Τώρα που βλέπω μαζεμένα τα anime της τελευταίας 7ετίας, συνηδητοποιώ πόσο σωστά έπραξα που δεν τα έβλεπα on going ή se σκέτες σεζόν. Πραγματικά δεν μπορώ να δω 12 επεισόδια τώρα και 12 σε δύο χρόνια, από εκεί που το αφήσαμε. Επίσης πολύ school anime τα τελευταία χρόνια, λες και δεν υπάρχει ζωή στην Ιαπωνία μετά τα 18 σου. Anyway, τι είδαμε τον τελευταίο μήνα or so...
B Gata H Kei: 12 επεισόδια, ecchi / school life, σε συνδιασμό που δεν ενοχλεί και κάπως διαφοροποιείτε από την άπειρη αντίστοιχη μάζα των anime: Μία πανέμορφη και κάπως ατζαμής μαθήτρια λυκείου, επιζητά την έντονη ερωτική ζωή, μόνο που δεν ξέρει πως να την ξεκινήσει και με ποιόν. Παρακολουθούμε λοιπόν τις περιπέτειές της με έναν συγκεκριμένο συμμαθητή της και η σειρά τελειώνει ακριβώς εκεί που το καταφέρνουν. Η σειρά έχει πολυ χιούμορ και δεν διαφέρει και πολύ από ελληνικές σειρές μεσήλικων παντρεμένων πρωταγωνιστών, που ψάχνουν να ξεκινήσουν ανάλογες περιπέτειες μεταξύ τους (απλά εκεί δεν είναι σχολειο, είναι πχ γειτονιά και δεν είναι ότι δεν έχουν ερωτική ζωή, είναι ότι δεν τους καλύπτει αυτή που έχουν).
Mayo Chiki: School Harem: Η πλούσια μαθήτρια, το θύμα της, ο περίγυρος, κλπ κλπ κλπ. Ένα από τα πολλά αντίστοιχα, βλέπετε όπως τα αντίστοιχα. Αν σου αρέσει αυτό το είδος anime, 12 επεισοδιάκια (+ ΟVA) είναι, σε ένα - δύο μέρες το είδες.
Oreshura (πλήρες τίτλος: Ore No Kanojo To Osananajimi Ga Shuraba Sugiru): Έφηβος με έντονη φαντασία και ορέξεις που όμως δεν θέλει να ερωτευτεί, γίνεται το επίκεντρο μιας εκκεντρικής συμμαθήτριάς του και όλο αυτό οδηγεί σε ένα σχολικό anime χαρέμι και μπλα μπλα μπλα. Ως συνήθως, 12 επεισοδιάκια + το BluRay OVA του. Καλό για το είδος του.
IkkiTousen (Season1): Rewatch του BluRay Rip. Πάντα όταν ξαναβλέπω anime που είχα δει σε VCD rips, είναι σαν να τα βλέπω πρώτη φορά. Χρειαζόμουν και κάτι παλαιότερο να δω (όχι κάτι πολύ παλιό, παλαιότερο), ε, ευκαιρία ήταν ενώ συνηδητοποίησα ότι δεν έχω δει και τις μισές σειρές που κυκλοφόρησαν μετά (κάποια στιγμή πρέπει να τα δω και αυτά και ας έχουν άλλους χαρακτήρες). Ξύλο, σχολείο, ecchi, βασικά ένα post punk πράγμα με 90s ριζες που κυκλοφόρησε ως anime στα early 00s στο μεταίχμιο του κλασσικού animation, έτσι η μαζική υιοθέτηση της τεχνολογίας του δημιουργεί μια ιδιαίτερη αισθητική.
Inugami-san to Nekoyama-san: 13 επεισόδια των 3 λεπτών, Yuri-friendly. Pass
Kämpfer: Κορίτσια λυκείου Μπλε εναντίων Κόκκινων. Και ένα αγόρι που μετατρέπεται σε κορίτσι κάθε φορά που υπάρχει μάχη. Και μια λεσβία που αυτός την γουστάρει ως αγόρι αλλά αυτή γουστάρει αυτόν όταν μετατρέπεται σε γυναίκα. Παράλληλα, ένα χαρέμι στήνεται γύρω του, από όσους γνωρίζουν ότι από άντρας μετατρέπεται σε γυναίκα. Κλπ κλπ κλπ
Λογική μηδέν, σενάριο ό,τι να'ναι, ecchi, καψούρες χωρίς λόγο... Εντάξει, αν θέλετε να το κάψετε, δείτε το, 14 επεισόδια είναι...
Military! 13 επεισόδια των 3 λεπτών (περίπου). Ο πατέρας ενός λυκειόπαιδου, κατά λάθος υπέγραψε να γίνει ο στρατηγός μιας χώρας που είναι σε πόλεμο με μια άλλη χώρα. Ο γιός του δεν το ξέρει αυτό, κάποια μέρα όμως του στέλνει δύο κοπέλες για προστασία, μετά παρουσιάζονται και άλλες που είναι εχθροί, σύντομα όλοι ξεχνάνε για πιο λόγο βρέθηκαν εκεί, μετά ήρθε μια σεξόμπομπα επιτηριτής, μετά, μετά μετά μετά... Εν ολίγοις, ένα Anime καϊδι σε γρήγορους ρυθμούς που όμως μπορείς να παρακολουθήσεις (δεν είναι δηλαδή σαν το Teekyu που και στην μισή ταχύτητα να το βάλεις για να το δεις, πάλι χάνεις τα μισά που γίνονται...).
Mistudomoe: Δύο σεζόν, 21 επεισόδια συνολικά. Αυτό το anime έκατσα και το είδα (με μεγάλη δυσκολία στα πρώτα επεισόδια για να ειμαι ειλικρινής) μετά από συζήτηση που διάβασα σε διεθνές φορουμ. Η σειρά αυτή προσπάθησε ( ; ) ή πειραματίστηκε ( ; ) να γίνει κάτι σαν SouthPark; Ήθελε να δει αν υπάρχει κοινό που μπορεί να δεχτεί το σκηνικό της; ήταν μια έρευνα των δημιουργών της; Ας το πάρω από την αρχή: Η ιστορία αφορά το χειρότερο τμήμα έκτης δημοτικού στα Ιαπωνικά σχολεία, με τον άμοιρο Otaku δάσκαλό τους και τις συνεχείς παρεξηγήσεις που δημιουργούνται με τα υπόλοιπα τμήματα του σχολείου, τους οικίους και συγγενείς των μαθητών, τις απίστευτες παραξενιές τους. Το set up είναι αρκετά ενδιαφέρον, ωστόσο κάτι στο σκίτσο σε συνδιασμό με την ηλικία των πρωταγωνιστών σε ξενίζει ή και σε απωθεί. Τα πρώτα επεισόδια είναι ιδαίτερα δύσκολα να τα δεις και αναρωτιέσαι "τι βλέπω;" "Γιατί το βλέπω;" "Σε τι κοινό απευθύνεται;". Όταν βέβαια πάθεις κάποια ανοσία στην όλη αισθητική της σειράς και κάπως σταματά να σε ενοχλεί το σκίτσο και οι ηλικίες των πρωταγωνιστών, συνηδητοποιείς ότι το σενάριο στρώνει πολύ, αρχίζει να υπάρχει πολύ χιούμορ και γενικά έχεις κάτι που αν ήταν κάπως διαφορετικό θα το έβλεπες πολυ πιο εύκολα. Αυτή η σειρά μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει το "κάτι", αλλά για κάποιο λόγο απλά δεν... Κρίμα...
Sakurasou no Pet na Kanojo: Αυτό το βλέπω ακόμα. Ίσως από τα καλύτερα watch που κάνω το τελευταίο δίμηνο, θα επανέλθω όταν το δω ολόκληρο.
Seikoku no Dragonar: Δώδεκα επεισόδια. Δράκοι. Άλλο πλανήτης σαν 19ος αιώνας αλλά και με πρόσβαση υπο συνθήκες στο αντίστοιχο σήμερα. Ακαδημία για μάγους (ή κάτι τέτοιο). Πόλεμος, μάχες, κλπ κλπ κλπ. Μου έκατσε σε φάση που ήθελα να δω κάτι ανάλογο έτσι το χάρηκα παραπάνω από ό,τι ίσως θα έπρεπε. Ατυχώς το anime έχει μείνει στην μέση του manga (από ό,τι διάβασα) και δεν ξέρω αν θα υπάρχει συνέχεια - κατάληξη της ιστορίας.
Tonari no Kaibutsu-kun: School Romance / Slice of Life με δύο κάπως ιδιαίτερους πρωταγωνιστές, αλλά καθόλου σεναριακές ακρότητες ή τρελά σκηνικά, συμπτώσεις κλπ. Αξίζει να το δουν όσοι είναι fan των "coming of age". Προτείνεται.
Stop!! Hibari-kun!: Ως μεσήλικας otaku που είμαι, χρειάζομαι τακτικά την 80ίλα μου να έρθω στα ίσα μου και μιας και έχω πιάσει ecchi / school life κλπ, έψαξα να βρω κάτι αντίστοιχο από τα 1980s. Το Stop!! Hibari-kun! είναι ένα 80s έπος, που όμως μόνο τα πρώτα 6 επεισόδια έχουν υπότιτλους (το raw υπάρχει online και αν ξέρεις ελάχιστα Ιαπωνικά μπορεις να καταλάβεις πάνω / κάτω τι γινεται). Τι να πρωτογράψω για αυτό το έπος; Ο γιος μιας κυρίας που πέθανε, τον στέλνει να μεγαλώσει στον παρολίγο γκόμενό της από το Λύκειο, που όμως είναι ο αρχηγός της τοπικής γιακούζα και έχει πλέον 4 παιδιά:Τρεις κόρες και ένα Γιο, που όμως είναι crossdresser, στο σχολείο είναι δηλωμένος ως κορίτσι (με τεράστιο fun club από αγόρια και κορίτσια) και φανατικό άντρα δεν τον λες. Τρώει και μια καψούρα με τον γιό της παραλίγο γκόμενας του πατέρα του, αυτος φυσικά έχει μάτια μόνο για κανονικά κορίτσια, βάλε τώρα 80s σκίτσο, animation και αισθητική τύπου kabamaru και μιλάμε για έναν 1980s anime παράδεισο που ελπίζω κάποια στιγμή να δω ολόκληρο! Διάβασα ότι μετά το 22 επεισόδιο χαλάει η ιστορία και το manga δεν τελείωσε ποτέ, αλλά και πάλι, αυτό το έπος πρέπει να μεταφραστεί!
What's Michael ΟVA1: Μετά από το Stop!! Hibari-kun! έπρεπε να δω οπωσδήποτε κάτι άλλο καμένο από τα 80s, έτσι είδα το πρώτο ova (από laserdisc rip) του What's Michael. Αυτό είναι μια σειρά με πρωταγωνιστή μια γάτα που ξέρω την ύπαρξή της ως cult των 1980s, αλλά δεν είχα βρει ποτέ να δω, αλλα είχα κατεβάσει τα 2 OVA της (μια ώρα περίπου το καθένα). 1980s καίδι, που δείχνει μέχρι το καλύτερο τρόπο ότι πριν το 1985 στην Ιαπωνία το LSD πούλαγε ακόμα και ήταν δημοφιλές στους παραγωγούς anime. Αν θέλετε να ψήσετε μπιφτέκια με 80s anime και δεν έχετε τηγάνι, βάλτε τα μπιφτέκια στο κούτελο σας, βάλτε να το δείτε και μέχρι να τελειώσει θα έχουν γίνει σίγουρα (μην σας πω θα έχουν τσουρουφλιαστεί). Δεν ειναι anime για όλους πάντως, πρέπει να ξέρεις λίγο και το χιούμορ του τότε για να το καταλάβεις.
Edited by Labrokratis, 17 January 2018 - 14:46.