δεν εχεις εμπιστοσυνη .Ομως αυτος τα εχει ολα , τα δημιουργησε ολα, δημιουργησε εσενα...
οποτε γιατι να σε εξαπατησει ; κερδιζει τιποτα ; Του προσφερεις κατι παραπανω απο αυτα που εχει ;(αλλο που σε αγαπαει).
Εκει κολλαγε συμφωνα με τη διαθηκη και ο διαβολος , ο ανωτερος απο τους αγγελους , που εγινε εγωιστης γιατι δεν δεχοταν τον θεο σαν ανωτερο .
στα υπόλοιπα έχω αναφερθεί (ότι αφού με δημιούργησε μπλα μπλα έχει και την ευθύνη).
αλλά τι προσφέρει στο θεό το ότι μας αγαπάει? αφού είναι τέλειος και ολοκληρωμένος?
Λάθος. Ο αγνωστικιστής είναι αυτός που γελάει και με την αφέλεια του πιστού (που νομίζει ότι έχει αποδείξεις) και με την αφέλεια του μη πιστού (που επίσης νομίζει ότι αποδείξεις). Δεν ανήκει σε κανένα από τα στρατόπεδα, πόσο μάλλον και στα δύο μαζί.
ο αθεϊσμός συχνά χωρίζεται σε strong και weak. και ο αγνωστικισμός μπορεί να θεωρηθεί weak atheism. οπότε ίσως γελάς με τον εαυτό σου καμιά φορά.
εγώ πχ δεν ξέρω αν υπάρχει θεός. αλλά πιστεύω/νομίζω ότι δεν υπάρχει. και εξηγώ το γιατί.
Θες να πεις πως ο κόσμος είναι αιτιατός, αλλά παρόλα αυτά εμείς δεν είμαστε, και έχουμε ελεύθεροι βούληση; Ή ότι δεν είναι καν ντετερμινιστικός ο κόσμος, όπως υποστηρίζει πχ η κβαντική φυσική; Για να πω την αλήθεια δεν το χω ψάξει πολύ το ζήτημα, απλά νομίζω πως η πιθανοκρατία είναι ένας τρόπος να θεωρούμε τα πράγματα για να καλύψουμε την ανικανότητα μας να γνωρίζουμε τα πάντα με ακρίβεια 
ντετερμινισμός σε κάποιο βαθμό υπάρχει σίγουρα (το σύμπαν διέπεται από νόμους). χάος υπάρχει επίσης σίγουρα. υπάρχει ακόμα και το ντετερμινιστικό χάος (δηλαδή ακόμα και μια χαοτική κατάσταση διέπεται από κάποιους νόμους).
η πιθανοκρατία είναι μια μέση οδός. και αποδίδει αρκετά καλά.
ακριβώς δεν ξέρω πώς μπορώ να μας εντάξω στο όλο "masterplan", αλλά θεωρώ ότι η επιλογή/ελεύθερη βούληση (γιατί νομίζω ότι υπάρχει) δε μπορεί να προβλεφθεί από ένα πλήρως ντετερμινιστικό μοντέλο. μάλλον η συνείδηση (που μας δίνει την "επιλογή") είναι χαοτικός παράγοντας.
αυτό που λες για την πιθανοκρατία ουσιαστικά είναι η αρχή της απροσδιοριστίας του heisenberg.
δεχεται την αναγκη πιστης ειπε την οποια την εχει και αυτος.Τον παντογνωστη θεο δεν τον δεχεται για δικους του λογους, εγω δεν ξερω γιατι, αλλα καποιον αλλον θα τον δεχοταν, αυτο ειναι ξεκαθαρο , εγω απλα προσπαθησα να του ξεκαθαρισω τα πραγματα . Το θεμα ειναι πως ειχε εκλαβει λανθασμενα την υπαρξη του θεου ως παντογνωστη και παντοδυναμου.
δεν είναι ότι έχω εκλάβει το θεό ως απαραίτητα παντογνώστη/παντοδύναμο. απλά επιχειρηματολογώ ότι αν είναι τέτοιος, ο κόσμος μας είναι ένα κακοστημένο reality. αν δεν είναι παντογνώστης τότε το θέμα γίνεται χαοτικό. πχ δεν έχω μεγάλο πρόβλημα να πιστέψω τις θεωρίες κατευθυνόμενης πανσπερμίας όπου ο δημιουργός μας είναι απλά μια ανώτερη φυλή εξωγήινων. δε μου δημιουργεί παράδοξα μια τέτοια σκέψη. ή μάλλον, μου δημιουργεί λιγότερα. μου φαίνεται πιο λογική (η σκέψη)