Καλά, κι εσύ γίνεσαι υπερβολικός. Δε νομίζω να έμενε η Disney χωρίς Ducktales (Ιστορίες για πάπιες) αν δεν ήταν το ιαπωνικό στούντιο. Επίσης αποκλείεται η Disney να βασίζεται αποκλειστικά στους ιάπωνες, που λες ότι <<Αν δεν ηταν σημερα οι "σχιστοματιδες"' θα σου ελεγα εγω τη θα εκανε η Ντισνευ.>>
και ομως οι σκηνες του TMS ηταν οι καλυτερα σχεδιασμενες.
Και εταιριες οπως η WB εστειλαν επισης τις σειρες τους εκει. Αλλα ποιοι τα ξερουν αυτα; Ακομα και αυτα που κανουν οι Ασιατες νομιζουν οτι τα κανουν Αμερικανοι.
Εσυ ομως συγκρινεις σειρες ανιμε με ταινιες Ντισνευ. Καλυτερα να συγκρινεις σειρες με σειρες ή ταινιες με ταινιες και αν γινεται της ιδιας χρονολογιας. Πλεον οι ιαπωνικες ταινιες πετυχαινουν πολυ καλυτερα αποτελεσματα με χαμηλοτερο budget.
Αλλα δε μου αρεσει να βλεπω μια ταινια είτε εξ ΗΠΑ είτε εξ Ιαπωνιας για λογους εμπορικους. Υπαρχουν και αλλα αγνωστα διαμαντακια.
πλεον το inbetweening γινεται εκτος Αμερικής. Στην Αμερικη δεν εχουν αρκετες θεσεις ανιματερ για αυτο. ασε που ειναι και φθηνοτερα. Βλεπεις και υψηλα ισταμενους ανιματερ να παιρνουν παχυλους μισθους 130000 $ χωρις να κανουν και πολλά. στην Ιαπωνια και σε αλλες ασιατικες χωρες πλήρωνονται ψιχουλα και αποδιδουν 150 %.
και η Ντισνευ σημερα αλλα και οι Ιαπωνες βασιζονται στα φθηνα στουντιο της Ασιας. Πολλα ιαπωνικα στουντιο στελνουν τα project τους σε χωρες με φθηνο εργατικο δυναμικο. Αλλα ποσοι που τους αρεσουν τα ανιμε και τα καρτουν το ξερουν; Καλο ειναι να αναγνωριζουμε τον κοπο των ανιματερ.
το βασικο σου εγχειρημα ομως ηταν πως
ηταν η Ντισνευ. Συμφωνω στο παρελθον ηταν καλη.
Το θεμα ειναι τωρα ομως τι γινεται. Θα βλεπουμε κατι μονο λογω νοσταλγιας;
οπως βλεπεις το να βλεπεις κατι μονο απο ενα στουντιο, Ντισνευ, Pixar ή ανιμε στην πλειοψηφια τους δυστηχως, φερνει αποβλακωση και περιοριζει τις αντιληψεις. Ξεχνας ακομα και τα ονοματα των παραγωγων και σε ενδιαφερει μονο το τελικο αποτελεσμα.
οπως πολυ σωστα το εθεσε ενας γνωστος ανιματερ:
I know its not exactly what's happening here, but whenever this sort of animation comes up (traditional American, or comedy entertainment) it does always turn into a conversation about songs.
If I try to explain to a casual animation fan or 'normal person' that I don't like Animaniacs or some Disney film, the response is always "How can you not like Yacko's countries of the world song?' or "You can't tell me A Whole New World isn't a great tune" etc etc.
"Yeah but, a song isn't some animation. Or even a story. Its a song that is in a film. It's not really my argument...
"But the SONG Tony! The SONG!"
At which point everyone goes into a medley of Disney hits while I bury my head, and try to explain to the palms of my hands my ideas about stock animation poses. I sometimes wonder if the whole 'universal love of Disney' thing isnt entirely driven by a nostalgia and enthusiasm for the music therein, and has nothing to do with the quality of the visuals - and the animation community hasn't actually followed suit for decades, under the sorry misconception that everyone actualy appreciated what they were doing - and that therefore they should keep doing it. I mean, are Disney releasing a hundred films next year because the children and parents of the world love Ollie Johnson, or because Akuma Matata is really catchy?
AniPages Discussion Forum :: View topic - Retro-Cartoon Political Correction
δηλαδη βλεπουμε πλεον καρτουν για τους ηθοποιους πισω απο τους χαρακτηρες, τα ηχηρα ονοματα , τη μουσική κλπ οπου εκει ξοδευεται ολο το budget και αγνοουμε το βασικοτερο, δηλ. τους ανιματερ.
Το προβλημα δεν ειναι η Ντισνευ αλλα πως προωθούνται οι ταινιες της και οι αλλαγες που γινονται στο σεναριο λογω αυτου. Τουλαχιστον παλια είχε και λίγη ουσία. Και εμενα οι αγαπημενες μου ταινιες στο σινεμα ήταν ο Lion King και o Oliver & Co. αλλα αν δεν ηταν η μουσικη μαλλον δε θα μου αρεσαν και τοσο. Για πιο φιλοσοφημενες ταινιες στρεφομαι προς Ιαπωνια αλλα και προς τα αδιαφημιστα δημιουργηματα ακομα και εντος Αμερικης.
Μπορει σε πολλους να αρεσει μονο ενα ειδος, πχ το μουζικαλ και να ξενερωνουν με αλλα ειδη. Και εγω στην αρχη στα μουζικαλ συνηθιζα και απερριπτα οτιδηποτε αλλο. Μετα σιγα σιγα ειδα πως υπαρχουν και αλλα μονοπατια.
Σε καμια περιπτωση δεν θεωρω οτι τα ιαπωνικα δημιουργηματα ειναι ανωτερα. Απλα στην Αμερικη παραγουν λιγα αλλα καλα (στην πλειοψηφια τους) ενω στην Ιαπωνια πολλα και καλά (στη μειοψηφία τους).