116 replies to this topic

[medthom]

sorry παιδια my bad...

[ghostdog]

Thread necromancy γιατί μόλις το τελείωσα και έχω να πω πως το Mononoke είναι απίστευτο. Ειδικά τα 2 πρώτα arcs είναι καταπληκτικά. Τέλεια σκηνοθεσία / σενάριο / ήχος. Κλασσικά το σχέδιο το γούσταρα πολύ γιατί μου αρέσουν τα artsy σχέδια. Τη τελευταία arc τη βρήκα λίγο κατώτερη , αλλά εντάξει οι 2 πρώτες όπως είπα αγγίζουν τη τελειότητα για το Horror/Dementia genre. Ok, τα είπα και ησύχασα.

[melkior]

Αν και φαν του horror και έχοντας δει και αρκετά j-horror το είδος δεν φαίνεται να με τραβάει στα anime όμως το Mononoke είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό θρίλερ.
Στην αρχή ήμουν κάπως επιφυλακτικός(1 επ)άλλα στο τέλος του 2 επ η σειρά με είχε κερδίσει και είχα βυθιστεί στον κόσμο της, αυτό που με τράβηξε τελικά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ήταν ότι πέρα από τα διαφορετικά στυλ ήταν βαθιά ανθρώπινες ιστορίες.

Οι σειρά αποτελείτε από αυτοτελής ιστορίες 2/3 επεισοδίων η καθεμιά και καλύπτουν μια αρκετά ευρεία γκάμα ειδών τρόμου από καθαρό j-horror(πρώτη και τέταρτη)ιστορία φαντασμάτων(τρίτη)μέχρι και αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου(πέμπτη)και μια από τις αγαπημένες μου καθώς μου θύμισε έντονα Αγκάθα Κρίστι γενικά έχει για όλα τα γούστα και είναι ολες τους υπέροχες.
Το μόνο κοινό σημείο που ενώνει τις ιστορίες είναι ο χαρακτήρας του medicine seller μια αινιγματική μορφή ένας ψυχρός παρατηρητης που σπάνια αφήνει να φανεί κάποια αντίδραση η κάποιο συναίσθημα.
Μέσα από τη δική του ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη μάτια βλέπουμε την ανθρωπινή φύση να ξετυλίγεται μπροστά μας, ενώ το γεγονός ότι μαθαίνουμε ελάχιστα για τον χαρακτήρα του τον κάνει να μοιάζει με μια δύναμη της φύσης που έχει σαν μοναδικό σκοπό την εξόντωση των Mononoke.
Για το animation θα μπορούσαν να γραφτούν ολόκληρες σελίδες εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι είναι πραγματικά μοναδικό, έχω δει αρκετά anime έως τώρα άλλα το στυλ του Mononoke δεν το έχω συναντήσει πουθενά.
Είναι πραγματικά υπέροχο να το βλέπεις ενώ εδώ οι πολλαπλές θεάσεις δεν προτείνονται άπλα άλλα επιβάλλονται καθώς είναι γεμάτο με υπέροχες λεπτομέριες και συμβολισμούς που αποκλείεται να παρατηρήσεις με την πρώτη.
Εν τέλει το Mononoke μπορει να προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία όχι μόνο στους φαν του είδους άλλα σε όσους αρέσει μια καλή ιστορία.

[1451]

Δεν θα τον αποκαλούσα δύναμη της φύσης. Της παραφύσης ισως...

[ZeLiGa]

ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ!

Δεν είμαι τύπος που βλέπει τα anime στα γρήγορα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση το suspense δε με άφησε να κάνω αλλιώς. Άψογο animation(δεν έχω δει ΠΟΤΕ κάτι ανάλογο) φοβερή μουσική και voice-acting και η ιστορία απ' την αρχή εως το τέλος τα έσπασε!
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονταν τα γεγονότα και το ότι σταδιακά μαθαίναμε όλο και περισσότερα "καίρια" πράγματα κορύφωναν την αγωνία στα ύψη. Ας είναι καλά οι Black Sheep και οι σημειώσεις τους.
Οι χαρακτήρες ήταν εκπληκτικοί. Ο τρόπος που μίλαγε ο φαρμακοποιός και γενικότερα η απόλυτη ηρεμία που χαρακτήριζε τις πράξεις του, μου άρεσαν πολύ. Εξίσου μου άρεσαν οι άλλοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που είχαν όλες τις αδυναμίες που υπάρχουν στους συνηθισμένους ανθρώπους.
Μόνο "μειονέκτημα" είναι πως θέλη πολύ προσοχή. Αν δεν προσέχεις θα χάσεις το μπούσουλα και δε θα ξέρεις τι σου γίνεται. Με αυτήν την προϋπόθεση, πιστεύω (σχεδον)όλοι θα το απολαύσουν.

[Night Wizard Seal]

Ας αναφερθούμε και εδώ .
Mononoke απλά η λέξη είναι τόσο τέλεια που θέλεις να μπείς μέσα σε αυτό το άνιμε. Για θρίλερ ήταν πραγματικά εξωπραγματικό και τέλειο που και που το έβλεπα με κλειστά φώτα η ανατριχίλα πήγαινε στα ύψη.

Από άποψη ιστορία το άνιμε είναι τέλειο και πολύ πρωτότυπο, διαχρονικότατο, γεμάτο ιδέες και ωραία μυνήματα. Όλα τα άρκ του με εξέπληξαν αλλά πιστεύω ότι αυτό που δεν μου άρεσε και τόσο(τέλειο ήταν απλά δεν συγκρίνεται με τα άλλα) είναι το τελευταίο άρκ. Καλό άρκ, αλλά μου αρέσουν περισσότερο τα παλαιομοδίτικα ιαπωνικο/μεσαιωνικά στοιχεία οπότε τα πρώτα ήταν πραγματικά θεσπαίσια.
Το τελευταίο πάι είχε αυτό το μυστικιστικό συναίσθημα και ή ιστορία αποδείχθηκε πολύ ωραία.

10/10 το άνιμε και σίγουρα μέσα στα αγαπημένα.

[acid black cherry]

συμφωνω με τον προλαλησαντα NWS μια καταπληκτικη σειρα για την οποια αφησα στην ακρη οτι αλλο εβλεπα και πηρε πρωτη προτεραιοτητα!
τι να πρωτοπει κανεις για τα χρωματα τις εικαστικες παραστασεις την ιστορια τους μυθους τους συμβολισμους και σε συνδιασμο με τις σημειωσεις απο την πολυ καλη δουλεια των funsubbers
απλα τελεια!

Edited by acid black cherry, 10 July 2010 - 20:36.

[1451]

Ενώ η ατμόσφαιρα μυστηρίου συμβάλλει τα μέγιστα στην κορύφωση της αγωνίας, δεν θα έλεγα οτι η σειρά είναι τρομακτική. Δεν μεταδίδει την αίσθηση του τρόμου που υπήρχε στο Boogie Phantom για παράδειγμα.
Αυτό βέβαια δεν μειώνει την αξία της ούτε στο ελάχιστο, απλώς το αναφέρω επειδή ο Night Wizard Seal το θεώρησε ανατριχιαστικό.

[Anakin Skywalker]

Το σχέδιο ήταν το μόνο που με έκανε λίγο επιφυλακτικό στην αρχή στο να την δω. Αλλά τελικά μιλάμε για ένα αριστούργημα σκηνοθεσίας κι ατμόσφαιρας! Ίσως αν ήταν πιο σκοτεινό το σχέδιο (όπως στο Shigurui ή το Ergo Proxy πχ.) να ήταν πιο τρομακτικό κι ατμοσφαιρικό, αλλά θα έχανε πιστεύω την μοναδικότητα που του έδωσε αυτό το είδος σχεδίου. Η μουσική επένδυση της σειράς, απλά "σεμιναριακή"! Όλα είναι οργανωμένα στην εντέλεια σε αυτόν τον τομέα και προσθέτουν στην αισθητική του τίτλου τα μέγιστα. Κι ο Kusuriuri o Medicine Seller πρωταγωνιστής του τίτλου είναι απλά ο ορισμός του "cool και ξέρω τι να κάνω" χαρακτήρα! Πραγματικά μετά από αυτήν την σειρά και τα τρία τελευταία επεισόδια του Ayakashi παρακαλώ να βγάλουν και ένα sequel! Εύχομαι να το δουν και να το ευχαριστηθούν όλοι!

Edited by Anakin Skywalker, 18 February 2010 - 00:45.

[Night Wizard Seal]

Ενώ η ατμόσφαιρα μυστηρίου συμβάλλει τα μέγιστα στην κορύφωση της αγωνίας, δεν θα έλεγα οτι η σειρά είναι τρομακτική. Δεν μεταδίδει την αίσθηση του τρόμου που υπήρχε στο Boogie Phantom για παράδειγμα.
Αυτό βέβαια δεν μειώνει την αξία της ούτε στο ελάχιστο, απλώς το αναφέρω επειδή ο Night Wizard Seal το θεώρησε ανατριχιαστικό.

Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να πώ ότι με αυτά που έβλεπα έσκαγα στα γέλεια. Θέλω να πώ ότι αυτή η ατμόσφαιρα του μυστηρίου σε έφερνε μια ανατριχίλα, το σασπένς ρε παιδί μου πως το λένε. Λές τι θα γίνει και περιμένεις και στο τέλος ανταμοίβεσαι. Πχ. Το πιο ψυχοβγαλτικό άρκ ήταν αυτό των επισοδείων 8 έως 9. Μέχρι να φτάσει στο τέλος δεν περιγράφεται η κατάσταση μου. Σου προξενεί τρομερά αισθήματα και είναι απλά τέλειο.

Εγώ δεν είχα σημειώσεις. Χαζοί φανσάμπερς.

[acid black cherry]

οι black sheep εχουν μαζι με τα 10 πρωτα επισοδεια και απο ενα αρχειο pdf με πολυ χρησιμες πληροφοριες!
παρε τα τορρεντ απο tokyotosho και διαβασε τα!
και οι shinsen-subs εχουν ενσωματωμένες καποιες πληροφορίες στο τελος των επισοδειων!

[Keito]

Για να μην ξαναπολυλογώ όπως στο καλό μας το πριβιου, θα πώ πως ήταν ένα υπέροχο άνιμε με ακόμα πιο υπέροχο σχέδιο και μουσική. Όλα τα αρκακια μου άρεσαν με αγαπημένο λίγο πιο πολύ το τελευταίο και αυτό με πλοίο και το ψάρι.

Η ατμόσφαιρα ήταν απόλυτα σωστή. Άλλωστε δεν υπάρχουν μόνο τα σπλάτερ θρίλερ. Μια ανατρυχίλα την είχε indeed αλλά και ενθουσιασμό και ικανοποίηση.
Ιν μαι φαβς ντοτ!

[Moefag]

Είναι ενδιαφέρον ότι διάβασα περίπου 4-5 σελίδες από αυτό το thread και αρνητικά σχόλια δεν άκουσα.

Ωστόσο, αντικειμενική άποψη δεν υπάρχει. Η γνώμη μου ήταν ότι έχασα 3 ώρες από την ζωή μου για να ακούσω για λίγα δευτερόλεπτα τον Wakamoto* να μιλάει (στο τέλος του οποίου arc σταμάτησα να το βλέπω).
Θίγει κάποια ενδιαφέροντα θέματα που και που. Αλλά μόνο στο τέλος καθενός arc. Οτιδήποτε ενδιάμεσα ήταν ανούσια περίπλοκο και "εναλλακτικό".

Όταν εγώ βλέπω ένα anime περιμένω οι δημιουργοί να με βάλουν σε ένα τραίνο, να δω τα τοπία και τα αξιοθέατα στην διαδρομή και στο τέλος να φτάσω στον προορισμό μου. Στο Mononoke δεν κάναν κάτι τέτοιο. Αντίθετα, μου είπαν "Να ένας λαβύρινθος. Από'δω ξεκινάς, εκεί πρέπει να φτάσεις. Αε, ξεκίνα". Μπορεί ο λαβύρινθος να ακούγεται ωραίος και ενδιαφέρον, αλλά δεν γίνεται λαβύρινθος χωρίς τοίχους. Και οι τοίχοι κρύβουν τα τοπία. Οπότε, εγώ, που με ενδιαφέρουν κυρίως τα όμορφα τοπία, μέχρι να φτάσω στην έξοδο του κάθε arc, είχα σκυλοβαρεθεί και εκνευριστεί.
Επειδή η αγάπη προς την σειρά ήταν σχεδόν καθολική και εδώ και σε άλλα μέρη που επισκέπτομαι, επέλεξα να αγνοήσω τα προειδοποιητικά σημάδια και άρχισα να το βλέπω πρόσφατα. Έχοντας δει τα τρία πρώτα arc μπορώ να πω με σιγουριά ότι το Mononoke είναι ένα εναλλακτικό anime, που δεν ξεπερνά ποτέ αυτόν τον χαρακτηρισμό. Είναι ένα anime σχεδόν αποκλειστικά για όσους εκτιμούν την καινοτομία για χάρη της καινοτομίας και γνώμη μου είναι πως οι υπόλοιποι δεν χρειάζεται να το δουν.

*Fanboy reporting in.

[Trivia Spitting Monster]

@Moefag: Το να "μπαίνεις στο τρένο των δημιουργών" και το να "κοιτάζεις τα τοπία" δεν είναι λίγο παθητικό από μόνο του; Δεν πρέπει κι ο θεατής να καταβάλει μια προσπάθεια από την πλευρά του, αν στο τέλος πρόκειται να ανταμειφθεί; "Και πού το ξέρει κανείς αν θα ανταμειφθεί;", θα μου πεις. Δεν χάνεις τίποτα με το να δοκιμάσεις!

Το τι είναι ανούσιο είναι επίσης υποκειμενικό. Θα μπορούσα να γράφω σεντόνια επί σεντονιών για το πόσο υπέροχη ατμόσφαιρα έχει η σειρά, πόσο εφευρετική οπτικά είναι, πόσο έξυπνα παίζει με τις συμβάσεις του limited animation, πόσα δάνεια ενσωματώνει από την παραδοσιακή Ιαπωνική ζωγραφική (Ουκίγιο-ε και δε συμμαζεύεται). Ή πόσο σύνθετα αλλά στην τελική απλά είναι τα μυστήρια και πόσο έξυπνα δομούνται. Αλλά αυτά μάλλον είναι ανούσια αν κάποιος περιμένει από ένα anime μόνο genki κοριτσάκια ή bishounen. Σίγουρα εξαρτάται από τις προσδοκίες του κάθε θεατή. Αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Όταν ένας σκηνοθέτης, ένας παραγωγός και μια ολόκληρη ομάδα animators μπαίνουν σε τόσο κόπο για το πλάνο μιας συρόμενης πόρτας που σηματοδοτεί αλλαγή σκηνής, ε, δεν μπορεί, κάποια σημασία θα έχει!

Και επειδή το βλέπω αυτό συνέχεια: είναι τόσο απαραίτητο ένα anime (ταινία, τηλεοπτική σειρά, OVA) να κάνεις αναγωγές σε Σημαντικά Ζητήματα ή στο κοινωνικοπολιτικό παρών; Και αν κάνει, να θίγει αυτά τα ζητήματα συνέχεια; Το Mononoke έχει κάμποσα ενδιαφέροντα πράγματα να πει, αλλά δεν τα διατυμπανίζει όλη την ώρα. Δεν υπάρχει λόγος να το κάνει. Έχει να χτίσει κι ένα σύμπαν. Αυτό είναι η δουλειά ενός έργου: να δημιουργήσει έναν ξεχωριστό κόσμο. Αν στην πορεία μπορέσει και πει και δυο πράγματα για τη θέση της γυναίκας στην Ιαπωνία του προ-περασμένου αιώνα, ακόμα καλύτερα.

Δεν θα επεκταθώ παραπάνω, έχω ήδη καλυφθεί από όλους τους ανωτέρω. Εξαιρετική δουλειά (αν και, για να την πω την κακία μου, το τελευταίο arc μου φάνηκε το πιο αδύναμο. Όχι πως αυτό λέει πολλά, δεδομένου του πόσο ψηλά ήταν ο πήχης της σειράς!), εντυπωσιακή σκηνοθεσία, ένας εθιστικός πρωταγωνιστής και καταπληκτικά μυστήρια. Αν δεν το έχετε δει, τρέξτε και σταματήστε να κοιτάτε το τι γράφουμε τόσες σελίδες!

[Warchief]

Θα διαφωνήσω, αν ήταν καινοτομία για χάρη της καινοτομίας θα εκνευριζόμουν, δε βρίσκω νόημα στον στυλιστικό αυνανισμό τύπου Shaft (ή Κλαφτ, που λέει και ο Πετράν). Αγνοώντας την παρουσίαση στο Mononoke, υπάρχουν ιστορίες εκεί μέσα και όλες είναι ανθρώπινες.
Όχι ότι η παρουσίαση δεν είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που άρεσε η σειρά και ότι δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του έργου, αλλά υπάρχει και κάποια ουσία. Προς αξιολόγηση και αυτή, αλλά τουλάχιστον υπάρχει.