251 replies to this topic

[Matu-san]

Το Καλοκαίρι,είδα μια φορά στον ύπνο μου πως είμαι σε ένα μεγάλο δωμάτιο γεμάτο με τραπέζια και τρώω μεσημεριανό. Στο τραπέζι είμαι μόνος μου, αν και στο δωμάτιο υπάρχει κίνηση. Ξαφνικά βλέπω την Asuka Langley, να έρχεται προς το τραπέζι μου και να κάθεται να φάει το μεσημεριανό της, χωρίς να πεί τίποτα. Τη ίδια στιγμή, έρχονται και άλλοι πάρα πολλοί γνωστοί χαρακτήρες απο anime και κάθονται στο τραπέζι μαζί μου! Εγώ μένω έκλπηκτος με αυτό που βλέπω, και αναρωτιέμαι μήπως βλέπω παραισθήσεις απο την πείνα ( πεινούσα αρκετά στο όνειρο). Το καταλαβαίνει η Asuka πως έχω μείνει με το στόμα άνοιχτο, και πετάγεται θυμωμένη φωνάζοντας "Anata baka?Κάθε μέρα τρώμε μαζί σου μεσημεριανό!!!!" Την ίδια στιγμή έρχεται η Osaka με το γνωστό της χαμένο βλέμμα και ρωτάει την Asuka γιατι φωνάζει. Η Asuka της λέει πως δεν πιστεύω αυτό που μου είπε. Αμέσως γυρνάει και ρωτάει τον Shinji (είναι και αυτός στην παρέα!) ο οποίος έχει το γνωστό του θλυμμένο βλέμμα, "Πες και εσύ τίποτα να με υποστηρίξεις! Τόση ώρα κάθεσαι εδώ και δεν έχεις πεί λέξη ούτε έχεις βάλει μπουκιά!"
Το όνειρο το έχω δεί όπως σας το περιέγραψα! Δεν το βγάζω απο τό μυαλό μου!!

[1451]

Είδα ενα ωραίο προσφάτως... Είχα το μισό μου σώμα, δηλαδή απο τη μέση και πάνω και πετούσα στο εσωτερικό ενός αγνώστου σπιτιού. Οι δυο άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί συνέχιζαν τις καθημερινές του δουλειές χωρίς να μου δίνουν σημασία. Ίσως απλά δεν με έβλεπαν.
Το περίεργο στην ολη φάση, είναι πως ενω στο σπίτι ηταν σκοτεινά, συνέχιζαν τις δραστηριότητες χωρίς να ανοίξουν το φως.. Σε μια στιγμή, που ο ένας κάτι πήγε να πάρει απο το ψυγείο, με πλησιάζει ο άλλος και κάτι μου λέει. Εκεί ξύπνησα, χωρίς να ακούσω τί μου είπε!

[Adventurer]

Το πιο κουλο που συνεβη σε ονειρο μου ηταν οταν, ενω ετρεχα σε εναν δρομο, συνειδητοποιησα οτι ονειρευομαι και σκεφτηκα συνειδητα "ευκαιρια να δω πως ειναι πραγματικα τα ονειρα". Απ'ευθειας ο δρομος εγινε ο δρομος κατω απο το σπιτι μου, αρχισα να κοιταω δεξια-αριστερα γεματος περιεργεια και εβλεπα ολα τα μαγαζια που υπαρχουν εκει με ολες τις λεπτομερειες ακριβως οπως ειναι στην πραγματικοτητα! Το παραξενο της ιστοριας; Οι ανθρωποι που περπατουσαν (και οσο εβλεπα το ονειρο ηταν κανονικοι ανθρωποι) φαινοντουσαν ως μαυρες/γκριζες σκιες που κυματιζανε (οπως οταν βλεπεις μεσα απο ατμους)

[legeon]

..........................

Edited by legeon, 11 December 2008 - 02:42.

[Albatross]

Περιττό να πω ότι τα τελευταία 30 και κάτι λεπτά έχω διαβάσει όλα τα ποστ σε αυτό το θρεντ χωρίς να μπορώ να ξεκολλήσω

Πριν λίγο καιρό, όταν είχα δει αρκετά επς Monster μαζεμένα, είχα δει το εξής:

Ήμουν στο δωμάτιο όπου έκανα πριν αρκετά χρόνια Αγγλικά (ιδιαίτερα - στο σπίτι της καθηγήτριάς μου). Όλα ήταν ίδια κι απαράλλαχτα εκτός από το ότι ένας τοίχος του δωματίου είχε αντικατασταθεί με την μεγάλη μπαλκονόπορτα της βεράντας (wtf?). Κάθομαι στο τραπέζι με έναν ο οποίος έμοιαζε με τον ψυχολόγο-παλιό συμμαθητή του Τενμα, αλλά δεν είμαι 100% σίγουρος ότι είναι αυτός. Τεσπα, μου έκανε διάφορες ερωτήσεις σε στυλ quiz και είχε εντυπωσιαστεί, επειδή κατάφερνα να απαντήσω σε όλες εύκολα. Εγω από την άλλη είχα ενθουσιαστεί με την ικανότητα μου και μου άρεσε! Σε κάποια στιγμή, ενώ ήταν ήδη σούρουπο, μου λέει ότι θα μου κάνει την τελευταία κ πιο δύσκολη ερώτηση...Και σε κείνη τη στιγμή σκοτεινιάζει απότομα, φυσάει δυνατός αέρας και ανοίγει η μπαλκονόπορτα που είχε αντικαταστήσει τον τοίχο (ναι η κανονική μπαλκονόπορτα παρέμεινε κλειστή ) και μπαίνει από κει ιπτάμενος ο Johan. Ξαφνικά νιώθω όπως ένιωθε ο Harry Potter με τους Παραφρονες και προσπαθώ να ξεφύγω...καταλαβαίνω ότι δεν θα μ' αφήσουν. Αποφασίζω να αντισταθώ. Ο τύπος που με ρωτούσε μου ορμάει. Αποφεύγω την γροθιά του, και αμέσως πάω να εφαρμόσω μια λαβή που μου είχε αρέσει και δούλευα πολύ καιρό στο μυαλό μου απο την προπόνηση...όμως οι δυνάμεις μου τελικά με εγκαταλείπουν και ξυπνάω...

Δεν είναι πολύ άκυρο ούτε πρωτότυπο, αλλά το συναίσθημα που ένιωσα ήταν απίστευτα ρεαλιστικό...!

Επίσης μικρός έβλεπα ένα σύντομο, που έτρεχα έτρεχα έτρεχα κι έπεφτα σ'ένα γκρεμό ()

[Etemon]

Παιδιά πριν 10 λεπτά ξύπνησα και είδα ένα τρομερό όνειρο με Λυκανθρωπους!!!Καλά που (υπάρχει και η μανα μου που με ξύπνησε)
Λέει ήμουνα στην γειτονία μου με μια παρέα και είχαμε σκαρφαώσει μια μαντρα(κοιταγαμε ενα σπιτι)εκείνη την στιγμή ακούω τον έναν φίλο μου να λέει έρχονται,εγω δεν καταλαβα τι και οταν πηδηξα παρπατησα μου έπεσε το κινήτο και με προλαβαν 3 λυκανθρωποι που τα χαρακτηριστικά τους ήταν οτι ειχαν μεγάλα νύχια και περπατουσαν στα 2....Τότε έγω φώναξα βοηθεια και πιαστηκα απο τον εναν στα χέρια να τον βαράω ασταμάτητα μέχρι να με αφήσει(Κλωτσίες μες στην μούρη συγκεκριμένα,ενω οι φίλοι μου προσπαθούσαν να με βοηθήσουν πηγαινοντας να βρουν κατι βαρυ για αν τους αντιμετωπισουν(δεν ξέρω γιατι δεν φώναζαν κανεναν ανθρωπο η την αστυνομία)Τέλος πάντων ενα προσπαθουσα να ξεφύγω απο τον 1 που με κρατούσε με τα χέρια του!!!Στο τέλος καταφέρνω και καλά να κάνω ένα μαγικό κόλπο με μια κλωτσια η ποιο τον πετυχαίνει γερά μεσα στην μαπα τον 1 ενω οι φιλοι μου κερδίζουν τους άλλους 2(δεν ξερω συγκεκριμένα έπειδή στο τέλος του οενίρου ξεφυγαμε και τρέχαμε στον δρόμο χωρις να ξερουμε αν μας κυνηγάνε!!!!)

[kakashi sensei]

τελευταια βλεπω ολο και πιο συχνα στον υπνο μου οτι με ΞΑΝΑπαιρνουν φανταρο.
πρεπει να ανυσηχω?

[1451]

Μην ανησυχείς, πρέπει να οφείλεται σε μετατραυματικό άγχος αυτλη η μυθοπλασία. Το πάθαινα κι εγω, η θεραπεία που ακολούθησα ηταν δυο μπύρες πριν κοιμηθώ και ο εφιάλτης του επίστρατου δεν ξανάρθε απο τότε...

[Tea-chan]

Έχω δει όνειρο όπου πηγαίνω στο Παν/μιο με τη νυχτικιά... αλλά κανένας δε δείχνει να νοιάζεται. Πάντα είναι να γράψω εξετάσεις και πάντα γράφω 10.

Το κακό:

Spoiler:

δεν έχω νυχτικιά.

[a2a]

Εγ'ω μια φορά είχα δει ότι γίνονταν η συντέλεια του κόσμου και έρχονταν η Αποκάλυψη και για να σωθείς έπρεπε να ξέρεις μαθηματικά! Φυσικά την επόμενη μέρα έδινα Ανάλυση...

Μακάρι να μην ισχύει κάτι τέτοιο στ' αλήθεια... (lol)

[Monty]

Λοιπον αυτο το ονειρο ειναι το πιο περιεργο που υπαρχει

Ειμαι στη Γαλλια σε ενα ξενοδοχειο ντυμενος σε φαση ο Hitman και εχω μια ταμπελα που γραφει γραμματεας του Σαρκοζι....Παω σε ενα meeting room και ετσι που ειναι παρα πολυ τυποι π περιμενουν τον προεδρο.Τους λεω ο κυριος Σαρκοζι θα ερθει σε λιγο και καθομαι σε μια θεση στο τραπεζι.Αφου αραζουμε ολοι τοτε βγαζω απο την τσεπη ενα πακετο kit kat.Τοτε περναει ενας μαυρος π κραταει cd και τρωει μια kit kat.Σε ολους μας εκει φαινεται εντελως λογικο το ολο σκηνικο και ο σιντοπωλης ξαναπερνα για να παρει αλλη μια kit kat.Αυτο γινεται συνεχεια μιας κατα ενα μαγικο τροπο οι kit kat δεν τελειωνουν ποτε και ολοι ειμαστε χαρουμενοι και περιμενουμε ακομα το προεδρο.....

[Mateus]

Μια φορα που πριν πεσω για υπνο δεν εφαγα βραδεινο και πεινουσα,αλλα παρολ'αυτα κοιμηθηκα,ονειρευτηκα οτι ετρωγα τονο και το ευχαριστιομουν.
Μια αλλη φορα ειδα οτι ημουν η Tsunade σε νεαρη ηλικια και εδερνα ninja,αυτο κι αν ηταν ωραιο.Εχω δει και αλλα πολλα περιεργα που δεν θυμαμαι τωρα.
Για ενα παντως δεν ειμαι και πολυ σιγουρη αν ειναι αληθεια ή παραισθηση λογο ελλειψης υπνου,αν και γερνει προς την αληθεια περισσοτερο,πριν ακριβως απο μια βδομαδα το πρωι οταν πηγαινα στο σχολειο,εστριψα οπως κανω παντα και απ'την ανηφορα ερχοταν ενα μαυρο αυτοκινητο.Κοβει ταχυτητα και μεσα μου σκεφτομαι"οχ,θα με βρισει που εστριψα"(ηταν στενος ο χωρος γιατι γινονταν κατι εργα για το φυσικο αεριο).Τελος παντων δεν ηταν αυτο που σκφτηκα γιατι με ρωτησε που ειναι η Δαφνη(αντρας ηταν),σκυβω να του πω οτι δεν ξερω και τον βλεπω να "αυτοικανοποιηται" και εφυγα απ'το σοκ.Οπως ειπα υπαρχει μια πολυ μικρη πιθανοτητα αυτο να'ταν ονειρο/παραισθηση,αλλα ειχα σοκαριστει παρα πολυ για να'ναι ονειρο αποτε μαλλον ειναι αληθεια.

[Ferian]

οτι ποιο ακυρο εχω δει... ειμουν λεει σε ενα παρτυ ντυμενος τερμα κυριλα ξαφνικα μου φοναζει καποιος "εεε εσυ" γυρναω κ ειναι ενας τυπας μες τα αιματα να μου λεει "εσυ πρεπει να εισαι...οραια..." και τοτε splatterιαζει το κεφαλι του και μετα απλα ξυπνησα... δεν παω καλα μετα απο αυτη τη φαση εκοψα το ποτο... επισεις χτες ειδα τον ichigo να με χαιρεταει αυτο και αν ειναι ακυριλα



αααααααααααααα προσθετω ενα που ειδα πριν παρα πολυ καιρο....ειναι δυο φασεις
1) ενα τυπακι ηταν απο πανο μου κ με κραταγε κ γω ποναγα εκει που ακουμπαγε εκει την ωρα που πηγα να του πω να φυγει απο πανο μου δν εβγενε φωνη και δεν μπορουσα να αναπνευσω στα καπακια φευγει ακουω κατι γελια και λιποθυμαω μετα απο λιγο...
2) ξυπναω σε ενα σπιτι σε ενα ακυρο χωριο και βγενω απο την πορτα καθως περπαταγα ειδα εναν ανθρωπο ντυμενο στα μαυρα να μου δινει ενα μαχερι και να μου λεει "κανε αυτο που ξερεις" εγω περνω το μαχερι και παω λιγο ποιο κατω σε ενα αλλο μικρο σπιτακι και μεσα ειναι μια κοπελα η οποια ειναι γνωστη μου και εκεινη με ρωταει "τη κανεις εδω? γιατι ηρθες? ελεος..." και τοτε αρχιζω να γελαω οπως το γελιο που ακουσα πριν λιποθυμησω και την σκωτοσα αλλα ηταν παρα πολυ ρεαλιστικο.... δηλαδη δεν κοβοτανε ευκολα αλλα χρειαστηκε δυναμη μετα εσβησαν ολα κ εγω ξυπνησα.... μολισ ξυπνησα ποναγα στα σημεια που με κραταγε ειμουν ιδρωμενος και ειμουν πιασμενος στα χερια και στους ομους... δεν μπορω να το εξυγησω... like 3 years ago i think...

Edited by Ferian, 03 December 2008 - 17:30.

[gexion]

Λοιπόν,κοίτα τι παίζει
Ένα γιγαντιαίο κύμα που καλύπτει τον ήλιο πλησιάζει την Ελλάδα απο τα βόρεια.Το τέλος μου ,το δικό σου ,όλων ...έρχεται.
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι'αυτό.
Να με κατακλύζει δέος,τρόμος,αδυναμία στη θέα της θανατήφόρας απειλής.
Το δείχνει παντού,στις ειδήσεις και το βλέπεις να καταφτάνει γοργα και σταθερά.Την ώρα που βρίσκεται σε απόστα 300 μέτρων από το σπίτι μου,ο ουρανός να έχει σκοτεινιάσει μέρα-μεσημέρι.Πέφτει βροχή εξ αιτίας του κύματος...ρωτάω:"θα ζήσουμε?" και αντηχεί στο μυαλό μου..."ίσως"
πριν το τέλος μας ξύπνησα

Spoiler:

...χεσμενη πανω μου

θα μου πεις..και τώρα τις τελευταίες 2 μέρες μια ανάλογη κόλαση δεν επικρατεί?...ένα κύμα χάους

[Cat in the Hat]

Καλησπέρα κι από εμένα ένα από τα περίεργα και Creepy όνειρα που είχα είναι το εξής: καθώς κοιμάμαι βλέπω την βενετσιάνικη μαύρη μάσκα που έχω στο σαλόνι να είναι κρεμασμένη πάνω από το κρεβάτι μου με μία ελαφριά κλίση προς το μέρος μου κλείνω τα μάτια μου για να φύγει και όντως λήπει όταν ξαφνικά νιωθω κατι να σερνετε πάνω στην πλάτη μου και ακουώ τον ήχο απο ύφασμα να κουνίεται... θέλω να ουρλιάξω αλλα δεν μπορώ και τότε ένας οξύς πόνος με διαπερνάει η μάσκα η οποία συνοδεύετε και απο την υπόλοιπη σιλουέτα μου φιθυρίζει πως αν μιλήσω θα του ξεριζώσει την καρδια.. (ενοώντας το αγόρι μου που κοιμάτε διπλα μου) και καθως παραμένω καλό και ήσυχο κοριτσάκι και νιώθω ένα κάψιμο στο στήθος σταματάω να ακούω την ανάσα του αγοριού μου... και μετά ξύπνησα το είπα οσο ποιο συντομα μπορουσα ... την μάσκα παρεπειπτοντως την πέταξα