19 replies to this topic

[Petran79]

Παρ' όλο που τα σκηνικά της ταινίας είναι απάνθρωπα, δεν μπορώ να πω ότι ψυχοπλακώθηκα. Περισσότερο γελούσα για να είμαι ειλικρινής. Ήταν όλοι τόσο βίαιοι και μοχθηροί που καταντούσε αστείο.

Ωραία πινελιά

Spoiler:

τα κίτρινα μάτια που απέκτησε η μητέρα όταν έφαγε το πτώμα, σημάδι ότι έγινε θηρίο και αργότερα και το παιδάκι είχε κίτρινα μάτια και υπεράνθρωπες δυνάμεις.

Ο μοναχός με εξέπληξε, παρ' όλα τα κηρύγματα περί αγάπης ήξερε να παλεύει πολύ καλά. Δεν περίμενα με τίποτα να

Spoiler:

δώσει το χέρι του. Αυτός δεν ήταν; Μπορεί και να έχω μπερδευτεί επειδή είχα προσπεράσει τις σκηνές με τις ζήλιες και τα βάσανα της ζωής των χωρικών.

Στην ουσία το παιδί δεν ήταν κακό, είχε εκπέσει στο επίπεδο του ζώου για να επιβιώσει. Και στην ουσία δεν ήταν ο βουδισμός που τον ξαναέκανε άνθρωπο αλλά ο μοναχός με τη στάση του. Άνετα θα μπορούσε να τον εξοντώσει από την πρώτη τους συνάντηση, όμως δεν το έκανε.
Αυτό είναι και το μεγαλύτερό μου παράπονο από τη ταινία, ναι μεγαλύτερο και από τις ανεξήγητες υπερδυνάμεις του παιδιού, ότι ένας μοναχός που συναντάει ένα βίαιο πλάσμα το βοηθάει αντί να το παρατήσει στη μοίρα του.

Από τη μία το έργο δεν εξιδανικεύει καταστάσεις και δείχνει τις φριχτές για το λαό συνέπειες ενός πολέμου, και από την άλλη μας παρουσιάζει τον μοναχό ως υπόδειγμα ανθρώπου. Πόσες οι πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο;

διαβαζοντας την περιγραφη, παρουσιαζει ομοιοτητες με το manga Buddha που βγηκε νωριτερα. μπορει οντως ο δημιουργος του manga να επηρρεαστηκε και απο εκει.
βεβαια εκει σε καποιες σκηνες δεν τρωνε μονο ανθρωπους αλλα και κοπρανα!

[Kai]

Spoiler:

Εμένα δε μου άρεσε πολύ. Τα μόνα άτομα που παρουσιάστηκαν ως καλά ήταν ο μοναχός και η κοπέλα, που ακόμα κι αυτή μου φάνηκε υπερβολική όταν έκανε τη πεισματική μεταστροφή επειδή της χτύπησε τον αγαπημένο της, ενώ γνώριζε από την αρχή την άγρια φύση του μικρού άσχετα αν του είχε μάθει κάποια πράγματα. Όταν η ίδια του έλεγε διαρκώς να μείνει μακριά από τους άλλους, άσχετα με το αν ήθελε να τον προστατέψει με αυτόν τον τρόπο, και ήταν προφανές ότι είχε καλές σχέσεις με τους υπόλοιπους ανθρώπους, ήταν λογικό να τον δει ως απειλή. Εκεί δε που δεν πίστευε ότι το κρέας ήταν από άλογο και όχι από άνθρωπο, επειδή είχε κάνει το λάθος να επιτεθεί στον άλλον, ήταν κάπως περίεργο. Καταλαβαίνω τον φόβο της αλλά πόσο να μην τον πιστεύει πια; Όλοι οι υπόλοιποι αχαρακτήριστοι. Ο πατέρας της ακόμη κι εκεί που αρνήθηκε να τη δώσει ήταν λες και το έκανε μόνο για να δειχτεί εκείνη τη στιγμή, μετά το έφερε και πλαγίως, σαν να παραδεχόταν ότι όντως το είχε σκεφτεί σοβαρά. Τα μικρά επιτέθηκαν σε αυτόν που τους έθρεφε για να μη στερηθούν την πατάτα ενώ ήξεραν ότι η κοπέλα ήταν ετοιμοθάνατη και το περίεργο ήταν ότι αυτός που τα μεγάλωνε έδειξε να έχει άλλες αρχές, οι χωρικοί μαλώνανε για το νερό... Τόσο μονόπλευρα που παρουσίαζε την έλλειψη λογικής για να φτάσει στο τελικό συμπέρασμα, δεν κατάφερα καν να τους αντιπαθήσω, πιο πολύ αδιάφοροι μου φάνηκαν.Μόνο τον μοναχό συμπάθησα τελικά, που μπορεί να είχε μια περίεργη στάση αφού άφησε τον μικρό να τα μάθει όλα με τον δύσκολο τρόπο αντί να τον πάρει από την αρχή κοντά του, αλλά τουλάχιστον αυτόν φάνηκε να κινείται με βάση κάποια πιστεύω.

Οι σκηνές στην αρχή με τη μητέρα πάντως ήταν πολύ καλές και τις παρακολούθησα με ενδιαφέρον. Ο μικρός πάντως από τότε που γεννήθηκε είχε τον απέθαντο, θα μπορούσαν να αποφύγουν τόσες πτώσεις που δεν του άφησαν ούτε κάποιο κουσούρι στο τέλος.

[iristella]

Spoiler:

Δεν ειναι τοσο ελλειψη λογικης. Ειναι πεινα. Οταν ο αλλος εχει φτασει στα ορια του πολλες φορές αφηνει κατα μερος και αρχες και τα παντα. Μαζι με την υλικη καταπτωση σε πολλες περιπτωσεις ερχεται και η ηθικη. Και μπροστα στο περιορισμενο των πορων ολοι σου φαινονται εχθροι και ανταγωνιστες. Γι αυτο και τα παιδακια εμποδισαν τον αδερφο γι αυτό και οι χωρικοι μαλωναν για το νερο σε περιοδους ξηρασίας. Οτι ηταν overdramatised σε πολλα σημεια ηταν, αλλα παραλογο δεν το λες.

Η σταση της κοπελας ερχεται σε αντιθεση με τα ολα οσα εχουμε δει σε ολη την ταινια. Αλλα ακομη και αν εχει την δυναμη να πει όχι στο φαγητο που δεν θεωρει επιλογη σε βαρος της ζωης της, δεν σημαινει οτι και η ιδια δεν ειναι ανθρωπος και δεν εχει ελαττωματα. Το να φροντιζει ενα παιδι με ολους τους περιορισμους και τους κινδυνους τους οποιους ειχε,- λαμβανοντας παραλληλα υποψιν και την ιδια την συμπεριφορα του Asura- ηταν υπερβολικα μεγαλο βαρος για να το διαχειριστει. Ποσο μαλλον απο την στιγμη που βρηκε και αλλο ενα ενδιαφερον στο πλευρο του επιδοξου αγαπητικου. Ειχε καλες προθεσεις αλλα τελικα φανηκε λιγη μπροστα στην προκληση του να μεγαλωσεις ενα τετοιο παιδι. Γενικα ηταν theme το " οι ανθρωποι που απογοητευουν τους γυρω τους".

[Kai]

Spoiler:

Αλίμονο, και οι παππούδες μας ζήσανε πείνα και φτώχεια και οι δικοί μου είχαν πολλές ιστορίες να διηγηθούν από αυτά που περάσανε και όντως υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις όπου κάποια πράγματα σε αηδίαζαν αλλά πάντα το περίεργο ή το καλό, όπως το βλέπει κανείς, ήταν ότι υπήρχαν άτομα που φερόταν λογικά ακόμη κι όταν πολλοί ξεχνούσαν ηθική και όρια. Δε θεωρώ ότι οι άνθρωποι είναι τέλειοι και δε θα έφταναν ποτέ στα άκρα για ένα κομμάτι ψωμί, θεωρώ ότι με το να δείχνεις ένα μικρό παράδειγμα ανθρωπιάς "σε έναν κατασκότεινο κόσμο" δεν αρκεί και ας πω ότι θα το δικαιολογήσω λόγω της μικρής διάρκειας αν και σίγουρα κάπου θα υπάρχουν καλύτερα παραδείγματα που διαπραγματεύτηκαν ένα τέτοιο θέμα κι ας είχαν σχεδόν την ίδια διάρκεια. Στη συγκεκριμένη ταινία, πέρα από μερικές ήσυχες σκηνές των χωρικών που μαζεύανε ρύζι, δεν είχε τίποτα τέτοιο. Όλοι σχεδόν συμπεριφερόταν σαν ζώα (μέχρι και τα ζώα ήταν άγρια σχεδόν σε όλες τις σκηνές τους για να πετύχουν τον παραλληλισμό, ήταν κάπως αστείο) και δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου η αντίθετη πλευρά, περιορίστηκε μόνο στην καλή πράξη της κοπέλας που και η ίδια δεν έμεινε έτσι μέχρι το τέλος και τις κινήσεις του μοναχού. Δε με πείραξε το θέμα που ήθελε να διαπραγματευτεί, δε μου άρεσε ο τρόπος που το παρουσίασε ίσα-ίσα για να γίνει πιο σκοτεινό και να φτιάξει ατμόσφαιρα.

[Shiro_Tamori]

Δεν έχεις άδικο Kai, απλά το θέμα του anime ήταν ένας απάνθρωπος και δυσοίωνος κόσμος, κάτι σαν μαύρη εκδοχή του πραγματικού ή αν θες ο πραγματικός ειδωμένος υπό το πρίσμα μιας σκοτεινής ποιητικής υπερβολής, με απώτερο στόχο να εξελιχθεί σε αυτόν ένα σύγχρονο παραμύθι τρόμου.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Tadaka: 15 Σεπτέμβριος 2013 - 13:48