Από ένα σημείο και μετά τα πέρασα γρήγορα, επειδή κουράστηκα. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Όσο αφορά του τίτλους chan, kun, sensei κλπ.
Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να μην μεταφράζονται, καθώς δεν υπάρχει αντιστοιχία τους ούτε στα ελληνικά, ούτε στα αγγλικά. Δηλώνουν μια συγκεκριμένη ιδιότητα του προσώπου, στα πλαίσια της κουλτούρας ενός διαφορετικού λαού. Αυτή την τακτική ακολουθούν και ξένα fansub groups, και δεν μεταφράζουν έννοιες όπως nakama (άλλες φορές χρησημοποιείται σαν πλήρωμα, άλλες σαν συντροφιά), aite (μπορεί να είναι ο αντίπαλος, αλλά όχι πάντα με αρνητική έννοια, σημαίνει αυτός που στέκεται απέναντί σου) κ.λπ.
Όσο αφορά τη χρήση λατινικών χαρακτήρων.
Σε όσους έχουν κάνει ιαπωνικά, είναι πιο οικείο να βλέπουν λατινικούς χαρακτήρες, γιατί όλοι στην αρχή ιαπωνικά μέσω των romanji μαθαίναμε. Τα romanji έχουν συγκεκριμένους κανόνες, και μπορούν να αποδώσουν αρκετά καλά την ιαπωνική προφορά. Ακόμα και οι ίδιοι οι ιάπωνες τα χρησημοποιούν στους υπολογιστές τους, όταν γράφουν ιαπωνικά κείμενα, καθώς είναι ο περισσότερο διαδεδομένος τρόπος εισαγωγής χαρακτήρων (και ίσως ο μοναδικός)
Σε όσους δεν έχουν κάνει ιαπωνικά, αλλά έχουν γνωρίσει τα άνιμε από αγγλικά fansubs, πάλι είναι πιο οικείο να βλέπουν λατινικούς χαρακτήρες στα ονόματα, καθώς εκεί δεν χρειάζεται να διαβάσουν τη λέξη, ο εγκέφαλος την αντιλαμβάνεται αυτόματα. Αν πάλι τη δουν γραμμένη με ελληνικούς χαρακτήρες, εκεί κολλάνε κάπως, ιδιαιτέρως αν πρόκειται για όνομα που δεν μοιάζει με το αγγλικό (π.χ. ναρούτο-naruto ok, αλλά Χοκάγκε-hokage ή ονόματα επιθέσεων όπως έχουν γράψει και πιο πάνω). Ειδικά για τα ονόματα των επιθέσεων, ίσως να ήταν περισσότερο δόκιμο να γράψουν τι σημαίνει αυτή η επίθεση, παρά το όνομα της στο περίπου (αμακακέρου ρύου νο χιραμέκι, ιτό ρυού ιάι σισι σοσον κ.λπ.). Τώρα στην περίπτωση που αποδίδεται δύσκολα στα ελληνικά (όπως το amakakerou, που σημαίνει κάτι σαν ο δράκος που ξεχίνεται και αφίνει πίσω του μια λάμψη/φωτεινή γραμμή), μάλλον η γραφή με λατινικούς χαρακτήρες είναι καλύτερη.
Η γραφή όλων με ελληνικούς χαρακτήρες ίσως να ενδείκνυται μόνο για όσους δεν ξέρουν καθόλου αγγλικά, αλλά και πάλι, κάποια στιγμή, αν τους αρέσει το άνιμε, και εκείνη θα χρειαστεί να ψάξουν, να διαβάσουν, οπότε χωρίς αγγλικά δεν θα πάνε και πολύ μακρυά.
Όσο αφορά την γραφή των ξένων για τους Ιάπωνες λέξεων.
Νομίζω ότι δεν έχει σημασία, πότε και γιατί άρχισαν να τις γράφουν με κατακάνα. Ίσως να ήταν λόγω των Αμερικάνων. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Και το γεγονός ότι το δεν μεταφράζουμε στα αγγλικά, αυτό που ήδη έχουν μεταφράσει οι Ιάπωνες στη γλώσσα τους, νομίζω δεν είναι λάθος. Το Bleach ή το One Piece ή το Death Note, αφού είναι αγγλικές λέξεις, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να τις γράφουμε όπως τις διαβάζουν με κατακάνα. Στον προφορικό λόγω βέβαια συχνά λέμε το One Piece Wan Pisou, και το death note Desu noto, αλλά αυτό γίνεται περισσότερο μεταξύ ατόμων που γνωρίσουν το ιαπωνικό δίαβασμα.
Για την γραφή των ονομάτων στις ταινίες και σειρές με ελληνικούς χαρακτήρες.
Οι ταινίες και οι σειρές απευθύνονται σε ένα σαφώς μεγαλύτερο καταναλωτικό κοινό, και με μεγαλύτερο εύρος ηλικιών από ότι τα άνιμε. Οπότε λογικό είναι, άνθρωποι μεγαλύτερης κυριώς ηλικίας να μην μπορούν να διαβάσουν λατινικούς χαρακτήρες. Πριν από λίγα χρόνια, το άνιμε ήταν σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο μόνο όσων είχαν πρόσβαση στο ίντερνετ, και φυσικά γνώριζαν αγγλικά.
Για τα ελληνικά fansub groups
Δεν έχω δει κάτι, και έτσι δεν μπορώ να έχω άποψη. Γιατί δεν έχω δει; Ξέρω λίγα ιαπωνικά, ξέρω και αγγλικά, και έτσι μπορώ να παρακολουθήσω άνετα άνιμε με αγγλικούς, και αν είναι σχετικά απλό, χωρίς υπότιτλους. Για αυτό δεν μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να κοιτάξω τη δουλειά που κάνουν τα παιδιά. Μάλλον είναι θέμα συνήθειας περισσότερο. Πάντως έχω κάποιους φίλους, που προτιμάνε τα ελληνικά, επειδή δεν γνωρίζουν τόσο καλά αγγλικά.
Για τις ξένες λέξεις.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, οι Έλληνες δεν ανακάλυψαν τα πάντα. Πολλές εφευρέσεις, ανάμεσα τους και οι υπολογιστές, και οι σχετική ορολογία μας ήρθαν από το εξωτερικό. Έτσι χρησημοποιούμε και μεις αυτούς τους όρους, αφού δεν έχουμε δικούς μας αντίστοιχους. Κάποιοι από αυτούς αποδίδωνται ευηχά, όπως το διαδύκτιο, κάποιοι άλλοι, όπως η εκσφαλμάτωση (defragment) όχι και τόσο. Αυτές τις λέξεις, προτιμώ να τις γράφω με λατινικούς χαρακτήρες, bit όχι μπιτ, γιατί χάνουν το νόημά του με τα ελληνικά. Κάποιες άλλες, όπως ονόματα χωρών και πόλεων, από συνήθεια και πάλι, τις γράφω με ελληνικά (π.χ. το Τόκυο ή Τόκιο δεν ξενίζει και τόσο, αν και δεν προφέρεται σωστά)
Διάλειμμα για διαφημήσεις,
μόνο για τον MelkorΚαι συνεχίζουμε
Ελληνικά-bit
Κορεατικά-비트
Ινδικά-बाईट
Κινέζικα-比特 ή
位元Ταϊλανδέζικα-บิต
Ρωσικά-Бит
Αραβικά-بیت
Εβραϊκά-סיבית
Αναφέρεσαι σε γλώσσες που δεν τα πάνε πολύ καλά με τα αγγλικά. Και στα κορεάτικα mpitou γράφει, αλλά προφέρεται το b, κάτι μεταξύ b και π και το του, σαν να λες του με κλειστά τα δόντια. Οι Κορεάτες, όπως και οι Ιάπωνες, και φαντάζομαι και κάποιοι από τους άλλους λαούς που αναφέρεις, δεν τα πάνε πολύ καλά με την αγγλική προφορά, και έτσι προσαρμόζουν κάπως τη λέξη στα δικά τους ακούσματα. Νομίζω εννοείς με αυτό, γιατί δεν το λέμε και μεις μπιτ. Μάλλον επειδή, για να μπορεί κάποιος να φτάσει στην έννοια του bit, θα πρέπει να έχει μια κάποια εξοικίωση με τους υπολογιστές, πράγμα για το οποίο χρειάζονται αγγλικά.
Ειναι Lost -Oι αγνοούμενοι-
Εμένα μου άρεσει περισσότερο το Lost - Οι χαμένοι που λένε στο κρα
Για την προέλευση διαφόρων λέξεων.
Δεν τα πάω καλά με τη γραμματική, αλλά ξέρω ότι υπάρχει μια διαδικασία δημιουργίας λέξεων, που λέγεται παρήχηση ή παραφθορά (αν δεν κάνω λάθος). Σημαίνει ότι μια λέξη δημιουργήται, επειδή κάποιοι άκουσαν λάθος μια προηγούμενη λέξη, και συνέχισαν να χρησημοποιούν τη λανθασμένη (Εις την Πόλη- Ισταμπούλ είναι ένα κλασσικό παράδειγμα). Επιπλέον υπάρχουν και τα αντιδάνεια. Δηλαδή μια ελληνική λέξη, πήγε σε μια άλλη γλώσσα, και από εκεί επέστρεψε αλλαγμένη (δεν μου έρχεται παράδειγμα τώρα). Αυτό έχει περισσότερη σημασία νομίζω για τους γλωσσολόγους, και όσους ασχολούνται συστηματικά, παρά για μας.
Αυτά νομίζω, δεν έκανα quote γιατί τα ποστ ήταν πολύ μεγάλα. Ελπίζω μόνο να μην έχει κλειδωθεί, μια ώρα σχεδόν ασχολούμαι με αυτό...
