Γιατί τελειώνει, ρε γ@μ#το;! Γιατί περνάει τόσο γρήγορα η ώρα, γιατί; Θέλω κι άλλο!
Spoiler:
Πραγματικά, περνάει σαν νεράκι η ώρα, και η ιστορία συνεχίζει να παίρνει μπρος. Το πρώτο μισό (με τα πήγαινε-έλα του Kaoru από το πιάνο στο πικ απ και το ξυλίκι με τους νταήδες) σχεδόν άγγιξε την κωμωδία και το πέρασα με ένα χαμόγελο από το ένα αυτί ως το άλλο (κι ας είναι ο πρωταγωνιστής μας με τα μαγαζιά του ανοιχτά για μερικά λεπτά, υπό την απειλή ξύλινου σπαθιού! Και μόνο εγώ έπιασα κάτι Shamploo vibes από τους βλαμμένους νταήδες
. Η δε πρόβα σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό: η μουσική, το animation, ο συγχρονισμός, ο "Αδερφός Jun" (Χριστέ μου, τι cool που είναι με τα μαύρα γυαλιά!), ΞΑΝΑ η μουσική... Μαγεία. Όποιος έστω δεν χτυπούσε το δάχτυλό του στο κοντινότερο τραπεζάκι ή δεν κουνούσε κεφάλι κάτι έχει με τα αυτιά του και να πάει να το κοιτάξει.
Το δεύτερο μισό έχει και λίγη παραπάνω πλοκή. Αφενός την αποκάλυψη πως ο Sen και η Ristuko είναι Χριστιανοί (περίεργο... Κι ακόμα πιο περίεργο αυτό που είπε η Riko πως είπε ο παπάς: "Ο Sen είναι ξεχωριστό παιδί"....), αφετέρου η βολτίτσα του τρίο στην παραλία. Καθ' όλο το επεισόδιο, ο Kaoru συνεχίζει να αναπτύσσεται και να γίνεται πιο αγαπητός (και τα λέω αυτά εγώ, που τους "lovable" πρωταγωνιστές δεν τους παλεύω!), είτε με μικρές λεπτομέρειες ("Μόνο έτσι κολυμπάω με όλο μου το κεφάλι έξω απ' το νερό!"), είτε με απλές πράξεις (το πόσο θέλει να εντυπωσιάσει την Ritsuko, σε σημείο να αντιγράφει τον Επιθεωρητή Lunge για να μάθει τις νότες του Moanin'! Ψυχραιμία, Kaoru!) Άρα, έχουμε και δυνατό πρωταγωνιστή, ικανό να σηκώσει πάνω του όλη τη σειρά.
Προβλήματα; Μόνο ένα, και συγκεκριμένα στην τελευταία σκηνή, με τον έρωτα με την πρώτη ματιά του Sen και της άγνωστης μακρυμαλλούσας. Δεν είναι πως είναι κακή σκηνή, αλλά ίσως και να μπορούσε να χειριστεί καλύτερα. Είναι κομματάκι κλισέ το όλο "σώζω κοπέλα από punks σκηνικό", και δεδομένου πως είχαμε σύγκρουση με bulies λίγα λεπτά πριν, στο ίδιο επεισόδιο... Αλλά διάολε, είναι μία σκηνή μικρής διάρκειας! Δεν κάθομαι να ασχοληθώ! (Α, και ίσως, η μουσική στο κομμάτι της βαρκάδας θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερη, αλλά θέλω να του ξανακούσω το κομμάτι για να βεβαιωθώ).
Δεν ξέρω αν είναι η σειρά της χρονιάς, αλλά αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα πάει για top 3!
Το δεύτερο μισό έχει και λίγη παραπάνω πλοκή. Αφενός την αποκάλυψη πως ο Sen και η Ristuko είναι Χριστιανοί (περίεργο... Κι ακόμα πιο περίεργο αυτό που είπε η Riko πως είπε ο παπάς: "Ο Sen είναι ξεχωριστό παιδί"....), αφετέρου η βολτίτσα του τρίο στην παραλία. Καθ' όλο το επεισόδιο, ο Kaoru συνεχίζει να αναπτύσσεται και να γίνεται πιο αγαπητός (και τα λέω αυτά εγώ, που τους "lovable" πρωταγωνιστές δεν τους παλεύω!), είτε με μικρές λεπτομέρειες ("Μόνο έτσι κολυμπάω με όλο μου το κεφάλι έξω απ' το νερό!"), είτε με απλές πράξεις (το πόσο θέλει να εντυπωσιάσει την Ritsuko, σε σημείο να αντιγράφει τον Επιθεωρητή Lunge για να μάθει τις νότες του Moanin'! Ψυχραιμία, Kaoru!) Άρα, έχουμε και δυνατό πρωταγωνιστή, ικανό να σηκώσει πάνω του όλη τη σειρά.
Προβλήματα; Μόνο ένα, και συγκεκριμένα στην τελευταία σκηνή, με τον έρωτα με την πρώτη ματιά του Sen και της άγνωστης μακρυμαλλούσας. Δεν είναι πως είναι κακή σκηνή, αλλά ίσως και να μπορούσε να χειριστεί καλύτερα. Είναι κομματάκι κλισέ το όλο "σώζω κοπέλα από punks σκηνικό", και δεδομένου πως είχαμε σύγκρουση με bulies λίγα λεπτά πριν, στο ίδιο επεισόδιο... Αλλά διάολε, είναι μία σκηνή μικρής διάρκειας! Δεν κάθομαι να ασχοληθώ! (Α, και ίσως, η μουσική στο κομμάτι της βαρκάδας θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερη, αλλά θέλω να του ξανακούσω το κομμάτι για να βεβαιωθώ).
Δεν ξέρω αν είναι η σειρά της χρονιάς, αλλά αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα πάει για top 3!






