Τι να πω γι' αυτό το anime. Δυσκολεύομαι να βρω τις σωστές λέξεις για να το περιγράψω. Θα ξεκινήσω λοιπόν από την αρχή.
Με το που ξεκίνησε το opening song μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι θα δω βραζιλιάνικο σίριαλ. Μου ήρθε λίγο απότομο.
Το επόμενο σοκ, μου δημιουργήθηκε όταν ξεκίνησε το 1ο επεισόδιο και είδα το σχέδιο, που μου θύμισε κινούμενα σχέδια μιας άλλης εποχής. (Και κουκλοθέατρο, για άλλον λόγο.)
Αν δεν είχα ακούσει τόσο καλά λόγια εδώ μέσα δεν ξέρω αν θα συνέχιζα να το δω. Είναι τόσο διαφορετικό το σχέδιο και γενικά το animation απ' αυτά που έχουμε συνηθίσει που μπορεί να σε απωθήσει αρχικά αν δεν είσαι υποψιασμένος. Πολλοί το συγκρίνουν με το Gankutsuou. Αν και το σχέδιο έχει κάποια μικρή σχέση, το animation σαν σύνολο δεν έχει καμία σχέση.
Αφού τελείωσα την δεύτερη ιστορία, κατάλαβα ότι άρχισα να μπαίνω στο κλίμα της σειράς. Το τραγούδι που προανέφερα μου άρεσε όλο και πιο πολύ(Σε σημείο τώρα να είναι απ' τα αγαπημένα μου) και κάθε φορά που μιλούσε ο medicine seller ένιωθα μια ανεξήγητη χαρά. Και μια που αναφέρθηκα σ' αυτόν, να πω ότι τώρα καταλαβαίνω την 'ψύχωση' που υπάρχει και έχει γεμίσει το μισό φόρουμ με φωτογραφίες του. Με το ζόρι κρατιέμαι να αλλάξω την sig μου (Προσωρινά. Χωρίς Gintama για πολύ, δεν μπορώ.

). Ο medicine seller είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας της σειράς, αφού δεν ξέρουμε γι' αυτόν σχεδόν τίποτα και απ' τους πιο καλοσχεδιασμένους και cool χαρακτήρες που έχω συναντήσει σε άνιμε.

Η υπόθεση, αν και ενδιαφέρουσα και με πολλά μηνύματα, από μόνη της δεν θα μπορούσε να δώσει στη σειρά την επιτυχία. Με ένα συνηθισμένο animation δεν νομίζω πως η σειρά θα ήταν τόσο δημοφιλής. Και δεν εννοώ ότι το mononoke το κατάφερε, με τον εντυπωσιασμό με το ιδιαίτερο animation του.
Η σκηνοθεσία, η πολυχρωμία, το μοντάζ, είναι τόσο ασυνήθιστα που οι πιθανότητες να γίνει επιτυχία ένα τέτοιου είδους εγχείρημα είναι πολύ μικρές. Το mononoke για μένα κατάφερε αυτό ακριβώς. Να ανατρέψει τις προβλέψεις. Καταφέρνει με αριστοτεχνικό τρόπο να
ισορροπήσει αυτά τα τρία πράγματα, που σε άλλη περίπτωση το αποτέλεσμα κατά πάσα πιθανότητα θα το λέγαμε κιτς.
Εν κατακλείδι, το mononoke μου άρεσε. Αν και δεν βρίσκεται στη κορυφή των αγαπημένων μου(Μετά το rerun δεν ξέρω...) είναι από τα καλύτερα άνιμε που έχω δει. Επίσης θεωρώ πως είναι ένα must see. Αν δεν σας πολυαρέσει στην αρχή, επιμείνετε, απλά μην δείτε πάνω από μια ιστορία τη φορά.
EditΣυγνώμη, πάμε καλά; Τι σχέση έχει ο Φρέντυ και τα σπλάτερ με το mononoke; Εντάξει, τότε το 90% των άνιμε σπλάτερ είναι. Βέβαια τότε θα είχαμε πρόβλημα γιατί το Hellsing, το Baccano και ένα σωρό άλλα, θα έπρεπε να ανήκουν σε μια άλλη, καινούργια κατηγορία.
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Nighteyes: 19 Ιανουάριος 2009 - 22:43