121 replies to this topic

[Takayama Yuichi]

 

 

Tch, what a fucking waste. Αφού ήταν ισοπαλία γιατί απλά δεν σκοτώνουμε και τους δυο, ε!? Με αυτές τι βλακείες απλά χάνετε τον χρόνο μου.  Ψηφίζω την Rachel(Ζane) ελπίζοντας να με αφήσετε να σκοτώσω και τους 2.

[TheGunsmasha]

ΚΥΝΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

 

-----------------------------------------------------

 

 

Παγερός αέρας ράπιζε τα κορμιά των πρωταθλητών μόλις έδυσε ο ήλιος στο πέρας του ορίζοντα. Οι γραμμές των εκφράσεων τους χάνονταν κάτω από την σκιά του θόλου από αλυσίδες που σκέπαζε τα κεφάλια τους. Μαύρες φιγούρες, γυμνές από χαρακτηριστικά, σιωπηλά να αναμένουν την ετυμηγορία του δικαστή. Ανάμεσα στους χρυσούς κρίκους θαμπό φως κατάφερνε να περνάει ανά διαστήματα στο τραπέζι τους, αποκαλύπτοντας βλέμματα αποκρουστικά, σημαδεμένα από την αγωνία και τον φόβο.
Σαν δάδα απατηλής ελπίδας μέσα στον τρόμο, ο αιώνιος νέος αναδύθηκε αγέρωχος να ολοκληρώσει αυτήν την φρικτή συνεδρία ‘’ Υπάρχει κάτι επιπλέον να ειπωθεί αναρωτιέμαι.’’ Τους κοίταξε όλους ‘’Εάν όχι, ποιος είναι ο τελευταίος σου λόγος σε αυτόν τον κόσμο Akira?’’ Σταμάτησε την ματιά του στον πρωταθλητή ποδηλάτη ‘’Τι θα ήθελες να ψιθυρίζεται στον αέρα για σένα?’’
‘’Αισχρό’’ Μόλις που ψιθύρισε εκείνος ‘’Αισχρό, αισχρό, αισχρό!!!’’ Φώναξε ανεβάζοντας την ένταση στην κάθε λέξη του.
‘’Το να προσπαθήσει κάποιος να σας ανοίξει τα μάτια είναι μάταιο, αμοιβάδες.’’ Έβαλε πίεση στην καρέκλα του και στάθηκε με μονόζυγο στον αέρα στηριζόμενος μόνο στο ένα του χέρι ‘’Ομολογώ πως υπήρχε διάθεση να βοηθήσω την τραγική μοίρα σας’’ είπε και στάθηκε στα πόδια του ‘’όμως πλέον ποσώς με ενδιαφέρει αν θα πεθάνετε όλοι ένας προς ένας.’’
Όλοι τους έτοιμοι να αντιδράσουν στην κάθε του επιπόλαιη κίνηση, τον έτρωγαν με τα φθονερά τους μάτια πριν καν αρχίσει η μάχη. Μια λεπίδα από τον ουρανό σημάδεψε τον λαιμό του, όμως εκείνος μαεστρικά λύγισε το σώμα του αποφεύγοντας την. Το σφύριγμα του ξύπνησε το πιστό ποδήλατο και εκείνο με ορμή κατέστρεψε πέντε γιγάντιες αλυσίδες και έφτασε στα χέρια του Akira.
 

 

‘’Sayonara, χαμένοι. Αισχρό…’’ Γύρισε μια τελευταία φορά το πρόσωπο του πριν επιταχύνει στο άγνωστο.
‘’Τον έχω!’’ Βροντοφώναξε ο Βασίλειος και έκανε σήμα στον Ρούντολφ να φέρει την πελώρια άμαξα του θρυλικού γέρου. Με μια κίνηση ανέβηκε και κίνησε κατά πόδας του Γιαπωνέζου φυγά.
Το ίδιο έκανε και ο Gilgamesh με το ιερό σκάφος του, Vimana, να φτάνει στο σημείο της ψηφοφορίας μέσα από τις Πύλες της Βαβυλώνας. Όλες οι αλυσίδες ζωντάνεψαν από τον λήθαργο τους και ακολούθησαν τον αφέντη τους στο σκοτάδι.
Ο Accelerator χαμογέλασε και πάτησε το κουμπί στο περιδέραιο γύρω από τον λαιμό του. Με ένα πάτημα στο έδαφος ορμή ίση με το φράγμα του ήχου τον έφερε μπροστά από τους δύο κυνηγούς.
Οι υπόλοιποι έμειναν να κοιτάζουν ζαλισμένοι, με τον Karpusi να σερβίρει κρασάκι στις κούπες τους με κέφι.

Βρόντηξαν οι μαύροι ουρανοί από τα ουρλιαχτά του Αγίου, καθώς πελώρια ανεμοθύελλα κάλυπτε το στάδιο. Το τοπίο είχε γίνει εξωφρενικά δύσβατο για τον κάθε αναβάτη εκτός από την αυθεντία του Midousuji. Η έκτη ταχύτητα του έδωσε την ώθηση και μια αυτοσχέδια ράμπα του επέτρεψε να απογειωθεί και να κλοτσήσει στο σαγόνι τον αιμοδιψή γέρο. Ο εξοργισμένος άντρας σηκώθηκε και άρχισε να απαγγέλλει γλώσσα ξεχασμένη στους μεσαίωνας των πολιτισμών της ανθρωπότητας.
 

 

Οι λεπίδες του Gilgamesh, ο οποίος έμοιαζε με μικρό παιδάκι που αρέσκεται να τυραννάει τα στρατιωτάκια του δωματίου του, δεν έβρισκαν τον στόχο, έφταναν όμως για να κάνουν την ζωή αφόρητη στον αθλητή. Την προσοχή του αυτοαποκαλούμενου αυτοκράτορα κίνησε ο αλμπίνος με το διαολικό χαμόγελο, που τώρα μόλις στεκόταν μπροστά από το κυνηγημένο ηρωικό πνεύμα.
Με την μπροστινή του ρόδα έτοιμη να τον κάνει χαλκομανία, ο Akira επιτέθηκε στον ωχρό αντίπαλο του. Τι γίνεται όμως όταν μια πενιχρή δύναμη βρίσκει επάνω σε ένα αμετακίνητο σώμα? Κάθε διάνυσμα παράκουσε την φύση του και η δύναμη γύρισε πίσω μεταλλικό μπούμεραγκ στο υπερσύγχρονο ποδήλατο, συνθλίβοντας το σπιθαμή προς σπιθαμή. Ο πρωταθλητής δεν το έβαλε και κλότσησε με φόρα τον ασπρομάλλη, μόνο για να πεταχτεί πίσω χωρίς προσπάθεια από εκείνον.
‘’Σου υποσχέθηκα πως θα σου κάνω την χάρη να σε σκοτώσω ανώδυνα.’’ Είπε ο Accelerator ενώ τον πλησίαζε.
 

 

Το έδαφος σείστηκε ολόκληρο και το χιόνι από τον τρομερό παγερό κατακλυσμό μαζεύτηκε σε ένα σημείο. Μέσα στην δύνη εμφανίστηκε ένας πανίσχυρος σύμμαχος του γέρου των Χριστουγέννων. Ο θυμός του πρωταθλητή τον είχε οδηγήσει να καλέσει το Noble Phantasm του, τον θηριώδη χιονάνθρωπο, Frosty. Το γέλιο του αφέντη του αντήχησε στα πέρατα του κόσμου καθώς το πλάσμα επιτέθηκε και στους δύο αντιπάλους του.
Ο Gilgamesh κοίταζε ευχαριστημένος το θέαμα. Οι δύο νέοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να αντισταθούν στην μανία του απόκοσμου τέρατος. Όση ύλη κατέστρεφε ο Επιταχυντής, άλλη τόση αναδημιουργούνταν ξανά, ενώ ο Midousuji άρχισε να σκαρφαλώνει επάνω μήπως έβρισκε την ευκαιρία να πηδήξει εκ νέου στο άρμα του γέρου. Με σταθερό επιτόπιο άλμα ο λαστιχένιος ήρωας απλώθηκε να αρπαχτεί, αλλά αυτήν την φορά ήταν έτοιμος ο Άγιος. Με την διαταγή του οι τάρανδοι αγρίεψαν χτυπώντας μανιακά τον Akira πριν ολοκληρώσει την προσπάθεια του, καταδικάζοντας τον στην μοιραία πτώση.
Δεν ένιωθε τα πόδια του ενώ ο όλεθρος τον πλησίαζε. Ήταν όντως το τέλος. Ο Gilgamesh άνοιξε μια πύλη δίπλα του και τράβηξε ένα σπαθί από την πλέον υπερπολυτελής συλλογή του. Αυτό το κειμήλιο είχε σημαδέψει έναν βασιλιά και μαζί του ένα ολόκληρο έθνος. Κάποτε ανήκε σε μία αντίπαλο σχεδόν ισάξια του, άξια σίγουρα να θυμάται το όνομα της. Τώρα είχε γυρίσει στον νόμιμο κάτοχο του. Μετέτρεψε το Excalibur σε βέλος και σημάδεψε τον θώρακα του χιονάνθρωπου. Η βολή διέλυσε την δομή του πλάσματος απελευθερώνοντας παντού μαγεία φυλακισμένη σε χιονονιφάδες.
 

 

Ο Accelerator βρήκε την ευκαιρία να ελέγξει το χαλάζι που είχε δημιουργηθεί από την αναδιάταξη των νιφάδων, ρίχνοντας τον χείμαρρο στον ανήμπορο ποδηλάτη. Θάνατος από χίλια κρυοπαγήματα. Ένας απαίσιος τρόπος να αφήσει κανείς την τελευταία του ανάσα. Αν και καλύτερα να πούμε πως δεν έφυγε ποτέ από το άψυχο κορμί του. Παραμένει αιώνια παγιδευμένη στους κρυστάλλινους πνεύμονες, σαν σταλαγμίτης να προσπαθεί αέναα να σκαρφαλώσει στους γαλήνιους ουρανούς, χωρίς ποτέ να μπορεί να τους αγγίξει.
 

Έτσι τελείωσε η πνοή του Akira Midousuji. Πέθανε όπως και έζησε. Ο αδύναμος να χλευάζεται από τους ισχυρότερους του.

Ο Gilgamesh κατέβηκε από το σκάφος του ‘’Όχι άσχημα Berserker. ‘’ κοίταξε τον αλμπίνο δίπλα του ‘’Ίσως την επόμενη φορά σου πετάξω κάποιο κόκαλο.’’ Στράφηκε στον άντρα ‘’Να σου θυμίσω πως δεν επιτρέπεται να αγγίξεις κανέναν πέραν της ψηφοφορίας μέχρι να βρούμε τους δολοφόνους γέρο. Και από ότι φαίνεται αυτός ο δύστυχος στα πόδια μου δεν ήταν ένας από αυτούς.’’ Ολοκλήρωσε.
‘’Μαζευτείτε με τους άλλους. Σε ελάχιστες ώρες θα σας επιτραπεί να μιλήσετε με τους αφέντες σας. Δεν θα θέλαμε να υπάρξουν και άλλες απώλειες μέχρι αύριο το πρωί.’’ Είπε και ο καθένας ακολούθησε άλλη πορεία γυρισμού στο σημείο του συμβουλίου.

 

 

-----------------------------------------------------

 

 

Η υπερένταση της ψηφοφορίας και της ακόλουθης μεγάλης μάχης κατεύναζε σιγά σιγά, δίνοντας την θέση της στην απογοήτευση και την μελαγχολία του Kamui.  Όλοι τους πλην εκείνου ήταν χαρούμενοι για την επιτυχία των πρωταθλητών τους, όμως εκείνος δεν είχε αυτό το προνόμιο. Ξεκίνησε σιγά σιγά να μαζεύει τα υπάρχοντα του από το δωμάτιο που του είχε παραχωρηθεί.
Όλοι οι υπόλοιποι αφέντες του έδωσαν το χέρι και τον ευχαρίστησαν για την συμμετοχή του. Η αλήθεια ήταν ότι το είχε διασκεδάσει αρκετά, όμως αυτή η τελική έκβαση του άφηνε μία πίκρα στο στόμα. Σκέφτηκε το τι θα μπορούσε να είχε καταφέρει μέσα στο παιχνίδι, εφόσον τον άφηναν να συνεχίσει. Ήταν χωρίς νόημα ωστόσο. Τελείως ανώφελο να μοιρολογείς πεπραγμένα γεγονότα. Άρπαξε την τσάντα και την έβαλε στον ώμο του πριν παρατηρήσει τον LethalMike σιωπηλό στην πόρτα.
‘’Έπρεπε να είχα διατάξει τον Zack να βοηθούσε τον πρωταθλητή σου.’’ Είπε νευριασμένος ‘’Είμαι τόσο ηλίθιος.’’ Συνέχισε.
‘’Mike’’ τον πλησίασε ο φίλος του.
‘’Μην λες τίποτα. Είμαι ένας δειλός, ένας ανάξιος να στέκεται δίπλα σου και να δηλώνει φίλος.’’ Προσπάθησε να απολογηθεί δυστυχισμένος από το αποτέλεσμα.
‘’Mike.’’ Ακούμπησε στον ώμο του εκείνος φιλικά.
‘’Θα μπορούσες να μας είχες οδηγήσει έξω από αυτήν την αλλοτριωτική διαδικασία και, γιατί όχι, να κέρδιζες καθαρά στην συνέχεια, και εγώ…. Εγώ…. Εγώ…’’ τα δάκρυα διέκοψαν τον λόγο του ‘’ Εγώ δεν σε στήριξα. Δεν προσπάθησα καν. Έπρεπε να είχα κάνει περισσότερα. Να προσπαθούσα να πείσω τους άλλους έστω!’’ Έγειρε στο στήθος του Kamui.
‘’Mike! Κοίταξε με, μαν!’’ Τον συνέφερε στα σύγκαλα του κοιτώντας τον κατάματα ‘’ Άσε με εμένα, ξέχασε τα όλα!’’ Ακούμπησε το μέτωπο του στο δικό του ‘’Τώρα τα πάντα είναι στο χέρι σου. Όλες οι προσπάθειες μας στο παρελθόν, τα όνειρα μας, όλα τους έχουν την ελπίδα τους πάνω σου πλέον!’’
‘’Ξέχνα την αποτυχία μου και ακολούθα τον δικό σου δρόμο, τον δικό μας δρόμο αγορίνα! Όπως παλιά, όταν έπεφτε ο ένας, ο άλλος πολεμούσε και για τους δύο!’’ Συνέχισε τον λόγο του με μένος ‘’Αυτό θέλω να κάνεις και τώρα! Μπορείς να μου υποσχεθείς μόνο αυτό?’’
‘’Ναι, μπορώ να το κάνω αυτό.’’ Είπε μαζεύοντας τα δάκρυα του ‘’Για σένα θα το κάνω, για μας!’’ ύψωσε ανάστημα.
‘’Έτσι σε θέλω! Όρμα τους και πάρε την νίκη!’’
‘’Και εσύ τι θα απογίνεις τώρα?’’ τον ρώτησε ο Mike με την θλίψη να επιστρέφει στο βλέμμα του.
‘’Μπορεί να περιπλανηθώ για λίγο καιρό. Να ξαναβρώ τις ρίζες μου. Ίσως καταφέρω να δώσω έναν ορισμό στην φιλοσοφία μου από την αρχή. Μην ανησυχείς, όσα χρόνια και αν κάνουμε να ξαναβρεθούμε, να ξέρεις πως η παρουσία μου θα είναι πάντοτε εδώ’’ έδειξε την καρδιά του Mike ‘’στην λιονταρίσια καρδιά σου. My comrade, my friend, my moderator!’’
Αγκαλιάστηκαν σφιχτά. Με κατακόκκινα μάτια ο Kamui άφησε πίσω τον καλό του φίλο, και ο Mike παρέμεινε σκεπτικός μονομάχος στο πρώην δωμάτιο του κυνικού φιλόσοφου.

Το τηλέφωνο του LethalMike άρχισε να δονείτε.
‘’Έλα ρε, ξέχασα να σου πω να πάμε για κάναν καφέ αύριο.’’ Ακούστηκε ο Kamui μόλις το σήκωσε.
‘’Ναι, θα στο πρότεινα και εγώ, αλλά με συνεπήρε η ένταση της στιγμής.’’
‘’Συναντιόμαστε πλατεία και μετά βλέπουμε?’’
‘’Ναι, ναι, κλασικά πράματα. Κάνας φραπές στο χέρι και μετά πάμε playhouse να αράξουμε σαν πασάδες.’’ Πρότεινε ο Mike.
‘’Πολύ δυνατή ιδέα. Θες να φέρω και κάτι γνωστούς να παίξουμε κάνα D&Dακι?’’
‘’Μπα, οι χαρακτήρες σου όλο πεθαίνουν τελευταία ρε Kamui και αυτοί οι DM άγριοι άνθρωποι βρε παιδί μου. Αμέσως να κάνεις λάθος και να σε σκοτώσουν.’’
‘’Δίκιο έχεις. Κάτι πρέπει να βρω όμως, γιατί θα με φάει η βαρεμάρα μέσα στο σπίτι μου.’’
‘’Πάμε εμείς αύριο και τα βρίσκουμε.’’
‘’Καλώς, έλα μιλάμε.’’ Χαιρέτησε ο Kamui.
‘’ΟΚ, έλα, έλα, έγινε, τα λέμε, ciao, φιλάκια.’’

 

-----------------------------------------------------

 

 

Λιστα Παικτών

1. Babba as Santa Claus (Coca Cola productions)

2. Osama as Hendrickson (Seven Deadly Sins)

3. Fallen_Mpougatsa as Saito Hajime (Rurouni Kenshin)

4. Kai as Heracles Karpusi (Hetalia : Axis Powers)

5. LethalMike as Zack Fair (Final Fantasy VII)

6. Kamui (κυνικά απογοητευμένος) as Akira Midosuji (κυνικά εκτελεσμένος) (Yowamushi Pedal)/επιθεωρητής

7. Odymonaxos as Nikaido (Dorohedoro)

8.Takayama Yuchi as Accelerator (To Aru no Majusu no Index)

9. Zane as Rachel (Tower of God)

10. Lord Leon as Feitan (hunter x hunter)

 

 

-----------------------------------------------------

 

 

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΣΑΣ

[TheGunsmasha]

Ghost

-------------------------------------------------------

 

 

Το συμβούλιο είχε ερημώσει και μόνο οι φωνές του παρουσιαστών ακουγόντουσαν τριγύρω. Ο Hendrickson, φορώντας την φανέλα της εθνικής Αγγλίας, καθόταν και έπινε ελληνικό κρασί από το χωριό του Heracles, μπροστά από μια οθόνη που έδειχνε την κλήρωση του UEFA Euro 2016 στα γήπεδα της μισητής Γαλλίας.
Όταν κληρώθηκαν τα Λιοντάρια έβγαλε το κασκόλ του και το στριφογύρισε στον αέρα με πάθος ενώ τραγουδούσε οπαδικά συνθήματα. Δεύτερα πριν αποκαλυφθεί το μπαλάκι της επόμενης χώρας ακούστηκε θόρυβος στο βάθος. Ο καλογυμνασμένος άντρας άφησε κάτω το ποτήρι και έστρεψε προς τα εκεί την προσοχή του.
‘’Στα μέρη μου το θεωρούμε αγένεια να μην συστήνεσαι.’’ Και το βλέμμα του απέκτησε δαιμονόμορφη χροιά ‘’Που κρύβεσαι αναρωτιέμαι…’’
Ο άγνωστος έτρεξε απομακρυνόμενος και ο ιππότης τον ακολούθησε ετοιμάζοντας τα ξόρκια του. Η αύρα ενέργειας που συγκέντρωσε στο χέρι του οδηγήθηκε με μανία κατά του φυγά, ανοίγοντας ένα μονοπάτι καταστροφής στο διάβα του. Η σκιερή φιγούρα με ένα περίτεχνο άλμα απέφυγε την ριπή και απάντησε με πυρ από το περίστροφο της.
Τα δέντρα ανάμεσα τους αποτέλεσαν σύμμαχοι του ισχυρού άντρα στο να αποφεύγει τις σφαίρες, και μόλις βρήκε την ευκαιρία εξαπέλυσε την μανία στο έδαφος. Η χάρη του αντιπάλου του δεν μπορούσε να συγκριθεί με τον εγκέλαδο κάτω από τα πόδια του. Το βήμα του χάθηκε μαζί με την ισορροπία του και το δαιμόνιο ηρωικό πνεύμα εκμηδένισε την απόσταση μεταξύ τους χωρίς να χάσει στιγμή.
Τα χτυπήματα του Hendrickson ήταν ασύγκριτης δύναμης και ο απέναντι πρωταθλητής ήταν υποχρεωμένος να κρύψει τις ξεχωριστές του δυνάμεις. Στο ανυποψίαστο η μαύρη σιλουέτα βρήκε την ευκαιρία και πήρε απόσταση, πυροβολώντας με μένος προς το μέρος του.
Καμία σφαίρα δεν έμοιαζε να διαπερνά την τιτάνια πανοπλία του ιππότη, ενώ με τα τρομαχτικά του χέρια προστάτευε το πρόσωπο του. Η ορμή που ανέπτυξε με μία του κίνηση ήταν απερίγραπτου μεγέθους και γράπωσε τον λαιμό του αντιπάλου του μόλις βρέθηκε σε σημείο βολής. Τον χτύπησε διαδοχικά σε τέσσερα δέντρα πριν τον κατατροπώσει επάνω στο σκληρό έδαφος. Ήταν σχεδόν νεκρός.

 

 

Τον σήκωσε από τον σβέρκο με το ένα του χέρι και τον πέταξε έξω από το δάσος, να δει ξεκάθαρα το πρόσωπο του. Τελικά τον αιώρισε με την μαγεία του ακριβώς σε απόσταση ενός πήχη από το βλέμμα του.
‘’Είμαι έξω από το δάσος...’’ Είπε ο δολοφόνος βογγώντας ‘’Με βλέπεις… Τον βλέπ-’’ ο πόνος των σπασμένων του πλευρών τον ανάγκασε να σταματήσει.
‘’Εσύ ήσουν τελικά?’’ Χαμογέλασε ο Χέντρικσον και η μία του ίριδα έγινε κατάμαυρη, όπως η άβυσσος του μυαλού κάθε αμαρτωλού τούτου του κόσμου. Άπλωσε το χέρι του και έστρεψε τα γαμψά νύχια του στον λαιμό του δύσμοιρου συναγωνιζόμενου που είχε τολμήσει να τον προκαλέσει.
Το βλήμα διαπερνά το κρανίο του Άγγλου και και το πελώριο κύτος της μορφής που είχε υιοθετήσει κατέρρευσε με βάρος στο γρασίδι.
Κάτι λιγότερο από ένα χιλιόμετρο μακριά, έτερος δολοφόνος άφηνε στον τόπο του εγκλήματος το sniper και έσπευδε να συγκεντρωθεί με τους άλλους πριν την επικείμενη συνάντηση με τους αφέντες.
Σιγά σιγά, οι πληγές του δολοφόνου έκλειναν, λες και ράφτρες χρυσοχέρες έκοβαν και έραβαν την σάρκα του με χάρη. Το βλέμμα του Hendrickson έφερε ακόμα τις γραμμές νίκης γύρω από τα χείλη του. Κενές ήταν οι κόρες του πλέον. Άδειο το κορμί, του οποίου η ψυχή είχε μακράν πουληθεί στους μυρίους διαόλους αυτού του κόσμου.

 

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

Κατευθύνθηκα στην αίθουσα αναψυχής των αφεντών και τους ειδοποίησα να βιαστούν και να έρθουν μαζί μου. Ένας μετά τον άλλον, ήταν όλοι τους σχεδόν έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Πήγα στον Οσάμα να του ανακοινώσω το άσχημα νέα.
‘’Εδώ τελειώνει η πορεία σου, φίλε μου.’’ Του είπα και κάθισα δίπλα του.
‘’Δεν καταλαβαίνω.’’ Γύρισε απορημένος.
‘’Ο Hendrickson πέθαινε. Η συμμετοχή σου τελείωσε με τον χαμό του δυστυχώς.’’ Προσπάθησα να φαίνομαι όσο ψυχρός μπορούσα.
‘’Ο Hendrickson επιβίωσε την συνεδρία και πέθανε ο ποδηλάτης. Το είδα με τα μάτια μου.’’ Σηκώθηκε εκείνος ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του.
‘’Τον σκότωσαν οι παράνομοι δολοφόνοι Οσάμα. Αυτοί που ψάχνουμε να βρούμε ανάμεσα στα ηρωικά πνεύματα.’’
‘’Μου λες ψέματα! Δεν γίνεται να πέθανε.’’ Έκανε δυο βήματα πίσω ‘’Ο Stannis σε έστειλε! Ναι, αυτός ο κατεργάρης που μου κατέστρεψε την ζωή.’’ Οι παλμοί του ανέβηκαν και γύρισε να δει το άδειο δωμάτιο, εκεί όπου στην σφαίρα της φαντασίας του το μικρό κορίτσι στεκόταν περίλυπο να τον ρωτάει.
‘’Γιατί δεν με έσωσες Οσάμα?’’ Αντήχησε πάλι στο μυαλό του.
‘’Hendrickson σε διατάζω να φανερωθείς! Φανερώσου υπηρέτη!’’ Φώναζε ταραγμένος προς τα μαγικά Seals που είχαν ζωγραφιστεί σαν τατουάζ στον καρπό του. Δεν υπήρχε απάντηση.
‘’Καταλαβαίνω τον θυμό σου, αλλά πρέπει να τον κατευνάσεις. Άκουσε με.’’ Προσπάθησα να τον ηρεμήσω όπως η μανία του ήτα τέτοια που με έσπρωξε κάτω με ένα σκούντημα, και στην συνέχεια έτρεξε λυσσασμένα έξω από το δωμάτιο ‘’Που κρύβεσαι Stannis? Δεν μπορείς να με αποφεύγεις για πάντα. Σήμερα τελειώνουν τα κόλπα σου.’’
Παραληρήματα ακούγονταν από διάδρομο σε διάδρομο, από έναν τρελό που είχε μακράν απολέσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Περιπλανήθηκε σε διαδρόμους ερημωμένους και δωμάτια με νεκρική σιγή. Τα βήματα του σηματοδοτούσαν την άφιξη της παράνοιας, καθώς ρωτούσε το κενό που κρυβόταν ο άντρας τον οποίον αναζητούσε. Στο τέλος της σκάλας το μάτι του εντόπισε ένα δωμάτιο με φως. Τον είχε βρει.
Έσπρωξε την ξύλινη πόρτα και τράβηξε το AK-47 από το σακίδιο του. Με είδε να κάθομαι με την στολή καθηγητή ιατρικής που με έχετε όλοι φανταστεί να δίνω διαλέξεις.
‘’Που είναι ο Stannis, Guns?’’ απαίτησε να μάθει ενώ με σημάδεψε με το όπλο.
‘’Καλή ερώτηση. Είναι όντως στο δωμάτιο που βρισκόμαστε αυτήν ακριβώς την στιγμή.’’
Άρχισε να ψάχνει το μέρος κρατώντας πάντοτε υψωμένο το αυτόματο προς το μέρος μου. Έλεγξε εξονυχιστικά κάθε μικρότερο δωμάτιο που επικοινωνούσε με το δικό μας. Δεν υπήρχε ψυχή πέρα από μας.
‘’Με κοροϊδεύεις Οπλά? Πλησίασε μανιασμένα.
‘’Ορκίζομαι πως στέκεται απέναντι του.’’ Του είπα. Κοίταξε πίσω του στιγμιαία και μετά ξανά σε εμένα.
‘’Με λένε Osama Bin Landen.’’ Πρόφερε με άπιαστη προφορά.
‘’Σε λένε Stannis Berncastel!’’ το όνομα αντήχησε σαν θλιβερή ηχώ μιας αλήθειας ξεχασμένης από το άρρωστο μυαλό του.
‘’Τι είναι αυτά που λες? Είμαι τρομοκράτης!’’
‘’Έγινες τρομοκράτης! Μετά από ένα φρικτό γεγονός στην ζωή σου, που ο μόνος τρόπος που κατάφερες να το απολέσεις από την μνήμη σου είναι με το να υιοθετήσεις μία άλλη ψεύτικη ταυτότητα.’’
‘’Τι είναι αυτά που μου λες? Και που είναι ο Chuck? Που φυλακίστηκε αφού τον απαγάγατε?’’ συνέχισε τον οίστρο του εκείνος.
Βήματα ακούστηκαν να πλησιάζουν στην πόρτα.
‘’Hey, Boss.’’ Ένας άντρας με πολιτικό κοστούμι και ολύμπια κορμοστασιά στάθηκε στο πέρασμα της.
‘’Τι γίνεται εδώ Chuck? Τι μου λέει αυτή η σουπιά του συστήματος?’’ του είπε με σιγανή φωνή ο Σήμα
‘’Είναι η αλήθεια, Boss.’’
‘’Δεν τον αναγνωρίζεις Stannis?’’ ρώτησα τον Άραβα ‘’Είναι ο Δώκτορ Vagelio Priapus. O κύριος ψυχολόγος σου τα τελευταία τρία χρόνια.’’
‘’Ψυχολόγος μου? Είσαι και εσύ μπλεγμένος στο παιχνίδι τους!’’ τον σημάδεψε ‘’Σε εμπιστεύτηκα Chuck. Ήμασταν συνεργάτες, για το όνομα του Θεού!’’
‘’Όχι, αφεντικό. Ήμουν απλά ένας ιατρός που δεν ήθελε να δει τον ασθενεί του να καταλήγει στην λοβοτομή, Stannis.’’ Του είπε ο υπέροχος Priapus.
‘’Είσαι επικίνδυνος, Stannis.’’ Πήρα τον λόγο ‘’Ο πιο επικίνδυνος που έχουμε στο ίδρυμα μας. Εκπαιδεύτηκες στον προσωπικό στρατό του αληθινού Μπιν Λάντεν και όταν πέθανε αποφάσισες να πάρεις την θέση του στο άρρωστο μυαλό σου. Τις προάλλες σάπισες στο ξύλο τον Garrick Olivander επειδή τόλμησε να σε αποκαλέσει Berncastel!’’
‘’Σταματήστε!!!’’ φώναξε μέχρι με μάτωσε ο λάρυγγας του ‘’Θα σας πυροβολήσω αν δεν το κάνετε!!!’’
‘’Κάντο!’’ τον παρακίνησα και εκείνος έβαλε πυρ. Κανείς όμως δεν έπαθε ούτε γρατζουνιά. Οι σφαίρες ενός παιχνιδιού δεν μπορούν να βλάψουν κανέναν όσο θανατηφόρες και αν φαίνονται στην φαντασία.’’
‘’Το όπλο μου είναι ψεύτικο…’’ το άλγος στο μέτωπο του χειροτέρεψε ‘’Τι μάγια μου έχετε κάνει!’’ Έτρεξε προς το μέρος μας.’’
‘’Θα πιάσω το [CENSORED] να τον ηρεμήσω.’’ Είπε ο Πρίαπος αλλά εγώ τον πρόλαβα σηκώνοντας τις φωτογραφίες από την έδρα μου και τις έφερα με μία μπροστά στον έξω φρενών ασθενή.
‘’Την αναγνωρίζει?’’ του έδειξε την μικρά κοπέλα ‘’Είναι η Frederica Berncastel, το κοριτσάκι που εμφανίζεται συνέχεια στον ύπνο και τον ξύπνιο σου και σε παρακαλά να την σώσεις?’’ Συνέχισα ‘’Θα προσποιηθείς ότι και αυτή δεν υπάρχει? Ήθελε να γίνει επιθεωρητής όταν μεγαλώσει, όμως εσύ την καταδίκασες μόλις στον πρώτο γύρο του Παλέρμο που την υποχρέωσες να συμμετάσχει. Την σκότωσες και μετά οι τύψεις κατέστρεψαν το μυαλό σου!’’
‘’Frederica…. Μικρή μου κόρη.’’ Είπε και λιποθύμησε στο πάτωμα.

Η έντονη μυρωδιά της αλκοόλης συνέφερε τις αισθήσεις του. Απαλά σήκωσε τον αυχένα του και μετά ολόκληρο των θώρακα του προς τα πάνω. Μας κοίταξε σαν να είχε ξυπνήσει μόλις από βαθύ ύπνο.
‘’Θυμάμαι τι έγινε πριν… Είναι η αλήθεια.’’ Μας είπε και αναπτέρωσε τις ελπίδες μας.
‘’Κοίταξε πως έχει το θέμα Stannis. Πριν από εννέα μήνες είχαμε καταφέρει να συνεφέρουμε και όμως κατρακύλησες πάλι στις ψευδαισθήσεις. Θέλω να μου αποδείξεις πως ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο Chuck Οκόσαν, το μικρό κοριτσάκι, η αγνοούμενη νοσοκόμα Paprika, όλα τους επεξεργασμένα και χιλιοειπωμένα τόσες φορές που καταλήγω να τα πιστέψω, είναι πλέον στον παρελθόν και δεν πρόκειται να υποτροπιάσεις ξανά στο μέλλον.’’ Του εξέφρασα με μια ανάσα τις αμφιβολίες μου.
‘’Δεν τα θυμάμαι όλα αυτά να ξανασυμβαίνουν.’’ Είπε εκείνος.
‘’Επειδή κάθε φορά κάνεις reset στον φανταστικό σου κόσμο, Stannis.’’ Πήρε τον λόγο ο Πρίαπος ‘’Καταλήξαμε να κάνουμε όλο αυτό το ριζοσπαστικό θέατρο στο Anime.GR, και να λέμε ναι στο παραμύθι σου, μήπως και μπορέσεις να γλιτώσεις την λοβοτομή.’’
‘’Σε παρακαλώ, δείξε μας πως έχεις επιστρέψει στον παλιό καλό εαυτό σου.’’
‘’Είμαι ο Stannis Berncastel, και έγινα υπαίτιος να πεθαίνει η κόρη μου, Frederica Berncastel στο Παλέρμο της Hinamizawa. Οδηγήθηκα στην σχιζοφρένεια επειδή δεν μπορούσαν να δεχτώ τις τύψεις του τρομερού μου εγκλήματος.’’

Λίγες εβδομάδες αργότερα ο παλιός τρομοκράτης καθόταν στο δωμάτιο της κλινικής που τον φρόντιζε, ελεύθερος πλέον από τα φαντάσματα του παρελθόντος. Έξω από το παράθυρο του ο καιρός ήταν παραδεισένιος. Η νοσοκόμα μπήκε με διάθεση μέσα και του έδωσε τα φάρμακα του. Δεν είχε ξαναδεί το πρόσωπο της τριγύρω.
‘’Καινούργια, αδερφή?’’ την ρώτησε.
‘’Δεν με αναγνωρίζεις Οσάμα? Είμαι η Keito Paprika .’’ του είπε χαμογελαστή και στο τζάμι άκουσε χτυπήματα από ράμφος. Ο λευκός οχετός πετούσε ακριβώς απέξω.
‘’Φάε την πουτίγκα! Φάε την πουτίγκα μην σε καρφώσω!’’ τον έκραξε ο Οκόσαν.
‘’Όχι, όχι, δεν υπάρχετε!’’ κουλουριάστηκε στην άκρη του δωματίου του.
‘’Τι? Δεν υπάρχουμε?’’ Είπε ο ολύμπιος παίδαρος κρατώντας το [CENSORED] στα χέρια του ‘’Για έλα εδώ να σε κανονίσω.’’
‘’Δεν είναι αληθινό, δεν μπορεί να είναι. Ξύπνα, ξύπνα!’’ τινάχτηκε όρθιος από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή του. Δεν είχε τελειώσει ακόμα τον επίλογο του Παλέρμο που έγραφε αυτές τις γιορτινές ημέρες. Σηκώθηκε να τσιμπήσει κάτι και θα το τελείωνε στην συνέχεια. Πέρασε το σαλόνι και άνοιξε το φως της κουζίνας. Κάτι σάλευε στον διάδρομο. Πήρε την σκούπα και πετάχτηκε θαρραλέα.
Ένα λευκό περιστέρι είχε μπει στο σπίτι. Τον κοίταζε με βλέμμα μυστικιστικό.
‘’Φάε την πουτίγκα σου, είπα! Φάτην μην σε χέσω!.’’ Άρχισε να ψάλλει
‘’Όχι, πάλι!’’

 

-------------------------------------------------------

 

 

Η Kai καμάρωνε τον Ηρακλή και την επιτυχία της επιβίωσης του την πρώτη μέρα. Εκείνος σαν αυθεντικός μερακλής, έψηνε στα κάρβουνα παιδάκια και μοίραζε τις σαλάτες στην κυρά του.

‘’Δεν μου λες Ελληνούκο’’ Του είπε τρώγοντας λαίμαργα ‘’Τι θα κάνεις αν κερδίσεις?’’

‘’Εννοείς ποια θα είναι η ευχή μου?’’

‘’Ναι.’’

‘’Να ξεχρεώσει το έθνος βεβαίως.’’ Είπε εκείνος υπερήφανα.

‘’Έλα ρε? Δεν σε είχα για τέτοια ψυχάρα.’’ Θαύμασε εκείνη.

‘’Στα δύσκολα φαίνεται η ελληνική ψυχή. Εσύ τι σκέφτεσαι να κάνεις σαν mod?’’

‘’Βλέπε εισαγωγικό κείμενο.’’

‘’Άλλος Τσίπρας μας βρήκε.’’ Κούνησε το κεφάλι του παραπονεμένος.

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

Στο δωμάτιο συνάθροισης του LethalMike με τον Zack Fair μόνο μια ορκίσια κραυγή ακουγόταν:

‘’Εκδίκηση!!!!!’’

 

-------------------------------------------------------

 

 

Ο Βασίλειος έφτιαχνε την λίστα των Χριστουγέννων και ο Babba τον βοηθούσε.

‘’Πως τα καταφέρνεις να συμμετέχεις σε τέτοιες εκδηλώσεις ρε Άγιε ενώ έχεις τέτοια υποχρέωση τον χειμώνα’’ ρώτησε τον θρυλικό γέρο ο θνητός.

‘’Χο, χο, χο, χο. Μα καλό μου παιδί, αυτή είναι η μερική ασχολία μου. Η κανονική μου δουλειά είναι πράκτορας του παραδείσου να εκτελώ δαίμονες της κολάσεως.’’ Απάντησε εκείνος βγάζοντας το γυαλιά μυωπίας.

‘’Κοίτα να δεις. Και δεν έχεις βαρεθεί ακόμα?’’

‘’Εγώ να βαρεθώ? Μα μικρό μου παιδί παιδί, εάν κερδίσω η ευχή μου θα είναι να μεγαλώσει το κακό στον κόσμο μας ώστε να πολεμάω περισσότερο!’’

Ο νέος δεν συνέχισε την κουβέντα.

‘’Και εσύ Babba τι θα κάνεις εφόσον κερδίσεις?’’

‘’Δεν ξέρω, ίσως τους βάλω να μου χτίσουν μια πυραμίδα.’’

‘’Χο, χο , χο, χο!’’

 

-------------------------------------------------------

 

 

Ο Freidan στάθηκε απέναντι από τον Leon. Ακούμπησαν τις γροθιές τους. Μετά αμέσως από πάνω άφησαν τους αντίχειρες τους να ακουμπήσουν. Στην συνέχεια τράβηξαν τα χέρι τους μακριά από το επίπεδο των ώμων τους και κυμάτισαν τα δάκτυλα τους στον αέρα. Μετά πιάστηκαν μπράτσο με μπράτσο και ξεκίνησαν να χορεύουν γύρω από τον άξονα των αγκώνων τους. Και τελικά έδειξε ο ένας τον άλλον με τα χέρια τους να έχουν πάρει την χαρακτηριστική μορφή πιστολιού.

 

Τι γλαφυρότητα! Τι ευγλωττία! Τα παιδιά τα είπαν όλα!.

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

‘’Ήσουν υπέροχος!’’ επανέλαβε για χιλιοστή φορά η Mpoygatsa ‘’Πως κρατούσες το σπαθί, πως κέρδισες τον ποδηλάτη. Πως ψήφιζες με χάρη. Το ασύγκριτο μυαλό σου πως ελίσσονταν σαν αίλουρος. Η υπέροχες γραμμές του προσώπου σου πως έδειχναν στον φακό!’’ τοποθέτησε τον δείκτη της επάνω στα χείλη του ‘’Μην πεις τίποτα. Δεν χρειάζεται! Τα έκανες όλα στον αγώνα!’’

Εκείνος πήρε λίγο καπνό από τα Καρέλια και τράβηξε μερικές τζούρες.

‘’Ε, εντάξει, δεν τα έκανα και όλα. Υπερβάλεις λίγο. Τον αθλητή δεν τον αποτελείωσα πχ, αν και ένα βήμα κοντά ήμουν, μην νομίζεις!’’

‘’Καλέ το είδα!’’

 

-------------------------------------------------------

 

 

Ημερολόγιο του Zane

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015.

 

‘’Είμαι ακόμα ζωντανός.’’

 

 

‘’Θύμισε μου γιατί δέχτηκα να πολεμήσω για σένα?’’ ρώτησε η Rachel απορημένη.

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

Ο Takayama και ο Accelerator παρέμεναν να κοιτάζονται από την απέναντι μεριά του δωματίου.

‘’Θα σε λιώσω.’’

‘’Εγώ θα συνθλίψω σαν έντομο.’’

‘’Σε έχω για πλάκα με το μικρό μου δαχτυλάκι.’’

‘’Σε κατουράω και γελάω.’’

‘’Καθρεφτάκι στην μούρη σου.’’

‘’Διπλό καθρεφτάκι σε εσένα.’’

‘’Όχι σε εσένα!’’

‘’Σε σένα είπα!’’

‘’Ε, ψιτ.’’

‘’Τι?’’

‘’Καλή δουλειά σήμερα.’’

‘’Α, ευχαριστώ.’’

 

-------------------------------------------------------

 

 

Όπως αρχίσαμε έτσι και θα τελειώσουμε, με την Nikaido να μαγειρεύει στον Ody αυτήν την φορά.

‘’ Προδίδουν το πορτοκαλί οπίσθιο και μεταλλικό να καταβροχθίσει σε περίπτωση εγκεφάλου.‘’ Είπε με γλαφυρότητα ο Ody.

‘’Έχεις δίκιο. Πολύ απαιτητική η σημερινή μέρα, ιδιαίτερα από την ισοβαθμία και μετά.’’

‘’ Έγινε το ποδήλατο αρνητική δαχτυλίδι με άρωμα αλφαβητικά.‘’ συνέχισε τον μαεστρικό του λόγο.

‘’ Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια. ‘Εχω την εμπειρία μου στις πιεστικές καταστάσεις όπως αυτή.’’

‘’ Πυρηνικής βερίκοκο καριμπού με μελάνι ποδήλατο και μπάλα βασιλική του εναέριου χώρου.‘’ μάγεψε το κοινό του ο νέος.

‘’Και εγώ προτιμώ την κουζίνα της Άπω Ανατολής. Άκου εκεί η χωριάτικη καλύτερη από το σούσι? Είχε και στο χωριό του ο βλάχος!’’

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

Λιστα Παικτών

1. Babba as Santa Claus (Coca Cola productions)

2. Osama Stannis Berncastel (χαμένος στην δική του παράνοια) as Hendrickson (1-critical-hit-KO) (Seven Deadly Sins)/αθώος

3. Fallen_Mpougatsa as Saito Hajime (Rurouni Kenshin)

4. Kai as Heracles Karpusi (Hetalia : Axis Powers)

5. LethalMike as Zack Fair (Final Fantasy VII)

6. Kamui (κυνικά απογοητευμένος) as Akira Midosuji (κυνικά εκτελεσμένος) (Yowamushi Pedal)/επιθεωρητής

7. Odymonaxos as Nikaido (Dorohedoro)

8.Takayama Yuchi as Accelerator (To Aru no Majusu no Index)

9. Zane as Rachel (Tower of God)

10. Lord Leon as Feitan (hunter x hunter)

 

 

-------------------------------------------------------

 

Your Host and GM-Gilgamesh

 

''Καλώς τα γλυκούλια μου.''

 

-------------------------------------------------------

 

Η νύχτα πέφτει την ερχόμενη Πέμπτη 1 μ.μ.

 

 

[Babba]

Santa, Agent of H.E.A.V.E.N.(Babba)

 

Είμαι ψιλοβέβαιος ότι ο Greece(Kai) είναι δολοφόνος, αλλά είναι τόσο απολαυστικός που δεν μου κάνει καρδιά να τον διώξω.

Οπότε, ταράζουμε τα νερά με μια κίνηση αποπροσανατολισμού.

Ο Babba είπε ότι ο GM είπε ότι ο Feitan(Lord Leon) είναι κλάσης assassin. Ε, δολοφόνος δε σημαίνει αυτό; 

 

I'll be back!

[Kai]

Greece (Kai)

(Οι ωραίοι έχουν χρέη)

 

 

 

Ξεπουλημένε μου άγιε, εσύ Άι Coca Cola (Babba) άσε τώρα τα σάπια και γρήγορα ξεκόλλα! Μιλάς με γρίφους γέροντα, μου κάνεις και τη χάρη, τα ποσοστά που παίρνεις τα πήραμε χαμπάρι. Μήπως δε θα σε βόλευε να αποδειχθώ αθώος γι' αυτό και λες με άφησες να μείνω λίγο σώος. Τη βρωμερή Nikaido (OdyMonaxos) μπροστά σου δε τη βλέπεις ή μήπως τις νύχτες μουλωχτά μαζί της βρε δουλεύεις; Μου φάγατε βρε το Κρι-Κρι (Osama) εκδίκηση θα πάρω, γι' αυτό και τη Nikaido σας λέω θε να βγάλω. Δεν έφτανε το ορφανό που φάγατε τη μέρα; Σκοτώσατε το ανεμοδούρι μου μετά και την εσπέρα. Το ήξερες Nikaido (OdyMonaxos) τα βρωμερά σου πλάνα πως μόνο αυτοί οι δυο θα βοηθούσανε να βγουν την επιφάνεια. Ελπίζω να σε έλεγξε μωρή ο επιθεωρητής, γιατί είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα 'ταν νικητής. Τη ψήφο σου την έχωσες πισώπλατα κυράτσα, που πήγες να μου βγάλεις και σάπια τη φρεσκότατη, ελληνική μπουγάτσα. Και πάρ΄τον να το Mido νεκρό να τώρα δα, παρόλο που σας το 'πε πως κάτι επήγαινε στραβά.

[Fallen_Mpougatsa]

Saito Hajime (Fa_tsa)

 

 

Το μεγάλο σου ρίσκο απέδωσε, αλλά εν τέλει σε φανέρωσε Καίσαρα(Zane). Έπρεπε να πας για το μακρυπρόθεσμο κι όχι βραχυπρόθεσμο όφελος. Άλλος ήθελε να καρπωθεί το όνομα, κι άλλος είχε τη χάρη, αποκαλύφθηκε. Και τώρα το Goatee(Osama) μας άφησε χρόνους - και κάτι έπαθε και ο χειριστής του, τι στο καλό; Bέβαια και τη δική μου εκεί τη βλέπω να πηγαίνει αν συνεχίσουμε έτσι. Τόσος θαυμασμός δεν κάνει καλό. Δε μ'άφηνε να φύγω με την πολυλογία της. Αναγκάστηκα να ετοιμαστώ εν κινήσει μπας και σταματήσει. -

Kι εσύ γκιοζού(Monaxous - Monaxous) πρέπει να έχεις τη φωλιά σου λερωμένη. Τη μια με θες εκτός και την άλλη όχι, κι όλα αυτά για να υπερασπιστείς τον έταιρο σύμμαχο να υποθέσω;

Πάντως Άγιε(Babba) εκτός του ότι αλλάζεις συνέχεια ιδιότητα, βλέπω και με το ψηφαλάκι σου δεν πας πίσω. Κι αν είσαι τόσο σίγουρος για το Παπούτσι made with Mpougatsa(Kai) ψήφισέ το να τελειώνουμε.

 

 

Tώρα όσον αφορά το Ομορφόπαιδο(Lethal Weapon-εεεε Mike) μάλλον για ανεμοδούρα νούμερο δύο μου κάνει, μοιάζει του αείμνηστου(Osama). Μένει να φανεί αν κι αυτός είναι αθώος βέβαια ή απλώς ξέρει να κάνει τον χαζό τόσο αποτελεσματικά.

Και το σπαθί μου πάντα είναι αιχμηρό, όπως και στο παραμύθι...για να κόβει καλύτερα.

 

 

Για maximum απόλαυση, βάλτε να παίζει το "χωρίς νερό μπορώ, χωρίς εσένα όχι" του Κιάμου με τον Saito να το τραγουδάει στα τσιγάρα του. Επίσης, θα σας πρήξω με τις φωτογραφίες του γιατί μπορώ. Νομίζατε ότι το fangirlισμα της Μπουγάτσας στα post του GM είναι αποκύημα της φαντασίας του; Ξανασκεφτείτε το!

[Lord Leon]

Όταν αρχισαμε να πιανουμε τους αγκωνες μας με τον Feitan νομιζα οτι θα παιξουμε την ατακα απο το Zack & Mindy makes a porno, αλλά ευτυχως δεν ειχε ΤΟΣΑ κέφια ο GM

 

Anyway...

 

Feitan (εμφανως πιο ηρεμος, αλλά ετοιμοπόλεμος)

 

 

 

Αμα ήταν τόσο αχρηστος ο ποδηλάτης που να μην μπορει να σωσει τον εαυτό του μεχρι να ξεκαθαρισει το τοπιο, καλό ψόφο. Ας δούμε όμως τι μπορούμε να κάνουμε με το θάνατο του.

 

Χειροτερη επιχειρηματολογία (και συμπεριφορά γενικώς) είχαν Rachel (Zane) και Santa Claus (Babba). Ενώ δεν το αποκλειω, συνδυαστικά το βρισκω δυσκολο να ειναι και οι δυο ταυτοχρονα.

Θα ξεκινησω λοιπον με τη Rachel διοτι αν ειναι ενοχη στοχοποιουνται αμεσως οι Nikaido (Ody) και Zack(LM) που υποστηριζαν. Και αθωόνομαι σχετικώς εγώ, ο Heracles (Kai) και O Hajime Saito(Fa_tsa).

 

Οπότε έτσι κάπου βαδίζουμε. Αν παρόλαυτά βρεθεί αθώα (που ψιλοχλωμο το κοβω) μονο τον εαυτο της εχει να κατηγορει αφου η επιχειρηματολογια της ηταν αντιστοιχη του χρωματος μαλλιου της, και οι δυο που πεθαναν την ειχαν ψηφισει με επιχειρηματα. Θα με εκθεσει βεβαια λιγο κατι τετοιο, αλλά ξερω να προσεχω τον εαυτο μου και δε φοβαμαι το ρισκο

 

Rachel λοιπον μεχρι εγω ή αυτη να πεθανουμε... Και δε θα σταματησω μεχρι να μιλήσει.

Παρεπιπτοντως Accelerator (TY) αν εισαι αθωος εισαι ψιλοαχρηστος, και αν εισαι ο δευτεροs δολοφονος μετά τη Ραχήλ, το παιχνιδι σου είναι ΤΕ-ΛΕΙ-Ο!

 

Oπότε είμαι υποχρεωμενος να σε κανω να μιλησεις. Και επειδη σε κοβω απο τους τυπους που δεν εχουν χειροτερο βασανιστηριο απο την ξεφτύλα, θα σου δωσω τη μαχη που τοσο ποθεις. Ετοιμασου για χοντρη ξεφτυλα

 

Σε λίγο όμως γιατι τωρα εχω Rachel

 

(Aφου κανει conjure ενα μικρο βαλιτσάκι, πιάνει απο μέσα ενα μυτοτσίμπηδο και μια...)

 

 

Τι ωραία που εχεις μακριά νυχάκια μικρη μου Rachel...

Edited by Lord Leon, 14 December 2015 - 16:13.

[Takayama Yuichi]

Acclerator

"Ααααααααααααααααααααααααα; Τι είναι αυτή η σκουληκαντέρα που ακούγεται από το βάθος;

Ooooooooiii Feiiiiitaaaaaaaaaaaan-kun( Lord Leon)! Θέλεις να πεθάνεις νωρίς νωρίς, μόνο μια μέρα έχει περάσει? Εξ' άλλου Το έχω πει και σε άλλους, μια μικρή αφόρμηση θέλω για να σε πατήσω σαν κατσαρίδα που είσαι, σκατοwannabe αράχνη!"

 

Ο Accelerator πλησιάζει τον Feitan(Lord Leon) κουτσαίνοντας, με πολύ αργά και νωχελικά βήματα, χωρίς να έχει ενεργοποιημένο το κολάρο. Ακουμπώντας τον ώμο του με το ένα χέρι πλησίασε και ψυθήρισε.

 

 

"Θα έρθει και η ώρα σου, αλλά θα είναι αφού έχουμε βγεις από εδώ. Στο κάτω κάτω εάν δεν είσαι ικανός να βγεις από εδώ μέσα ζωντανός, δεν έχεις την παραμικρή πιθανότητα να μου κανείς οποιαδήποτε ζημιά. Το τονίζω για άλλη μια φορά, αυτή την στιγμή μου είσαι αδιάφορος."

 

 

Έχοντας τελείωσει την κουβεντούλα του με τον Feitan(Lord Leon) Ο Αccelerator γυρίζει προς την μερια της Ratchel(Zane) και του Satan(Babba)

 

"ΕΣΥ ΟΜΩΣ! RATCHEL(Zane)! ΑΞΕΣΤΟ ΣΚΟΥΛΙΚΙ! ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ?! ΗΣΟΥΝ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΧΘΕΣ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΙΣΕ ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΙΑ MASTER! Εξ αιτίας του δεν κατάφερα να φτάσω στην ώρα μου να σας κάνω χαλκομανία και τους 2 μαζί. Και ας μην μου έφτανε αυτό, όταν με το καλό μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκάνω τουλάχιστον έναν από εσάς, την προσωποποίηση της αχρηστοσύνης(Kamui-RIP) που την είχε δει και επιθεωρητής δηλαδη, μπλέχτηκε και αυτός εδώ πίθηκας(Babba) και τα γελοία κατοικίδια του!"

 

Πρώτον, άχρηστε ευρωπαϊκέ Νεάντερταλ, δεν χρειάζομαι βοήθεια και δεύτερον, θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά αυτό με τον Frosty! Εάν ανυπομονείς τόσο πολύ να με ξεκάνει δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις μπροστά σε όλους και να προσποιηθείς ότι ήταν ατύχημα όσο "πολεμούσα" τον Akira(Kamui-RIP), θα μπορούσες να προσπαθήσεις να κάνεις ο,τι είναι να κάνεις το βραδύ, μαζί με όποιον συνεργάζεται μαζί σου.

Χαχαχα! Ναι αυτό να κάνεις! Να μπορώ να σε πιάσω στα χέρια μου όσο δεν είναι κανείς τριγύρω να περάσουμε όμορφα τα δύο μας! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!

Edited by Takayama Yuichi, 14 December 2015 - 18:27.

[LethalMike]

Zack Fair[LethalMike]

 

 

(Θα πιούμε στην υγεία του akira σήμερα...)ευκαιρία βρήκα

Βεβαίως βεβαίως βουτάω απευθείας για αυτό τον ξανθό διάολο(zane) όπου κοίταξα μέσα στα κατασκότεινα της μάτια. Προφανώς και δεν έχω επιχειρήματα, απλά ακολουθώ την ψήφο του μακαρίτη εδώ πέρα.

Φούσκα[Babba] και SaitoHajime[Fa_tsa] δεν σας ξέχασα εσάς. Οι άγιοι πάντα δεν μου φαινόντουσαν "άγιοι", διότι οι εμπειρίες της ζωής μου έδειξαν το αντίθετο. Justice will be served.

Μπορεί και εκδίκηση όμως θα δείξει, δεν ξέρω πλέον ποιον από εσάς να κατηγορήσω αλλά αν μπορούσα θα σας έπαιρνα στη Shinra για ανάκριση όλους σας.

Θα έβρισκα τους δολοφόνους και θα τους αποκεφάλιζα, και μετά τον εαυτό μου για συγχώρεση. This case is eye for an eye. Όσο για τον ποδηλάτη akira[kamui] πέθανε άδικα. Σκοτώσαμε τον επιθεωρητή.

Ο επιθεωρητής κάτι θα ήξερε για να ψηφίσει την Rachel[Zane]. So I'm gonna roll with it. For now...

Edited by LethalMike, 14 December 2015 - 18:37.

[Kai]

Greece (Kai)

(Γιατί τα πενηντάευρα δεν είναι πετσετάκια

 

 

 

Εγώ πιστεύω ότι η Rachel (Zane) δεν είναι ασφαλής επιλογή, όχι για τις επιλογές της χθες, αλλά γιατί ήταν μέρος δύο πολύ περίεργων ρευμάτων και το ένα από αυτά ήταν προς εκείνη. Ουσιαστικά ξεκίνησε από τις υποθέσεις της ανεμοδούρας (osama) που ούτε καν εκείνη έμεινε σταθερή σε κάποιον. Το περίεργο εδώ είναι ότι η μία από αυτές τις υποθέσεις ήθελε τον Santa (Babba) ένοχο αλλά όλοι το αγνοούν επιδεικτικά, και ξαφνικά παράτησαν επίσης τον Saito που σύμφωνα με την υπόθεση εκείνη τον ήθελαν συνεργάτη της Rachel ενώ δείχνουν πεπεισμένοι για την ενοχή της. Εκτός των άλλων, το ανεμοδούρι ψήφισε Rachel , πείτε μου έναν πολύ καλό λόγο να τον βγάλει το βράδυ ενώ την είχε ψηφίσει, αφού με τόσες αλλαγές ψήφου που είχε κάνει δεν αποτελούσε τη πιο μεγάλη απειλή γι' αυτήν την επόμενη μέρα, φαινόταν χλωμό να είναι επιθεωρητής και επίσης δεν της έδινε περιθώρια να δικαιολογήσει τόσο τον εαυτό της στη συνέχεια. Τα ίδια κάνατε και με τον ποδηλάτη, Jesus  Osama. Καλύτερο θα ήταν να το ρισκάρετε, γιατί δεδομένου όλες οι ψήφοι ως τώρα είναι του τύπου "δεν μας τα είπες καλά χθες" όταν άλλοι έχουν πιο ύποπτες συμπεριφορές κάτι άσχημο παίζει.

 

Περισσότερες πιθανότητες έχουν να θέλουν το κακό μας η Nikaido (OdyMonaxos) και ο Santa (Babba). Δηλαδή δε σας φαίνεται καθόλου περίεργη η συμπεριφορά της πρώτης; Όχι μόνο, τσουπ, πετάχτηκε την κατάλληλη ώρα για τον Saito (Mpougatsa) δε θα μπορούσε να πεταχτεί ακόμα πιο μουλωχτά για τον Mido (Kamui), ασχολήθηκε παραπάνω από ότι έπρεπε με τη μία και μοναδική κατηγορία που είχε ενώ η Rachel ήταν σαφώς πιο ψύχραιμη παρά το ρεύμα που είχε επάνω της και επίσης θα περίμενε κανείς να μιλήσει περισσότερο. Περίεργος βέβαια σε αυτό το θέμα ήταν και o ευέξαπτος έφηβος (Takayama) σε θέματα ρεύματος αλλά δεδομένου ότι στο τέλος ήταν λίγο εκτός τόπου και χρόνου πιστεύω ότι αν είχε συνεργάτη θα τον σκουντούσε λίγο να γράψει την κατάλληλη στιγμή. 

 

Όσο για τον Άη Coca Cola, στρέφει τα πράγματα κατά εκεί που θέλει και μετά το παίζει τρελίτσα και με λέει δολοφόνο. Φαίνεται ξέχασε ποιος έστρεψε τα πράγματα προς τον Mido χθες. Να σου κάτσει η άχνη του κουραμπιέ στον λαιμό και τα κουλουράκια σου να είναι στεγνά, τρελόγερε! Μας ανεβάζει και photoshop φωτογραφίες με sexy πόζες. Δε θα πάρω τη δόση που περιμένω από τους δανειστές τώρα; Θα πληρώσω τον Feitan (L.L.) να τα στείλει όλα στη γυναίκα σου και δε θα αρκούν οι τάρανδοι για να ξεφύγεις αν σε περιλάβει.

 

 

[Babba]

Santa(Babba)

Αγαπημένε Έλληνα(kai), με ρίζες απ' την Μάνη,
είμαι στ' αλήθεια βέβαιος πως είσαι ένα τσογλάνι,
από την αρχή, μας αποσπάς, μας κάνεις ό,τι θέλεις,
και το βραδάκι μπαλωθιές μας ρίχνεις στο τσερβέλο.
Αλλά στ' αλήθεια πώς εγώ να σε κατηγορήσω,
να πάρω την απόφαση το αίμα σου να χύσω,
αφού προσφέρεις θέαμα, αυξάνεις τις εισπράξεις,
θα θελα λίγο τζέρτζελο προτού να τα τινάξεις.
Και μιας και τα μιλήσαμε, τα ειπαμε στα ίσια, 
έχω μία παράκληση να πω παλικαρίσια,
σαν έρθει η άνοιξη ξανά κι ανθίσουν τα ραδίκια,
κι αρχίσουνε να τραγουδούν τα λιγοστά τζιτζίκια,
ψήσε εσύ την Μaster σου να φτιάξει παιχνιδάκι,
κι εγώ στην κάλτσα υπόσχομαι να βρεις σοκολατάκι.

Ένα δωράκι γιορτινό δε δικαιούμαι έρμο,
να παίξω ένα θεματικό μ' εσένανε Παλέρμο;
Για αφηγητή να έχουμε τα Ηνωμένα Έθνη,
και όλοι μας να πάρουμε τον παίκτη που μας πρέπει,
osama θέλω Αφγανιστάν, εγώ τον Βόρειο πόλο,
Γαλλία, Ελλάδα, Αμερική, ίσως τον κόσμο όλο!
Κάπου εδώ κουράστηκα κι αντί για ένα αντίο,
φωνάζω ένα χο, χο, χο, και χάνομαι στο κρύο.

Η Rachel (Zane)  είναι καλό και ευγενικό πλάσμα και δε θα σκότωνε ποτέ νυχτιάτικα τον Hendrickson(osama).

Αναλυτική λίστα με τα καλά και τα κακά παιδιά την επόμενη φορά.

Feitan(Lord Leon), εσένα σε ποια λίστα λες να σε βάλω όταν θα έρθει εκείνη η ώρα; Δεν έχω αποφασίσει ακόμα...

 

Δωράκι από τη σημερινή μου φωτογράφηση σε γνωστό περιοδικό:

Spoiler:

Edited by Babba, 14 December 2015 - 20:22.

[Kai]

Greece (Kai)

(Γιατί τα πενηντάευρα δεν είναι πετσετάκια; )

 

 

Πώς μας τα είπες γέροντα;

Έτσι μιλούν οι γέροι;

Στο στόμα ρίξε λέω εγώ λίγο καυτό πιπέρι.

Τσογλανι μ' αποκαλεσες,

αθώο παλικάρι

πάνε να δεις αν έρχομαι ή αν πετούν οι γλάροι.

Βέβαια φοβάμαι ομολογώ λίγο τ' αρθριτικά σου,

το βράδυ μήπως έτριψε η Τσούπρα (Ody) τα πλευρά σου;

Και οι δυο να μην το κάνετε, 

ένας δε λέει αλήθεια,

και σένα ξέρω αρέσουνε πολύ τα παραμύθια.

Ωστόσο εγώ στην νεαρά ξανά θα επιμείνω,

που μιλά πιο σπάνια απ' ότι για ΕΝΦΙΑ, γέρο μου, δόσεις δίνω.

 

Όσο για την Master μου, 

δεν ξέρω να απαντήσω,

δύσκολο από τη χειμωνιά για Άνοιξη να την κλείσω.

Ωστόσο την παράκληση, για εσένα θα περάσω,

όσο κι αν θέλω να ειλικρινά τον λόγο σου να βράσω.

[Kai]

Greece (Kai)

(Ντάρι Ντάρι Ντάρι Ντάρι, στον γιαλό πετούν οι γλάροι )

 

 

Μεγάλη νέκρα είχε πέσει μέσα στην αίθουσα και ενώ όλοι ήταν προφανώς προβληματισμένοι είχαν αρχίσει να ασχολούνται με άλλα πράγματα. "Γιατί να κάθομαι να τρώω τζάμπα τον χρόνο μου;" σκέφτηκε ο Ηρακλής. "Ο χρόνος είναι χρήμα." . Προσπαθώντας να κρύψει τον εκνευρισμό του που τον απασχολούσαν για τέτοια ηλίθια πράγματα και κανένας δεν τον άκουγε έμαθε κι ακόμα ένα μαντάτο, η Λιάνη του είχε κλέψει την τελευταία του ιδέα. Αποφάσισε όμως να μην το βάλει κάτω και άρχισε ακάθεκτος την συγγραφή του νέου του βιβλίου. Έβαλε επάνω το τραπέζι μια παλιά γραφομηχανή που βρήκε σε τιμή ευκαιρίας σε ένα παλιατζίδικο γιατί του είχε χαλάσει το laptop και δεν έβγαινε ο προϋπολογισμός να πάρει άλλο. Δεν τον πείραζε όμως γιατί τώρα με τους χίπστερ είχε γίνει πολύ in και δεν ξεχώριζε τόσο εύκολα. Ταπ-τα... Άρχισε με πάθος τη συγγραφή αρχίζοντας από τη σύνοψη για να μην την έχει για το τέλος.

 

"Ψήφος ίδια," φώναξε για να μην τον ενοχλήσει ο οπλομάσας αργότερα επάνω στον ειρμό του.

 

"Ο Αλέξης είναι ένας ονειροπαρμένος νεοέλληνας με μεγάλα όνειρα και τεράστια χρέη. Όλα φαίνονται να του πηγαίνουν στραβά αλλά με τίποτα δε θα μπορούσε να φανταστεί τι θα συνέβαινε εκείνη την ημέρα. Όταν το σήμα της τηλεόρασης τρεμοεπαιξε και άκουσε ένα πολύ γνώριμο " θα" έχασε τη Γη κάτω από τα πόδια του. Μια πόλη γνώριμη προσωπικότητα γέμιζε ξανά τις οθόνες. "Σας έλειψα πουλάκια μου;" ρώτησε. "Τώρα θα νιώσετε για τα καλά την οργή του Ανδρέα". Τώρα είναι στα χέρια του Αλέξη να σώσει το έθνος από τον Ανδρέα και τον πράσινο στρατό των νεκροζώντανων..."

[Babba]

Santa, κυνηγός πράσινων απέθαντων(Babba)

 

Ψιτ, μικρέ... been there, done that.

Ψήφος ίδια

Edited by Babba, 15 December 2015 - 22:00.

[Fallen_Mpougatsa]

Saito Hajime (Fa_tsa)

 

 Saitou.Hajime.(Hakuouki).full.824052 (6).jpg   62.9KB   0 downloads

 

Δέκα ηλίθιοι

σε μια αίθουσα μαζί

προκοπή καμιά 

 

 Saitou.Hajime.(Hakuouki).full.824052 (3).jpg   71.53KB   0 downloads

 

Δολοφόνοι, να

ελεύθεροι γυρνούν

στη σάλα μέσα

 

 Saitou.Hajime.(Hakuouki).full.824052 (2).jpg   62.27KB   0 downloads

 

Θ'αποκαλυφθούν

πολύ σύνομα όμως

να το θυμάστε.

 

 

Ψήφος η ίδια.