127 replies to this topic

[Glastenen]

"Εξομολογήσεις μιας νεαράς κοσπλέιερ"
Μέρος Πρώτο

αφιερώνεται στην Tomo-hime

Sir Integra Hellsing

Χρειαζούμεθα:

1. Ελαφρώς "ανδρόγυνο" παρουσιαστικό. Τα ελάχιστα κιλά μου σε συνδυασμό με ένα καλό ύψος ήτο ό,τι πρέπει. Κόστος: προικισμένη από τη φύση

2. Μαλλί όχι πλατινέ αλλά κάτι σε σαντρέ ανοιχτό. Απαραίτητα μακρύ αλλά όχι εντελώς ίσιο. Βρήκαμε την τέλεια περούκα στο Μεταξουργείο. Κόστος: 30 ευρά + δώρο τσάντα, κούπα κ στυλό!

3. Κουστούμι: η ουσία αυτού του cosplay. Παιδευτήκαμε αλλά βρήκαμε το ιδανικό: γκρι σταυρόκουμπο. Άλλαξα τα κουμπάκια μπροστά (θα μπορούσα και τα πλαϊνά) με ασημένια με βρετανικό θυρεό, ό,τι πρέπει και είναι και καλύτερα στο μάτι. Κόστος: κουστούμι από Ζαρα 90ευρά + κουμπιά 2,20Χ4.

4. Φουλάρι. Η αγαπητή Integra δεν φορεί γραβάτα αλλά φουλάρι και συγκεκριμένα μπλε στο άνιμε και κόκκινο στα ovas (με μαύρο κουστούμι όμως). Διαλέξαμε ένα μπωρδοροδοκόκκινο από Μοναστηράκι γιατί κάνει αρμονικό συνδυασμό με το γκρι και το δέσαμε ελαφρώς στην τύχη, πετυχαίνοντας σχετικά τον κόμπο γραβάτας που έχει. Κόστος: 8ευρόμπαλα.

5. Σταυρός. Το πλέον χαρακτηριστικό αξεσουάρ, κάνει το κουστούμι να κάνει μπαμ. Διαλέξαμε έναν πιο έξαλλο σταυρό για μπούγιο, πιστό όμως στο σχήμα που συνήθως φορά η χαρακτήρας. Κόψαμε με πένσα το κυκλάκι πόχε από πάνω και κολλήσαμε από πίσω ειδικό μαντζαφλάρι που καρφιτσώνει εις το φουλάριον. Θα τα βρείτε όλα στα χαντράδικα Μοναστηράκι, ρωτήστε και για βοήθεια τις κοπελιές. Κόστος: περίπου 8έουρος.

6. Γάντια: λευκά παρέλασης, με ραφές. Βρήκαμε στο Μοναστηράκι σε ένα μόνο απ'τα στρατιωτικά, τα άλλα δεν είχαν. Κόστος: 5-8ευρόπουλα.

7. Γυαλιά μυωπίας: όχι τελείως στρογγυλά, αλλά ούτε και οβάλ. Για άλλη μια φορά, βρήκαμε τα τέλεια στην Πειραιώς! Έσβησα τη μάρκα με λίγο ασετόν, στην αρχή μπορεί να θολώσουν αλλά θα φτιάξουν. Αν δεν, πάτε και σε οπτικό με το βιολί που περιέγραψε η Τόμο. Κόστος: 30ευράκια, μπορείτε και να το ψιλοπαζαρέψετε δια καλύτερες τιμές.

8. The quintessence of Sir Integra: ΠΟΥΡΟ και συμπληρωματικά είχα και πιστολάκι (γιατι έλειπε ο Alucard και άντε μην τα πάρω ).

9. Τέλος...ύφος I'm the scary bitch from Hell και ατάκες "HOW DARE YOU QUESTION MY AUTHORITY???" με την ανάλογη κινησιολογία πάντα....

και voila!

here
here
and here...

Κρυφές εξομολογήσεις της νεαράς: τι ηδονή να περπατάς και να σε προσφωνούν άγνωστοι "A! Integra-sama!!"

τέλος επεισοδίου

[Cassiel]

Πάει και αυτό το πάρτι στην Θεσσαλονίκη και είπα να παρουσιάσω και το 2ο μου Cosplay.Σας παρουσιάζω τον Dark Mousy από DNAngel που έκανα στις 21.11.2008 στο Sakura Syndrome Japan & Anime Party στο Cofix Θεσσαλονίκης.



Ξεκινάμε με φωτογραφίες:







Ναι το μαλλί είναι γελοίο ευχαριστώ .Πάμε λοιπόν στην σύσταση του.


Α) Παντελόνι & παπούτσια - Ένα μαύρο παντελόνι και τα ίδια μαύρα αθλητικά παπούτσια που είχα στο προηγούμενο μου cosplay που δεν αποτελούν πρόβλημα πιστεύω τόσο "λεπτά" και κατάμαυρα που είναι. Αυτά τα είχα ήδη οπότε δεν μου κόστισαν τίποτα. - 0 ευρώ

Β) Επιδέσμους - Αγόρασα από φαρμακείο επιδέσμους για τα χέρια που εφόσον τους τύλιξα πάνω στα χέρια στο ίδιο σημείο χωρίς μεγάλες αποκλείσεις σε κάθε "γύρα",συμμάζεψα και δίπλωσα προς τα μέσα τα πάνω και κάτω συνολικά άκρα τους για να δημιουργηθεί αυτό το "φούσκωμα" που να τα κάνει να δείχνουν πιο γεμάτα και όχι σαν επίδεσμοι. - 3 ευρώ

Γ) Αξεσουάρ - Αγόρασα 7 μέτρα λεπτό μαύρο νήμα για τύλιγμα γύρω από τον λαιμό,3 λεπτές μονόμετρες κόκκινες κορδέλες για οτινάναι ξεκάρφωτη χρήση (γι'αυτό δεν φαίνονται εδώ) και ένα άσπρο πλαστικό φερμουάρ από κατάστημα με μικροπράγματα όπως φερμουάρ,κορδέλες και τέτοια. Επίσης δύο μέτριου πάχους ασημένιοι δακτύλιοι για κρέμασμα στον λαιμό διαμέσου του μαύρου νήματος από κατάστημα με γυναικεία αξεσουάρ. - 7 ευρώ

Δ) Μπλούζα - Αγόρασα μια μαύρη μπλούζα μακό με ψηλό περιλαίμιο από κατάστημα με ρούχα, που πήγα σε μοδίστρα και τις έκοψε τα μανίκια,προσάρμοσε το άσπρο φερμουάρ στο πάνω μέρος της καθώς και άσπρο ύφασμα μακό από κατάστημα με υφάσματα εκεί που ήταν τα μανίκια και κάθετα στην μέση που να χωρίζεται παράλληλα με το φερμουάρ. - 41 ευρώ

Ε) Περούκα - Μια μωβ περούκα από βιοτεχνία αποκριάτικων στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που όσο και να προσπάθησα με τσατσάρα και δήθεν extreme hold λακ να φτιάξω,δεν μπόρεσα και δεν προλάβαινα. Αφήστε που ήταν τελικά κακής ποιότητας καθώς από κάτω είχε μπλε χρώμα και αν πήγαινα να κάνω καρφάκια όπως του Dark θα φαινόταν όλο το μπλε από κάτω. - 7 ευρώ

Σύνολο: 58 ευρώ

Το γεγονός ότι το πάρτι ανακοινώθηκε μια εβδομάδα πριν γίνει οδήγησε σε προβλήματα από την άποψη ότι έφαγα τον κόσμο και το net για να βρω περούκα και ταλαιπώρησα και τον Adventurer στέλνοντας τον στο Καλοχώρι μέσα στα άγρια χαράματα (~13:00:gn2:) για να πάει να μου αγοράσει μία που αποδείχτηκε κακής ποιότητας,αλλά που και πάλι από το τίποτα καλή είναι . Πήγαν τζάμπα και οι συμβουλές τις Tomodachi για το πως να κανονίσω το styling με τον τρόπο που ήταν φτιαγμένη και με τον ανύπαρκτο χρόνο και εμπειρία μου πάνω στο θέμα .Επιπλέον παρατήρησα μια μέρα πριν το πάρτι ότι αν είχα κλειστό το περιλαίμιο αυτό κολλούσε πάνω στον λαιμό μου και όσο και να προσπάθησα το μακκό δεν ξεχειλώνετε ώστε να αποκτήσει απόσταση από τον λαιμό μου όπως του Dark.Οπότε αποφάσισα να το έχω με ανοιχτό φερμουάρ και αυτό να "πετάει" όρθιο.Αλλά να που και εδώ υπήρχε πρόβλημα.Δεν στεκόταν όρθιο,αλλά από το ύψος και το βάρος του φερμουάρ έγερνε προς τα κάτω.Μετά από συμβουλή της Tomodatchi πάνω στο θέμα του ξεχειλώματος που δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιήσω με τις ανύπαρκτες ικανότητες μου στο ράψιμο από τα λεγόμενα της μου ήρθε η ιδέα να διπλώσω απλά τον γιακά προς τα μέσα και να ράψω γερά το λυγισμένο φερμουάρ στον εαυτό του για να μην φένεται ιδιαίτερα.Οπότε το έκανα και έτσι έκρυψα παράλληλα και την ετικέτα του μακό,ένα σημάδι μάρκας στον αριστερό γιακά και ένα άλλο σημάδι στον δεξί γιακά με την μία,έδωσα μισό ύψος και διπλάσιο στήριγμα στον γιακά και "συνήθως" αυτός ψιλοπετούσε σε τελική ανάλυση όπως τον ήθελα αν δεν μου δίπλωνε κατα λάθος στο πίσω μέρος όπως εδώ στην εικόνα. Αυτό ήταν λοιπόν. Ευχαριστώ για άλλη μια φορά όλους όσους βοήθησαν .Το επόμενο μου cosplay στις 19.12.2008 θα είναι πιο απλό,αλλά πιστεύω αρκετά καλό παρόλα αυτά και θα είναι "βαρύ" σε εξαρτήματα .


* Image courtesy of Adventurer

Edited by Cassiel, 12 July 2012 - 16:15.

[Lilia20]

Παιδια οι στολες σας ειναι απαιχτες~~~~!!!! Αχ, θελω κι εγω να ρθω τη Παρασκευη!!! x33
Για πειτε εσεις που ξερετε, πως γινεται το ολο σκηνικο ?

[Tomodachi2]

καλώς τηνε!

Σε αυτόν εδώ τον τομέα του anime.gr (COSPLAY sub-forum) έχουν συγκεντρωθεί (και συνεχίζουν να συγκεντρώνονται) όλες οι βασικές πληροφορίες που χρειάζεται ενας έλληνας cosplayer, αν θέλει να συμμετέχει σε cosplay parties & events που γίνονται κατά καιρούς σε Αθήνα και Θεσαλοννίκη (ανακοινώσεις για τα πάρτυ θα βλέπεις στο φόρουμ στο: meetings-προβολές)
όπως:
*Προτάσεις (τι να ντυθεί)
*Πώς να φτιάξει τη στολή ή μεμονομένα μέρη του cosplay που επιθυμεί.
*Που μπορεί να βρει υλικά για κατασκευές ή απαραίτητα parts για cosplay.
*Παρουσιάσεις cosplay που εχουν ήδη γίνει (με πληροφορίες για το πώς έγιναν) κλπ.

Αν ρίξεις μια ματιά στα topics που υπάρχουν ήδη, θα κατατοπιστείς μια χαρά.

Για να πάρεις μερικές ιδέες για το τι να ντυθείς, ρίξε πρώτα μια ματιά στο http://www.anime.gr/forums/cosplay/5442-%CD%E1%E9-%E1%EB%EB%DC-%F4%E9-%ED%E1-%ED%F4%F5%E8%FE.html και στο http://www.anime.gr/forums/cosplay/5455-easy-cosplay.html Κάποια από τις ιδέες που εχουν ήδη δοθεί εκεί, μπορεί να σ αρέσει.

Αν θέλεις να σου προτείνουμε κάτι διαφορετικό απ όσα ήδη εχουν προταθεί, κάνε πόστ στο http://www.anime.gr/forums/cosplay/5442-%CD%E1%E9-%E1%EB%EB%DC-%F4%E9-%ED%E1-%ED%F4%F5%E8%FE.html
Βάλε στο πόστ σου και μια εικόνα του χαρακτήρα που σ' ενδιαφέρει για cosplay και θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε.

Το cosplay δεν είναι δύσκολο πράγμα. Απλώς χρειάζεται κέφι και διάθεση για να το κάνεις και, φυσικά, λίγη βοήθεια!
Ευχόμαστε σύντομα να δούμε, σε αυτό εδώ το τόπικ, και ενα δικό σου πόστ όπου θα μας παρουσιάζεις ενα cosplay που θα έχεις ήδη κάνει!

[Cassiel]

Πέρασε και το Special Xmas Party της Θεσσαλονίκης και ήρθε η ώρα να παρουσιάσω και το 3ο μου κατά σειρά cosplay. Σας παρουσιάζω τον Pokémaster Panos P από Pokémon που έκανα στις 19.12.2008 στο Sakura Syndrome Japan & Anime Party στο Cofix Θεσσαλονίκης. Tο ντουέτο συμπληρωνόταν από τον Adventurer που ντύθηκε James της Team Rocket, ο οποίος παρουσιάζει το cosplay του στην συνέχεια.



Ξεκινάμε με φωτογραφίες:







Πάμε λοιπόν στην σύσταση του.


Α) Παντελόνι & παπούτσια - Ένα μπλε τζιν παντελόνι και τα ίδια μαύρα αθλητικά παπούτσια που είχα στα προηγούμενα cosplay.Μόνο που είναι και τα δύο καινούρια αλλά δεν τα υπολογίζω σαν κόστος, εφόσον τα πήρα και τα δύο για καθημερινή χρήση ανανεώνοντας επιτέλους την γκαρνταρόμπα μου από τα ρούχα των 103 κιλών σε ρούχα των 72 κιλών XD. - 0 ευρώ

Β) Μπλουζάκια - Πλήρως συνθετικό μαύρο μπλουζάκι και κόκκινο μπλουζάκι, και τα δύο από κατάστημα ρούχων, που πήγα σε μοδίστρα και του έκοψε τα μανίκια, το κάτω μέρος και το περιλαίμιο έτσι ώστε να είναι πιο "μικρή" σε σχέση με την μαύρη και να φαίνεται η αντίθεση χρωμάτων. Η κόκκινη μπλούζα είχε επίσης κάτι γραμμένο στα μαύρα σαν στάμπα σε ένα σημείο αλλά εφόσον το έξυσα και έμεινε μόνο η "κόλλα" από κάτω, το έτριψα με νερό, πλύθηκε, σιδερώθηκε και ξανασιδερώθηκε στο τέλος δεν φαινόταν σχεδόν τίποτα πλέον. - 16 ευρώ

Γ) Τσάντα - Μαύρη τσάντα που είχα ήδη όπου αποθήκευα όλα τα εξαρτήματα και κόκκινο καπελάκι από κατάστημα ρούχων. - 9 ευρώ

Δ) Αξεσουάρ - Κουκλάκι Πίκατσου που δανείστηκα από τον Adventurer γιατί ήταν ο μόνο που βρήκα, μετά από ψάξιμο σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη & Κατερίνη, Pokemon Trainer Card με τα πραγματικά στοιχεία μου που είχα κάνει παλιότερα και απλά αναβάθμισα, εκτύπωσα και πλαστικοποίησα και τέσσερεις Pokeballs. Τώρα αυτές θέλουν ανάλυση. Είχα ετοιμάσει δύο "λειτουργικές" και δύο "απλές". Δηλαδή οι δύο όπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία έβγαζαν κόκκινο φως από μπροστά όταν πατούσα το κάτω μέρος τους ενώ οι άλλες δύο όχι. Επειδή προφανώς ούτε αυτές δεν τις βρήκα έτοιμες τις ετοίμασα μόνος μου. Πως; Αρχικά πήρα ένα πακέτο έξι "χάρτινων" (δηλαδή όχι εκείνες που αν πέσουν κάτω σπάνε) κόκκινων χριστουγεννιάτικων μπαλών από τις οποίες χρησιμοποίησα τις τέσσερεις. Καθώς πειραματιζόμουν έκανα μερικά λάθη οπότε θα αναφέρω εδώ κατευθείαν στην σωστή σειρά που γίνετε η δουλειά. Αρχικά γεμίζω με άσπρη βερνικομπογιά ένα μπολ ας πούμε όπου βουτάω μέσα ως την μέση κάθε μπάλα και έπειτα τις αφήνω να στεγνώσουν στον αέρα είτε κρεμασμένες από πάνω είτε σε τίποτα ξυλάκια από πλάγια βγάζοντας το άγκιστρo από το οποίο τις κρεμάμε για να τις στερεώσουμε πλάγια από τις τρύπες που έχουν στο πάνω μέρος. Το θέμα είναι να μην πάει η άσπρη βερνικομπογιά στο υπόλοιπο κόκκινο μισό. Μόλις στεγνώσουν μετά από καμιά μέρα με ανεξίτηλο μαύρο μαρκαδόρο ζωγραφίζουμε την μαύρη γραμμή στην μέση και γύρο από το σημείο με το "άγκιστρο". Έπειτα στις μη λειτουργικές μπάλες απλά κόβουμε το πάνω μέρος του άγκιστρου και αφήνουμε το υπόλοιπο για "εφέ" βάφοντας με τον μαύρο μαρκαδόρο λίγο γύρω από την τρύπα που πλέον θα φαίνετε στο κόψιμο που κάναμε. Στις λειτουργικές μπάλες όμως τώρα είναι που αρχίζουν τα δύσκολα. Αρχικά αφαιρούμε ολόκληρο το άγκιστρο. Με ένα μαχαίρι κόβουμε το "εξόγκομα-σωλινάκι" που υπάρχει από κάτω. Πλέον έχουμε απλά μια τρυπούλα στην μπάλα. Παίρνουμε ένα μυτερό κουζινομάχαιρο και το τοποθετούμε σε αυτή και αρχίζουμε να το στριφογυρνάμε έτσι ώστε η τρύπα να μεγαλώνει σταδιακά. Την ανοίγουμε τόσο έτσι ώστε να χωράει μέσα ένα laser stick. Στην περίπτωση μου χρειάστηκα δύο εφόσον έκανα δύο λειτουργικές μπάλες, τα οποία κιόλας είχαν καμιά 40αριά "φακούς" για να βγάζουν διάφορους σχηματισμούς laser. Έπειτα γεμίζω -πλήρως- από το άνοιγμα την μπάλα με χαρτί υγείας. Όταν γεμίσει τοποθετώ το laser stick στην τρύπα για να ανοίξω το "τούνελ" όπου θα στερεωθεί, το βγάζω, ρίχνω -super- glue σε όλο το "τούνελ" και βάζω πάλι το stick μέσα και το βγάζω αμέσως για να σφίξει καλά η κόλλα πάνω στο χαρτί. Προσοχή στις αναθυμιάσεις και μακριά από τα μάτια. Μετά από κανένα 10λεπτο το χαρτί θα έχει γίνει σαν πέτρα. Οπότε ξαναρίχνω super glue και βάζω το laser stick μόνιμα μέσα με το κουμπάκι να κοιτά ακριβώς προς τα κάτω στο κέντρο τις άσπρης μεριάς της μπάλας και το κρατώ για μερικά λεπτά ώστε να κολλήσει μια και καλή μέσα στην μπάλα. Εδώ είναι το πιο δύσκολο σημείο. Παίρνω μια σχετικά μέτρια "παχιά" βελόνα και προσπαθώ να πετύχω με το μυαλό το σημείο που είναι το κουμπί του stick και οπότε τρυπώ το αντίστοιχο σημείο του άσπρου μέρους της μπάλας διαπερνόντας και το χαρτί που βρίσκω μπροστά μου. Μόλις το πετύχω πέρνω μια οδοντογλυφίδα την γεμίζω όλη με super glue και την βάζω στην θέση της βελόνας έτσι ώστε με την κόλλα να μείνει στην θέση της ακόμα και σε απότομα πατήματα, σπάζω όση εξέχει αφήνοντας πολύ λίγο προς τα έξω και τοποθετώ από πάνω ένα μικρό τετράγωνο άσπρο αυτοκόλλητο για κάλυψη που αναμιγνύεται με το άσπρο χρώμα. Αν θέλω το τραβάω και ένα τελευταίο άσπρο βάψιμο με βερνικόχρωμα από πάνω έτσι για καλύτερη μίξη. - 20 ευρώ

Σύνολο: 45 ευρώ

Για το επόμενο πάρτι, όποτε και να είναι αυτό, ήδη σκέφτηκα δύο cosplay. Με το ένα θα σκάσω από την ζέστη και θα φρικάρει κόσμος ( edit: τελικά αυτό θα είναι το 9ο μου cosplay ), και με το άλλο αν είχε κρύο θα ξεπάγιαζα, είναι λίγο tricky να βρω/κάνω τα μέρη του και δεν ξέρω τι θα πάθει ο “κόσμος” ( edit: που να ήξερα ) . Μάλλον θα κάνω το δεύτερο αν έχω τύχη ( και λίγα "ψιλά" από κάπου τέλος πάντων... ).


* Images courtesy of Adventurer & DJDragon

Edited by Cassiel, 01 May 2009 - 17:24.

[Namida]

Μιας και έχει ανέβει το πρώτο set φωτογραφιών από τον speedgrapher, ας κάνω και γω μια παρουσίαση του τελευταίου μου cosplay. Μόλις ανεβάσει και άλλες φώτο, ίσως αλλάξω αυτές.

Kimura Sensei από Azumnga Daioh


Γκρι κοστούμι
Σε αυτό στάθηκα τυχερός, καθώς είχα ήδη ένα κοστούμι που το χρώμα του έφερνε πολύ σε αυτό του Kimura. Το είχα πάρει παλιότερα, αλλά δεν το είχα φορέσει ποτέ, καθώς είχα πάρει κάμποσα κιλά στο μεταξύ. Όμως ήρθε και πάλι στα μέτρα μου, και έτσι μπόρεσα να το φορέσω, χωρίς να χρειαστεί να ψάξω. Κόστος 0€

Λευκό πουκάμισο
Και αυτό το είχα. Μόνο που του Kimura είναι κοντομάνικο, και το δικό μου ήταν μακρυμάνικο. Λεπτομέρια που δεν αποκαλύφθηκε, αφού δεν έβγαλα τα σακκάκι (πολύ ζέστη). Κόστος 0€

Μαύρη γραβάτα
Δεν είχα, αλλά βρίκα μια στα κινέζικα μαγαζιά μόλις 2 €. Από τη στιγμή που δεν με ενδιέφερε η ποιότητα, την πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Κόστος 2€

Γυαλιά
Στα κινέζικα βρίκα επίσης και γυαλιά ηλίου με 1€. Τα πήρα, έβγαλα τους φακούς, και στράβωσα λίγο το σκελετό γιατί μου ήταν μικρά. Για τους φακούς αρχικά σκεφτόμουν κάποια ζελατίνη βαμμένη, που θα μπορούσα να βλέπω κι όλας. Όμως δεν μου έβγαινε καλά, για αυτό έκοψα δύο κύκλους από χαρτί μακέτας, και τους έβαψα με ένα ασημένιο/γκρι χρώμα. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να ήταν καλύτερα ασημένιο μαρκαδώρος...Με το ίδιο χρώμα έβαψα και το σκελετό. Μετά από πολλές δοκιμές, κατέληξα στο ότι ο καλύτερος τρόπος να στερεώσω τους φακούς, ήταν και ο πιο απλός. Χρησημοποίησα κολλητική ταινία! Φυσικά δεν έβλεπα, όσο τα φορούσα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Κόστος (αφού είχα ήδη χαρτί και χρώματα) 1€

Ταμπέλα あ(α)
Επειδή το υπόλοιπο ήταν πολύ απλό, ήθελα να κάνω και κάτι επιπλέον. Το είχα δει κάπου αλλού, και έτσι αποφάσησα να το φτιάξω και γω. Αν έχετε δει τη σειρά, θα ξέρε ότι το あ είναι ένα επιφώνημα που παρουσιάζεται κατά καιρούς μέσα σε συννεφάκι.
Και πάλι χαρτί μακέτας, κομμένος και βαμμένο με ακρυλικό χρώμα. Πήρα και ένα σωλινάκι που βρήκα στο γραφείο, το έκοψα, το έβαψα, και στερέωσα με καρφιά το あ πάνω. Κόστος 0€

Συνδιασμός
Ανοιχτό σακκάκι, ξεκούμποτο πουκάμισο, χαλαρή γραβάτα, και ο γιακάς του πουκάμισου πάνω από το σακκάκι. Τα μαλλία προσπάθησα να τα φτιάξω με ζελέ, αλλά δεν στέκονταν. Για αυτό τα ανακάτεψα όσο μπορούσα.
Βασικό στοιχείο για αυτό το cosplay ήταν το ύφος. Προσπάθησα όσο πιο πολύ μπορούσα, και από ότι είδα από τις αντιδράσεις, πρέπει να έβγαζε γέλιο. Ιδού το αποτέλεσμα

[olgidio]

Εγω έχω κάνει προσπαθήσει cosplay anime schoolgirl, αλλα δυστυχώς (ή ευτυχώς) no photos.. =p

[MitHuNa]

Έκανα κ εγώ την πρώτη προσπάθεια μου!!!! Σαν Kuchiki Rukia (τι πιο εύκολο ε?)
και στο πάρτι την παρασκευή μάλλον θα κάνω την δεύτερη προσπάθεια μ!!

Spoiler:

Ηope you like it ^^

[Tomodachi2]

MitHuNa

Πάρα πολύ ωραία δουλειά!
Ευχαριστούμε που την παρουσίασες στο φόρουμ.

...και φυσικά ανυπομονούμε να δούμε τι θα είναι το επόμενο!

[Deathral]

Ρε φιλαρα με εσωσες απτον κοπο (Αναφερομαι για τον Winged)δηλαδη εισαι τελειος!!!!ευχαριστω που εξηγησες πως να φτιαξω την στολη Itachi!!και ελεγα τι θα ντυθω φετος Αμα δεν σου πεφτει και κοπος μπορεις να μου πεις σιτε ή μαγαζι που πουλαει τα Headbands???

[Black Kaiser]

Να δούμε. Φέτος στις αποκριές θα προσπαθήσω και εγώ να κάνω ένα cosplay. Πολύ δύσκολο να βρω τα ρούχα αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω όπως μπορώ.

MitHuna - Πραγματικά καταπληκτική.

[Adventurer]

Αρχικα ελεγα να μην ποσταρω εδω αφου γενικα περηφανευομαι για το γεγονος οτι τα cosplays μου ειναι προχειρα, αλλα δουλεια δεν εχω οποτε ας παρουσιασω το πιο προσφατο cosplay μου το οποιο θεωρω το καλυτερο μου (το οτι ειναι απο γελοιο ανιμε βοηθαει). James απο Pokemon :



Τα υλικα :

1) Περουκα. Ευτυχως δε χρειαστηκε να αγορασω αφου ταιριαζε γαντι αυτη που χρησιμοποιησε ο Cassiel σε αυτο το ποστ την οποια φυσικα και του λουφαρα. Παντως το κοστος ηταν 7 Ευρω.

2) Ασπρη μπλουζα με γιακα και ενα μεγαλο κοκκινο R στο κεντρο. Ευτυχως ειχα καταλληλη μπλουζα και το R εγινε με μια απλη σταμπα σε καταλληλο μαγαζι. Η υπαλληλος δεν το πιστευε οταν της το ζητησα, μαλιστα ειρωνευτηκε και φωναξε γελωντας τον συναδελφο της (μπροστα μου) να το δει και ο ιδιος. Δυστυχως δε βρηκα καλη λυση για να παραμενει σηκωμενη και την εβγαλα με... συρραπτικο! Κοστος: Οσο κοστιζει η καθε σταμπα (δε θυμαμαι αυτη τη στιγμη).

3) Μαυρο t-shirt για μεσα. Δεν ειχα αλλα ευτυχως ειχε ο συγκατοικος μου.

4) Ασπρο παντελονι. Τετοια τα πουλανε στην ευρωπαϊκη αγορα με 5 Ευρω.

5) Ζωνη.

6) Μαυρα γαντια. Στην αρχη ελεγα να χρησιμοποιησω αυτα που ειχα για τα πιατα, αλλα μετα βρηκα αυτα που βλεπετε σε ενα Euro Market (αυτα τα μαγαζακια που πουλανε μικροπραγματα). Ειπα στον μαγαζατορα οτι τα ηθελα για μια "παρασταση" και μου βρηκε αυτα τα ελαστικα γαντια. Κοστος: 3 Ευρω.

7) Τριανταφυλλο. Απο κοινο μαγαζι λουλουδιων. Χρειαστηκε να κοψω με ψαλιδι τα εξτρα μπουμπουκια. Κοστος: Μισο Ευρω.


Οσο για τη συμπεριφορα, ηταν καθαρα bishounen, οπως και ο James αλλωστε. Εχασα λογαριασμο σε ποσες κοπελες προσφερα αυτο το τριανταφυλλο

Edited by Adventurer, 14 February 2009 - 17:37.

[Cassiel]

Έγινε το Japan & Anime Party Horror & Valentine's Special και ήρθε η ώρα για την παρουσίαση του 4ου μου κατά σειρά cosplay. Σας παρουσιάζω τον Portgas D. Ace από One Piece που έκανα στις 13.02.2009 στο Sakura Syndrome Japan & Anime Party στο Cofix Θεσσαλονίκης.



Είναι το αποτέλεσμα πάρα πολλών και ποικίλων παραγόντων που θα αναφέρω στην συνέχεια. Από άποψη χρόνου, χρήματος και προσπάθειας μπορώ άνετα να πω ότι μου έβγαλε το λάδι, αλλά μπορώ να πω ότι κάλλιστα άξιζε τον κόπο με το παραπάνω, κρίνοντας από τις αντιδράσεις του κόσμου και το γεγονός είχα την τύχη να το κάνω σε αυτό που για μένα προσωπικά ήταν το καλύτερο cosplay event ποσοτικά και ποιοτικά μέχρι σήμερα σε όλη την χώρα. Το θεωρώ το καλύτερο μου cosplay μέχρι σήμερα και θα δυσκολευτώ να το ξεπεράσω στο μέλλον με κάτι “καλύτερο”, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσω από το επόμενο κιόλας. Αυτή την φορά το cosplay μου συμπληρωνόταν από τους παρόντες Sanji.

Ξεκινάμε με φωτογραφίες:







Πάμε λοιπόν στην σύσταση του.


Α) 290 ημέρες γυμναστική - Κατά την άποψη μου το βασικότερο στοιχείο για την μισή επιτυχία του παρόν cosplay. Το δηλώνω ευθέως ότι ένας από τους 3 βασικούς λόγους που με ώθησαν να γυμνάζομαι καθημερινά και από τα αρχικά 91kg τον Μάιο του 2008, να πέσω ως την ημέρα του πάρτι στα 70kg ( ενώ είχα χάσει χωρίς κανένα λόγο άλλα 12kg πριν τον Μάιο σε διάστημα 9 μηνών χωρίς καν να το έχω σκοπό), ήταν για να κάνω cosplay αυτού του είδους. H πρώτη μου προσπάθεια για cosplay ως Sanosuke από Rurouni Kenshin στα 85 κιλά τότε, ήταν η αρχή, και αυτό είναι μια πιο “πιστή” συνέχεια. Θα συνεχίσω την γυμναστική ( προσπαθώντας να μην χάσω άλλα κιλά προφανώς, εφόσον είμαι ήδη 7 κιλά κάτω του απολύτως ιδανικού βάρους για το ύψος μου ) ώστε να είμαι ακόμα πιο πιστός στα επόμενα cosplay που σκοπεύω να κάνω που ήδη έχω προαποφασίσει μαζί με το παρόν πριν δύο μήνες περίπου.

Β) Καπέλο – Το καπέλο ήταν το μόνο πράγμα που αναγκάστηκα να παραγγείλω μέσου E-Bay από την Αριζόνα, καθώς δεν μπόρεσα να βρω κάτι αντίστοιχο σε 3 πόλεις που έψαξα περιστασιακά. Μαζί με τα μεταφορικά μου κόστισε 17 ευρώ. Το περίγραμμα του το πίεσα προς τα κάτω, καθώς δεν “πετάει” προς τα πάνω στην περίπτωση του Portgas D. Ace, αλλά είναι όπως φαίνεται στις φωτογραφίες.
Οι χάντρες που περιβάλλουν το καπέλο είναι περίπου 30, αγορασμένες από κατάστημα με δώρα, και μου κόστισαν 20 λεπτά η μία. Επειδή όμως ήταν άσπρες αγόρασα κόκκινο βερνικόχρωμα (3,60 ευρώ) και τις έβαψα μία μία στερεώνοντας κάθε μία σε οδοντογλυφίδες τρυπημένες στο πάνω μέρος ενός χάρτινου κουτιού και αφήνοντας τις να στεγνώσουν, διορθώνοντας την επόμενη μέρα οποιεσδήποτε ατέλειες ξαναβάφοντας τα ατελείς σημεία και αφήνοντας τις πάλι να στεγνώσουν.
Έπειτα σχεδίασα και χρωμάτισα στην ζωγραφική του Η/Υ τα γελαστά προσωπάκια και τα εκτύπωσα σε κατάστημα για φωτοτυπίες σε αυτοκόλλητο χαρτί, τα έκοψα και τα κόλλησα πάνω σε δύο χρυσαφί καπάκια από βάζα των οποίων τις πλευρές δεξιά και αριστερά τρύπησα με κάτι μυτερό, έτσι ώστε να περάσω κόκκινο σχοινί που θα τα δένει μαζί με τις κόκκινες πλέον χάντρες. Το πορτοκαλί κορδόνι που κρέμεται από το καπέλο το τράβηξα από το πίσω μέρος του καπέλου προς τα πάνω έτσι ώστε να το φέρω στο σωστό ύψος που ήθελα και το έδεσα από πίσω ανάμεσα στο δέσιμο των χαντρών για σίγουρο κράτημα.
Την πορτοκαλί φούντα που κρέμεται στο τέλος του κορδονιού την αγόρασα από κατάστημα με υφαντικά και μικροπράγματα (0,20 ευρώ) και την στερέωσα με μια χρυσαφί πινέζα στο εσωτερικό της ώστε να μην φαίνετε καθόλου, γερά στα “μικρά κόκκαλα” από πάνω.
Για τα εν λόγο “ μικρά κόκκαλα” πήγα αρχικά σε χασάπικο αλλά προφανώς δεν είχαν ιδέα τι ζητούσα, έπειτα έψαξα για χάντρες από κομπολόι που να μοιάζουν σαν αυτές αλλά πάλι μάταια σε 3 πόλεις πάλι, οπότε ε λέω δεν πάει άλλο, πηγαίνω στο πάρκο της Κατερίνης και κάτω από το ενοχλητικό βλέμμα των περαστικών ψάχνω και αρπάζω ένα κατάλληλου πάχους πεσμένο κλαδί, πηγαίνω σπίτι, παίρνω το μαχαίρι και δημιουργώ ότι βλέπετε που τελικά ήταν η καλύτερη λύση όπως είναι εμφανές. Με μια καρφίτσα χωρίς πάνω μέρος το κάρφωσα μέσα του από πάνω το πορτοκαλί νήμα έτσι ώστε να μην ξεχωρίζει πως έγινε. Τα δύο “μικρά κόκκαλα” μεταξύ τους τα ένωσα απλά βάζοντας μια καρφίτσα ανάμεσα τους και πιέζοντας και από τις δύο μεριές τα κομμάτια ώστε να μπει αυτή και στα δύο. Άφησα και ένα μικρό κενό ανάμεσα τους ίσα ίσα για να μην φαίνονται ενωμένα αλλά και να μην φαίνετε η καρφίτσα ταυτόχρονα.
Το καφέ στρόγγυλο “ξύλο” που ακολουθεί από πάνω τους και που έχει την νεκροκεφαλή από πάνω με παίδεψε αρχικά, καθώς δεν μπορούσα να βρω κάτι καφέ και ομαλά στρόγγυλο σε αυτό το μέγεθος για να χρησιμοποιήσω. Εντελώς τυχαία κάποια μέρα παρατήρησα ότι στην ντουλάπα μας έξω είχαμε κάτι αχρησιμοποίητους πάτους για παπούτσια που ήταν καφέ από την μια μεριά και άσπροι από την άλλη και μου ήρθε η ιδέα. Αρπάζω τους δύο πάτους, βγάζω τις ραφές γύρω γύρω ώστε να αφαιρέσω το άσπρο μέρος από την ανάποδη μεριά, παίρνω τον διαβήτη και σχηματίζω έναν ομοιόμορφο κύκλο σε κάθε καφέ πάτο, τους κόβω με ψαλίδι και ενώνω τους δύο κύκλους μεταξύ τους με στιγμιαία κόλλα Logo ( 2 ευρώ – απίστευτο κόλλημα σε δευτερόλεπτα !), αλλά τοποθετώντας ταυτόχρονα ανάμεσα τους στο πάνω μέρος τις άκρες από το πορτοκαλί κορδόνι που κρεμόταν από το καπέλο και στο κάτω μέρος το πορτοκαλί νήμα που κρατάει όλα αυτά που ακολουθούν από κάτω και ρίχνοντας στιγμιαία κόλλα και σε αυτά για να ενωθούν μεταξύ τους. Πιέζω γερά για 45 δευτερόλεπτα και voila έτοιμο.
Πάμε τέλος στην νεκροκεφαλή. Αυτή την δημιούργησα με χρήση άσπρης πλαστελίνης (2 ευρώ) καθαρά και μόνο με τα χέρια όπου έκοψα τα δόντια, μάτια και μύτη με χαρτοκόπτη και ομαλοποίησα έπειτα πάλι με τα χέρια τα κοψίματα. Τα κέρατα και τα φρύδια πάνω της ήταν ξεχωριστά κομμάτια που ενώθηκαν με το βασικό κεντρικό που έπλασα. Έπειτα χρησιμοποίησα άσπρο βερνικόχρωμα που είχα ήδη για να βάψω όλο το πάνω μέρος της (το πίσω δεν έχει σημασία, εφόσον θα κολληθεί πάνω στο στρόγγυλο καφέ κομμάτι), το άφησα να στεγνώσει 2 μέρες και έπειτα με μαύρο βερνικόχρωμα (2,90 ευρώ) έβαψα μάτια και μύτη. Προφανώς όπως και με τις χάντρες διόρθωνα ατέλειες καθημερινά ξαναβάφοντας ελαφρά σημεία που είχαν αλλοιωθεί από την “βαρύτητα” ως να το πετύχω. Το βερνικόχρωμα έδωσε στην πλαστελίνη αυτή την “κοκκαλιένα” υφή που απαιτούνταν. Τέλος μόλις στέγνωσαν όλα επιτέλους, γέμισα όλο το πίσω μέρος της νεκρομεφαλής με στιγμιαία κόλλα και το πίεσα όσο γινόταν πιο πολύ προσέχοντας να μην υπερβάλλω και αλλοιώσω την πλαστελίνη πάνω στο καφέ στρόγγυλο κομμάτι όπου και προφανώς κόλλησε μόνιμα μετά από δευτερόλεπτα. – 34 ευρώ

Γ) Μέση και πάνω – Οι χάντρες γύρω από τον λαιμό μου κατασκευάστηκαν με τον ίδιο τρόπο όπως και αυτές πάνω στο καπέλο. Οπότε άλλες 40 βαμμένες χάντρες με κόστος 20 λεπτά η μία που έβαψα με κόκκινο βερνικόχρωμα και ένωσα με κόκκινο σχοινί.
Για το βραχιόλι στο αριστερό μου χέρι αγόρασα 15 μικρότερες χάντρες από το ίδιο μαγαζί δώρων προς 20 λεπτά η μία. Επειδή ήταν όλες άσπρες χρειάστηκε να βάψω με κόκκινο βερνικόχρωμα τις μισές και έπειτα τις σύνδεσα όλες με διαφανές ελαστικό σχοινί από το ίδιο μαγαζί δώρων και δημιούργησα το βραχιόλι.
Το “Log Pose” το δημιούργησα ως εξής. Προς μεγάλη μου αηδία αναγκάστηκα να πάω σε στρατιωτικό μαγαζί όπου και βρήκα μια πυξίδα με γυαλί από πάνω και στερεωμένη από κάτω με κίτρινο “εξόγκωμα” που τις έδινε ύψος σε μαύρο κομμάτι ύφασμα, για 6 ευρώ. Έπειτα σε ένα κατάστημα με trendy/goth/punk αξεσουάρ κ.τ.λ. βρήκα το γαλάζιο δερμάτινο “βραχιόλι” για 5 ευρώ. Αρχικά αυτό ήταν πολύ μεγαλύτερο από πλάγια, οπότε με χρήση χαρτοκόπτη έκοψα τα παραπανίσια κομμάτια από πλάγια, χάραξα τα μαύρα σχέδια που βλέπετε πάνω του ώστε να έχουν βάθος και έπειτα τα πέρασα από πάνω με ανεξίτηλο μαύρο μαρκαδόρο που είχα. Με τον ίδιο μαρκαδόρο έβαψα το κίτρινο εξόγκωμα στο κάτω μέρος της πυξίδας μαύρο, πέρασα το κομμάτι ύφασμα που κράτησα από αυτή όταν το έκοψα προηγουμένως ενδιάμεσα στο εξόγκωμα και έδεσα έτσι την πυξίδα σφιχτά πάνω από το γαλάζιο “βραχιόλι”. Φυσικά αυτό θα έκανε μπαμ ότι έγινε έτσι, αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα. Από τα επιπλέον κομμάτια που έκοψα προηγουμένως από το γαλάζιο βραχιόλι έκοψα δύο λωρίδες τον οποίων τα λεπτά πλάγια έβαψα επίσης μαύρο με τον ανεξίτηλο μαρκαδόρο για να μην ξεχωρίζουν και με χρήση στιγμιαίας κόλλας τις κόλλησα σε δύο επίπεδα γύρω από την πυξίδα και το εξόγκωμα της από κάτω, καλύπτοντας τα πάντα και πετυχαίνοντας το σχέδιο που ήθελα.
Για την “επιγονατίδα” στο χέρι μου αγόρασα ένα κομμάτι πορτοκαλί καραβόπανο από κατάστημα με υφάσματα (3 ευρώ) και εφόσον κράτησα το μήκος που χρειαζόμουν μετρώντας –δύο- στρώσεις από αυτό τυλιγμένες γύρω από το σημείο που θα έμπαινε (με λιγότερες στρώσεις θα φαινόταν ψεύτικο και με περισσότερες δεν θα ήταν εύκολο το λύγισμα του χεριού) πήγα στην κλασσική πλέον μοδίστρα και της είπα ότι θέλω από την μια πλευρά να μου κόψει ένα παραλληλόγραμμο κομμάτι ως –και τις άκρες- δεξιά και αριστερά και από την πίσω πλευρά να βάλει κάτι έτσι για φούσκωμα ανάμεσα στις δύο στρώσεις υφάσματος και να ράψει μια τετράγωνη ραφή από πάνω που θα κρατάει αυτό το κάτι στην τετράγωνη θέση του και η οποία ταυτόχρονα είναι μέρος του σχεδίου. Έτσι και έγινε (3 ευρώ). – 30 ευρώ

Δ) Μέση και κάτω – Τα μαύρα μποτάκια τα αγόρασα για 10 ευρώ από την λαϊκή αγορά.
Τις μαύρες ποδοσφαιρικές κάλτσες που μάζεψα τις αγόρασα 7 ευρώ από κατάστημα με αθλητικά ήδη.
Το μαύρο παντελόνι το είχα ήδη και απλά το μάζεψα ως τα γόνατα.
Το μπλε τσαντάκι στο αριστερό μου πόδι το αγόρασα από έναν τσαγκάρη 6 ευρώ, καθώς δεν βρήκα αυτό που ήθελα πουθενά αλλού. Αρχικά όμως είχε το διπλάσιο μέγεθος από μπροστά απ’ όσο χρειαζόμουν, οπότε αφαιρώντας τις ραφές και κόβοντας, κατάφερα να το μικρύνω στο μισό μέγεθος. Έπειτα δίπλωσα το “καπάκι» του στο μισό προς τα μέσα για να μην φαίνεται και είπα στον τσαγκάρη να μου βαρέσει πάνω του τα δύο ασημένια “κουμπιά” που φαίνονται από μπροστά έτσι ώστε να κρατιέται το υπόλοιπο μισό από πίσω προς τα μέσα και να φαίνετε το σχέδιο όπως πρέπει να φαίνετε. Στη συνέχεια γέμισα το εσωτερικό του με χαρτί εφημερίδας και έραψα (μόνιμα) το “καπάκι” για να μένει κλειστό. Την μπλε ζώνη που περνά από πίσω του και το συγκρατεί στο πόδι μου την αγόρασα από την λαϊκή αγορά (3 ευρώ) και είπα στον τσαγκάρη να μου την κόψει και να προσαρμόσει την άκρη της ζώνης που βλέπετε πάνω της, καθώς και να μου κάνει τρύπα με κρίκο στο κατάλληλο σημείο ώστε να μπορώ να την δένω στο πόδι μου. Επίσης πέρασα 3 μάυρες “θιλιές” (1 ευρώ η μία) που του είχαν μείνει από ζώνες στην μπλε ζώνη για να ολοκληρωθεί σωστά το σχέδιο.
Το μαχαίρι στα πλάγια το δημιούργησα ως εξής. Αγόρασα από κατάστημα με είδη κατασκευής ένα πριόνι χεριού (4 ευρώ) και πήγα σε λαμαρινάδικο όπου τους είπα να σπάσουν τις βίδες ώστε να αφαιρέσω την μεταλλική λάμα και να μείνει η ξύλινη λαβή. Στις δύο τρύπες που είχε δεξιά και αριστερά στο πάνω μέρος η λαβή τοποθέτησα δύο “σμαραγδένιες” άσπρες πέτρες από το μαγαζί με δώρα προς 20 λεπτά η μία με χρήση στιγμιαίας κόλλας και έξυσα το πάνω μέρος της λαβής με μαχαίρι μιας και δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο εκεί, οπότε τουλάχιστον ας φαινόταν κάτι. Έπειτα έβαψα τα πλάγια της λαβής με τον άσπρο μαρκαδόρο ζωγραφικής που είχα πάρει για άλλο σκοπό που θα αναφέρω στην συνέχεια. Την πράσινη δερμάτινη θήκη ζήτησα από τον τσαγκάρη να μου την φτιάξει με βάση το σχήμα που του υπέδειξα εκείνη την στιγμή. Έπειτα τοποθέτησα με στιγμιαία κόλλα στο πάνω μέρος της θήκης άλλο ένα κομμάτι του ίδιου πράσινου δέρματος γύρω γύρω για πάχος και ως άκρη θήκης. Αγόρασα από τον τσαγκάρη μία καφέ ζώνη (4 ευρώ) από την οποία έκοψα με χαρτοκόπτη λεπτές καφές λωρίδες τις οποίες πάλι κόλλησα με στιγμιαία κόλλα πάνω στην δερμάτινη θήκη σε τέσσερα σημεία. Τέλος ανάμεσα στις καφέ λωρίδες “χτύπησα” από ένα μεταλλικό “κουμπί”, όπως αυτά από το μπλε τσαντάκι αλλά λίγο μικρότερα. Στη συνέχεια με άλλο ένα κομμάτι του πράσινου δέρματος έκανα το “χερούλι” της θήκης που θα περνούσε μέσα από την ζώνη μου, το κόλλησα με στιγμιαία κολλά πάνω στην θήκη γιατί το ράψιμο ήταν αδύνατο εκείνη την στιγμή χωρίς εμφανές παρενέργειες πάνω της και με την ίδια στιγμιαία κόλλα κόλλησα το εσωτερικό από το “χερούλι” αφήνοντας κυριολεκτικά ένα τόσο στενό άνοιγμα ώστε αργότερα με το ζόρι θα περνούσε μέσα από την ζώνη μου, και αυτό γιατί το ήθελα να είναι “πεταχτό” όπως του Portgas D. Ace. Αυτό δεν γινόταν από μόνο του λόγο του βάρους της ξύλινης λαβής από μπροστά που είχα κολλήσει επίσης με στιγμιαία κόλλα μέσα στην δερμάτινη θήκη, και λόγο του γεγονότος ότι την δερμάτινη θήκη την γέμισα με χαρτοπετσέτες για να την κάνω να φουσκώσει στο αδιανόητο όπως έπρεπε, κάτι που την έκανε προφανώς όμως και ελαφριά.
Πάμε τέλος και στην πορτοκαλί ζώνη που ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα πριν απ’ όλα. Για όσους το έχουν προσέξει, o Portgas D. Ace έχει ένα παράξενο δέσιμο ζώνης που είναι αδύνατον να γίνει με μόνο μία ζώνη κανονικού μήκους. Ξεκινά από πίσω στην μέση και κάνει ολόκληρο κύκλο πάλι προς την πίσω μεριά γύρω από το σώμα με φορά προς τα δεξιά και μόλις περάσει την πίσω μεσαία θηλιά, ξαναγυρνά μέσα από την ίδια προς τα πίσω και έρχεται “πεσμένη” προς το κέντρο της μπροστινής μεριάς με αριστερή φορά, όπου και στερεώνετε με την άκρη της ζώνης. Και λόγου άκρης στην ζώνη πρέπει να μπει ανάποδα κιόλας στο παντελόνι, κάτι που είναι πονοκέφαλος. Έτσι αρχικά άρχισα να ψάχνω γενικά για πορτοκαλί δερμάτινη ζώνη (σε 3 πόλεις), οπότε και θα έπαιρνα δύο και θα έλεγα στον τσαγκάρη να τις “ενώσει” και έπειτα να γίνουν όλες οι υπόλοιπες αλλαγές πάνω της. Αλλά όσο τρελό και να ακούγετε, βρήκα απ’ όλα μα όλα τα χρώματα εκτός από πορτοκαλί! Και καλύτερα, γιατί τότε η μητέρα μου σκέφτηκε την τέλεια ιδέα της πορτοκαλί ζώνης του καράτε, μιας και ο μικρός αδερφός μου πήγαινε παλιότερα. Προφανώς ο αδερφός μου δεν θα με άφηνε να την “διαλύσω”, οπότε έπρεπε να ψάξω για άλλη σε τίποτα dojos περιμένοντας να ακούσω τίποτα τρελές τιμές. Τελικά όμως στο πρώτο και παλιότερο dojo στην Κατερίνη που ρώτησα ο καλός άνθρωπος εκεί μέσα εφόσον με ρώτησε τι την θέλω μου την έδωσε έτσι απλά και χωρίς να ζητήσει τίποτα! Οπότε παίρνω την ζώνη των 2,6 μέτρων, πάω στον τσαγκάρη, του λέω να την κόψει στα 2 μέτρα, διαλέγω την παραλληλόγραμμη μεταλλική ασημένια άκρη ζώνης και του λέω να την βάλει εκεί που έκοψε την ζώνη. Επίσης προηγουμένως είχα υπολογίσει ακριβώς πως θα εφαρμόζει πάνω μου η ζώνη και έβαλα συμμετρικά δύο βελόνες οριζοντίως πάνω στην ζώνη ανάμεσα σε κάθε δύο θηλιές του μαύρου παντελονιού, όπου και θα τρυπούσε ο τσαγκάρης και θα προσάρμοζε τους ασημένιους κρίκους. Και λέω δύο κρίκους γιατί ανάμεσα τους θα έμπαινε και μια δερμάτινη θηλιά ζώνης (και αυτό ήταν απίστευτα σωτήριο όπως θα αναφέρω στην συνέχεια), καθώς ο Portgas D. Ace έχει διπλάσιες θηλιές παντελονιού από το δικό μου. Οι κρίκοι αυτοί θα έμπαιναν μόνο στο κομμάτι της ζώνης γύρω από το σώμα και όχι στο κομμάτι της που επέστρεφε από πλάγια από πίσω προς τα μπροστά για να στερεωθεί στην μέση, το οποίο και πρέπει να μείνει καθαρό. Επίσης στο σημείο της ζώνης που είναι ακριβώς στο κέντρο από μπροστά (εκεί δηλαδή που στερεώνετε η άκρη της ζώνης) δεν μπαίνουν μόνο δύο κρίκοι αλλά τρεις, στον κεντρικό από τους οποίους στερεώνεται το άκρο της ζώνης με ένα μαύρο σχοινάκι που δένουμε από πίσω. Οπότε έδωσα στον τσαγκάρη την ζώνη με τις βελόνες και του είπα να βάλει τους κρίκους στο κέντρο καθέτως των βελονών. Μόλις ήταν όλα έτοιμα με χρήση κόκκινου βερνικοχρώματος σχεδίασα το “A” και τις γύρω τελίτσες στο άκρο της ζώνης. Τότε δεν σκέφτηκα την καλύτερη λύση που παρομοίως εφάρμοσα αργότερα και πάνω στο σώμα μου για πολύ πιο καθαρή και γρήγορη δουλειά, αλλά και πάλι τα κατάφερα. Δηλαδή με άλλα λόγια θα έπρεπε να σχεδίαζα στον Η/Υ το σχέδιο του τετραγώνου, να το εκτύπωνα σε αυτοκόλλητο χαρτί και έπειτα να έκοβα τα σημεία που ήταν να βαφούν κόκκινα, να κολλούσα το υπόλοιπο αυτοκόλλητο πάνω στο μέταλλο, να γέμιζα τα κομμένα κενά με κόκκινο βερνικόχρωμα, και εφόσον στέγνωνε αυτό, να αφαιρούσα το αυτοκόλλητο ενδιάμεσα και voila τελειότητα. Πάμε τώρα στο μόνο πρόβλημα που παρουσιάστηκε με την ζώνη. Λόγο του γεγονότος ότι δεν φορούσα την κανονική μου ζώνη και επειδή είχα χάσει (ως συνήθως) πλέον και άλλα κιλά, το παντελόνι οπότε ήταν κάπως “ανοιχτό”, οπότε έπεφτε πιο κάτω από μόνο του και ή ζώνη το τραβούσε προς τα έξω λόγο του βάρους της και του βάρους του “μαχαιριού”. Επίσης λόγο αυτών η ζώνη συνέχεια κινδύνευε να φύγει από τις θηλιές και να πέσει κάτω. Και τελευταία δευτερόλεπτα προετοιμασίας πριν φύγουμε για το πάρτι μου ήρθε η τρομερή ιδέα. Πήρα την κανονική καθημερινή μαύρη μου ζώνη, την περνώ ανάμεσα στην πορτοκαλί μέσα από τις θηλιές του παντελονιού αλλά –και- τις επιπρόσθετες δερμάτινες θηλιές που έβαλα στην πορτοκαλί ζώνη για συμπλήρωμα και την σφίγγω στην τελευταία τρύπα. Οπότε έτσι και κρατούσε το παντελόνι στην θέση του από τις μια μεριά και κρατούσε την πορτοκαλί ζώνη προς τα μέσα και στην θέση της σφιχτά από την άλλη. Και όλα αυτά χωρίς να φαίνετε λόγο του στριμώγματος της ανάμεσα στο παντελόνι και την πορτοκαλί ζώνη και επειδή ήταν μαύρη όπως το παντελόνι. Σώθηκα κυριολεκτικά! – 55 ευρώ

Ε) Σχέδια σώματος – Και πάμε στο τελευταίο κομμάτι του cosplay μου. Τις φακίδες στα μάγουλα τις σχεδίασα με τον ίδιο ανεξίτηλο μαρκαδόρο που θα αναφέρω, μέσα σε δευτερόλεπτα πριν φύγουμε για το πάρτι.
Για το σχέδιο στο αριστερό μπράτσο και στην πλάτη χρησιμοποίησα την τακτική που ανέφερα προηγουμένως. Σχεδίασα στην ζωγραφική στον Η/Υ μου τα γράμματα για το μπράτσο και το σχέδιο για την πλάτη και τα αποθήκευσα σαν PDF τα οποία παρέχω να κατεβάσει όποιος θέλει μαζί με τα σχέδια για τα γελαστά προσωπάκια του καπέλου από εδώ, για οποιοδήποτε πιθανό παρόμοιο cosplay:

www.mediafire.com/?2hzy68oai40s7dy

Το σχέδιο στο μπράτσο το εκτύπωσα σε αυτοκόλλητο χαρτί μεγέθους Α4 από το οποίο έκοψα το εσωτερικό μαύρο των γραμμάτων, κρατώντας –επίσης- (σημαντικό) τα εσωτερικά άσπρα κενά-αυτοκόλλητα του γράμματος “A” και “S”. Έπειτα όταν ήρθε η ώρα κόλλησα στο μπράτσο μου το υπόλοιπο άσπρο αυτοκόλλητο που έμεινε μαζί με τα 3 μικρά εσωτερικά κενά-κομματάκια που ανέφερα και άρχισα να γεμίζω το κενό με τον μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο όσο πιο πολύ γίνεται για να φαίνεται κατάμαυρο και τέλειο χωρίς να ξεβάψει με την πάροδο των ωρών.
Το ίδιο έκανα και με το σχέδιο στην πλάτη. Εκεί όμως προφανώς δεν έκοψα το μουστάκι και το χαμόγελο που δεν ήταν μαύρα. Έκοψα –μόνο- ότι ήταν να γεμιστεί με μαύρο. Επίσης κοίταξα να κρατήσω και εδώ τα κενά-αυτοκόλλητα των ματιών της νεκροκεφαλής για να γίνει σωστά το γέμισμα χωρίς λάθη. Μετά το γέμισμα του κενού με μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο από τον Aoshi, αφαίρεσε όλο το αυτοκόλλητο μαζί με τα μικρά αυτοκόλλητα των ματιών, οπότε και γέμισε με άσπρο μαρκαδόρο ζωγραφικής τα μάτια, την μύτη, το μουστάκι και το στόμα, τραβώντας τέλος με το χέρι και τις τελευταίες διαχωριστικές γραμμές του μουστακιού και των δοντιών. Το σχέδιο στην πλάτη ήταν επίσης βολικό από την άποψη ότι έκρυβε τις απανωτές μελανιές που έχω καθέτως στην σπονδυλική στύλη από την ανελέητη γυμναστική που κάνω καθημερινά. Οπότε δεν φαινόταν τίποτα από αυτές και τις υπόλοιπες τις έκρυβε το παντελόνι.
Ο λόγος που επέλεξα αυτό τον τρόπο σχεδίασης των συμβόλων είναι απλός. Για να γίνει η δουλειά όσο το δυνατόν πιο τέλεια και με λιγότερο κόπο εκ μέρους του σχεδιαστή. Ως γνωστών αν δεν είναι κάποιος tattoo piercer ή ζωγράφος, η πιθανότητα να κάνει τέτοιου είδους σύμβολα σε τέτοια ποιότητα και ακρίβεια από μόνος του με το χέρι είναι προφανώς απειροελάχιστη. Ιδιαίτερα όταν δεν μιλάμε κιόλας για λεία και σκληρή επιφάνεια αλλά για καμπυλωτό και ευαίσθητο σε πιέσεις δέρμα. Οπότε η καλύτερη λύση είναι η σχεδίαση αυτοκόλλητου περιγράμματος και το περεταίρω γέμισμα του με χρώμα.
Όσο αφορά τον τύπο των μαρκαδόρων κατέληξα να χρησιμοποιήσω τους ακόλουθους. Μαύρος ανεξίτηλος μαρκαδόρος Uni Marker No. 580B (1,50 ευρώ) λόγο της λεπτής στραβής παραλληλόγραμμης μύτης του και άσπρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο Artline 400 XF Paint Marker (2 ευρώ). O λόγος που επέλεξα αυτούς είναι ένας. Δεν περιέχουν ξυλίνη (xylene) που οπόσο ξέρω είναι τοξικό. Δεν ξέρω αν τα υπόλοιπα συστατικά του μαρκαδόρου είναι βλαβερά σε τέτοιες ποσότητες που έβαλα πάνω μου (αλκοόλη και χρωστικές οπόσο ξέρω τουλάχιστον, οπότε μάλλον όχι) αλλά εφόσον τους δοκίμασα πριν το κανονικό σχέδιο και τους δύο από 3 φορές σε 3 διαφορετικά σημεία του σώματος και δεν έπαθα κάτι μετά από ώρες, και εφόσον δεν έχω πάθει ακόμα κάτι από τα κανονικά σχέδια, υποθέτω ότι τουλάχιστον στην περίπτωση μου δεν έχουν καμιά επίδραση. Αλλεργίες και διάφορα τέτοια δεν είχα ποτέ στην ζωή μου επίσης. – 5 ευρώ

Ζ) Φλόγες – Τέλος σε κάποιες φάσεις έκανα ένα κολπάκι για να βγάζω φλόγες από τα δάχτυλα. Αυτό το βρήκα στο Youtube και είναι απλό. Αγόρασα μερικά από αυτά τα στρόγγυλα αυτοκόλλητα που βάζουμε κάτω από τις καρέκλες για να μην γρατσουνίζουν το πάτωμα (1,50 ευρώ) και τα έκοψα σε μικρά παραλληλόγραμμα κομματάκια. Αγόρασα πολύ λεπτό σύρμα (2,50 ευρώ) και το έκοψα σε πολύ μικρά κομματάκια. Τέλος πήρα κόλλα σε μορφή λάστιχου (Patafix – 2 ευρώ) και έκανα μικρές μπαλίτσες. Με μια βελόνα τρύπησα βαθιά την μια λεπτή άκρη κάθε παραλληλόγραμμου αυτοκόλλητου και με στιγμιαία κόλλα στερέωσα διαγωνίως εκεί μέσα από ένα κομματάκι σύρμα. Στην συνέχεια απλά κολλούσα ένα από αυτά τα αυτοκόλλητα πίσω από το δάχτυλο μου έβαζα στο διαγώνιο προς τα πίσω σύρμα μια μπαλίτσα κόλλας και την άναβα με αναπτήρα και voila να η φλόγα. Ξέχασα όμως στο τέλος να το κάνω και με τα 5 δάχτυλα – 6 ευρώ

Σύνολο: 130 ευρώ

Φυσικά πριν κλείσω δεν γίνετε να μην αποδώσω τις ευχαριστίες εκεί που αξίζουν, χωρίς την βοήθεια των οποίων δεν θα ήμουν σε θέση να ολοκληρώσω το παρόν cosplay τόσο επιτυχημένα.

Θέλω αρχικά να ευχαριστήσω τον Aoshi που μου έβαψε την πλάτη και έκανε και τρελή δουλειά όπως μπόρεσαν να δουν όλοι, ασχέτως αν δεν ήταν σίγουρος όπως έλεγε ότι θα τα καταφέρει. Τον ευχαριστώ θερμά που κάθισε 40 λεπτά για να κάνει αυτό το πράγμα και σκεφτόταν ταυτόχρονα και πατέντες για να ολοκληρώσει πιστότατα και κάποια άλλα σημεία εκτός αυτοκόλλητου περιγράμματος, όπως το μουστάκι. Major kudos που επέδειξε απόλυτη υπευθυνότητα και καμία απολύτως τάση του στυλ “άντε να τελειώνουμε” όπως θα μπορούσε να είχε κάνει ο καθένας, καθώς δεν είχε καμιά υποχρέωση απέναντι μου. Επίσης προφανώς τον ευχαριστώ για την μεταφορά στο πάρτι με αυτοκίνητο, κάτι που προφύλαξε το σχέδιο από το μπουφάν που δεν χρειάστηκε να φορέσω παρά μερικά λεπτά, για την φιλοξενία, την μεταφορά στην Κατερίνη … και για το κακάο Cadburry’s XD. Ζήτα ότι θέλεις μεγάλε!!!

Στη συνέχεια θέλω να ευχαριστήσω την Tomodatchi2 που ξέρω ότι έχω πρήξει ανελέητα τόσες φορές που ζητάω συμβουλές σε κάποια θέματα. Αν και (πάλι) δεν ακολούθησα ακριβώς ότι μου πρότεινε για άλλη μια φορά, με οδήγησε όμως στην σωστή κατεύθυνση όπως κάνει πάντα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, να δοκιμάσω πάνω μου μαρκαδόρους, κάτι που δεν είχα σκεφτεί καν αρχικά, καθώς αυτό που σκεφτόμουν αρχικά ήταν μπογιές, γιγαντιαία αυτοκόλλητα και άλλα τέτοια. Αν και μου πρότεινε διάφορες λύσεις με καλύτερη τις βαφές από κατάστημα καλλυντικών, τελικά είπα να δοκιμάσω μαρκαδόρους που ανέφερε, και επειδή μου άρεσε το αποτέλεσμα συνέχισα με αυτούς. Δεν μπόρεσα όμως να βρω τον συγκεκριμένο που ανέφερε, οπότε είπα να το παίξω στην τύχη με αυτούς που επέλεξα (χωρίς ξυλίνη). Και όλα κατέληξαν κομπλέ.

Στη συνέχεια θέλω να ευχαριστήσω τον ιδιοκτήτη του παλαιότερου karate dojo της Κατερίνης “Olympus” για την γενναιοδωρία του που μου έδωσε έτσι χωρίς αντάλλαγμα την πορτοκαλί ζώνη που χρειαζόμουν.

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω και την Nintendo που χάρη στην κυκλοφορία του Wii Fit πήρα το έναυσμα ( για τον πρώτο μήνα όμως μόνο, καθώς πλέον αργότερα ήταν πολύ αργό για μένα ) να ξεκινήσω την 290 ημερών and going γυμναστική μου, και επειδή χάρη στην καθημερινή καταγραφή στατιστικών με κρατάει σε κατάσταση επίγνωσης για το που βρίσκομαι καθημερινά, ώστε να μην την πατήσω ποτέ ξανά και ξαναπάρω κιλά.

Τα επόμενα 3 copsplay που θα κάνω τα έχω ήδη αποφασίσει όπως ανέφερα και δεν θα μου κοστίσουν ούτε κατά προσέγγιση τόσο πολύ καθώς δεν περιέχουν τέτοιες τρελές ποσότητες κατασκευής που βγάζουν λάδι, αλλά πιστεύω κάποιο ή κάποια θα δείχνουν –ίσως- το ίδιο καλά με αυτό. Αλλά αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Και εδώ κλείνοντας θέλω ξανά να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που με καταπλάκωσαν με τα καλά τους λόγια για άλλη μια φορά. Να ‘στε καλά![/font]


>---------------------------------------2η Παρουσίαση-----------------------------------------<

Το cosplay μου ως Portgas D. Ace από One Piece, το έκανα για 2η φορά στις 09.12.2009 στο Akai Panda Anime Cosplay Party στo Mad Αθήνας.

Αποτέλουσε άλλο ένα από τα όνειρα μου να συμμετέχω σε ένα μεγάλο ομαδικό με θέμα το One Piece και εδώ μου δόθηκε η ευκαιρία να το πραγματοποιήσω, στο μεγαλύτερο ομαδικό μέχρι σήμερα στην χώρα, που αριθμούσε 26 άτομα. Φυσικά επέλεξα τον παρόντα χαρακτήρα μιας και ήταν ο αγαπημένος μου από τους δύο από την σειρά που έχω κάνει μέχρι σήμερα.Μπορεί να αργήσαμε υπερβολικά λόγο προετοιμασιών να φτάσουμε στο πάρτι, άλλα έστω και λίγο κατάφερα να ζήσω το όνειρο.Αφιερωμένο στον μεγάλο.

Ακολουθούν φωτογραφίες:









* Images courtesy of Adventurer, Kantoros, Neuro, SpirosK81 & Takara089

Edited by Cassiel, 12 July 2012 - 16:29.

[papadevil]

απιστευτα ωραιο cassiel

superb
excelent
amazing

very good job mate keep on going

εμενα δεν με βλεπω να κανω ποτε...

[Tomodachi2]

08 ) Dahlia Gillespie (Silent Hill 1 - game)



concept: "That day has finaly come"!



Underworld (Silent Hill themed cosplay party) Ιανουάριος 2009



Το 2ο και (απ ότι όλα δείχνουν) τελευταίο cosplay από τη gaming-σειρά Silent Hill. Αυτό το cosplay concept βασίστηκε σε πρόταση που πέταξε ο "έλλην Silent-Hillόλογος& DJ Room302. Χωρίς να (ευτυχώς ή δυστυχώς) δόσω στον εαυτό μου παραπάνω χρόνο να σκεφτεί την ιδέα που μου έριξαν, αλλά και μη έχοντας την παραμικρή όρεξη να κάτσω να παίξω πρώτα το playstation-game, στράφηκα στα cutscenes του Silent Hill 1 game στο Youtube, σε έρευνα ανάλλογου θέματος στο ιντερνετ και άνοιξα ακόμα και συζήτηση με σκοπό να πάρω μια ιδέα για το τι χαρακτήρα πρόκειται. Για εμένα είναι σημαντικό σε cosplay να ξέρω πράγματα γύρω από την προσωπικότητα του χαρακτήρα που θα κάνω, γιατί με βοηθά πάρα πολύ στην τελική απόδωση. Σπάνια, δηλαδή, στέκομαι μόνο στην όψη και το κοστούμι του χαρακτήρα. Οταν ξέρω και 2-3 πράγματα παραπάνω, κάνω καλύτερη δουλειά.

Ενθουσιάστηκα από την πρώτη σκηνή που την είδα! Οριοθετημένος και σαφέστατος, κοινός νους αλλά με μεγάλη ικανότητα αντίληψης της συναισθηματικής κατάστασης και του προσωπικού δράματος που βιώνουν οι αντίπαλοί του, μ' άλλα λόγια ένας Neutral Evil character με Empathy η Dahlia Gillespie του SH-game-01 ήταν ενας χαρακτήρας που ήθελα και μπορούσα να παρουσιάσω ως cosplay, τόσο στο θέμα κουστουμιού, όσο και στο θέμα εκφραστικότητας. Ηταν ενα challenge, πολύ ενδιαφέρον. Τόσο, που δεν υπήρχε περίπτωση να μη το επιχειρήσω...
Όμως δεν υπήρχε περίπτωση να επιχειρήσω να κάνω την Dahlia του Silent Hill MOVIE (γιατί μου προτάθηκε κι αυτό, αλλά βρήκα εκείνη τη βερσιόν του χαρακτήρα απίστευτα ξενέρωτη και ανάξια κατανάλλωσης χρόνου για να ασχοληθώ). Rejecte-ee-d!!!



Μακιγιάζ και μαλλιά: Χρησιμοποίησα περούκα (wings.gr, Μεταξουργείο, 16ευρώ). Την αγόρασα δεμένη ήδη σε γεροντίστικο κότσο με δυχτάκι, αλλά την έλυσα, τη χτένισα και την ξαναμάζεψα χαμηλό κοτσο στο ύψος του αυχένα για να δώσω πιο σωστή εντύπωση του χτενίσματος του χαρακτήρα.
Το μακιγιάζ σε αυτή την περίπτωση ήταν το "σημείο-κλειδί" για να αποδωθεί η κατάλληλη εκφραστικότητα. Σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου καλούμαστε να αποδώσουμε εναν χαρακτήρα πολύ μεγαλύτερό μας ηλικιακά, δεν είναι καθόλου δύσκολο να ξεφυγουμε από το μέτρο της υπερβολής. Το μέτρο της υπερβολής θα μπορούσε να είναι το να καταφύγει καποια σε προσθετικά υλικά θεατρικού μακιγιάζ για εφέ ώστε να μοιάζει με γριά. Για μένα δεν ήταν καθόλου αυτό το "θέμα". Εδώ δεν είχα να κάνω με ενα cosplay απλής σκατό-γριας. Με το να προσπαθούσα απλώς να μοιάσω με μπαμπόγρια θα εχανα την ουσία. Ηθελα απλώς να μοιάζω πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία μου και calculating Evil βασιζόμενη στα φυσικά μου χαρακτηριστικά. Αυτό ηταν το challenge!

Οπότε τόνισα πολύ τα μάτια με μαύρο χρώμα, γκρί σκιά με λευκές αποχρώσεις στα εξωτερικά σημεία των βλεφάρων. Τόνισα με σκούρο γκρί χρώμα τις εσωτερικές μεριές στα σημεία που ξεκινά η μύτη στο ύψος των ματιών, αλλά και τα σημεία εξωτερικά στη βάση της μύτης. Εβαλα απαραιτήτως σκούρα κόκκινη σκιά ακριβώς από κάτω από την περιοχή των ματιών, για να δώσω εντύπωση κύκλων κούρασης. Γιατί όχι μαύρο ή γκρί? Η γριές αποκτούν κοκκινωπούς κύκλους με τα χρόνια και διαφέρουν αρκετά από τους μαύρους κυκλούς που προκαλούνται από σερί-ξενύχτια. Δεν χρησιμοποίησα καθόλου foundation makeup, αφησα να φανούν όλα τα φυσικά ψεγάδια της επιδερμίδας μου (και εχω αρκετά! Θετικό...αλλά μόνο για αυτή την περίπτωση)! Τόνισα τις φυσικές ρυτίδες έκφρασης του προσωπου γύρω από το στόμα, στο μέτωπο και κοντά στα μάτια με ροζέ μολύβι και με το ίδιο μολύβι δημιούργησα 2 βασικές επιπλέων, αυτή ανάμεσα στα μάτια και την κάθετη στο κέντρο του πηγουνιού. Ο kabamaroudis με βοήθησε σημαντικά στο να πετύχω "κοψιματα" και σκιές στα μάγουλα στο μέτωπο και στο πηγούνι με γκρί σκιά, οχι ως makeup-artist αλλά σαν "σκιτσογράφος" περισσότερο. Μ' άλλα λόγια...ζωγραφίσαμε!



Ρούχα: Κινέζικα και μαγαζιά με πολύ φτηνά ρούχα στο κέντρο της Αθήνας. Το σημαντικότερο, να είναι όλα τα βασικά κομμάτια στην ίδια απόχρωση, σκούρο καφέ. Βρήκα τη φούστα (αρκετά μακριά σε ίσια γραμμή) σε ενα μαγαζί κοντά στην πλατεία Κάννιγγος. Εκεί βρήκα επίσης και τη μπλούζα η οποια αρχικά ήταν φόρεμα! Όμως μου έκανε απολύτως στο χρώμα και στο μήκος των μανικιών, οπότε απλώς εκοψα το κάτω μέρος και τη μετέτρεψα σε μπλούζα. Σε ενα μαγαζάκι με κινέζικα ρούχα βρήκα και την πολύ μακριά, ίσια λευκή φούστα (που χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση ως "μισοφόρι"-αν και αρκετά μακρύ όπως απαιτούσε το cosplay) και τη φόρεσα από μέσα από την καφέ φούστα.



Το καφέ short cloak: το ακριβότερο και το πιο challenging on making it μερος αυτού του cosplay. Το εφτιαξα εντελώς μόνη μου. Το ύφασμα κόστισε....15ευρώ το μέτρο (!) και ήταν όντως καλής ποιότητας. Όχι ιδιέταιρα μαλακό, με βοήθησε παρα πολύ στο να κατασκευάσω αυτό που ήθελα, διότι τελικά δεν κατέληξα να χρησιμοποιήσω τα cloak patterns που μου έδειξε η Camus -thankies!!! (παρα-είμαι chaotic για να μπορώ να πω πώς είμαι ικανή να χρησιμοποιήσω κάτι που απαιτεί αυστηρότητα στο μέτρημα). Οπότε, άπλωσα το ύφασμα επάνω μου, σταθηκα στον καθρέφτη και χρησιμοποιώντας καρφίτσες και μια κιμωλία για μαρκάρισμα υφασμάτων, σημάδευα κι έκοβα ό,τι δεν χρειαζόταν. Κάθε φορά που ακουμπούσα το ψαλίδι στο υφασμα των 30ευρώ (πήρα γύρω στο 1 μέτρο και κάτι από το καφέ και γύρω στο 1 μέτρο από την ίδια ποιότητα σε μουσταρδί-περίπου-χρώμα για να κάνω στο τελος τη διακοσμητική λορίδα κοντά περιμετρικά του μανδύα και στο κάτω μέρος της καφέ φούστας) έλεγα και μια από μέσα μου το "πάτερ ημών". Μια λάθος ψαλιδιά και...χέσε θέατρο-κατούρα παράσταση, μετά!
Οταν κατάφερα να κόψω σωστά το υφασμα, κυκλικά ωστε να μοιάζει με μανδύα-είπαμε, αυτό το εκανα μαρκάροντας το υφασμα επάνω μου, εβαλα στο μπροστινό μέρος 3 κουμπιά-κλίπς.

Σ' ενα κυριλέ γραβατάδικο στην Αιόλου βρήκα...ΤΟ απόλυτο item: τη γραβάτα με τις κόκκινες-μαύρες πλαγιαστές ρίγες. Ακριβώς αυτό που ήθελα! Ματ όψη και μόνο 16ευρώ. Bonus: ευγενέστατος πωλητής, σχεδόν σωσίας του Dr. House. Θα τον είχα ερωτευτεί σφόδρα, αν δεν είχα τόσο απασχολημένο το μυαλό μου στην κατασκευή του cosplay. Και θα με είχε ερωτευτεί σφόδρα και αυτός, αν δεν με είχε ρωτήσει πρώτα τι τη θέλω τη γραβάτα και αν δεν του είχα εξηγήσει αναλυτικά τι πάει να πει "εχω χόμπυ κάτι που λέγεται cosplay"...

Απ' τη μια, είχα βρει μαγαζάκι στην Αιόλου που πουλούσε....ρόμπες, παντόφλες, εσάρπες και μαντιλώ γεροντίστηκα, από την άλλη ΔΕΝ είχε το συγκεκριμμένο δαντελωτό μαντήλι που εψαχνα. Εναλλακτική λύση λοιπόν? Βρήκα σε ενα κινέζικο ρουχάδικο στον ίδιο δρόμο, μια εσάρπα δαντελωτη, από αυτές που τις φοράς από το κεφάλι, επειδή εχουνε τρύπα στο κέντρο. Την πήρα, ξεφορτώθηκα τα κρόσσια και την εκοψα στο σχήμα που ήθελα.



Flauros: "A cage of peace..."
Εδώ παιδιά μου, όλη την τέχνη του την εβαλε ο Kabamaroudis! Αυτό που είδατε από κοντά ή βλέπετε για πρώτη φορά εδώ, είναι δικό του επίτευγμα! Και το εννοώ! Και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Χρησιμοποιώντας τα skills του στο photoshop εφτιαξε, όχι μόνο το αψογο στις μετρήσεις και τις διαστάσεις περίγραμμα της πυραμίδας το οποιο χρησιμοποίησε για να κόψει το σκληρό χαρτόνι (αγορά από Πλαίσιο), αλλά και το pattern του Flauros. Για την εξωτερική όψη της πυραμίδας-Flauros δεν χρησιμοποίησε ενα jpeg από το ιντερνετ, αλλά κάθησε και δημιούργησε μόνος του το pattern, στο photoshop, ξεκινώντας από "κενό έγγραφο"-δηλαδή από το μηδέν! Εκτύπωσε το pattern που εφτιαξε σε καλό χαρτί-χωρίς εντονη γυαλάδα και το κόλλησε επάνω στη χαρτονένια πυραμίδα με απίστευτη ακρίβεια, υπολογίζοντας το πώς επρεπε να "πέσουν" τα περιθώρια σε κάθε πλευρά. Καταπληκτική δουλειά. Και του πήρε λιγότερο από 1 ώρα, γιατί είναι και γρήγορος, ο μαγκούφης!!



Κίτρινα δόντια: Πολλά χρόνια κατανάλλωσης ικανών ποσοτήτων καφέ και τσιγάρων. Κόστος? χμμμ...με πρόχειρο υπολογισμό, ίσαμε μια δίπατη μεζονέτα στο Γαλάτσι επί της λεωφόρου Βεϊκου....