93854 replies to this topic

[Hazuki]

Ο βασιλιάς μας ντε.

https://www.lifo.gr/now/greece/kideia-teos-basilia-konstantinoy-mehri-monastiraki-i-oyra-gia-ystato-haire%3famp

[GhostPrince]

Εχουμε αυτοκρατορία Κουλη τώρα ομως.

Καλα το οτι πηγε τοσος κοσμος στην κηδεια με ξεπερνάει..

Edited by GhostPrince, 16 January 2023 - 20:16.

[Akihito]

Παιδιά, κι εγώ από σχολή 1ου πεδίου αποφοίτησα, αλλά τελικά με business και συμβουλευτική ασχολούμαι

Εντάξει εγώ ίσως είμαι πιο ιδιάζουσα περίπτωση, γιατί κυριολεκτικά με οτιδήποτε έχω καταπιαστεί έως τώρα πάντα έβρισκα ενδιαφέρον, ένα skill που με βοήθησε πάρα πολύ στο να είμαι ευέλικτος. Όμως, επειδή έχω λίγο και το ψώνιο μέσα μου, δεν μπορούσα να με φανταστώ να περιμένω με ανοιχτά τα πόδια πότε θα έρθει ο διορισμός στην εκπαίδευση, μαζί με άλλες 30.000 θείτσες, που έφτασαν 40 και 50 χρονών ελπίζοντας...

Πείτε με ψωνάρα, αλλά εγώ πιστεύω για τον εαυτό μου ότι μου κόβει, ότι έχω στόχους και μπορώ να τους πετύχω και τέλος πάντων ότι είμαι περισσότερο ρεαλιστής (ενίοτε μηδενιστής).

Η μάνα μου ακόμη μου χτυπάει το ότι "δεν χρησιμοποίησα το πτυχίο μου", αλλά μόνο το γεγονός ότι μπόρεσα να μπω σε έναν κλάδο χωρίς να κατέχω τα παραδοσιακά τυπικά προσόντα με κάνει ιδιαιτέρως περήφανο για το κατόρθωμά μου.

[Lord Leon]

@Akihito Ψωνάρα!   

@Kamui Eξαιρετική απάντηση στον Angel.tze μαν, μακαρι να ειχα καποιον να μου απανταει οπως εσυ οταν ημουν σε παρομοια σταυροδρομια πριν κατι χρονια 

 

@Angel.tze To να βγαλεις μια σχολη ή εστω να περασεις αρκετο καιρο συμμετεχοντας ενεργά στο προγραμμα της, ειναι κατι που θα προτεινα στον οποιονδηποτε για την εμπειρια, την κοινωνικοποιηση, την εξοικειωση με ερευνα, παρουσιασεις, δημιουργια, τροπο σκεψης κτλ... αλλά ειλικρινά δεν ειναι ο μονος δρομος, ουτε ο πιο efficient αμα βιαζεσαι να πας στο αποτελεσμα, και καποιοι δεν εχουν την πολυτελεια να ξοδεψουν αυτον τον χρονο. Υπαρχουν πολλοι προγραματιστες, ζωγραφοι, ηθοποιοι (ακομα και ηλεκτρολογοι δυστυχως) που δε βγαλαν καμια σχολη.  Αν εχεις βρει τι θες να κανεις, δεν πως φτασαν εκει αλλοι and reverse-engineer the hell out of it. Αν οχι, κανε ενδιαφεροντα πραγματα μέχρι να το βρεις (ειναι απο τους καλυτερους τροπους να ζεις να ξερεις ), και μην πολυ αγχωνεσαι για επαγγελματικη αποκατάσταση, αυτο μπορεις να το πετυχεις και μετά τα 40   
 

Edited by Lord Leon, 16 January 2023 - 22:31.

[Angel.tze]

@Angel.tze To να βγαλεις μια σχολη ή εστω να περασεις αρκετο καιρο συμμετεχοντας ενεργά στο προγραμμα της, ειναι κατι που θα προτεινα στον οποιονδηποτε για την εμπειρια, την κοινωνικοποιηση, την εξοικειωση με ερευνα, παρουσιασεις, δημιουργια, τροπο σκεψης κτλ... αλλά ειλικρινά δεν ειναι ο μονος δρομος, ουτε ο πιο efficient αμα βιαζεσαι να πας στο αποτελεσμα, και καποιοι δεν εχουν την πολυτελεια να ξοδεψουν αυτον τον χρονο. Υπαρχουν πολλοι προγραματιστες, ζωγραφοι, ηθοποιοι (ακομα και ηλεκτρολογοι δυστυχως) που δε βγαλαν καμια σχολη.  Αν εχεις βρει τι θες να κανεις, δεν πως φτασαν εκει αλλοι and reverse-engineer the hell out of it. Αν οχι, κανε ενδιαφεροντα πραγματα μέχρι να το βρεις (ειναι απο τους καλυτερους τροπους να ζεις να ξερεις ), και μην πολυ αγχωνεσαι για επαγγελματικη αποκατάσταση, αυτο μπορεις να το πετυχεις και μετά τα 40 

Θα σου πω, εγω περασα 2.5 χρονια στη σχολη πληροφορικης προσπαθωντας να με πεισω οτι με ενδιαφερει ή οτι μου ειναι χρησιμο. Το γεγονος οτι μεσα σε αυτα τα 2.5 χρονια περασα ακριβως 3.5 μαθηματα μαλλον κατι ελεγε για το ποσο με ενδιεφερε το αντικειμενο. Προσθετοντας και το γεγονος οτι στα 2.5 χρονια αυτα μού συνεβησαν πολλα πραγματα στη ζωη μου και ημουν με παρα πολυ guilt για το πως σπαταλουσα τη ζωη μου κυριολεκτικα, μη κανοντας απολυτως ΤΙΠΟΤΑ, χαιρομαι που επιτελους στις γιορτες τωρα το πηρα αποφαση με πολλη δυσκολια να την γραψω τη σχολη στα παπαρια μου και να δοκιμασω αυτο που ηθελα ετσι κι αλλιως, απλα απο αλλες διοδους. Αν ηταν να μπω στη βιομηχανια παιχνιδιων κανοντας κωδικα, που μισω με ολη μου την καρδια in hindsight, να μου λειπει  Δυστυχως, σε ολο αυτο το προγραμμα, βρηκα μονο ΕΝΑ (1) μαθημα ενδιαφερον. Παρολ'αυτα, αυτο το ενα μαθημα αποδειχθηκε αρκετα ενδιαφερον και χρησιμο συνολικα, επισης εκανα και αλλους φιλους στη σχολη αυτη και καταλαβα περισσοτερα για το τι παει να πει να εισαι πληροφορικαριος. Οποτε συνολικα ΔΕΝ μετανιωνω που πηγα στη σχολη αυτη, ακομα και αν εν τελει θεωρω οτι ηταν κακη επιλογη για μενα προσωπικα, ακομα και να με στενοχωρει το γεγονος οτι ηταν ενας απο τους λογους που η ψυχολογια μου ειχε πεσει πατο για τοσο πολυ καιρο, οσο και να σκεφτομαι οτι πραγματικα επρεπε να τα ειχα παρατησει και να ασχοληθω με την τεχνη απο το πρωτο ετος κιολας.

 

Τωρα, με την καλων τεχνων, το σκεπτικο σου πιστευω ακομα ισχυει, αλλα προφανως ο σκοπος μου ειναι να την βγαλω οντως και να φαω ολα αυτα τα σκιλλς, τις ιδεες, τις κοσμοθεωριες, τους αλλους ανθρωπους. Γενικα, το θεωρω αυτονοητο οτι ολες οι μορφες τεχνης και οι τεχνικες αλληλεπιδρουν και το να ερχεσαι σε επαφη ακομα και με τεχνες που δεν θες να κανεις επαγγελματικα θα σε κανει καλυτερο στη μια τεχνη με την οποια θα ασχοληθεις. Πχ το να κανω φωτογραφια ενω θελω να κανω κομικς θα αποδειχθει τρομακτικα βοηθητικο! Η αληθεια ειναι με ανησυχει λιγο η προοπτικη να αποφοιτησω απο την καλων τεχνων και να ειμαι κοντα στα 30 μου (ειμαι 21 κλεισμενα και, αν μπω φετος με την πρωτη, οταν αποφοιτησω σε πεντε χρονια θα ειμαι 27). Απο αυτην την αποψη, ας πουμε οτι βιαζομαι λιγο, γιατι δεν μπορω να με φανταστω να ειμαι 30 και να μην εχω σταθερη δουλεια ή να μην μπορω να κανω πραγματα και ταξιδια που θελω, να μην μπορω να εχω μια σταθερη σχεση και σχεδια με κοπελα, να μην μπορω να σταθω στα ποδια μου τελος παντων. Επαγγελματικη αποκατασταση μετα τα 40 εμενα μου ακουγεται απιστευτα τρομακτικο, μπορει σε αλλους να λειτουργει αψογα, εμενα ομως νομιζω οτι δεν μου κανει. Παραλληλα με την καλων τεχνων, σιγουρα σκοπευω να κανω και αλλα σεμιναρια, οπως αυτα που εχουν στο βακαλο ή στον ορνερακη, και να χτισω και ενα δικο μου πορτφολιο, αρκει ο χρονος να το επιτρεπει. Εχουν καποια σεμιναρια και προγραμματα που ειναι πολυ πιο εξειδικευμενα προς τα κομικς και τα illustrations, οποτε αν δεν καταφερω να μπω καλων τεχνων φετος, μαλλον θα παρω ενα απο αυτα ταυτοχρονα με προετοιμασια για καλων τεχνων του χρονου. Δεν ξερω, ειναι πολυ ρευστα ακομα ολα αυτα και θα δουμε οταν εχω περισσοτερα στοιχεια. Οπως και να εχει, μαλλον δεν θα περιμενω μεχρι να τελειωσω και την καλων τεχνων για να πιασω δουλεια. Η καλων τεχνων για μενα μαλλον θα ειναι πολυτιμο υλικο εξελιξης, οχι ο λογος που θα πιασω δουλεια, if that makes sense. Δηλαδη αυτο που λες για ανθρωπους που επιασαν δουλειες στον τομεα που ηθελαν χωρις να βγαλουν σχολη, καθαρα απο skill. Δεν ξερω ποσο delusional ειναι αυτη οι σκεψεις μου για την περιπτωση μου, αλλα θα δουμε πως θα παει. Γενικα στην οικογενεια, δεν ξερουμε πολλα απο τον χωρο εμπρακτα, οποτε ειμαστε λιγο στα τυφλα, και για μενα και για την αδελφη μου που θα δωσει και εκεινη για καλων τεχνων του χρονου μολις τελειωσει λυκειο. Λογω αυτης μαλιστα ηταν που ψαχτηκαμε λιγο και μαθαμε τα οσα μαθαμε και αναψε και η δικη μου φλογα παλι 

 

 

Τωρα για τον βασιλια, τι να σχολιασουμε  Μαλακιες μεγατονων τα τελευταια γεγονοτα.

[Hazuki]

ΛοΛ άραξε angel.tze, μην αγχώνεσαι στην Ελλάδα ζεις. Ακόμα και στην ώρα της να έβγαζες κάποια σχολή και να εβρισκες δουλειά στο καπάκι, μισθολογικά ειναι τόσο χάλια που απλά θα έβγαζες τον μήνα (αν μένεις μόνο σου φυσικά). Οπότε χαλαρά, δες τι θες να κάνεις και δες αν μπορείς να πας στο εξωτερικό για κάνα μεταπτυχιακό και μην ξαναγυρίσεις.

[Kamui]

 

Edit: είδα τώρα και την απάντηση του Prince, ναι, το φαντάζομαι ότι δεν μαθαίνεις ακριβώς τόσο εξειδικευμένα πράγματα στον κορμό σπουδών, αλλά δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα. Νομίζω ότι η ενασχόληση με κάθε μορφή τέχνης βοηθάει να γίνεις καλύτερος σε αυτό το ένα συγκεκριμένο πράγμα που θες να κάνεις, οπότε θέλω να μπω με αυτό το mindset, αν και, για να είμαι ειλικρινής, απλά τυχαίνει να μου φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα έτσι κι αλλιώς  Έχω ρίξει μια ματιά στο πρόγραμμα σπουδών και, σε πολύ μεγάλο βαθμό, μου φαίνονται πολύ ωραία τα μαθήματα και οι επιλογές που έχεις. Τώρα για το αν θα πέσεις στον μαλάκα καθηγητή, κλαιν, δεν μπορούμε να τα ξέρουμε εκ των προτέρων.

Από αυτή την άποψη καλά το βλέπεις, ισχύει ότι το να μάθεις μια τέχνη σε βοηθάει με τις υπόλοιπες και ότι όλα επικοινωνούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην καλών τεχνών είναι ότι ανεαρτήτως του τομέα που έχουν επιλέξει, πάρα πολλοί φοιτητές στην ΑΣΚΤ στις πτυχιακές τους συνδυάζουν διαφορετικά μέσα. Κάποιοι επίτηδες αλλάζουν και εργαστήριο προσωρινά εν μέσω των σπουδών τους πχ, όπως από ζωγραφική σε γλυπτική και αυτό είναι legit. Όσο για τους καθηγητές, είναι πολύ νωρίς ακόμα, αλλά όταν με το καλό μπεις, καλό είναι να κάνεις έρευνα σε σχέση με τα εργαστήρια και τους καθηγητές γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό, τα εργαστήρια της ΑΣΚΤ είναι κάτι σαν το Hogwarts. Εγώ δεν γνωρίζω πάρα πολλά για τους καθηγητές του εικαστικού, αλλά ό,τι λίγα ξέρω μπορώ να σου πω όταν είναι καιρός.

 

Τωρα, με την καλων τεχνων, το σκεπτικο σου πιστευω ακομα ισχυει, αλλα προφανως ο σκοπος μου ειναι να την βγαλω οντως και να φαω ολα αυτα τα σκιλλς, τις ιδεες, τις κοσμοθεωριες, τους αλλους ανθρωπους. Γενικα, το θεωρω αυτονοητο οτι ολες οι μορφες τεχνης και οι τεχνικες αλληλεπιδρουν και το να ερχεσαι σε επαφη ακομα και με τεχνες που δεν θες να κανεις επαγγελματικα θα σε κανει καλυτερο στη μια τεχνη με την οποια θα ασχοληθεις. Πχ το να κανω φωτογραφια ενω θελω να κανω κομικς θα αποδειχθει τρομακτικα βοηθητικο! Η αληθεια ειναι με ανησυχει λιγο η προοπτικη να αποφοιτησω απο την καλων τεχνων και να ειμαι κοντα στα 30 μου (ειμαι 21 κλεισμενα και, αν μπω φετος με την πρωτη, οταν αποφοιτησω σε πεντε χρονια θα ειμαι 27). Απο αυτην την αποψη, ας πουμε οτι βιαζομαι λιγο, γιατι δεν μπορω να με φανταστω να ειμαι 30 και να μην εχω σταθερη δουλεια ή να μην μπορω να κανω πραγματα και ταξιδια που θελω, να μην μπορω να εχω μια σταθερη σχεση και σχεδια με κοπελα, να μην μπορω να σταθω στα ποδια μου τελος παντων. Επαγγελματικη αποκατασταση μετα τα 40 εμενα μου ακουγεται απιστευτα τρομακτικο, μπορει σε αλλους να λειτουργει αψογα, εμενα ομως νομιζω οτι δεν μου κανει. Παραλληλα με την καλων τεχνων, σιγουρα σκοπευω να κανω και αλλα σεμιναρια, οπως αυτα που εχουν στο βακαλο ή στον ορνερακη, και να χτισω και ενα δικο μου πορτφολιο, αρκει ο χρονος να το επιτρεπει. Εχουν καποια σεμιναρια και προγραμματα που ειναι πολυ πιο εξειδικευμενα προς τα κομικς και τα illustrations, οποτε αν δεν καταφερω να μπω καλων τεχνων φετος, μαλλον θα παρω ενα απο αυτα ταυτοχρονα με προετοιμασια για καλων τεχνων του χρονου. Δεν ξερω, ειναι πολυ ρευστα ακομα ολα αυτα και θα δουμε οταν εχω περισσοτερα στοιχεια. Οπως και να εχει, μαλλον δεν θα περιμενω μεχρι να τελειωσω και την καλων τεχνων για να πιασω δουλεια. Η καλων τεχνων για μενα μαλλον θα ειναι πολυτιμο υλικο εξελιξης, οχι ο λογος που θα πιασω δουλεια, if that makes sense. Δηλαδη αυτο που λες για ανθρωπους που επιασαν δουλειες στον τομεα που ηθελαν χωρις να βγαλουν σχολη, καθαρα απο skill. Δεν ξερω ποσο delusional ειναι αυτη οι σκεψεις μου για την περιπτωση μου, αλλα θα δουμε πως θα παει. Γενικα στην οικογενεια, δεν ξερουμε πολλα απο τον χωρο εμπρακτα, οποτε ειμαστε λιγο στα τυφλα, και για μενα και για την αδελφη μου που θα δωσει και εκεινη για καλων τεχνων του χρονου μολις τελειωσει λυκειο. Λογω αυτης μαλιστα ηταν που ψαχτηκαμε λιγο και μαθαμε τα οσα μαθαμε και αναψε και η δικη μου φλογα παλι 

Αυτό το άγχος των νέων για το μέλλον τους που είναι τόσο διάχυτο σήμερα μου φαίνεται λίγο παράξενο. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να προσαρμόζεται κανείς ήρεμα στα απρόοπτα και τις απογοητεύσεις της ζωής παρά να προγραμματίζει τα πράγματα τόσο πολύ. Το ξέρεις από την απόφαση που ήδη πήρες. Δεν είναι ωραίο να σκέφτεται κανείς αρνητικά σε μια τέτοια φάση, αλλά αν δεν σου το έχουν ήδη πει φαντάζομαι θα το ακούσεις σύντομα, είναι γενικά γνωστό ότι ο μέσος όρος των εισακτέων της ΑΣΚΤ περνάει στη σχολή με την τέταρτη φορά. Φυσικά αυτό εξαρτάται από την αφοσίωση που θα δείξει ο καθένας από την αρχή, εγώ απλά το θέτω ως ρεαλιστικό δεδομένο για να μην αποθαρρύνεται κανείς με τη μια αν δεν πάνε όλα ακριβώς όπως τα σχεδίαζε.

Αυτό που λες για την κοπέλα μέχρι τα 30 πχ εμένα με φρικάρει λίγο. Δηλαδή αν είναι να προγραμματίζουμε και τα συναισθήματά μας βάζει χρονικών deadline καήκαμε. Δηλαδή η σταθερή σχέση εξαρτάται τόσο πολύ από το επαγγελματικό, ή είναι τόσο δεδομένο ότι θα βρεις κάποια που να ταιριάζεις τόσο πολύ μέχρι τότε ώστε το πρόβλημα να είναι τα χρήματα και τα γεράματα στα 27; Είναι σαν να μην κοιτάς τον συγκεκριμένο άνθρωπο και τις ακριβείς συνθήκες που θα σου φέρει η ζωή αλλά τα νούμερα. Κι εγώ που είμαι ακριβώς 27 και η προοπτική μιας σταθερής δουλειάς ή πόσο μάλλον σχέσης μου μοιάζει από ασφυκτική ως ανήκουστη τι να πω; Σίγουρα δεν είμαι παράδειγμα προς μίμηση αλλά τουλάχιστον προσαρμόζομαι στις συνθήκες. So what?

Επίσης από τη μια ανησυχείς κάπως για το οικονομικό αν δεν δουλεύεις από νωρίς αλλά είσαι διατεθειμένος να πληρώνεις ιδιωτικά σεμινάρια. Αν έχεις τη δυνατότητα γιατί όχι, απλά εξαρτάται από το πόσο τελικά από το χρόνο σου μπορείς και θέλεις να αφιερώνεις και πού. Κατ' εμέ σημασία έχει να απολαμβάνεις στοιχειωδώς ό,τι κάνεις σε όποια ηλικία κι αν είσαι. Για τα υπόλοιπα ποτέ δεν ξέρεις.

Edited by Kamui, 17 January 2023 - 16:45.

[Angel.tze]

Αυτό το άγχος των νέων για το μέλλον τους που είναι τόσο διάχυτο σήμερα μου φαίνεται λίγο παράξενο. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να προσαρμόζεται κανείς ήρεμα στα απρόοπτα και τις απογοητεύσεις της ζωής παρά να προγραμματίζει τα πράγματα τόσο πολύ. Το ξέρεις από την απόφαση που ήδη πήρες. Δεν είναι ωραίο να σκέφτεται κανείς αρνητικά σε μια τέτοια φάση, αλλά αν δεν σου το έχουν ήδη πει φαντάζομαι θα το ακούσεις σύντομα, είναι γενικά γνωστό ότι ο μέσος όρος των εισακτέων της ΑΣΚΤ περνάει στη σχολή με την τέταρτη φορά. Φυσικά αυτό εξαρτάται από την αφοσίωση που θα δείξει ο καθένας από την αρχή, εγώ απλά το θέτω ως ρεαλιστικό δεδομένο για να μην αποθαρρύνεται κανείς με τη μια αν δεν πάνε όλα ακριβώς όπως τα σχεδίαζε.
Αυτό που λες για την κοπέλα μέχρι τα 30 πχ εμένα με φρικάρει λίγο. Δηλαδή αν είναι να προγραμματίζουμε και τα συναισθήματά μας βάζει χρονικών deadline καήκαμε. Δηλαδή η σταθερή σχέση εξαρτάται τόσο πολύ από το επαγγελματικό, ή είναι τόσο δεδομένο ότι θα βρεις κάποια που να ταιριάζεις τόσο πολύ μέχρι τότε ώστε το πρόβλημα να είναι τα χρήματα και τα γεράματα στα 27; Είναι σαν να μην κοιτάς τον συγκεκριμένο άνθρωπο και τις ακριβείς συνθήκες που θα σου φέρει η ζωή αλλά τα νούμερα. Κι εγώ που είμαι ακριβώς 27 και η προοπτική μιας σταθερής δουλειάς ή πόσο μάλλον σχέσης μου μοιάζει από ασφυκτική ως ανήκουστη τι να πω; Σίγουρα δεν είμαι παράδειγμα προς μίμηση αλλά τουλάχιστον προσαρμόζομαι στις συνθήκες. So what?
Επίσης από τη μια ανησυχείς κάπως για το οικονομικό αν δεν δουλεύεις από νωρίς αλλά είσαι διατεθειμένος να πληρώνεις ιδιωτικά σεμινάρια. Αν έχεις τη δυνατότητα γιατί όχι, απλά εξαρτάται από το πόσο τελικά από το χρόνο σου μπορείς και θέλεις να αφιερώνεις και πού. Κατ' εμέ σημασία έχει να απολαμβάνεις στοιχειωδώς ό,τι κάνεις σε όποια ηλικία κι αν είσαι. Για τα υπόλοιπα ποτέ δεν ξέρεις.

Για το μέσο όρο που αναφέρεις, δεν το ήξερα αλλά είχα υπόψη μου ότι συμβαίνει συχνά να περνάνε μετά από αρκετές προσπάθειες, απλά δεν είχα συγκεκριμένο νούμερο στο μυαλό μου. Προσωπικά, ως άτομο που θα έχει μπροστά του περίπου 8 μήνες προετοιμασίας για φέτος, δεν θα ξαφνιαστώ ούτε θα απογοητευτώ τρομερά αν δεν περάσω φέτος, απλά γενικά επειδή τα τελευταία χρόνια δεν σχεδίαζα καθόλου (το άλλο άκρο δηλαδή) τη ζωή μου, τώρα μού φαίνονται πολλά τα βήματα και, επειδή είμαι γενικά πεσσιμιστής, με τρομάζει η ιδέα να "μένω πίσω" και να μην έχω σταθερές στη ζωή μου, που ήδη μου συμβαίνει. Είμαι άνθρωπος που δυσκολεύεται πάρα πολύ να πάρει ρίσκα και να νιώθει οτι βρίσκεται σε αστάθεια. Αυτό είναι στην τελική το όλο μου ζήτημα. Όσον αφορά στην κοπέλα που λες, δεν είναι στο πως προγραμματίζω τα συναισθήματα το θέμα, παρά κυρίως το πώς πορεύεσαι μαζί με το άλλο άτομο, αν υπάρξει αυτό, όσο δεν υπάρχει κάτι σταθερό στην ίδια σου τη ζωή. Τέλος πάντων, είναι μεγάλο θέμα και πολυδιάστατο, καθώς και πολύ προσωπικό, δηλαδή διαφέρει από άτομο σε άτομο. Σε κάθε περίπτωση, θα προτιμούσα σίγουρα να είμαι οικονομικά σταθερός, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες στη ζωή μου, και το να σπουδάζω μέχρι τα 30 μου με αγχώνει, τώρα που είμαι ακόμα στην απέξω. Πιθανότατα έμπρακτα να μην έχει καν τόση σημασία, ποιος ξέρει.

 

Δεν ανησυχώ για το οικονομικό άμεσα, υπάρχουν μετά από πολλά χρόνια κάποια χρήματα στην άκρη για ακριβώς τέτοιες περιπτώσεις σπουδών και τα λοιπά, οπότε δεν τίθεται ζήτημα ουσιαστικά. Το πρόβλημα είναι, όπως είπα και πριν, η "σταθερότητα" και τα πιο ρευστά χρήματα για πιο κινήσιμα έξοδα. Για παράδειγμα, σκέφτομαι να κάνω ενα ιδιωτικό σεμινάριο από αυτά που έχω βρει που καλύπτει πιο εξειδικευμένα πράγματα σε μεγάλο βαθμό (θεωρητικά πάντα), ώστε να αξιοποιήσω δυναμικά τον χρόνο μου αν δεν μπω καλών τεχνών τώρα πχ. Η ιδέα είναι να εξελίσσομαι ό,τι και να γίνει και, μακάρι, να μην μιζεριάζω με τη ζωή μου, αν όχι κιόλας να απολαμβάνω ό,τι κάνω, όπως λες. Θα το προσπαθήσω πάντως σοβαρά να χαλαρώσω και να το δω πιο θετικά, πιο άμεσα, και να προχωρήσω έτσι.

 

Σε κάθε περίπτωση, αύριο επιτέλους με το καλό θα γίνει η πρώτη επίσκεψη στο εργαστήρι προετοιμασίας που θα γίνουν και οι συζητήσεις για το πώς θα διαμορφωθούν τα πράγματα από δω και πέρα.

Edited by Angel.tze, 17 January 2023 - 18:40.

[GhostPrince]

Σχετικο, κιεγω λογο του οτι ημουν σε ιδιωτική σχολη εδωσα μεγαλύτερος ηλικιακά ωστόσο περασα με τη πρωτη πχ, απλα Θεσσαλονίκη και αν και ξαναέδωσα για Αθήνα τελικα δεν πηγα ποτέ. Άλλοι περνούσανε και ασκτ με τη πρωτη , άλλοι δίνανε 5 και 7 φορες μεχρι να μπουν αλλοι δεν περναγαν ποτέ και πάει λέγοντας. Ειναι πολυ υποκειμενικό και θεμα ποσότητας αυτων που δινουν(οταν εχεις 1000ατομα κοντα x 5-6 σχεδια ο καθενας) αστα να πανε. Αλλα οι εισαγωγικες εξετασεις δεν ειναι κατι το δυσκολο, πιο πολυ ψυχολογικο ειναι παρά δεξιοτήτων και δεν πρεπει να σε ριχνει ή να σε αγχώνει. Αυτο θα το μαθεις ειτε απτο φροντιστήριο είτε στα πρώτα έτη της σχολης. Εξωτερικο περνανε μονο με πορτφολιο πχ. Γενικα μην αγχώνεσαι και ολα καλά. Ουτε εγω ειμαι καλό παράδειγμα προφανώς γιατι παμε για τα 30 κιακομα στη γυρα στα πανεπιστήμια ειμαστε.
Γενικά καλαταβαινω οτι υπαρχει τεράστια κοινωνική πιεση να κανουμε πραγματα συμπεριλαμβανομένου και του συναισθηματικού και του επαγκελματικού μεχρι συγκεκριμενες ηλικιες αλλα καλο θα ηταν να μην βαζουμε κιαπο μονοι μας τετοιες σκεψεις και όρια. Απλα το στρες και τη κατάθλιψη αυξάνουν αυτα εν τελει. Κιαν δεν, κιαν βρεις σταθερη δουλεια στα 40πλας τι εγινε; Αμαν με τα λαηφ σταηλ των μικροαστων που μας βομβαρδιζουν συνεχεια.

[pc_magas]

ΛοΛ άραξε angel.tze, μην αγχώνεσαι στην Ελλάδα ζεις. Ακόμα και στην ώρα της να έβγαζες κάποια σχολή και να εβρισκες δουλειά στο καπάκι, μισθολογικά ειναι τόσο χάλια που απλά θα έβγαζες τον μήνα (αν μένεις μόνο σου φυσικά). Οπότε χαλαρά, δες τι θες να κάνεις και δες αν μπορείς να πας στο εξωτερικό για κάνα μεταπτυχιακό και μην ξαναγυρίσεις.

Note upon μεταπτυχιακό. 'Εχω master στην Κυβερνοασφάλεια, τελικά βγήκε αχρείαστο 5k ευρώ πεταμένα. Μην πω άλλος κόιπος για σφαγίδες χάγης και για IELTS.

Αξίζει Master μόνο σαν αγορά χρόνου.

 

Ακομα PHP γραφω ακομα Codeingiter βλέπω.

 

On the other hand, άσχετο, σε σπορεία τι χώμα ενδεικνειτε;

Edited by pc_magas, 19 January 2023 - 23:11.

[Hazuki]

Ο Μητσοτακουλας στην Ιαπωνία, βοήθεια τους!

[Angel.tze]

Και τι κάνει εκεί ο Κούλης?

[GhostPrince]

Ψαχνει το μπουκιτσι ιαπωνιας του Ευτύχη.
Προσοχη στα τσουναμι να λεμε;

[pc_magas]

Ο Μητσοτακουλας στην Ιαπωνία, βοήθεια τους!

Αμαν και π Prime minister θέλει να καβαμτζωθει DOujishi και manga. Να μην πάρει και καμια φιγούρα;

[Hazuki]

Το γράφω και εδώ, 23 του μήνα η ταινία του Jujutsu Kaisen στα σινεμά! Τι έγινε ρε παιδιά, πως και μας θυμήθηκαν εδώ κάτω!