Είχα δυο τέτοιες στιγμές. Η μια σε boss στο Divine Divinity όπου δεν έπεφτε με τίποτα και πάνω στην απελπισία μου πήρα ένα σπαθί που το πάγωνε που αν και πιο αδύναμο από το βασικό μου όπλο, με βοήθησε να περάσω το boss χάρη στο permafrost του.
Μια άλλη ήταν ένα boss σε ένα tomb raider, ένα τεράστιο έντομο. Apparently η μάχη χωριζόταν σε στάδια όπου σε κάθε ένα έπρεπε να σημαδεύεις διαφορετικό σημείο του τέρατος, εγώ όμως δεν το ήξερα ώσπου άρχισα να πιέζω όλα τα πλήκτρα και κατά λάθος η Λαρα άρχισε να στοχεύει αλλού κι έτσι το σκότωσα.
Στιγμές για τις οποίες δεν είμαι περήφανος.
