Αυτό είναι αλήθεια. Δεν είναι θέμα ανοησίας μόνο, αλλά και πίεσης από έξω και της έμφυτης δυσκολίας του να κάνεις μία κίνηση να φαίνετε οδυνηρή για τον άλλον ενώ στην πραγματικότητα να μην τον πονά καθόλου. Θυμάμαι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Goldberg. Ο άνθρωπος είχε εντυπωσιακό physique / αθλητικότητα, αλλά καθόλου wrestling training/background, so όταν τον ανακάλυψε το WCW βιάστηκαν να τον πετάξουν στο Ring (σε αρκετά physical matches), με ελειπές training επειδή χρειαζόντουσαν επειγόντως νέα attractions καθώς έχαναν τον πόλεμο των ratings με το WWE. Αποτέλεσμα, ο Goldberg που ήταν και κτήνος σωματικά να τραυματίσει πολύ κόσμο χωρίς να το θέλει, με αποκορύφωμα το να τερματίζει την καριέρα του Bret Hart μετά από μια κλοτσιά στο κεφάλι που απλά του βγήκε πιο δυνατή.
O Goldberg πράγματι δεν ήταν χαζός, ήταν μάλιστα από τους λίγους σχετικά μορφωμένους και αξιοπρεπείς παλαιστές εκεί μέσα, γι' αυτό και έφυγε από το χώρο πριν ξεφτιλιστεί ο ίδιος περισσότερο. Υπήρχαν βέβαια και τύποι όπως ο Mabel. 
Ένας ακόμα νεκρός στα 43 από καρδιακή προσβολή κιόλας.
Έτσι είναι, αλλά τουλάχιστον τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο, θάνατο σε θάνατο περισσότερο φως πέφτει και οι συνθήκες βελτιώνονται. Νομίζω έχουμε φτάσει ένα επίπεδο που μας εγγυάτε ότι οι εκμεταλεύση των 60s/70s/80s δε θα επαναληφθεί. Ήδη το ότι τα αναβολικά έχουν ελατωθεί νομίζω φαίνετε από τις φυσικές καταστάσεις των πρωταθλητών. Βοηθά και το Internet απίστευτα, το γεγονός ειδικά ότι πλέον αυτά τα πράγματα βγαίνουν γρήγορα στη φόρα. Είναι για κλάματα πάντως, όλοι οι παλαιστές άνοιξαν τα στόματα τους για το τι ακριβώς γινόταν μόλις ....παραιτήθηκαν. Λέει πολλά για το πως τους έλεγχαν.
Από καλά ντοκιμαντέρ ξέρω ότι είναι το Beyond the Mat (το οποίο δεν έχω δει ακόμα αλλά θα το κάνω asap).
Πράγματι, αυτό τουλάχιστον προσπαθούν να δείχνουν, ιδίως μέσω του Cena και του Orton που παρά το blading και τα steroids στο παρελθόν διατηρούν ένα νεανικό role-model εδώ και ολόκληρη δεκαετία. Κάποτε ο καιρός του ξεζουμίσματος των πρωταγωνιστών ήταν πολύ μικρότερος, μέσα σε λίγα χρόνια τραυματίζονταν ή τους ξεπουλούσαν έτσι απλά. Το παράδειγμα του CM Punk δε φαίνεται να διαφέρει βέβαια, μιας και ο τύπος μίλησε ξεκάθαρα για τη μεταχείρηση που δεχόταν γι' αυτό και τα παράτησε πρόσφατα. Ουσιαστικά τώρα προσπαθούν να ποντάρουν στο μέλλον ορισμένων παλαιστών ως role-models παραμελώντας άλλους. Κυρίως αυτό που έχει αλλάξει πέρα από το PG13 policy είναι η πιο "συγχρονη και καθαρή" αισθητική που προσπαθούν να δώσουν, να μη φαίνεται το ίδιο υπόκοσμος με παλιότερα.
Το Beyond the Mat είναι που είχα δει, πράγματι καλό, με συγκίνησε κυρίως η ιστορία του Jake the Snake, δεν είχα ασχοληθεί και ποτέ μαζί του.
, ακόμα πραγματικά προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή του, στα 60. Τα καλύτερα του εύχομαι, πραγματικά.
