Θυμήθηκα ένα κείμενο και πόσταρα στο ρέντιτ μπας και καταφέρω να το βρω. Αναλυτικά εδώ:
"Καλησπέρα σας,
θυμάμαι ότι στο λύκειο είχαμε διδαχθεί σε φυλλάδιο (δεν ήταν μέρος της ύλης του βιβλίου δηλαδή) ένα ελληνικό λογοτεχνικό κείμενο, λογικά ένα ποίημα. Δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο συγγραφέας, ούτε τον τίτλο. Το θυμήθηκα πρόσφατα και σκέφτηκα μήπως κανείς σας το γνωρίζει.
Ουσιαστικά μιλά για μια μάνα που κάνει τις δουλειές στο σπίτι μόνη της και, ενώ έχει κάτσει να πάρει μια ανάσα, την επισκέπτεται ένας άνδρας (υπονοείται ότι είναι ένας άγγελος που έρχεται να την πάρει). Εκείνη του κάνει νόημα με το βλέμμα να περιμένει λίγο ώστε να τελειώσει με τις δουλειές της προτού φύγουν. Το νόημα ήταν πως η μάνα, ακόμα και στο κατώφλι του θανάτου, φρόντιζε για την οικογένεια της.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η μορφολογία ήταν περίεργη, έλειπαν κόμματα κλπ, ήταν δηλαδή μοντέρνας μορφής. Επίσης, ο άγγελος πήρε ένα περιοδικό και έκανε ότι διάβαζε όσο περίμενε την μάνα και, στο τέλος, η μάνα φόρεσε μια ζακέτα και βγήκαν μαζί.
Θυμάται κανείς τον τίτλο ή έστω τον συγγραφέα? Έκανα μια έρευνα αλλά δεν το βρήκα και θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω! Ευχαριστώ εκ των προτέρων."
Αν το ξέρει κανένας σας, θα το εκτιμούσα να μάθαινα τον τίτλο! 