Ναι δεν εννοούσα ότι είναι μάπα, έκανα μλκ και το έπαιζα στο human που είναι το easy mode οπότε ότι και να πατούσα κάτι γινόταν, συν άπειρα κρυσταλλάκια.
Είπα να κάνω skip το normal και σήμερα το ξεκίνησα στο sons of sparda που άνοιξε όταν το τελείωσα στο human. Είναι αρκετά πιο δύσκολο, σχεδόν καθόλου freebies κλπ.
Κοίτα επειδή στην ουσία είναι το 1ο dmc που παίζω πάνω από δύο ώρες (είχα ασχοληθεί λίγο με το 1ο) θα έλεγα πως μου άρεσε.
Νταξ, η ιστορία έχει ένα μικρό plot twist που δένει με τα προηγούμενα παιχνίδια για να σε κρατήσει λίγο, από gameplay παίζεις με τρεις χαρακτήρες (V, Neo και Dante) που ο καθένας έχει δικό του στυλ (ειδικά ο V) αλλά οι χαρακτήρες μου φάνηκαν από αδιάφοροι έως εκνευριστικοί.
Ναι οκ, τι ψάχνω και γω τώρα, καταλαβαίνω ότι είναι το thingy του παιχνιδιού να είναι κάπως trash σε αυτούς τους τομείς, να θυμίζει λίγο bmovie αλλά μιεχ μου φάνηκε ότι προσπαθεί πολύ.
Βασικά η φάση με τα τρία είδη gameplay μου φάνηκε ότι έμοιαζε λίγο στο Nier, απλά δεν γίνεται να το κάνεις στην ίδια αποστολή.
Κάθε αποστολή ξεκινάει με κάποιο χαρακτήρα και σε κάποιες σου δίνει την επιλογή να διαλέξεις χαρακτήρα ώστε να δεις το δικό του path πρώτα πριν παίξεις του άλλου.
Ας πούμε ενδιαφέρον gimmick αλλά θα προτιμούσα κάτι on the fly.
Ωραίο το nioh αλλά το παράτησα, ο εκνευρισμός μου είχε φτάσει σε τεράστια επίπεδα, γενικά με αυτό το είδος που πρέπει να πετσοκόβεις πάλι από την αρχή δεν μου χει κάτσει και πολύ καλά.
Bloodborne το ξεκίνησα, το παράτησα, τα ίδια με το Nioh. Παρόλα αυτά σκέφτομαι να πάρω κάνα souls! Μαζόχας.
Α και ξέχασα, τελείωσα και το the order. Τι να πω, βλακεία, χαζό παιχνίδι, όχι απλά αδιάφορο. Cutscene, διάδρομος, δωμάτιο με κακούς, διάδρομος, δωμάτιο με το πολύ τρία τέρατα που κινούνται σε ρυθμούς χελώνας, repeat.
Μιλάμε ίσως για το πιο αδιάφορο παιχνίδι που έχω παίξει, ιστορία (dont care), χαρακτήρες (dont care), action (yeah πιου πιου).