Και το πιο συμαντικό είναι γραμμένο από έλληνα συγγραφέα και όχι μετάφραση από ξένο. Για μένα παίζει μεγάλη σημασία αυτό γιατί δείχει ότι σοβαρά άτομα ασχολούνται με αυτό το θέμα και δεν το θεωρούν για τα παιδιά όπως πολλοί έλληνες.
Και πάω να διαβάσω την LIFO κατά τύχη την πήρε η μητέρα μου σήμερα και για δες θυσαυρό που κρίβει. Μάλλον πρέπει να ρίχνω καμιά ματία σε εφήμεριδες που και που. Πότε δεν ξέρεις τι θα ανακαλύψεις όπως τώρα.
Και έλεος έκθεση ιδεών έγραψα.
στη σελιδα του lifo δεν βαλαν τη συνεντευξη ακομα παντως.
δεν εχει σχεση με τον αριθμο του αγοραστικού κοινού, αλλά με την αγοραστική του δύναμη και τις υποδομές. Παρε για παραδειγμα χωρες οπως το Βελγιο, τις Κάτω Χώρες, ή τις πολύ μικρότερες από την Ελλάδα Σκανδιναβικες χώρες, την Ελβετία, τη Νέα Ζηλανδία ή ακόμα και τη Σιγκαπούρη κλπ
Οχι μόνο έχουν την παράδοση και τις υποδομές στη λογοτεχνία, στα κόμικς, στα επιστημονικά κείμενα και έχουν σοβαρούς εκδοτικούς οίκους, βοηθούμενες βέβαια και από τη γλώσσα (πχ. Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά κλπ), αλλά τα πάντα, από συστηματα διανομής, μέχρι διαφήμιση είναι έτη φωτός μπροστά.Ετσι τους επιτρέπει αυτό να επενδύσουν και στα μάνγκα.
Αν και στα κινητά τηλέφωνα οι Ελληνες έρχονται από τους πρώτους στην Ευρώπη.
Και στη λογοτεχνία δεν πάμε πίσω.
Αν κανένας γνωστος ελληνικός εκδοτικός οίκος κόμικς, αναλάβει να πάρει κανένα σοβαρό μανγκα, πχ Berserk, GITS, Appleseed, Blade of the Immortal, Eden, Narutaru, αντί τα συνηθισμενα για μικροτερες ηλικίες, τοτε τα μανγκα εχουν ελπιδα. Οπως εκανε και η Dark Horse στην Αμερική.Γιατι στα ελληνικα να υπαρχουν μεταφρασμενα τοσο γνωστα κομικς για ολες τις ηλικιες και στα μανγκα να ειναι ακομα πισω.
Ακόμα έχουμε δρόμο για τα μανγκα, μιας και ειναι λιγότερο γνωστά και το design με τα μεγαλα ματια και τις μικρες μύτες μπορεί πράγματι να ξενίζει τους σοβαρους αναγνώστες, αλλα υπαρχουν και σοβαροί τιτλοι που ειναι εφαμιλλοι των καλων κομικς.