιος του έντρομος.
Ο κόμης Γκέσλερ και ο νεκροθάφτης πάγωσαν. Ο κόμης πήγε να φωνάξει πως ο William είχε κλέψει, πως είχε πληρώσει τον διαιτητή ή πως το μήλο έπρεπε να ήταν πράσινο αντί για κόκκινο και κατά συνέπεια πως η βολή έπρεπε να επαναληφθεί αλλά την προσοχή του έκλεψε ένα δεύτερο βέλος στο χέρι του ρωμαλέου Ελβετού χωρικού. "Γιατί έβγαλες και δεύτερο βέλος;" ρώτησε.
"Από συνήθεια", απάντησε γρήγορα ο Tell. "Συνηθίζω να ρίχνω δύο φορές στα θηράματα μου".
"Εντάξει", έκανε πεισμένος ο κόμης. "Δεν μου αρέσει αυτό αλλά μιας και κρατάω πάντα τον λόγο μου, είστε ελεύθεροι να φύγετε λοιπόν. Στα τσακίδια".
"Τι βλαμμένος! Αλήθεια πίστεψες αυτήν την παπάτζα του πατέρα μου; Έβγαλε δεύτερο βέλος επειδή ήθελε να σε σκοτώσει σε περίπτωση που αστοχούσε, βλακέντιε", φώναξε ο μικρός. Το μήλο με το καρφωμένο βέλος ήταν ακόμα δεμένο στο κεφάλι του.

Χωρίς να πολυλογούμε, ο Gessler συνέλαβε και πάλι τον Tell (ο γιος του την γλίτωσε) και ο ήρωας μας κατάφερε να αποδράσει λίγο καιρό αργότερα πηδώντας από μια βάρκα στα άγρια νερά μια λίμνης κατά την διάρκεια μιας καταιγίδας. (Το πασίγνωστο γεγονός γνωστό σαν Tellensprung). Ο ήρωας μας βρήκε αργότερα τον Gessler και αυτήν την φορά ο στόχος του τόξου του θα ήταν το κεφάλι του σατανικού κόμη.

Σχεδόν σε κάθε ιστορία, ο νεκροθάφτης είναι ένας από τους νικητές.

Ο William Tell πολέμησε στην μάχη του Mortgarten το 1315 και ήταν ένας από τους πρωτομάστορες της συγκρότησης της Ελβετικής Ομοσπονδίας. Μέχρι και ο θάνατος του ήταν ηρωικός, αφού πνίγηκε προσπαθώντας να σώσει ένα παιδί που το είχε παρασύρει ο ποταμός Σκάχενμπαχ. Γεννημένος αιώνες αργότερα, είχα την τύχη και κατάρα να έχω το ίδιο επώνυμο με τον μεγαλύτερο ήρωα της Ελβετίας. Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει πως η οικογένεια μου προέρχεται από τον William Tell. Φυσικά, όταν οι ξένοι με ρωτάνε εγώ τους απαντάω "όχι, απλή συνωνυμία φρονλάιν /μάνταμ/ σερ/ μεσιέ/μαι τζένεραλ/ γιορ μάτζεστι" επειδή δεν είμαι ψώνιο αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να μάθω την αλήθεια. Σας αφήνω τώρα, με φωνάζει από κάτω ο ταραχοποιός ο γιος μου. Κάποιον υπουργό θα γιαούρτωσε πάλι και θα τρέχουμε στα δικαστήρια. Μέχρι την επόμενη φορά, λοιπόν!

-Gottfried Tell

"Στην Ελλάδα θα ήμουν φορολογικό τεκμήριο, πατέρα!"

~ΚΟΝΙΕC~

Edited by Black Kaiser, 03 December 2012 - 20:24.

[Zeroloke]

Επιθεση με ολους απο Burgundia σε Ελβετια

[Black Kaiser]

Οι Γαλλικές εκλογές του 1916 κρίθηκαν από την μεγάλη επιτυχία του Γαλλικού στρατού στην Ελβετία. Παρά την τεράστια φθορά που είχε υποστεί η πολιτική παράταξη του προέδρου Zerolok, η επέκταση της γαλλικής επικράτειας κάτα 3 περιοχές (Κορσική-Σαρδηνία, Ολλανδία και Ελβετία) και η προβολή τους ως "Εξεπσιονέλ επιτυχίες του πγεσιντάντ Ζεγολόκ" ήταν αυτήν που του έδωσε άλλα 4 χρόνια στον προεδρικό θώκο. Οι επιτυχίες πλαισιώθηκαν και από τα προκαθορισμένα "θα"(θα νικήσουμε τον πόλεμο, θα δείξουμε στους Άγγλους ποιοί είναι οι καλύτεροι, θα μειώσουμε τους φόρους κλπ) και έτσι ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στους συμμάχους του σαν πλουμιστό παγώνι ζητώντας τους τα συγχαρητήρια του. Η Βασίλισσα Mono τον ρώτησε αν οι εκλογές στην Γαλλία ήταν τόσο ανούσιες όσο και στην χώρα της ενώ το ταχυδρομικό περιστέρι του Τσάρου Ιβάν Crabsov Σπαγκοτσιγκούνοβιτς έφερε το μήνυμα: "Θα μας κεράσεις τίποτα για την επιτυχία σου;"

Χάρτης

Spoiler:

GM: Παίζει ο Zeroloke(France) τη φάση τακτικής του.

[Zeroloke]

4 από Βρετάνη στη Βουργουνδία
4 από Παρίσι στη Μασσαλια
1 εξω απο το καστρο στη Μασσαλια


και σορρυ για την καθυστερηση!

[Black Kaiser]

Ε, έχεις ένα ελαφρυντικό (). Ως η μόνη δημοκρατική χώρα εδώ μέσα, φυσιολογικό είναι να αργήσεις. Ο Babba πχ, που είναι Σουλτάνος δεν θα έχει τέτοιο πρόβλημα!

Χάρτης

GM: Παίζει ο Babba(Ottoman Empire) τη φάση επίθεσης του.

[Babba]

Όλοι από Αν. Λιβύη -> Δυτική
Όλοι από Καύκασο -> Βόλγα
Όλοι από Ρουμανία -> Ουκρανία

Ο Ομάρ συνέχισε την βόλτα του στην Αφρική, καθώς οι stormtroopers ονειρεύονταν τη μέρα που θα έμπαιναν θριαμβευτές στην Αγγλία.
Θα έπρεπε πριν αρχίσουν τους κομπασμούς να συγκεντρωθούν στις κρίσιμες μάχες στα Ρωσικά σύνορα.
O Αλλάχ τιμωρεί τους ξιπασμένους, αλλά του αρέσουν και τα ζόμπι και τέτοια υπήρχαν κάμποσα στον στρατό του σουλτάνου.

[Black Kaiser]

Και περπατούσε μέρα παρά μέρα δίπλα στην θάλασσα. "Ω Μεγάλε Davy Jones!" φώναζε. "Που είσαι μεγάλε, Davy Jones και μας έχεις εγκαταλείψει!"

Με αυτά και αυτά, ο στρατηγός Οmar και οι Stormtroopers του μπήκαν και κατέλαβαν την Δυτική Λιβύη από του επαναστάτες. Ολόκληρη πια η Λιβύη είχε πέσει στα χέρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μπροστά της τώρα ήταν το πολύ καλά οχυρωμένο φρούριο της Τυνησίας. Θα είχε το κουράγιο ο Πασάς Ομάρ να το καταλάβει ή θα περίμενε μήπως οι προσευχές του έπιαναν τόπο;

Στα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας, η X-Force στην τεράστια μάχη η οποία θα γίνει έπειτα γνωστή με το όνομα: "Η μάχη του Βόλγα", η Χ-Force κατάφερε και κατέλαβε το μεγάλο φρούριο με μια μεγαλειώδης νίκη. Αντίθετα, οι στρατιές στην Ρουμανία, (πολλοί Ρουμάνοι στρατιώτες στον οθωμανικό στρατό κρατούσαν "μανιάτικο" το θάνατο του αγαπημένου τους κόμη Ραντού) δεν τα κατάφεραν με την επίθεση τους στην Ουκρανία και έχασαν πανηγυρικά.

Χάρτης

Spoiler:

GM: Παίζει ο Babba(Ottoman Empire) τη φάση τακτικής του.
Παίδες, για τις μάχες των στρατιωτών εκτός κάστρου θα χρησιμοποιώ από εδώ και στο εξής αυτόν τον generator: link. Για αυτές μέσα στο κάστρο τον κλασικό του random.org με τα 2 ζάρια.

Edited by Black Kaiser, 07 December 2012 - 11:43.

[Babba]

Οι ντόπιοι πρέπει να καταλάβουν πως δε θα ανεχτούμε ούτε καν την υποψία ανυπακοής.
Όλοι έξω στη Ρουμανία και μετακίνηση εκεί όλοι από την πρωτεύουσα.