155 replies to this topic

[LethalMike]

peace man.
δεν παρεξηγηθηκα.
απλα βλεπω οτι τελικα, δεν μας ενδιαφερει αν κανουμε κατι που θεωρειται taboo, αρκει ομως να μην μαθει ο κοσμος οτι το κανουμε.
στο χωριο μου το λεμε υποκρισια αυτο, δεν ξερω στα δικα σας τι γινεται.
ενιγουεη, αυτο το λεω γενικα, για αντρες/γυναικες και για διαφορα θεματα, απλα εμπεριεχει και το συγκεκριμενο

εμενα στο χωριο μου πετανε ντοματες σε τετοια ατομα. Αλλα τι να πεις, ειναι πολυ παλια μυαλα.

[Jorg]

με τον porygon δεν λες ??? το ειχα δει στο youtube πριν κανα χρονο, μετα δεν το ξαναβρηκα, αμα το παρακολου8ουσες παντως 8α εβλεπες οτι δεν ειχαν και αδικο, φαντασου γρηγορες εναλλαγες χρωματων (ροζ-πορτοκαλι και δεν ξερω και εγω τι αλλο) απο αποσταση 20 εκατοστων = σαλακι...

Αν μιλατε για απαγορευση επεισοδιων να σας πω οτι δεν ειναι μονο αυτο το επεισοδιο που απαγορευτηκε.Στην ουσια εχουν απαγορευτει αλλα 4 επεισοδια
τα οποια μπορειτε να βρειτε εδω.
http://www.serebii.net/anime/banned.shtml

[manOfManyNames]

Eχεμ.... Να διευκρινήσω μόνο κάποιες λεπτομέρειες. Έστω και αν όλη η διαδικασία ξεκίνησε από γυναικείο φεμινιστικό κίνημα δεν νομίζω ότι πέρασε σαν νομοθεσία μόνο από γυναίκες. Οπότε σταματήστε να ξεγελιέστε ότι οι κακές οι φεμινίστριες φταίνε για όλα και ίσως έχετε μεγαλύτερη πιθανότητα να συνειδητοποίησετε ότι η όλη διαδικασία κινείται από οικονομικά συμφέροντα και πιέσεις από Καναδά και Αμερική. Ναι το ξέρω ότι βολεύει λιγότερο αυτή η άποψη αλλά είναι απείρως πιο ρεαλιστική από το "ένα φεμινιστικό κίνημα μια ωραία πρωία ανέτρεψε ολόκληρη βιομηχανία". Και πιστέψτε με η απαγόρευση δεν ήρθε με την μορφή λύσης (γιατί δεν είναι λύση η λογοκρισία αλλά η αποτελεσματικότερη διανομή στις κατάλληλες ηλικίες) αλλά σαν προσωπείο political correctness ενώ από πισω θα διακινούνται κανονικότατα.

Μπορείς να μας το αναλύσεις λίγο περισσότερο;

You forgot the "women in Greece are stupid because they let you sleep with them after showing them some lucky star episodes" part.

Gotta get it fast

[Guest-67807]

επιληπτικο βιντεο κατω
|
V

Spoiler:

http://www.youtube.com/watch?v=DQFNo0YEUJs

σορυ για τα offtopic

[iristella]

Δεν υπάρχει κάτι να σου αναλύσω περαιτέρω ManOfManyNames. Αν κοίταζες όλα τα σχετικά με το θέμα links και όχι μόνο το συγκεκριμένο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο πρώτο post (όπως για παράδειγμα αυτό) θα έβλεπες συγκεκριμένα το εξής κομμάτι :

The move likely comes in response to recent calls by both feminist politicians (in response to criticism an American feminist group), both opposition (DPJ) and government (LDP), to ban the games lest they turn Japan into a nation of wicked child rapists like the USA or Canada, which incidentally strongly pursue laws against drawn and game pornography, whilst promoting the freedom of publishers to make games involving extreme violence.

Τώρα γιατί από όλους αυτούς που πιέζουν για την απονομιμοποίηση των eroge και που κανείς τους δεν σκέφτηκε αυστηρότερες δικλείδες ασφαλείας για τις μικρότερες ηλικίες σας φταίει μόνο το φεμινιστικό κίνημα ένας Θεός ξέρει. Όπως επίσης και το που κολλάνε οι ομοφυλόφιλοι τα yaoi και τα fangirls στην όλη συζήτηση.

Aκόμη και στο λινk που δόθηκε ευθύς εξαρχής όμως τα πράγματα τα οποία κατηγορήσατε το γυναικείο κοινό (όπως πχ το reverse rape) είναι στην λίστα των απαγορευμένων. Πράγμα που κάνει την πλειοψηφία των προηγούμενων επιχειρημάτων άκυρα.

[Jorg]

επιληπτικο βιντεο κατω
|
V

Spoiler:

http://www.youtube.com/watch?v=DQFNo0YEUJs

σορυ για τα offtopic

Lol γιατι μας το δειχνεις για να παθουμε και εμεις επειληψια...οκ πρεπει να παραδεχτω οτι ηθελα να το δω αλλα ενω το εβλεπα το εβλεπα με φοβο.
Sorry τοσο για αυτο οσο και για το πρηγουμενο off topic post...
Aς πω και κατι για το θεμα του thread.Οτι κανει κανεις ειναι προσωπικη του υποθεση...δεν μπορεις να κατηγορησεις τον αλλον για οποιοδηποτε βιτσιο εχει αυτος.Μπορει να μην ειναι βιτσιο αλλα κατι αλλο οπως αυτο που εχω τωρα εγω(περιεργεια,που πηγε το μυαλο σας).Ενα πραγμα που εξυπηρετουν τα video games ειναι το να μας βαλουν σε ενα κοσμο διαφορετικο απο αυτον που ζουμε οπου αυτα που δεν μπορουμε να κανουμε στη πραγματικη ζωη να τα κανομε εκει περα.

[manOfManyNames]

Δεν υπάρχει κάτι να σου αναλύσω περαιτέρω ManOfManyNames. Αν κοίταζες όλα τα σχετικά με το θέμα links και όχι μόνο το συγκεκριμένο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο πρώτο post (όπως για παράδειγμα αυτό) θα έβλεπες συγκεκριμένα το εξής κομμάτι :

Το οποίο το έχω δει και που αναμασά πρακτικά την ίδια επιχειρηματολογία. Δε λέει τίποτα πάντως για Αμερικάνικα/Καναδέζικα οικονομικά συμφέροντα, για αυτό και ζήτησα διευκρινίσεις

Τώρα γιατί από όλους αυτούς που πιέζουν για την απονομιμοποίηση των eroge και που κανείς τους δεν σκέφτηκε αυστηρότερες δικλείδες ασφαλείας για τις μικρότερες ηλικίες σας φταίει μόνο το φεμινιστικό κίνημα ένας Θεός ξέρει. Όπως επίσης και το που κολλάνε οι ομοφυλόφιλοι τα yaoi και τα fangirls στην όλη συζήτηση.

Κολλάνε στο ότι σου κόλλησε όταν ήρθε το θέμα τούμπα. Γιατί σου κακοφάνηκε που είπαμε τις feminazis φεμινίστριες και έχεις ξεκινήσει αντάρτικο για το πόσο λάθος είμαστε.

ΥΓ: Άσχετο, αλλά μόνο εγώ βρίσκω πραγματικά λάθος το ότι τόσοι anime/manga fans δείχνουν τόση προσήλωση κα ιτόσο φανατισμό στα πορνογραφικά φετίχ τους;

[iristella]

Το οποίο το έχω δει και που αναμασά πρακτικά την ίδια επιχειρηματολογία. Δε λέει τίποτα πάντως για Αμερικάνικα/Καναδέζικα οικονομικά συμφέροντα, για αυτό και ζήτησα διευκρινίσεις


Κολλάνε στο ότι σου κόλλησε όταν ήρθε το θέμα τούμπα. Γιατί σου κακοφάνηκε που είπαμε τις feminazis φεμινίστριες και έχεις ξεκινήσει αντάρτικο για το πόσο λάθος είμαστε.

ΥΓ: Άσχετο, αλλά μόνο εγώ βρίσκω πραγματικά λάθος το ότι τόσοι anime/manga fans δείχνουν τόση προσήλωση κα ιτόσο φανατισμό στα πορνογραφικά φετίχ τους;

Ναι γιατί φυσικά το να υπάρχει αντίθεση και πίεση σε κάποιες από τις μεγαλύτερες εξωτερικές αγορές που έχουν σχέση με την Ιαπωνία είτε σε επίπεδο τουρισμού είτε σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων είτε σε επίπεδο εμπορίου και οικονομίας "δεν" κρύβει κανένα μα κανένα οικονομικό συμφέρον (και πληροφοριακά δεν είπα "αμερικάνικα/ καναδεζικα οικονομικά συμφέροντα", είπα "οικονομικά συμφέροντα (της Ιαπωνίας) και πιέσεις από Καναδά και ΗΠΑ"). Το κλίμα το οποίο υπάρχει στην Αμερική και το οποίο έχει βρει την λογοκρισία ως την ιδανική λύση ακόμη και για κάποια από τα σημαντικότερα δημιουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας δεν είναι έργο των φεμινιστριών. Όπως και επίσης και το lobbying system που καθορίζει την εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική.

Είναι παράλογο να ρίχνεις μια συλλογική απόφαση σε έναν μόνο οργανισμό και μέσω αυτού να το γενικεύεις και να κατηγορείς ένα ολόκληρο πνευματικό κίνημα. Στο κάτω κάτω θα μπορούσε η Ιαπωνική κυβέρνηση να καθορίσει αυστηρότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα για να μην φτάνει τέτοιο υλικό σε παιδιά και ανηλικους και να μην προχωρήσει στην λύση της λογοκρισίας.

Και αν νομίζεις ότι η όλη συζήτηση γίνεται για τα πορνογραφικά φετίχ των anime και manga fans λυπάμαι αλλά βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος.

[manOfManyNames]

Ναι γιατί φυσικά το να υπάρχει αντίθεση και πίεση σε κάποιες από τις μεγαλύτερες εξωτερικές αγορές που έχουν σχέση με την Ιαπωνία είτε σε επίπεδο τουρισμού είτε σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων είτε σε επίπεδο εμπορίου και οικονομίας "δεν" κρύβει κανένα μα κανένα οικονομικό συμφέρον (και πληροφοριακά δεν είπα "αμερικάνικα/ καναδεζικα οικονομικά συμφέροντα", είπα "οικονομικά συμφέροντα (της Ιαπωνίας) και πιέσεις από Καναδά και ΗΠΑ").

Δεκτό.

Το κλίμα το οποίο υπάρχει στην Αμερική και το οποίο έχει βρει την λογοκρισία ως την ιδανική λύση ακόμη και για κάποια από τα σημαντικότερα δημιουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας δεν είναι έργο των φεμινιστριών. Όπως και επίσης και το lobbying system που καθορίζει την εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική.

Είναι παράλογο να ρίχνεις μια συλλογική απόφαση σε έναν μόνο οργανισμό και μέσω αυτού να το γενικεύεις και να κατηγορείς ένα ολόκληρο πνευματικό κίνημα.

Σωστή παρατήρηση, αλλά η λογοκρισία ως λύση στο Αμέρικα ενδυναμώνεται από διάφορες μικρές και εξαιρετικά vocal ομάδες ατόμων, όχι από ολόκληρα κινήματα, που λειτουργούν σαν πιόνια για την μέγιστη πολιτική ορθότητα.
Το θέμα είναι: εσύ, που ανήκεις στο κίνημα, συμφωνείς ή διαφωνείς με την ομάδα αυτή;

Στο κάτω κάτω θα μπορούσε η Ιαπωνική κυβέρνηση να καθορίσει αυστηρότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα για να μην φτάνει τέτοιο υλικό σε παιδιά και ανηλικους και να μην προχωρήσει στην λύση της λογοκρισίας.

Και οι περιορισμοί είναι μια μορφή λογοκρισίας, αλλά δε μπορώ να διαφωνήσω ούτε σε αυτό.

Και αν νομίζεις ότι η όλη συζήτηση γίνεται για τα πορνογραφικά φετίχ των anime και manga fans λυπάμαι αλλά βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος.

Δε γίνεται, απλά νομίζω ότι κάπου το ξεχνάμε.

[Sunabouzu]

και εγω νομιζω πως δεν θα πρεπε να ταυτιζουμε ενα κινημα, με μια ομαδα απο αμερικανους λομπιστες, που χωρις αμφιβολια εξυπηρετουν τα συμφεροντα που εχουν οι χρηματοδοτες τους...

παντως νομιζω οτι η προστασια των ανηλικων, των γυναικων κλπ εδω χρησιμοποιείται σαν δουρειος ιππος για να μπουν περιορισμοι στην ελευθερια του λογου, και για να περιοριστουν οι κινησεις του ατομου
και μην ξεχναμε
παρολο που παιζουν τα rape eroge στην Ιαπωνια οι βιασμοι ειναι πολυ λιγοτεροι απο οποιαδηποτε χωρα της Ευρωπης ή την Αμερικη...

[manOfManyNames]

και μην ξεχναμε
παρολο που παιζουν τα rape eroge στην Ιαπωνια οι βιασμοι* ειναι πολυ λιγοτεροι απο οποιαδηποτε χωρα της Ευρωπης ή την Αμερικη...

* Οι επίσημοι βιασμοί, για να είμαστε εντελώς σωστοί στο επιχείρημά μας.

[Nighteyes]

...και μην ξεχναμε
παρολο που παιζουν τα rape eroge στην Ιαπωνια οι βιασμοι ειναι πολυ λιγοτεροι απο οποιαδηποτε χωρα της Ευρωπης ή την Αμερικη...

Οι βιασμοί που γίνονται γνωστοί. (Με πρόλαβες manofmanynames)

Μιλάμε για την χώρα που σχεδίασε ειδικά καζανάκια και σύστημα συσκευών τουαλέτας ώστε να ακούγεται ο ήχος του νερού που τρέχει όταν οι Γιαπωνέζες πάνε τουαλέτα γιατί πριν ξοδεύανε άφθονο νερό όχι μετά, αλλα κατα την διάρκεια που ήταν εκεί. (Για όσους αναρωτιούνται τι εννοώ http://en.wikipedia.org/wiki/Toilets_in_Japan#The_Sound_Princess)

Τουτέστιν, οι γυναίκες εκεί ντρέπονται να κάνουν την ανάγκη τους χωρίς να το καλύψουν, φαντάσου για κάτι όπως ο βιασμός.

Απείχα από την συζήτηση αυτή γιατί δεν έχω προσωπική εμπειρία από τέτοια παιχνίδια και ο μόνος λόγος που τελικά γράφω εδώ είναι ότι ήθελα να επισημάνω ότι το παραπάνω quote δεν είναι βάσιμο επιχείρημα του τι συμβαίνει στην πραγματικότητα εκεί. Προσωπικά πιστεύω ότι η θέση της γυναίκας στην Ιαπωνία είναι πολύ χάλια, λόγω της φεουδαρχικής-υποτακτικής αντίληψης που κουβαλάνε όλοι οι Ιάπωνες ακόμα.

Όσον αφορά τους βιασμούς κτλ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να αρέσει σε κανέναν να δει κάτι τέτοιο. Όχι μόνο όσον αφορά αυτά τα παιχνίδια αλλά γενικότερα σε κανένα είδος. Επειδή αναφέρθηκε πριν για αντίστροφους βιασμούς κτλ. φυσικά ούτε εκεί. Το ίδιο και με τα shota και loli. (Μιλάω για άτομα που παρουσιάζονται ως δημοτικού και με μυαλό αντίστοιχο. Μην νομίζετε ότι λέω για 15άρηδες με πρόωρη ανάπτυξη μυαλού και σώματος.)

Το αν είναι σωστό να απαγορευτούν ή όχι, στο μόνο που κολλάω είναι στο τι μπορεί να πάρει μετά η μπάλα. Περιορισμός πάντως σίγουρα:Δεν θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε κάτι τέτοιο ανήλικοι. Όπως και να χει όμως προσέξτε παρακαλώ με ποιον τα βάζετε και γιατί. Η μαύρη τρύπα κοντεύει να γίνει το thread με τα άσχετα που γράφετε: Όχι φεμινίστριες, όχι yaoi, όχι pokemon. Το τελευταίο, όσοι το νομίζουν για πλάκα αυτό με την επιληψία, όντως συνέβη κρίση επιληψίας σε 600+ παιδιά χωρίς προηγούμενο ιστορικό, όταν προβλήθηκε το συγκεκριμένο επεισόδιο. http://en.wikipedia.org/wiki/Pokemon#Health
Το αναφέρω γιατί κάποιοι δεν το ξέρουν και μπορεί να θεωρήσουν παράλογη την απαγόρευση αυτή.

Edited by Nighteyes, 01 August 2009 - 18:08.

[Petran79]

Οι βιασμοί που γίνονται γνωστοί. (Με πρόλαβες manofmanynames)

Μιλάμε για την χώρα που σχεδίασε ειδικά καζανάκια και σύστημα συσκευών τουαλέτας ώστε να ακούγεται ο ήχος του νερού που τρέχει όταν οι Γιαπωνέζες πάνε τουαλέτα γιατί πριν ξοδεύανε άφθονο νερό όχι μετά, αλλα κατα την διάρκεια που ήταν εκεί. (Για όσους αναρωτιούνται τι εννοώ http://en.wikipedia.org/wiki/Toilets_in_Japan#The_Sound_Princess)

Τουτέστιν, οι γυναίκες εκεί ντρέπονται να κάνουν την ανάγκη τους χωρίς να το καλύψουν, φαντάσου για κάτι όπως ο βιασμός.

Απείχα από την συζήτηση αυτή γιατί δεν έχω προσωπική εμπειρία από τέτοια παιχνίδια και ο μόνος λόγος που τελικά γράφω εδώ είναι ότι ήθελα να επισημάνω ότι το παραπάνω quote δεν είναι βάσιμο επιχείρημα του τι συμβαίνει στην πραγματικότητα εκεί. Προσωπικά πιστεύω ότι η θέση της γυναίκας στην Ιαπωνία είναι πολύ χάλια, λόγω της φεουδαρχικής-υποτακτικής αντίληψης που κουβαλάνε όλοι οι Ιάπωνες ακόμα.

Όσον αφορά τους βιασμούς κτλ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να αρέσει σε κανέναν να δει κάτι τέτοιο. Όχι μόνο όσον αφορά αυτά τα παιχνίδια αλλά γενικότερα σε κανένα είδος. Επειδή αναφέρθηκε πριν για αντίστροφους βιασμούς κτλ. φυσικά ούτε εκεί. Το ίδιο και με τα shota και loli. (Μιλάω για άτομα που παρουσιάζονται ως δημοτικού και με μυαλό αντίστοιχο. Μην νομίζετε ότι λέω για 15άρηδες με πρόωρη ανάπτυξη μυαλού και σώματος.)

Το αν είναι σωστό να απαγορευτούν ή όχι, στο μόνο που κολλάω είναι στο τι μπορεί να πάρει μετά η μπάλα. Περιορισμός πάντως σίγουρα:Δεν θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε κάτι τέτοιο ανήλικοι. Όπως και να χει όμως προσέξτε παρακαλώ με ποιον τα βάζετε και γιατί. Η μαύρη τρύπα κοντεύει να γίνει το thread με τα άσχετα που γράφετε: Όχι φεμινίστριες, όχι yaoi, όχι pokemon. Το τελευταίο, όσοι το νομίζουν για πλάκα αυτό με την επιληψία, όντως συνέβη κρίση επιληψίας σε 600+ παιδιά χωρίς προηγούμενο ιστορικό, όταν προβλήθηκε το συγκεκριμένο επεισόδιο. http://en.wikipedia.org/wiki/Pokemon#Health
Το αναφέρω γιατί κάποιοι δεν το ξέρουν και μπορεί να θεωρήσουν παράλογη την απαγόρευση αυτή.

Και ομως γινονται σημαντικες αλλαγες σε αυτον τον τομεα. Τουλαχιστον οταν κριτικαρουμε το φεμινισμο, ας διαβασουμε κανα βιβλιο τους πρωτα.

Από το βιβλίο Language and Gender (Cambridge Press)




Nowadays, it is commonly observed that young women are not conforming to the feminine linguistic ideal. They are using fewer of the very deferential ‘‘women’s’’ forms, it is said, and even using the few strong forms that are known as ‘‘men’s.’’ This, of course, attracts con- siderable attention and has led to an outcry in the Japanese media against the defeminization of women’s language. Indeed, we didn’t hear about ‘‘men’s language’’ until people began to respond to girls’ appropriation of forms normatively reserved for boys and men. There is considerable sentiment about the ‘‘corruption’’ of women’s language-- which of course is viewed as part and parcel of the loss of feminine
ideals and morality -- and this sentiment is crystallized by nation-wide opinion polls that are regularly carried out by the media (Inoue 2002, forthcoming).
As we mentioned in chapter five, Yoshiko Matsumoto has argued (2002) that young women probably never used as many of the highly deferential forms as older women. This highly polite style is no doubt something that young women have been expected to ‘‘grow into” -- after all, it is a sign not simply of femininity, but of maturity and refinement, and its use could be taken to indicate a change in the nature of one’s social relations as well. One might well imagine little girls using hyper-polite forms when playing house or imitating older women -- in a fashion analogous to little girls’ use of a high-pitched
voice to do ‘‘teacher talk” or ‘‘mother talk” in role play (Anderson 1990).

The relation between development and style emerges in an interest- ing twist in Matsumoto’s (1996) discussion of the portrayal of gender in the Japanese media. The Confucian ideal of the mature and self-effacing woman is now sharing the stage with a new ‘‘cute’’ femininity. Matsumoto illustrates this style with an ad for Kikkoman soy sauce,
which features a pert gamine-ish housewife greeting her husband at the door asking him what he wants for dinner. In doing so, she does not use normative women’s language, but in fact uses forms that are traditionally labeled as ‘‘masculine.” Yet, Matsumoto argues, her manner is anything but masculine; on the contrary, it is eminently feminine --
and childlike. It is the language of someone who has not yet ‘‘learned” to use mature ‘‘women’s language.” This new feminine image contrasts with the mature and gentle femininity of the Confucian ideal, replac- ing it with a modern youthful playmate ideal. The two femininities
are equally subservient, one by virtue of acceptance of the adult female role, the other by virtue of acceptance of a perpetual child’s role.
The fact that young Japanese women are using less deferential language is a sure sign of change -- of social change and of linguistic change. But it is most certainly not a sign of the ‘‘masculinization” of girls. In some instances, it may be a sign that girls are making the same claim to authority as boys and men, but that is very different from saying that they are trying to be ‘‘masculine.” The simplification of the styles involving honorifics and sentence-final particles to male and female choices obscures the more interesting use that people can be making of these forms. In the younger age group, there appears to be emerging a gendered cult of youth. Katsue Reynolds (1990) has argued that girls nowadays are using more assertive language strategies in order to be able to compete with boys in school and out. Social change also brings not simply different positions for women and girls, but different relations to life stages, and adolescent girls are participating in new subcultural forms. Thus what may, to an older speaker, seem like ‘‘masculine’’ speech may seem to an adolescent like '‘liberated’’ or ‘‘hip’’ speech.

Laura Miller (1998, 2000) discusses an even more wild, in-your-face new Japanese urban femininity. The Ko-Gal is a current version of what the Japanese media have called the ‘‘Three Negatives Girl’’ -- she doesn’t work, doesn’t get married, and doesn’t bear children. Referring to them as ‘‘disturbers of the cultural peace,’’ Miller describes the Ko-Gals as
flamboyantly rejecting a variety of norms, interrupting discourses of racial purity (through, e.g., the appropriation of ethnic dress and intense use of tanning salons) as well as femininity. These Ko-Gals not only flout traditional feminine norms, but quite openly display their sexuality and their contempt for (horny and repressed) older men. The
particular target of their contempt is the postwar salaryman, who toes the line in his company year after year, working long hours at a dull job for relatively little reward. Ko-Gals’ language is as flamboyantly different as the rest of their style, not only including taboo language,
but a variety of shortenings. While the media focus on the contrast between Ko-Gals and feminine ideals, their significance is more important to the construction of current youth. As the diametric opposite of the salaryman, one might say that the Ko-Gal represents the ultimate
disenfranchised youth. The diametric opposition between Ko-Gals and salarymen -- to say nothing of the fact that these young women can play on the older men’s weaknesses -- emphasizes the extent of the threat that they pose. On the one hand, hegemonic gender ideologies would have these young women maximally contrasting with salarymen
by virtue of their modest demeanor. By this very fact, they have the most to work with stylistically. While they run greater risk, they can also probably do more to shock, more to assert their autonomy than their male counterparts. In this way, Ko-Gals may well be becoming the quintessential new Japanese youth.

[Mr Ayu-Mania]

Laura Miller (1998, 2000) discusses an even more wild, in-your-face new Japanese urban femininity. The Ko-Gal is a current version of what the Japanese media have called the ‘‘Three Negatives Girl’’ -- she doesn’t work, doesn’t get married, and doesn’t bear children. Referring to them as ‘‘disturbers of the cultural peace,’’ Miller describes the Ko-Gals as
flamboyantly rejecting a variety of norms, interrupting discourses of racial purity (through, e.g., the appropriation of ethnic dress and intense use of tanning salons) as well as femininity. These Ko-Gals not only flout traditional feminine norms, but quite openly display their sexuality and their contempt for (horny and repressed) older men. The
particular target of their contempt is the postwar salaryman, who toes the line in his company year after year, working long hours at a dull job for relatively little reward. Ko-Gals’ language is as flamboyantly different as the rest of their style, not only including taboo language,
but a variety of shortenings. While the media focus on the contrast between Ko-Gals and feminine ideals, their significance is more important to the construction of current youth. As the diametric opposite of the salaryman, one might say that the Ko-Gal represents the ultimate
disenfranchised youth. The diametric opposition between Ko-Gals and salarymen -- to say nothing of the fact that these young women can play on the older men’s weaknesses -- emphasizes the extent of the threat that they pose. On the one hand, hegemonic gender ideologies would have these young women maximally contrasting with salarymen
by virtue of their modest demeanor. By this very fact, they have the most to work with stylistically. While they run greater risk, they can also probably do more to shock, more to assert their autonomy than their male counterparts. In this way, Ko-Gals may well be becoming the quintessential new Japanese youth.

Λαθος τα λεει η κυρα-Λωρα... Δεν υπαρχει καποια ιδεολογικη βαση πισω απο το φαινομενο των Kogals.. Ειναι απλα ενα fashion-lifestyle statement οπως ολα τα αλλα που παρατηρει κανεις στην Ιαπωνια, και διαρκει απο την ηλικια 16 μεχρι 25 το πολυ.. Ειναι απλα κοριτσια που "περνανε καλα" και η σχεσεις τους με μεγαλυτερους salary-men εχει βαση τα $$$$$ και τις Prada τσαντουλες που θα αγορασουν οι μικρες με αυτα. Το χαρακτηριστικο με τις γιαπωνεζες ειναι οτι στην πλειοψηφεια τους τεινουν να "σοβαρευουν" καθως πλησιαζουν τα 30. Και θα δουλεψουν, και θα παντρευτουν, και θα κανουν και παιδι.. Επισης υπαρχουν και πολλες περιπτωσεις που ειναι part-time kogals. Καθως πρεπει δεσποινιδες-υπαλληλοι μεσα στην εβδομαδα, wild party animals το σαβατοκυριακο. Η υπογεννητικοτητα της Ιαπωνιας δεν οφειλεται σε συνηδειτη επιλογη, αλλα στον εξαντλητικο τροπο ζωης των εργασιομανων Ιαπωνων και της προωθησης του καταναλωτισμου ως μονης διεξοδου ευχαριστησης. Αλλωστε δεν θελει και πολυ για να υπαρξει υπογεννητικοτητα σε μια χωρα, οταν χρειαζεται μεσος ορος γεννησεων πανω απο 2.1 για να διατηρειται η αυξητικη ταση του πλυθυσμου.

[roriconfan]

Στα κολ-γκερλ το γυρίσαμε τώρα; Τις π@τ@νίτσες που εκδίδονται για να ξεζουμίζουν τους καημένους μεσήλικες μισθωτούς "άντρες" κουνώντας τον πωπό τους; Βέβαια, φεμινισμός κι αυτό, η επιλογή της γυναίκας να συμπεριφέρεται έτσι απελευθερωμένα έναντι του δυνάστη άντρα.

Τι λέτε να φτιάχνουνε μόνο παιχνίδια με κολ-γκερλς; Όλο νεαρά νυμφίδια με την σφραγίδα του φεμινισμού θα είναι. Everyone is happy!

Αν και είμαι σίγουρος ότι οι ίδιες οι φεμινίστριες δε θα έχουνε και τα καλύτερα λόγια για τούτες τις λολίτες.