Όμορφα, ειδικά κάποια απ αυτά που είχα ήδη στο νου μου (Boogiepop, Noein, ίσως την Άρια, Re:Cutie Honey, Tweeny Witches (ο Kenny φταίει που μ' είχε κάνει ν αγαπήσω το 4C), Bartender, Chobits, Zettai Shonen) θα τα κοιτάξω κάποια στιγμή στα επόμενα 50 χρόνια. Ελπίζω και νωρίτερα. Υλικό πάντως υπάρχει
Το Cromartie High το βλέπω που και που... αλλά όταν το βλέπω, κάθε επεισόδιο πάει 2 φορές, μια στα ιαπωνικά και μια στ' αγγλικά. Τόσο θεϊκό.
Για το 12 Kingdoms ακούω καλά λόγια αλλά βλέπω 50 επεισόδια και μια πρωταγωνίστρια με χρωματική παλέτα που δεν βλέπεται για 10 δεύτερα. Τα Kaleidoscope και Kaleidostar φαίνονται καλά κι ας είναι θέματα και στυλ που συνήθως δεν θα με τράβαγαν... Το ένα είναι και μεγάλο. Κάπως το Windy Tales ήταν στο plan to watch in 12 centuries list μου αλλά δεν ξέρω γιατί ακριβώς... πάντως όχι επειδή το πέρασα για μέρος του Monogatari. Μάλλον μ' άρεσε το artwork. Το Gallery Fake ίσως με κεντρίζει λόγω της κλοπής του ονόματος από το HxH. Τις Tweeny witches σίγουρα μετά, αρκετά αφού δω τη σειρά της Little Witch Academia που την κρατάω πίσω γιατί θέλω να κρατήσω λίγη Triggerίλα σαν απόθεμα. Το Flag φαίνεται σύντομο κι όμορφο, καλό αυτό. Το Noir το 'χα δει παλιότερα, γούσταρα άγρια, η μουσική είναι υπέροχη, οπτικά να 'ναι καλά τα ζωγραφιστά backgrounds του Παρισιού. Το Requiem from the darkness απ το πόστερ μου φέρνει λίγο σε Darker than black; Πάντως και σύντομο είναι κι ενδιαφέρον φαίνεται. Από Fantastic Children είχα στο νου μου ήδη τη μεταγενέστερη σειρά με πρωταγωνιστή τον κακό της υπόθεσης από Manglobe. Το Zettai Shonen το 'χα βάλει plan to watch απλά επειδή ο σκηνοθέτης του είχε κάνει το House of five leaves. Είχα δει παλιότερα λίγο από το Last exile, τελείως αδιάφορο σαν αρχή σειράς, πέρα απ το μηχανικό κομμάτι, και το σπαμ ελληνικών γραμμάτων έγειρε την πλάστιγγα απ την άλλη μεριά και στο οπτικό κομμάτι. Όταν άκουσα πως θα έκαναν νέα Kino πήγα να δω την παλιά, φαινόταν ενδιαφέρουσα ιδέα και θα την έβλεπα αν δεν με νανούριζε τόσο γλυκά αυτό το άδειο πρώτο επεισόδιο. Την Petite Cossette αν τη δω κάποτε θα είναι λόγω Shinbo. Απ την άλλη το Hajime no Ippo αν το δω κάποτε θα είναι επειδή είναι γαμάτο. Αλλά παραείναι μεγάλο για να πω αυτή τη στιγμή "ναι, αρχίζω". Πήγα να δω τι είναι το Wallflower και είδα κάτι που θυμίζει το Free, αλλά με τα μπισόνια ντυμένα και λίγο πιο furry. Το Kurau Phantom Memory αν κάαααααποτε εξαντλήσω την εργογραφία της Bones, φαίνεται πολύ Bones. Θα 'χα δει ήδη το Diebuster αν δεν χρειαζόταν να δω το Gunbuster πρώτα, και η εντύπωσή μου βλέποντας ελάχιστα απ την αρχή του ήταν "κακογερασμένο". Δεν ξέρω τι εννοούσες με το Πιάνο, Πετράν, αλλά βρήκα μια ταινία του 2007 απ τη Madhouse που λέγεται Piano no mori από τον σκηνοθέτη των Monster και Made in Abyss, οπότε μέσα. Το Kamichu το 'χε πάρει το μάτι μου παλιότερα.
Βαριόμουν να σημειώσω μερικά καλά σόου με πρωταγωνιστές παιδάκια που όλα άρχιζαν από H (κάτσε και τα βρήκα, Hanada Shonen-shi, Hare&Guu, Planet Survival και μπόνους το Hikaru no Go) τα οποία φαίνονταν καλά και ποιοτικά, αλλά όχι κάτι που θα ψηνόμουν να δω, μαζί πάει και το Azumanga Daioh.
Οκ βαρέθηκα να τσεκάρω τι είναι το καθένα, τα λέμε σε 3 εκατομμύρια χρόνια 
Ευχαριστώ παίδες!!!
Πλάκα πλάκα εκείνη την εποχή οι σειρές με 2 cours ήταν σαν τις μονές σήμερα και αυτές με 4 (ένας χρόνος υλικό) σαν τις διπλές σήμερα. Συν τις ακόμη μεγαλύτερες... Η σημερινή εποχή δημιουργεί commitment issues
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από OdyMonaxos: 04 Ιανουάριος 2018 - 14:34
αλλά γενικά σειρές που βρίσκεις πως αξίζουν το χρόνο, πως είναι πραγματικά καλές. Αν μ αρέσουν κομπλέ, αν δεν μ' αρέσουν είναι και θέμα γούστου. Απλά κάτι που πραγματικά πιστεύεις πως τ αξίζει
Ευχαριστώ παίδες!!!
