Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Φιλοσοφία
#166
Καταχωρήθηκε 21 Οκτώβριος 2008 - 13:19
Η' να γινει split απο το σημειο που ξεφευγει το θεμα και να ανοιχτει ενα νεο σχετικα με την Ανατολικη-Ασιατικη Φιλοσοφια
Ετσι μονο το anime.gr θα εξελιχτει σε κοιτωνα των Ανθρωπιστικών Σπουδών
#167
Καταχωρήθηκε 21 Οκτώβριος 2008 - 14:10
κανενα προβλημα απλα καποιος που θα διαβασει λογικα μονο μερικες απο τις πρωτες σελιδες θα μπερδευτει και θα κανει quote τα σχολια με τη μη ανατολικη φιλοσοφια κανοντας το μπαχαλο μεγαλυτερο. Κανε καλυτερα edit στο πρωτο post που να ξεκαθαριζει την κατασταση
Η' να γινει split απο το σημειο που ξεφευγει το θεμα και να ανοιχτει ενα νεο σχετικα με την Ανατολικη-Ασιατικη Φιλοσοφια
Ετσι μονο το anime.gr θα εξελιχτει σε κοιτωνα των Ανθρωπιστικών Σπουδών
Πραγματικά λυπάμαι για το μπέρδεμα που έγινε. Έκανα edit το πρώτο post μου και εκεί τουλάχιστον φαίνεται και το τρέχον θέμα. Όταν περάσει κάποιο διάστημα χωρίς απαντήσεις θα το αλλάξω έτσι ώστε να υπάρχει πάντα φρεσκάδα στο θέμα. Ωστόσο αφήνω ένα διάστημα, περισσότερο για να έχει χρόνο ο καθένας να διαβάσει 5 πράγματα και να μας πει τι διάβασε ή άλλες ερωτήσεις.
Μια καλή ιδέα θα ήταν να βάλουμε και τα θέματα που σκοπεύουμε να ασχοληθούμε στο μέλλον έτσι ώστε να υπάρχει μια προετοιμασία.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#168
Καταχωρήθηκε 23 Οκτώβριος 2008 - 13:53
Ο καθένας θα μπορεί να κάνει προτάσεις με τα θέματα που θέλει να συζητήσει και το κάθε θέμα θα συζητιέται για κάποιο διάστημα μέχρι να διατυπωθούν ορισμένες (σοβαρές) απόψεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση η γνώση βασικών αρχών του κάθε θέματος. Λίγο διάβασμα δε βλάπτει. Η σειρά των θεμάτων που θα συζητηθούν θα γράφονται στην πρώτη δημοσίευση με edit.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#169
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 14:53
Το γιν-γιανγκ είναι βασική αρχή της Κινεζικής φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία του γιν-γιανγκ έχει επηρεάσει κυρίως τη σχολή του Ταοισμού, αλλά και τις άλλες κινεζικές φιλοσοφικές σχολές όπως αυτή του κομφουκισμού. Επίσης επηρέασε ΚΑΙ τον κινεζικό βουδισμό. Επίσης έχει επηρεάσει και την Ιαπωνική θρησκεία του σιντοϊσμού.
Σύμφωνα με τη κινεζική φιλοσοφία ο κόσμος είναι δημιουργημένος απο το Τσι. (qi στα κινεζικά, ki στα ιαπωνικά). Αυτό το τσι μπορεί να πάρει τη μορφή του φωτεινού (γιανγκ) ή τη μορφή του σκωτεινού (γιν). Πέρα από αυτά υπάρχουν διάφορα άλλα ζεύγη αντιθέτων που νοούνται ως γιν-γιανγκ. Π.χ. ουρανός (γιανγκ)- γη (γιν), άντρας (γιανγκ)- γυναικά (γιν).
Η φιλοσοφία των 5 στοιχείων (νερό, ξύλο, μέταλο, φωτιά, γη) αποτελεί μια διαφορετική θεωρία περί τσι, σύμφωνα με την οποία το τσι μπορεί να εμφανιστεί όχι γίν ή γιανγκ, αλλά ως τα 5 παραπάνω στοιχεία. Οι θεωρία γιν-γιανγκ και η θεωρία των 5 στοιχείων αν και ουσιαστικά διαφορετικές σε αρχαίους καιρούς συνδιάστηκαν σε μια ενιάια θεωρία ως "γιν-γιανγκ και 5 στοιχεία".
Το γιν-γιανγκ δεν είναι δυισμός. Γιν και γιανγκ δεν είναι στην ουσιά διαφορετικά γιατί αποτελούν τις 2 όψεις του ίδιου τσι. Το γιν γεννά το γιανγκ και το γιανγκ γεννά το γιν. Το ένα περιέχει το άλλο. Η φιλοσοφική αυτή θεωρία βοήθησε την κινεζική σκέψη να είναι δεκτική και προσαρμοστική σε ξένα στοιχεία, ενώ αντίθετα στη δυτική σκέψη το κάθε πράγμα χαρακτηρίζεται από την ιδιαιτερότητά του. Π.χ. στην κινεζική σκέψη δεν υπάρχει έννοια απόλυτου καλού ή απόλυτου κακού, όπως στη δύση.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείς να κοιτάξεις και εδώ π.χ.
Yin and yang - Wikipedia, the free encyclopedia
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από ATANASHIOSU: 24 Οκτώβριος 2008 - 15:01
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#170
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 16:06
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από lightshadow: 09 Δεκέμβριος 2008 - 01:02
#171
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 17:37
Σκέψου για παράδειγμα τη διαφορά μέρας-νύχτας. Αν δεν υπήρχε π.χ. η νύχτα δε καταλαβαίναμε την ύπαρξη της μέρας. Και τα δύο είναι διαφορετικές μορφές αλλά δε διαφέρουν στην ουσία. Το ένα γεννά το άλλο. Π.χ. όταν νυχτώνει, μετά ξημερώνει, μετά πάλι νυχτώνει κ.ο.κ.
Το δοκτορα Τζεκιλ και τον κυριο Χαιντ δεν τους γνωρίζω.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#172
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 17:41
Γενικώς, η δυτική σκέψη δυσκολεύεται να μην τα χωρίζει όλα απόλυτα σε καλό-κακό, με χειρότερη κατάληξη τον Μανιχαϊσμό, που κατά την γνώμη μου είναι η πηγή κάθε φανατισμού και εξτρεμισμού στον δυτικό κόσμο και στην μέση ανατολή.
Με το Γιν Γιανγκ προσπαθείς να αποδεκτείς την σκοτεινή πλευρά σου, γιατί χωρίς αυτήν θα καταστραφείς. Στον Μανιχαϊσμό προσπαθείς να καταστρέψεις / αποβάλλεις το κακό από μέσα σου για να έχεις αγνότητα και να βρεις τον Θεό.
(Βλέπω ότι ο εξυπνάκιας που βάζει αστεία tags επανήλθε.)
#173
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 18:04
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από lightshadow: 09 Δεκέμβριος 2008 - 01:02
#174
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 18:49
Βασική αρχή της Δυτικής σκέψης είναι ότι κάτι είναι διαφορετικό από κάτι άλλο. Αντίθετα στην ανατολική Ασία κυρίως, το κάθετι δε νοείται αυτόνομα αλλά σε σχέση με άλλα πράγματα και νοείται απλά ως μια διαφορετική έκφραση του ίδιου (του τσι δηλαδή)
Για αυτό δεν είναι παράξενο πως οι μονοθεϊστικές θρησκείες δεν είχαν απήχηση στην ανατολική Ασία. Κήρυττα απόλυτο θεό, και αρνούνταν όλες τις υπόλοιπες θεότητες.
Δε διαβάζω λογοτεχνία οπότε δε νομίζω ότι είναι παράξενο που δεν ξέρω για τον Τζεκυλ και τον Χαιντ. Απολαμβάνω περισσότερο επιστημονικά ή άλλα φιλοσοφικά βιβλία.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#175
Καταχωρήθηκε 24 Οκτώβριος 2008 - 20:05
#176
Καταχωρήθηκε 25 Οκτώβριος 2008 - 06:04
Αρκετές φορές ο Χριστός νοείται ως μια θεότητα του ευρύτερου θρησκευτικού πλαισίου. Δηλαδή υπάρχει λατρεία του Χριστού, της Παναγίας ή άλλων αγίων παράλληλα με τις τοπικές θεότητες.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#177
Καταχωρήθηκε 25 Οκτώβριος 2008 - 08:33
Το αστείο είναι ότι θα επιτρέπεται όπου να' ναι η αποτέφρωση των νεκρών στην Ελλάδα αντί η ταφή τους. Η αποτέφρωση είναι πολύ συνηθισμένη στην ανατολική φιλοσοφία, ιδίως στην Ινδία που φιλοσοφικά για να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής σκορπίζουν τις στάχτες των νεκρών στον Γάγγη ποταμό. Φυσικά, στην Ελλάδα αν έχει πέραση θα είναι για το οικονομικό παρά για το θρησκευτικό/φιλοσοφικό μέρος του.
Απλή κηδεία: 3000 ευρώ
Απλή αποτέφρωση: 700 ευρώ και χωρίς εξτρά σε πόσα χρόνια για μετακίνηση οστών.
Δυστυχώς πάρα πολλά πράγματα τα ορίζει η τσέπη παρά η θρησκευτική/φιλοσοφική πλευρά τους.
#178
Καταχωρήθηκε 25 Οκτώβριος 2008 - 09:00
Πρώτα-πρώτα, υπάρχουν αρκετοί ξένοι (μη Χριστιανοί) στην Ελλάδα, νομίζω πως έχουν δικαίωμα να μπορούν αν επιλέγουν τον τρόπο κηδείας τους.
Επίσης νομίζω πως δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος κανόνας στο Χριστιανισμό σχετικά με τον τρόπο κηδείας. Παραδοσιακά υπάρχει μεν η ταφή, αλλά δε νομίζω ότι αλλάζει σε κάτι η Χριστιανική πίστη αν ο νεκρός αποτεφρωθεί αντί να ταφεί. Περιπτώσεις αποτεφρώσεων υπήρχαν και στους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους.
Αν πράγματι υπάρχει αυτή η οικονομική διαφορά πιστεύω πως αρκετοί θα αρχίζουν να επιλέγουν την αποτέφρωση για οικονομικούς λόγους και ίσως αυτό είναι που φοβούνται ορισμένοι ιερείς και πάνε κόντρα στην αποτέφρωση.
Μου έχουν πει ότι στην Ιαπωνία απαγορεύεται η κανονική ταφή και επιβάλλεται η αποτέφρωση λόγο έλλειψης χώρου. Υποθέτω πως αυτό ισχύει κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Το αστείο είναι ότι στην Ιαπωνία, παρά την απέφρωση μια κηδεία κοστίζει πάρα πολλά.
Γνώμη μου είναι ότι η αγάπη προς το νεκρό δε φαίνεται από την κηδεία. Προσωπικά θεωρώ καλύτερο να δοθούν τα λεφτά της κηδείας μου σε κάποια φιλανθρωπική δραστηριότητα, παρά να πάνε σε στεφάνια και λουλούδια. Το συντομότερο, πρακτικότερο και οικονομικότερο είναι το καλύτερο για μένα.
Τώρα που το βλέπω δε γνωρίζω και πολλά για τα ταφικά έθιμα. Ενδιαφέρον έχει να βρούμε αν τα ταφικά έθιμα επηρέασαν τη φιλοσοφική ή σκέψη ή η φιλοσοφική σκέψη διαμόρφωσε τα συγκεκριμένα έθιμα.
Υποθέτω πως πριν το Χριστιανισμό υπήρχε ταφή και όχι καύση στην Ελλάδα. Στην Ιαπωνία υπήρχε ταφή, αλλά μόνο για τους ευγενείς, και τους απλούς νεκρούς τους απλά τους πετούσαν σε κάποιους τόπους προορισμένους για να αφήνουν τους νεκρούς, συνήθως εκτός πόλεων για πρακτικούς λόγους. Στην αρχαία Κίνα σίγουρα υπήρχε ταφή. Για την αρχαία Ινδία δεν ξέρω τι παίζει.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.
#179
Καταχωρήθηκε 25 Οκτώβριος 2008 - 10:00
Στην βόρεια Ευρώπη και πιο πολύ στην Σκανδιναβία, παλιότερα καύση και μάλιστα σε πλοίο στην θάλασσα (πολύ ποιητική εικόνα).
Στην αρχαία Αίγυπτο και στην μέση ανατολή ταφή, με τους ευγενείς να έχουν και μουμιοποίηση.
Σε πολλά μέρη της Βόρειας Αμερικής, οι Ινδιάνοι βάζανε τους νεκρούς σε υπερηψωμένα ξύλινα φορεία.
Σε πολλά μέρη στην Νότια Αμερική, τους καίγανε και πίνανε τις στάχτες τους με νερό.
Στην ανατολική Ασία, μέχρι Ινδία και Θιβέτ, τους καίνε ακόμα και σήμερα και σκορπίζουνε τις στάχτες τους σε ποτάμια και σε χαράδρες.
Όλη η φιλοσοφία / θρησκεία πίσω από την μέθοδο ταφής βασίζεται πάντα στην αντίληψη πέρι μεταθανάτιας ζωής.
Στην Αίγυπτο για παράδειγμα, πιστεύανε ότι ένα πτώμα μπορεί να επιστρέψει μελλοντικά στην ζωή και γι' αυτό έπρεπε να διατηρηθεί.
Στην Ινδία πιστεύουνε ότι ένα πτώμα δεν επιστρέφει στην ζωή και ότι η ψυχή μετενσαρκώνεται. Οπότε, το καίνε για να μην υπάρχουνε κολλήματα με αχρείαστα πλέον σώματα και να επιτρέπουνε σε ζωντανούς και νεκρούς να συνεχίσουνε την ζωή τους.
Στις Μονοθεϊστικές θρησκείες πιστεύουνε στην ανάσταση των νεκρών και στην Δευτέρα Παρουσία, οπότε κι εδώ η διατήρηση των σωμάτων είναι σημαντική.
Στην βόρεια Αμερική τα κουφάρια παραμένουνε φανερά, σαν τοτέμ που προστατεύουνε την φυλή από το κακό.
Στην νότια Αμερική πίνανε τις στάχτες για να περάσει η δύναμη των νεκρών στους ζωντανούς.
Σε άλλους πάλι πολιτισμούς, η εικόνα του να σαπίζει το σώμα ή να το τρώνε τσακάλια και σκουλίκια είναι απωθητική, και έτσι το καίνε για πρακτικούς κυρίως λόγους. Στην Ιαπωνία δεν υπάρχει αρκετός χώρος ενώ στην Σκανδιναβία ήταν ασέβια τα σώματα τρανών πολεμιστών να καταντάνε κουφάρια.
Και όπως είπα, υπάρχει και ο οικονομικός λόγος...
Προσωπικά έχω να πω το εξής. Τα καημένα σκουλίκια δε πρέπει κι αυτά να ζήσουν; Γιατί να πάει χαμένη τόση οργανική ύλη με καύση ή μουμιοποίηση; Πως θα συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής; Δε φτάνει που καίμε τα δάση και καταστρέφουμε την φύση, έχουμε και την απαίτηση να γίνουμε στάχτη μετά θάνατον. Δηλαδή μόνο αποκαϊδια να αφήνουμε πίσω μας; Έλεος! (μια καθαρά οικολογική άποψη)
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από roriconfan: 25 Οκτώβριος 2008 - 10:07
#180
Καταχωρήθηκε 25 Οκτώβριος 2008 - 10:13
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ὑπολογιστoῦ ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ 1010011010.