Spoiler:
Το Τάο το ενώσανε αργότερα. Στην αρχή ήταν ξεχωριστά.
Το ότι ο κόσμος σε κάθε κοσμογονία ξεκινούσε από το χάος ή το τίποτα, είναι και λογικό γιατί θέλει μια διαδικασία για να έχεις ένα πλανήτη σαν τον δικό μας με τόσες άπειρες παραμέτρους που υποστηρίζουνε την ζωή. Δε θα έλεγα ότι είμαστε μόνοι στο σύμπαν αλλά ούτε ότι πλαστήκαμε για κάποιον σκοπό. Αφού υπάρχουν τρισεκατομύρια πλανήτες με διαφορετικές συνθήκες στον καθένα, είναι κομμάτι λογικό κάποιοι να διαμορφώνονται σαν τον δικό μας καθαρά λόγω πιθανοντήτων. Σαν να κερδίζεις το λαχείο δηλαδή. Δεν σε διάλεξε ο θεός, απλά έτυχες τον κλήρο.
Επίσης ας μην είμαστε στενόμυαλοι στο τι σημαίνει ζωή γιατί μπορεί οι πλανήτες που αποκαλούμε νεκρούς να στηρίζουνε ζωή, απλά διαφορετική από αυτήν που κατανοούμε. Και κάλιστα εκείνα τα πλάσματα να είναι τόσο διαφορετικά από εμάς που να θεωρούνε τον δικό μας πλανήτη νεκρό.
Επίσης να μη ξεχνάμε τις υπερχορδές (string theory) που μιλάνε για διαστάσεις που συνυπάρχουνε αλλά δεν έρχεται η μια σε άμεση επαφή με την άλλη. Δηλαδή για πλάσματα που δεν αντιλαμβανόμαστε αλλά υπάρχουνε (Θεοι, άγγελοι, φαντάσματα). Για πολλά χρόνια δεν καταλάβαινα αν κάτι τέτοιο γίνεται αλλά πλέον είμαι πεποισμένος ότι είναι δυνατό. Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο εικονικός κόσμος και το ίντερνετ, που είναι πλασματικοί κόσμοι με δικούς τους νόμους και κανόνες που "συνυπάρχουνε" με τον δικό μας αλλά η επίδραση είναι για την ώρα αρκετά μονόδρομη.
Αυτό μας φέρνει και στο ότι κάθε πολιτισμός εξηγεί την κοσμολογία του βασισμένος σε αυτά που κατανοεί. Μπορεί θεωρητικά να τα λέει σωστά αλλα για πρακτικούς λόγους χρησιμοποιεί τετρημένα σύμβολα όπως ανθρωπόμορφα ζώα και μαγικά αντικειμενα για να περιγράψει απλοϊκά έννοιες που δεν είναι νοητές αν δεν έχεις βγάλει μάστερ σε 10 ειδικότητες.
Επίσης πιστεύω ότι κάθε ανθρώπινο μυαλό είναι ένα σύμπαν από μόνο του μιας που ο καθένας μας αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά τον κόσμο. Ακόμα και η προβατοποίηση / μαζικοποίηση του καιρού μας δεν αλλάζει τα μυαλά αλλά τις πεποιθήσεις, οπότε παραμένει το κοσμοείδωλο διαφορετικό στα μυαλά των περισσότερων. Είναι χαρακτηριστικό το ότι αν ρωτήσεις την πρωσωπική άποψη 10 ατόμων για ένα μη-αριθμητικό θέμα, θα πάρεις ή διαφορετικές απαντήσεις ή την παπαγαλισμένη απάντηση που απομνημονεύτικε σε σχολείο ή οργάνωση.
Γενικώς πιστεύω ότι η αρχική δύναμη που δημιουργεί και καταστρέφει είναι η σκέψη ή ο νους. Αν το πάρει κάποιος απόφαση, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από κάποιον που απλά ζει. Σε μακροσκοπικό επίπεδο, η σκέψη είναι η φαντασία ή η όρεξη για δημιουργία/καταστροφή που σαν τηλεπάθεια επιρρεάζει την μορφή του σύμπαντος. Εδώ διαβάζω ότι αν θεωρητικά όλοι οι Κινέζοι χοροπηδούσανε συγχρόνως θα είχαμε παγκόσμιο σεισμό. Φανταστείτε τι παραπάνω θα μπορούσαμε να κάναμε αν θέλαμε.
Το ότι ο κόσμος σε κάθε κοσμογονία ξεκινούσε από το χάος ή το τίποτα, είναι και λογικό γιατί θέλει μια διαδικασία για να έχεις ένα πλανήτη σαν τον δικό μας με τόσες άπειρες παραμέτρους που υποστηρίζουνε την ζωή. Δε θα έλεγα ότι είμαστε μόνοι στο σύμπαν αλλά ούτε ότι πλαστήκαμε για κάποιον σκοπό. Αφού υπάρχουν τρισεκατομύρια πλανήτες με διαφορετικές συνθήκες στον καθένα, είναι κομμάτι λογικό κάποιοι να διαμορφώνονται σαν τον δικό μας καθαρά λόγω πιθανοντήτων. Σαν να κερδίζεις το λαχείο δηλαδή. Δεν σε διάλεξε ο θεός, απλά έτυχες τον κλήρο.
Επίσης ας μην είμαστε στενόμυαλοι στο τι σημαίνει ζωή γιατί μπορεί οι πλανήτες που αποκαλούμε νεκρούς να στηρίζουνε ζωή, απλά διαφορετική από αυτήν που κατανοούμε. Και κάλιστα εκείνα τα πλάσματα να είναι τόσο διαφορετικά από εμάς που να θεωρούνε τον δικό μας πλανήτη νεκρό.
Επίσης να μη ξεχνάμε τις υπερχορδές (string theory) που μιλάνε για διαστάσεις που συνυπάρχουνε αλλά δεν έρχεται η μια σε άμεση επαφή με την άλλη. Δηλαδή για πλάσματα που δεν αντιλαμβανόμαστε αλλά υπάρχουνε (Θεοι, άγγελοι, φαντάσματα). Για πολλά χρόνια δεν καταλάβαινα αν κάτι τέτοιο γίνεται αλλά πλέον είμαι πεποισμένος ότι είναι δυνατό. Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο εικονικός κόσμος και το ίντερνετ, που είναι πλασματικοί κόσμοι με δικούς τους νόμους και κανόνες που "συνυπάρχουνε" με τον δικό μας αλλά η επίδραση είναι για την ώρα αρκετά μονόδρομη.
Αυτό μας φέρνει και στο ότι κάθε πολιτισμός εξηγεί την κοσμολογία του βασισμένος σε αυτά που κατανοεί. Μπορεί θεωρητικά να τα λέει σωστά αλλα για πρακτικούς λόγους χρησιμοποιεί τετρημένα σύμβολα όπως ανθρωπόμορφα ζώα και μαγικά αντικειμενα για να περιγράψει απλοϊκά έννοιες που δεν είναι νοητές αν δεν έχεις βγάλει μάστερ σε 10 ειδικότητες.
Επίσης πιστεύω ότι κάθε ανθρώπινο μυαλό είναι ένα σύμπαν από μόνο του μιας που ο καθένας μας αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά τον κόσμο. Ακόμα και η προβατοποίηση / μαζικοποίηση του καιρού μας δεν αλλάζει τα μυαλά αλλά τις πεποιθήσεις, οπότε παραμένει το κοσμοείδωλο διαφορετικό στα μυαλά των περισσότερων. Είναι χαρακτηριστικό το ότι αν ρωτήσεις την πρωσωπική άποψη 10 ατόμων για ένα μη-αριθμητικό θέμα, θα πάρεις ή διαφορετικές απαντήσεις ή την παπαγαλισμένη απάντηση που απομνημονεύτικε σε σχολείο ή οργάνωση.
Γενικώς πιστεύω ότι η αρχική δύναμη που δημιουργεί και καταστρέφει είναι η σκέψη ή ο νους. Αν το πάρει κάποιος απόφαση, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από κάποιον που απλά ζει. Σε μακροσκοπικό επίπεδο, η σκέψη είναι η φαντασία ή η όρεξη για δημιουργία/καταστροφή που σαν τηλεπάθεια επιρρεάζει την μορφή του σύμπαντος. Εδώ διαβάζω ότι αν θεωρητικά όλοι οι Κινέζοι χοροπηδούσανε συγχρόνως θα είχαμε παγκόσμιο σεισμό. Φανταστείτε τι παραπάνω θα μπορούσαμε να κάναμε αν θέλαμε.
