94067 replies to this topic

[pc_magas]

Guys έχετε αποπειραθεί να αλλάξετε μπαταρία σε ένα UPS TurboX;

Spoiler:

 

Προσπάθησα και δεν πέτυχα

 

I mean πόσο ιδιοφυείς είναι στο τμήμα marketing του πλαισίου ώστε να αυξήσουν τις πωλήσεις UPS.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 05 Φεβρουάριος 2021 - 23:23

[Nikolai_Karapetsov]

για πιο λογο να παρεις turbo x ups ??? επισης και αλλα ups ειναι δυσκολα μη νομιζεις εχω αλλαξει σε αρκετα παρομοια

 

btw

Youtube Video

[pc_magas]

Δεν πήρα κάποιος το είχε παρατημένο και το πήρα. Αλλά έχω δει ότι έχερι ένα Microchip Microcontroller + ένα ωραίο Μετασχηματιστή.


Hmm what comes to my mind:

 

https://www.youtube.com/watch?v=hTaGa93lOGU

 

 

Απ' την άλλη τι να το κάνω τον Spot welder.....

 

Τελικά εάν θες καλό UPS πας APC (αυτό που έχω) το οποίο έχει 2 βιδούλες τις βγάζεις βάζεις την μπαταρία βάζεις άλλη βιδώνεις τέλος. Δεν ξεμοντάρεις ΟΛΟ το UPS απλά για μια μπαταρία. Jeez

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 06 Φεβρουάριος 2021 - 01:10

[ge0__]

Δεν ειπα εγω μονο κωδικα. Υπαρχουν δεκαδες πραγματα που μπορεις να κανεις. Απο σχετικά με κωδικα, οπως π.χ. να φτιαχνεις ιστοσελιδες με Wordpress, game development από editor, manual testing σε εφαρμογες κινητου, ιστοσελιδες, διαφορα UI κτλ, και πολλά αλλα. Από άσχετα με κωδικα, μπορεις να κλικαρεις διαφημισεις, να φτιαχνεις υφασματινες τσαντες για ψωνια, ή κοσμηματα απο χαντρες και να τα πουλας, ιδιαιτερα ελληνικών αν μιλας καλα αγγλικα σε ανθρωπους απο ολο τον κοσμο που θελουν να μαθουν, ή μαθηματα αγγλικων/γαλλικων/γιαπωνεζικων/κλινγκον σε ελληνες της ελβετιας/αυστριας/βελγιου που εχουν μαθει να πληρωνουν ενα 50ρικο την ωρα... Μπορεις να κανεις διακπεραιωσεις για ελληνες του εξωτερικου που θελουν καποιον να στηνεται σε ουρες και να πληρωνει λογαριασμους ή να πηγαινει δεματα σε μερη που δεν βρισκουν τα ΕΛΤΑ ... ΑΝ κατσω αλλα 10' θα βρω κι αλλα. Μερικές απο τις πιο επιτυχημενες σταρταπ ξεκινησαν απο ανεργους ή απο «χόμπι».

 

Αλλά και εθελοντισμό να κανεις υπαρχουν τοσοι αστεγοι, ηλικιωμενοι, και νοσοκομειακοι που χρειαζονται βοηθεια. Χιλιάδες πραγματα που μπορεις να κανεις δωρεαν λιγους μηνες και να μπει στο βιογραφικό. Αλλά σου βάζω στοιχημα οτι 8 στους 10 που θα διαβασουν αυτες τις γραμμες θα πούνε "μεχ, σιγα μην τρεχω μες στο κοβιντ για 200ευρω το μηνα. αν δε μου δωσει μηνιατικο να πα να νοικιασω μονη μου, θα αραξω σπιτι και 200 μου τα δινει και ο φάδερ. Να ηταν κανα 600αρι να το συζητησουμε" 

 

 

Οσο για το δευτερο που ειπες, αυτη ειναι η μεγαλυτερη απογοητευση μου σε παγκοσμιο επιπεδο. Δεν ακολουθουν ολοι την ιδια γραμμη για τις αυτοψιες αλλα και δεν γινονται σωστες μετρησεις για αναλυση δεδομενων ωστε να μπορορυμε να πουμε με βεβαιοτητα αν το λοκνταουν δουλευει και ποσοι παραπανω θα πεθαιναν αν δεν καναμε απολυτως τιποτα η αν καναμε κατι αλλο. Αυτη ειναι η μεγαλυτερη ητα στην πραγματικοτητα, ή ελειψη μεθοδου, και δεδομενων προς αναλυση κατ'επεκταση. 

 

Ό,τι πιο αστείο post έχω διαβάσει κυριολεκτικά. Άκου να φτιάχνεις ιστοσελίδες με wordpress για εργασία. Κυρανάκη, εσύ; Ένας νέος που έχει σπουδάσει - και ο κάθε νέος - δικαιούται να έχει μια αξιοπρεπή εργασία με αξιοπρεπή μισθό και όχι παραμύθια της Χαλιμάς για κλικ σε Google Ads και διεκπεραιώσεις για Έλληνες του εξωτερικού (πως το σκέφτηκες αυτό...). Επίσης, ο εθελοντισμός είναι κάτι το οποίο ο άνθρωπος κάνει κυρίως στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ χρόνο του και από μεράκι (αγάπη) και όχι για να το βάλει στο βιογραφικό του με σκοπό να αυξήσει τις πιθανότητες του για εργασία... Αυτό με τις start-up που αναφέρεις είναι επίσης καλό παραμύθι. Για πες μας για την δική σου τότε, έ; Μάθε λίγο για τις Ελληνικές πετυχημένες πρώην start-up skroutz, e-food κλπ να δεις ποιοι ήταν οι ιδρυτές τους και αν ξεκίνησαν από το μηδέν. Συγγνώμη αλλά η επιχειρηματολογία σου είναι τουλάχιστον αστεία. Δεν μπορούν και δεν θέλουν όλοι οι άνθρωποι να ασχολούνται με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Επίσης αυτό που λες για τα 200 ευρώ και τον father μου θυμίζει αυτό που είπε τότε ο Άδωνις και για τα 200 ευρώ με τα οποία μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Κλασική σαχλαμάρα. Εγώ πάντως σε αντίθεση με εσένα και αυτούς που δεν τρέχουν για 200 ευρώ, ξέρω άτομα της ηλικίας μου (27) που δαπάνησαν πολλά χρήματα και έκαναν θυσίες για μεταπτυχιακά και σπουδές για να τους κουνάει το δάκτυλο ο κάθε Κυρανάκης που φτιάχνει ιστοσελίδες με Wordpress... Btw, έχω στήσει ένα προσωπικό blog με wordpress, μήπως να το βάλω στο βιογραφικό μου;

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από ge0__: 06 Φεβρουάριος 2021 - 01:47

[ATANASHIOSU]

Αντί για περιοριστικά μέτρα, το κράτος θα πρέπει να βοηθήσει στην αποκέντρωση και τη μεταφορά πληθυσμού στην ύπαιθρο.

[Lord Leon]

Ό,τι πιο αστείο post έχω διαβάσει κυριολεκτικά. Άκου να φτιάχνεις ιστοσελίδες με wordpress για εργασία. Κυρανάκη, εσύ; Ένας νέος που έχει σπουδάσει - και ο κάθε νέος - δικαιούται να έχει μια αξιοπρεπή εργασία με αξιοπρεπή μισθό και όχι παραμύθια της Χαλιμάς [...] Επίσης, ο εθελοντισμός είναι κάτι το οποίο ο άνθρωπος κάνει κυρίως στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ χρόνο του και από μεράκι (αγάπη) [...] Αυτό με τις start-up που αναφέρεις είναι επίσης καλό παραμύθι. Για πες μας για την δική σου τότε, έ; Μάθε λίγο για τις Ελληνικές πετυχημένες πρώην start-up skroutz, e-food κλπ να δεις ποιοι ήταν οι ιδρυτές τους και αν ξεκίνησαν από το μηδέν. Συγγνώμη αλλά η επιχειρηματολογία σου είναι τουλάχιστον αστεία. [...] Κλασική σαχλαμάρα. Εγώ πάντως σε αντίθεση με εσένα και αυτούς που δεν τρέχουν για 200 ευρώ, ξέρω άτομα της ηλικίας μου (27) που δαπάνησαν πολλά χρήματα και έκαναν θυσίες για μεταπτυχιακά και σπουδές [...]

Χαιρομαι που γελάς με τα αστεια μου

Και που με επιβεβαιωνεις και που εχεις και το θαρρος να το παραδεχτεις ανοιχτά.

Να σε ρωτήσω ομως: ποιος σου ειπε οτι εσύ (και οποιος αλλος πετυχε παρομοια πραγματα, nothing personal) "δικαιουσαι" το οτιδηποτε;

Εκανες κανα συμβολαιο οταν εδινες πανελληνιες; ξερεις καμια χωρα ακομα και απο τις πιο "επιτυχημενες" που εχει εγγυηθει ποτέ 100% απορροφηση των αποφοιτων καθε σχολής; Και τελος, ποιός πληρωνει οσο εσεις περιμενετε αυτο που "δικαιουστε"; Ειστε οκ με αυτό;

By the way δεν εβγαλα τιποτα απο την κοιλιά μου ολα οσα ειπα υπαρχουν και πολλά απο αυτά τα κανουν γνωστοι και φιλοι μου. Α, κατι ακομα: start up ντεν εκει μονο στο Ελλάντα

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Lord Leon: 06 Φεβρουάριος 2021 - 14:19

[Erudinam]

Νομίζω αυτό που θέλει να πει ο Leon είναι ότι στη ζωή δεν είναι τίποτα δίκαιο. Ναι, στοχεύουμε σε καλές δουλειές αλλά αν για οποιοδήποτε λόγω δεν τα πράματα δνε είναι έτσι όπως τα θέλουμε, τί κάνουμε? μένουμε άπραγοι ζώντας με οποια λίγα λεφτά έχουμε/βγάζουμε, ή κάνουμε και άλλα πράματα για να βγάλουμε παραπανω? Ο καθένας ότι θέλει. Αμά κάποιος τον καλύπτουν τα λίγα που έχει, ας μεινει με αυτα που έχει, αν δεν ειναι ευχαριστημένος και έχει χρόνο τότε, ψάαχνει να κάνει και άλλα πράματα.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Erudinam: 06 Φεβρουάριος 2021 - 15:21

[ZeLiGa]

Εμένα η πρώτη μου επαφή με τη δουλειά ήταν στο γυμνάσιο που πήγαινα οικοδομή. Δεν ήμουν φυσικά 5 στα 7, ούτε κουβαλούσα τσιμέντο, αλλά βοηθούσα σε μερεμέτια σε σπίτια κυρίως (πιο soft δουλειές), κουβάλημα, πάρε-δώσε εργαλεία, κανά βίδωμα, να κρατήσεις σωλήνα να τον κόψει ο άλλος κτλ. Κουραζόμουν προφανώς, παίζει ρόλο και η ηλικία. Στη 2η γυμνασίου είχαμε ένα μήνα κατάληψη και εγώ ένα μήνα δούλευα αντί να αράζω (δυστυχώς). Καλοκαίρι 3ης γυμνασίου δούλευα minimum 5/7. Δευτέρα λυκείου και μετά σταμάτησα τελείως τη δουλειά γιατί άρχισα το φροντηστήριο το απόγευμα. Από τα 18 μένω μόνος μου,και στα έξι χρόνια τελείωσα την καλύτερη (if you ask me) σχολή του πολυτεχνείου. Νομίζω πως είμαι highly skilled ερευνητής και προγραμματιστής, ακόμα και για τα στάνταρ της σχολής μου. Πρόσφατα πήγα σε άλλη δουλειά με ακόμα περισσότερα φράγκα.

Η 2η καραντινα με βρήκε στα 27 μου, να μένω μόνος μου σε ένα ρετιρέ στο κέντρο της θεσσαλονικης. Έχω ένα έξτρα δωμάτιο που έχω τις 3 κιθάρες μου, ποδήλατο, και ενίοτε την απλώστρα με τα ρούχα μου όταν έχει πολύ υγρασία για να τα απλώσω στην (πραγματικά τεράστια) βεράντα μου. Αν θέλω να αγοράσω κάτι απλά το παίρνω. Με τον μισθό μου, όχι με τις οικονομίες μου. Ήθελα νέο λαπτοπ; Το πήρα. Ήθελα fender stratocaster; Την πήρα.

Θα με έλεγε άνετα κάποιος τεχνοκράτη και γιάπη. Ελπίζω να μην είμαι τόσο. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση είσαι εσύ, αλλά εγώ ακόμα και έτσι, πραγματικά θα ντρεπόμουν να πω τέτοιες πίπες όπως αυτές που γράφονται παραπάνω.

Για να ψάξεις δουλειά πρέπει να έχεις δουλειά. Ακόμα και να βρεις, τα εργασιακά σου δικαιώματα είναι στον πάτο. Σε απολύουν μέσα στον 1ο χρόνο χωρίς αποζημίωση. Εγώ για να είμαι άνετος, έχω φράγκα στην άκρη να μείνω minimum κανα 6μηνο άνεργος. Πέρα από τις 2 φορές που ανέφερα παραπάνω για αγορές, μαζεύομαι φουλ και προσέχω τι χαλάω. Ξέρω ότι στην ελάδα, ανά πάσα στιγμή μπορείς να χάσεις οτιδήποτε, και να αναγκαστείς να τα μαζέψεις και να πας στη μάνα σου. Γιατί άμα χρειαστεί, με δουλειά του ποδαριού (δλδ ΟΛΕΣ χωρις πτυχίο) δε συντηρείς ούτε γκαρσονιέρα στο μεταξουργείο. Και σε έχουν μες στην ξεφτίλα, δεν το συζητώ.

Μιας και το ανέφερες, μίλησα με τύπους για δουλειά στο εξωτερικό σε κάποια φάση το 1ο εξάμηνο το 20'. Από τις 4-5 συνεντεύξεις, στις 2 έφτασα να είμαι εγώ 1v1 με κάποιον άλλον(μετά είδα ότι θα έχει πάλι καραντίνα και σκέφτηκα πως μάλλον δε με ψήνει να πάω εξω χωρις κοινωνική ζωή για όσο κρατήσει αυτο). ΟΚ, θα μπορούσα να έχω βρει δουλειά έξω, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι στην ίδια μοίρα με τον μέσο έλληνα απόφοιτο. Για χωρίς πτυχίο δε μιλάω καν. Για το πόσο κρατάνε οι διαδικασίες πρόσληψης, γάμησέτα. Από το να στείλεις μέχρι να σε πάρουν, θέλει για πλάκα 3μηνο(για εξωτερικο). Και είπαμε, είμαι ultra high skilled σε ειδικότητα με τέρμα ζήτηση. ΕΧΟΝΤΑΣ δουλειά. Άμα δεν έχεις δουλειά ή λεφτά άκρη, πραγματικά δεν ξέρω με τι ψυχολογία σκάει κάποιος σε συνεντευξεις. Όπως είπα "μην ψάχνεις δουλειά άμα δεν έχεις ήδη δουλειά".

Παρόλα αυτά, μια χαρά μπορώ να μείνω και γω άνεργος. Συμβαίνει και στους καλύτερους, ναι. Και μετά έρχεται εδώ ο μαν πιο πάνω και σου λέει να δουλέψεις wordpress στο εξωτερικο freelancer, se blost posts (χαχα), και να κλικάρεις διαφημίσεις, όταν υπάρχουν 1 δις ινδοί που τα κάνουν αυτά για 10 φορές λιγότερα απ οσα παίρνεις.

TL;DR, από τις μεγαλύτερες μαλακίες που διάβασα εδώ, μετά τη θρησκεια και τις γυναικες.

[ZeLiGa]

Συν ότι, αν δεν πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στην εργασία, και συμφωνείς με αυτό που βιώνει ο νέος αυτήν την περίοδο, εισαι το λιγότερο μισάνθρωπος. Βασικά κλασσικό παράδειγμα που κατηγορούν τους φτωχούς που είναι φτωχοί. Λες και εγώ, ένας γύφτος που δεν πήγε σχολείο, και ο μέσος έλληνας, είχαμε τις ίδιες ευκαιριες.

[Lord Leon]

Πάτησα κάλο, όχι αστεία...
 

@Zeliga, μπορείς να υποθέσεις ότι θες για εμενα απο τα γραφόμενα μου, δικαιωμα σου ειναι. Αλλά η αποψη σου βασιζεται στην προσωπική σου εμπειρία κυριως και τα νουμερα λενε αλλα. Προσωπικά πιστεύω οτι ολοι εχουν δικαιωμα, πρωτιστως σε universal income, αλλά επειδη αυτο ειναι ουτοπικο ακομα, και σε εργασια. Αλλά εργασια ειναι και τα χωραφια, και οι σκαλες που θελουν πλυσιμο. Σε καθε δεκαετια, εκπαιδευτικοι και πολιτικοι φουσκωνουν τα μυαλα με υποσχεσεις καριερας και μετά ερχεται η κριση, το χαρατσι, το covid, το χρηματιστηριο και ενα καρο αλλα και η πλειοψηφια πτυχιουχων σερβιρει καφεδες για 400 ευρώ. 

 

Αν συμφωνω με αυτό που συμβαινει; Οχι. Αν θεωρώ οτι οποιος ειχε την τυχη να γεννηθει neurotypical, σε μια πλευρα του πλανητη και σε μια φυλή που εχει προσβαση σε ανωτερη εκπαιδευση ειτε με λεφτά που δουλεψε ειτε αλλονων, οφειλει η κοινωνία να του παρέξει επαγγελμα "αντιστοιχο των σπουδων του" το πολύ 50χμ απο το πατρικό του... επίσης όχι. Αυτή η αποψη προυποθετει κάποιες priviledged παραδοχές που δεν ειμαι διατεθειμενος να κανω. Και δεν ειναι και εφικτό με βάση τα κριτήρια που οργανωνονται οι κοινωνίες, που ειναι pull-based not push-based.

 

Παρόλαυτά αναγνωρίζω οτι ο τροπος που εξεθεσα τις αποψεις μου, καποιον που ζει καθημερινα στο πετσι του ολες αυτες τις αλλαγές θα τον ενοχλησε περισσοτερο απο εμενα που εχω αποστασιοποιηθει εδω και χρονια, και για αυτο ζητώ συγνωμη. Θα μπορούσα να γραψω τα ίδια και με άλλο τρόπο.  Επισης θα συμφωνησω οτι η Ελλάδα πρακτικά δεν ειχε ποτέ εργασιακά δικαιωματα και αυτό εδώ και 12 χρονια φαινεται ακομα περισσοτερο. 

 

Μια παράκληση μονο: το "γύφτος" ειναι ρατσιστικό. Aπό τα συμφραζόμενα ειναι ξεκαθαρο οτι δεν το εννοείς ετσι, αλλά άλλαξε το σε παρακαλώ πολύ. 

[MPVNsf123]

In summation, life is a bitch.

 

Ποτέ δεν παύει να με εκπλήσει το πόσο λίγο σε προετοιμάζει το σχολείο (και η οικογένεια ακόμα) για την ενήλικη ζωή. Το απαισιόδοξο κομμάτι μου θα ήθελε να το ερμηνεύσει σαν κάτι απόλυτα λογικό, με την έννοια ότι εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας φυσικά και δεν θα ήθελα να εξοπλίσουν τις μάζες με την δυνατότητα να τους φτάσουν. Αλλά υπάρχει και το πιο αισιόδοξο κομμάτι που βλέπει αυτό το πρόβλημα σαν κάτι που στο μέλλον μπορεί να εξαλειφθεί με την πρόοδο της κοινωνίας. Μου θυμίζει την ερώτηση που έκανα μικρός: "Πώς ζούσαν στο παρελθόν χωρίς {τάδε τεχνολογικό επίτευγμα, κοινωνική παροχή, κλπ.};". Η απάντηση είναι απλή. Όπως ζούμε τώρα. Σε έναν απείρως δυσλειτουργικό κόσμο.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από MPVNsf123: 06 Φεβρουάριος 2021 - 21:39

[ZeLiGa]

@ Lordleon για ποια νούμερα λες και τι λένε; Έχεις κάτι συγκεκριμένο να δείξεις;

Νομίζω πως τα νούμερα μια χαρά υποστηρίζουν αυτά που λέω. Ανεργία στους νέους θες; Ανεργίας στους απόφοιτους; Αριθμό νέων που έχουν φύγει μετά την κρίση vs πόσων έφευγαν πριν; Διαλεξε οποιον θες.

 

Για τα εργασιακά στην ελλαδα κανεις μεγαλο λάθος, ήταν αρκετά καλά πριν τα μνημόνια. Απο το 08' και μετα ειχες αυξηση οριου απολύσεων, μείωση κατώτατου, διαλυμμένα σωματία, γαμήθηκαν οι συλλογικες συμβάσεις, μείωση αποζημίωσης, επεμβάσεις στο τι ορίζεται για το ωράριο εργασίας και και και.

 

Για τους γύφτους που είπα, καταλαβαίνω τι λες, έπρεπε να πω τσιγκάνους, αλλά προτιμώ να μην το αλλάξω γιατί αποφεύγω να κάνω edit τα post μου, όσο μπορώ. Δέχομαι πως ήταν λάθος επιλογή λέξης, αλλά με τα συμφραζόμενα και το παρόν post, ελπίζω πως δε θα ενοχλεί κανέναν.

[Akihito]

Ωραία που ξεκίνησε μία συζήτηση σχετικά με τα εργασιακά στην Ελλάδα της δημοσιονομικής και πανδημικής κρίσης. Ας τα πάρουμε ένα-ένα:

Σε καταλαβαίνω ΑΠΟΛΥΤΑ (είμαι 27). Ξεκίνησα να δουλεύω λίγο μετά το στρατό στην ηληκία σου παράλληλα με το μεταπτυχιακό μου στο εξωτερικό. Μισθός της πλάκας σαν φοιτητής (Ολλανδία) και προφανώς αναγκαζόμουν να φεσώνω γονείς. Δυστυχώς η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική (όχι ότι στο εξωτερικό πάει πίσω για τους μετανάστες) Ξέρω πολλά άτομα μεγαλύτερα κι από εσένα αλλά κι από εμένα που παρότι έχουν μια όποια δουλειά δεν τους επιτρέπει ο μισθός να "πιάσουν" σπίτι δυστυχώς. Συμμερίζομαι την απαισιοδοξία σου...

Εμένα η πρώτη μου επαφή με τη δουλειά ήταν στο γυμνάσιο που πήγαινα οικοδομή. Δεν ήμουν φυσικά 5 στα 7, ούτε κουβαλούσα τσιμέντο, αλλά βοηθούσα σε μερεμέτια σε σπίτια κυρίως (πιο soft δουλειές), κουβάλημα, πάρε-δώσε εργαλεία, κανά βίδωμα, να κρατήσεις σωλήνα να τον κόψει ο άλλος κτλ. Κουραζόμουν προφανώς, παίζει ρόλο και η ηλικία. Στη 2η γυμνασίου είχαμε ένα μήνα κατάληψη και εγώ ένα μήνα δούλευα αντί να αράζω (δυστυχώς). Καλοκαίρι 3ης γυμνασίου δούλευα minimum 5/7. Δευτέρα λυκείου και μετά σταμάτησα τελείως τη δουλειά γιατί άρχισα το φροντηστήριο το απόγευμα. Από τα 18 μένω μόνος μου,και στα έξι χρόνια τελείωσα την καλύτερη (if you ask me) σχολή του πολυτεχνείου. Νομίζω πως είμαι highly skilled ερευνητής και προγραμματιστής, ακόμα και για τα στάνταρ της σχολής μου. Πρόσφατα πήγα σε άλλη δουλειά με ακόμα περισσότερα φράγκα.
Η 2η καραντινα με βρήκε στα 27 μου, να μένω μόνος μου σε ένα ρετιρέ στο κέντρο της θεσσαλονικης. Έχω ένα έξτρα δωμάτιο που έχω τις 3 κιθάρες μου, ποδήλατο, και ενίοτε την απλώστρα με τα ρούχα μου όταν έχει πολύ υγρασία για να τα απλώσω στην (πραγματικά τεράστια) βεράντα μου. Αν θέλω να αγοράσω κάτι απλά το παίρνω. Με τον μισθό μου, όχι με τις οικονομίες μου. Ήθελα νέο λαπτοπ; Το πήρα. Ήθελα fender stratocaster; Την πήρα.
Θα με έλεγε άνετα κάποιος τεχνοκράτη και γιάπη. Ελπίζω να μην είμαι τόσο. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση είσαι εσύ, αλλά εγώ ακόμα και έτσι, πραγματικά θα ντρεπόμουν να πω τέτοιες πίπες όπως αυτές που γράφονται παραπάνω.
Για να ψάξεις δουλειά πρέπει να έχεις δουλειά. Ακόμα και να βρεις, τα εργασιακά σου δικαιώματα είναι στον πάτο. Σε απολύουν μέσα στον 1ο χρόνο χωρίς αποζημίωση. Εγώ για να είμαι άνετος, έχω φράγκα στην άκρη να μείνω minimum κανα 6μηνο άνεργος. Πέρα από τις 2 φορές που ανέφερα παραπάνω για αγορές, μαζεύομαι φουλ και προσέχω τι χαλάω. Ξέρω ότι στην ελάδα, ανά πάσα στιγμή μπορείς να χάσεις οτιδήποτε, και να αναγκαστείς να τα μαζέψεις και να πας στη μάνα σου. Γιατί άμα χρειαστεί, με δουλειά του ποδαριού (δλδ ΟΛΕΣ χωρις πτυχίο) δε συντηρείς ούτε γκαρσονιέρα στο μεταξουργείο. Και σε έχουν μες στην ξεφτίλα, δεν το συζητώ.
Μιας και το ανέφερες, μίλησα με τύπους για δουλειά στο εξωτερικό σε κάποια φάση το 1ο εξάμηνο το 20'. Από τις 4-5 συνεντεύξεις, στις 2 έφτασα να είμαι εγώ 1v1 με κάποιον άλλον(μετά είδα ότι θα έχει πάλι καραντίνα και σκέφτηκα πως μάλλον δε με ψήνει να πάω εξω χωρις κοινωνική ζωή για όσο κρατήσει αυτο). ΟΚ, θα μπορούσα να έχω βρει δουλειά έξω, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι στην ίδια μοίρα με τον μέσο έλληνα απόφοιτο. Για χωρίς πτυχίο δε μιλάω καν. Για το πόσο κρατάνε οι διαδικασίες πρόσληψης, γάμησέτα. Από το να στείλεις μέχρι να σε πάρουν, θέλει για πλάκα 3μηνο(για εξωτερικο). Και είπαμε, είμαι ultra high skilled σε ειδικότητα με τέρμα ζήτηση. ΕΧΟΝΤΑΣ δουλειά. Άμα δεν έχεις δουλειά ή λεφτά άκρη, πραγματικά δεν ξέρω με τι ψυχολογία σκάει κάποιος σε συνεντευξεις. Όπως είπα "μην ψάχνεις δουλειά άμα δεν έχεις ήδη δουλειά".
Παρόλα αυτά, μια χαρά μπορώ να μείνω και γω άνεργος. Συμβαίνει και στους καλύτερους, ναι. Και μετά έρχεται εδώ ο μαν πιο πάνω και σου λέει να δουλέψεις wordpress στο εξωτερικο freelancer, se blost posts (χαχα), και να κλικάρεις διαφημίσεις, όταν υπάρχουν 1 δις ινδοί που τα κάνουν αυτά για 10 φορές λιγότερα απ οσα παίρνεις.
TL;DR, από τις μεγαλύτερες μαλακίες που διάβασα εδώ, μετά τη θρησκεια και τις γυναικες.

ge0 και zeliga, οι εμπειρίες σας μπορώ να πω ότι συνάδουν με τη δική μου, με διαφορετικό τρόπο η κάθε μία.
Κι εγώ προέρχομαι από έναν πατέρα ο οποίος ήταν οικοδόμος (τώρα συνταξιούχος), αλλά δυστυχώς η δουλειά στην οικοδομή την τελευταία δεκαετία έπεσε κατακόρυφα. Τα αδέρφια μου, όπως ο zeligas, βοηθούσαν από πολύ μικροί τον πατέρα μου, καθώς όταν ήταν εκείνοι μικροί (γυμνάσιο-λύκειο) η δουλειά ήταν υπερπολλαπλάσια, αλλά παρόλα αυτά ήταν ένα σημαντικό και τίμιο μεροκάματο. Δυστυχώς όταν εγώ ήμουν γυμνάσιο και λύκειο δεν δούλεψα πολλές μέρες πλάι στον πατέρα μου (μιλάω για 2010-2015), γιατί είχε παγώσει ολόκληρος ο κατασκευαστικός κλάδος. Μόνο σε ένα σπίτι που ανακαινίστηκε πήγαμε και στην κατασκευή μίας δεξαμενής εργάστηκα.
Κατά τα άλλα, στο λύκειο προσπάθησα να βασιστώ στις δικές μου δυνάμεις, χωρίς ιδιαίτερα και φροντιστήρια, ώστε να περάσω στο πανεπιστήμιο και με πολλή περηφάνια λέω ότι τα κατάφερα. Όσο ήμουν στο πανεπιστήμιο, παράλληλα με τις σπουδές προσπαθούσα να βρω δουλειές του ποδαριού, να έχω κάποιο παιδάκι για να κάνω ιδιαίτερα, ώστε να βγάζω έστω τα λίγα έξοδά μου. Έμενα στις εστίες, έτρωγα στη λέσχη, δεν έβγαινα σχεδόν καθόλου έξω (πολύ λίγες φορές αναλογικά), ακριβώς γιατί υπήρχε οικονομική ασφυξία στην οικογένειά μου. Δυστυχώς, στην πόλη σπουδών μου δεν υπήρξα τυχερός ώστε να βρω μία μόνιμη εργασία, οπότε αποφάσισα να πάω στον στρατό, όπου ξόδεψα πολύ περισσότερα χρήματα απ' όσα ξόδεψα μία ολόκληρη χρονιά ως φοιτητής, αλλά πάντοτε έβλεπα ένα φως στην άκρη του τούνελ. Προσπάθησα, παρακάλεσα, ήρθα σε επαφή με υποψήφιους εργοδότες όσο ήμουν μέσα στον στρατό και φρόντισα να εκμεταλλευτώ τις "διασυνδέσεις" που απέκτησα εκεί, ένεκα του ότι ήμουν φιλότιμος και ευγενής. Τελικά μπόρεσα να βρω μία εργασία, με πολλές προοπτικές και αρκετά καλά χρήματα στον τουριστικό κλάδο, αλλά δυστυχώς λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού όλα γκρεμίστηκαν. Κι αυτό προφανώς δεν το έπαθα μόνο εγώ, αλλά και άλλοι γνωστοί μου που ήθελαν να απασχοληθούν στον τουρισμό. Δυστυχώς, μέχρι και σήμερα δεν έχω βρει μία τέτοια εργασία, αν και έχω ξανάρθει σε επαφή με τον ίδιο εργοδότη, ο οποίος είναι θετικός στο να με προσλάβει, αρκεί τα δεδομένα της πανδημίας να είναι εξίσου θετικά μετά τον Απρίλιο => αβεβαιότητα.

Κοντολογίς, δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι δεν προσπαθώ, δεν ψάχνομαι και δεν εξελίσσομαι! Γι' αυτό και θέλω να απαντήσω στο επόμενο μήνυμα που παραθέτω, το οποίο όμως με εξόργισε.

To οτι, δεν υπαρχουν δουλειες στην πολη που βρισκεται καποιος, με μισθο, την συγκεκριμενη περιοδο, δε σημαινει σχεδον τιποτα. Μπορεις να κανεις δουλειες παγκοσμιως, με το κομματι, (τεσταροντας ιστοσελιδες, γραφοντας διαφημιστικα μπλογκ ποστ, κλικαροντας διαφημισεις) και ταυτοχρονα να εκπαιδευτεις σε κατι καινουριο online, και οταν τελειωσει ολο αυτο να σε βρει με περισσοτερα skills απο οτι σε βρηκε στην αρχη. Αν θελετε να σκεφτεστε την καριερα σαν κατι γραμμικό, που εχει μονο εναν τροπο να συμβει (σχολειο, πανεπιστημιο, πρωτη κακοπληρωμενη δουλεια για προυπηρεσια, κτλ.) και το να εξαρτασαι για λιγα χρονια in your 20s απο τους γονεις ως κατάντια, fine.

Aπλά μην απορρησετε μετά οταν αλλοι το δουνε σαν ευκαιρία να προχωρησουνε και μετά εχετε να αντιμετωπισετε ακομα μεγαλυτερο ανταγωνισμο.

Haviing said that, ειναι και λογικο ταυτοχρονα να νιωθεις απελπισια και αλλα δυσαρεστα οταν καποιος σουξηλωνει ολες τις ευχαριστες συνηθειες, κοβει τις ελευθερειες σου, και χεζει στα ονειρα σου. Αλλά μην νομιζετε οτι ΟΛΟΙ το αντιμετωπιζουν με τον ιδιο τροπο, ουτε οτι οσοι ειναι καλυτερα, ειναι γιατι εχουν κατι παραπανω απο εσας. Συνηθως εχουμε πολύ μεγαλυτερο ελεγχο στη ζωη μας απο οσο νομιζουμε.

Και το computer μπορει να κανει πολυ περισσοτερα για μας περα απο προσβαση στο ανιμε.γρ

Lord Leon, δεν σε γνωρίζω προσωπικά, ούτε εσύ εμένα, αλλά η στάση σου είναι ειρωνική και υπερφίαλη.
Όπως περιέγραψα και παραπάνω, εγώ προέρχομαι από μία φτωχή σχετικά οικογένεια. Ευτυχώς, δεν έχουμε πρόβλημα βιοποριστικό, αλλά εκτός από τα καθημερινά έξοδα δεν μπορούν να καλυφθούν άλλα έξοδα. Εγώ προσπάθησα όσο γίνεται να έχω μηδενικά έξοδα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, γιατί δυστυχώς οι γονείς μου δεν μπορούσαν να μου παράσχουν πολλές ανέσεις. Γι' αυτό έμαθα να χχρησιμοποιώ το internet για να αποκτώ skills: μπήκα στο πανεπιστήμιο, λόγω του υλικού προετοιμασίας που υπάρχει στο internet, έμαθα μία δεύτερη ξένη γλώσσα (γερμανικά) μέσω του internet, έμαθα μέχρι και βασικές έννοιες προγραμματισμού μέσω του internet, αλλά δυστυχώς πολλά από τα skills που απέκτησα δεν τα λαμβάνουν υπ' όψιν τους οι εργοδότες, γιατί θεωρούν ότι επειδή προέρχομαι από ανθρωπιστική σχολή, δεν είμαι ικανός ούτε για την απλή δουλειά γραφείου που μέχρι 20 χρόνια πριν έκανε η θείτσα που έβγαλε ένα ΓΕΛ.
Όλες αυτές οι "λύσεις" που προτείνεις είναι αστείες, γιατί δεν σου αποφέρουν σχεδόν καθόλου χρήματα και όπως σου είπαν και παραπάνω, υπάρχουν πολλοί Ινδοί που κλικάρουν σε διαφημίσεις για πολύ λιγότερα χρήματα από εσένα ( ). Εκτός αυτού, τέτοιου είδους εισοδήματα δεν σου προσφέρουν την πολύτιμη ασφαλιστική ικανότητα, που σου προσφέρει και η τελευταία δουλειά του ποδαριού στην χώρα μας. Και όχι, η λύση σε αυτό δεν είναι η ιδιωτική ασφάλιση όταν μένεις στην επαρχία.
Η λύση της startup επιχείρησης, ακόμη και της πιο απλής, όπως το να φτιάχνεις sites με wordpress, θα σου αποφέρει μόνο ένα πρόσκαιρο εισόδημα και τεράστιες υποχρεώσεις στην εφορία και το κράτος. Πίστεψέ με, όταν δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ, τότε όντως μπορείς να χάσεις τα πάντα... Γιατί δεν θα κάνεις μία επένδυση με ένα μικρό κομπόδεμα, αλλά θα ξεκινήσεις από το 0 και ενδεχομένως θα τελειώσεις στο -2000 αν όλα πάνε κατά διαόλου.
Όταν είσαι στο 0 δεν μπορείς να μεταβείς σε μία άλλη πόλη, σε μία άλλη χώρα, σε μία άλλη κοινωνία. Εμείς των μικρών κοινωνικών στρωμάτων προσπαθούμε να ξεκινήσουμε από κάπου, έστω και χαμηλά, για να μπορέσουμε κάπως να ανέλθουμε. Όπως είπε και ο zeligas, όταν έχεις ήδη δουλειά, πολύ εύκολα μπορείς να κάνεις κάποιες επιλογές, να τολμήσεις, να δικτυωθείς και να απορροφήσεις τους ενδεχόμενους κραδασμούς.
Όταν, όμως, δεν μπορείς να ξεκινήσεις δουλεια ούτε καν ως γκαρσόνι, τότε για τι είδους εργασία μιλάμε; Ακόμη και οι μεταφορικές προτίμησαν να μισθώσουν ταξί, παρά να προσλάβουν νέο προσωπικό...
Να κάνω εθελοντισμό για να γεμίσει το βιογραφικό... Με τι λεφτά για βενζίνες, μετακινήσεις, κολατσιό; Εδώ την τελευταία φορά που πήρα πιτόγυρο απ' έξω ήταν όσο ήμουν στρατό
Μεταπτυχιακό, κλπ, οι γονείς μου μού το είχαν ξεκαθαρίσει όσο ήμουν στον στρατό ότι δεν θα μπορέσουν να με υποστηρίξουν. Γι' αυτό κι εγώ ήθελα και θέλω να βρω διακαώς δουλειά, έτσι ώστε να μαζέψω κάποια χρήματα, κι ας γίνω 30 μέχρι να κάνω μεταπτυχιακό. Οι περισσότεροι συμφοιτητές μου είναι χαλαροί και λένε "ΕΥΤΥΧΩΣ" που ασχολούνται με το μεταπτυχιακό τους, αλλά εγώ που είμαι 1 χρόνο άπραγος στη ζωή μου, δεν έχω την ίδια διάθεση.

Δεν αγχώνομαι για το αν θα βρω δουλειά. Ξέρω ότι θα βρω κάποια στιγμή, και μάλιστα γνωρίζω εκ των προτέρων ότι θα είμαι πολύ ικανός με ό,τι καταπιαστώ. Το πρόβλημά μου είναι ότι μέχρι να γίνει η αρχή, εγώ δυστυχώς θα πρέπει να μένω με τους γονείς μου, να τους επιβαρύνω και να φυτοζωώ. Από την μία πάλι καλά είναι κι αυτοί και μου δίνουν ένα πιάτο φαγητό και στέγη. Εννοείται ότι έξοδοι, διασκέδαση κλπ είναι όλα κομένα, ήδη από την περίοδο που ήμουν στον στρατό.

Όπως σου είπε και ο Zeligas, δεν φταίνε οι φτωχοί που είναι οι φτωχοί, αλλά το σύστημα που χωρίζει τους ανθρώπους σε έχοντες και μη έχοντες. Δυστυχώς, όλοι εμείς που δεν έχουμε κάποιον από πίσω να μας σιγοντάρει, πρέπει να πάρουμε μόνοι μας τη ζωή μας στα χέρια μας. Η πανδημία, δυστυχώς, έκανε περισσότερο δυσχερή την ήδη απελπιστική κατάσταση στην Ελλάδα.

I know, too much drama... Επειδή όμως είμαι θετικός άνθρωπος, θα κλείσω με μία θετική νότα!
Ξέρω πολλούς ανθρώπους που ήταν σε χειρότερη κατάσταση από εμένα και τελικά τα κατάφεραν και μάλιστα άλλαξαν κοινωνικό στρώμα. Κλασικό παράδειγμα και πρότυπο είναι ο πατέρας μου, που βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις μάς ανέβασε στην μεσαία τάξη (όσο ήταν καλά τα χρόνια) και είχε την διορατικότητα να μην ξοδέψει πολλά από τα χρήματά του, με αποτέλεσμα ακόμη και όταν δεν είχε δουλειά να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, να μπορεί ο καθένας να ζει με αξιοπρέπεια. Και νομίζω ότι με προσπάθεια χτίζονται πολλές καριέρες

@Nikolai Karapetsov Φίλε, σου εύχομαι ένα όμορφο ξεκίνημα αν τελικά ανοίξεις τη δική σου επιχείρηση! Μακάρι να πάνε όλα καλά, να σταθείς τυχερός και να είναι δουλειά που να σε ευχαριστεί, κι όχι να σε παιδεύει. Εύχομαι κάθε επιτυχία!

[Tenshi]

Ώστε υπάρχει ακόμα αυτό το forum. Κοίτα να δεις!! Κρίμα που όλα τα παλιά μέλη είναι ανενεργά. Meh....απλά είπα να πω ένα γειά μετά από πόσα χρόνια!!

[Lord Leon]

Ώστε υπάρχει ακόμα αυτό το forum. Κοίτα να δεις!! Κρίμα που όλα τα παλιά μέλη είναι ανενεργά. Meh....απλά είπα να πω ένα γειά μετά από πόσα χρόνια!!

Και πολύ καλά έκανες! 

 

@ Lordleon για ποια νούμερα λες και τι λένε; Έχεις κάτι συγκεκριμένο να δείξεις;

Νομίζω πως τα νούμερα μια χαρά υποστηρίζουν αυτά που λέω. Ανεργία στους νέους θες; Ανεργίας στους απόφοιτους; Αριθμό νέων που έχουν φύγει μετά την κρίση vs πόσων έφευγαν πριν; Διαλεξε οποιον θες.

 

Για τα εργασιακά στην ελλαδα κανεις μεγαλο λάθος, ήταν αρκετά καλά πριν τα μνημόνια. Απο το 08' και μετα ειχες αυξηση οριου απολύσεων, μείωση κατώτατου, διαλυμμένα σωματία, γαμήθηκαν οι συλλογικες συμβάσεις, μείωση αποζημίωσης, επεμβάσεις στο τι ορίζεται για το ωράριο εργασίας και και και.

 

Για τους γύφτους που είπα, καταλαβαίνω τι λες, έπρεπε να πω τσιγκάνους, αλλά προτιμώ να μην το αλλάξω γιατί αποφεύγω να κάνω edit τα post μου, όσο μπορώ. Δέχομαι πως ήταν λάθος επιλογή λέξης, αλλά με τα συμφραζόμενα και το παρόν post, ελπίζω πως δε θα ενοχλεί κανέναν.

 

Δεν αμφισβητησα την ανεργία, οποτε δεν καταλαβαινω τι ρωτας. Εγώ αμφισβητησα τα ποσοστά απορροφησης πτυχιούχων και το τι νομίζει οτι «δικαιούται» ο καθένας και απαντηση δεν πήρα. Oπότε σταματάω εδώ γιατί δεν εχει πια νοημα.

 

Κοντολογίς, δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι δεν προσπαθώ, δεν ψάχνομαι και δεν εξελίσσομαι! Γι' αυτό και θέλω να απαντήσω στο επόμενο μήνυμα που παραθέτω, το οποίο όμως με εξόργισε.
Lord Leon, δεν σε γνωρίζω προσωπικά, ούτε εσύ εμένα, αλλά η στάση σου είναι ειρωνική και υπερφίαλη.

Ξέρω πολλούς ανθρώπους που ήταν σε χειρότερη κατάσταση από εμένα και τελικά τα κατάφεραν και μάλιστα άλλαξαν κοινωνικό στρώμα. Κλασικό παράδειγμα και πρότυπο είναι ο πατέρας μου, που βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις μάς ανέβασε στην μεσαία τάξη (όσο ήταν καλά τα χρόνια) και είχε την διορατικότητα να μην ξοδέψει πολλά από τα χρήματά του, με αποτέλεσμα ακόμη και όταν δεν είχε δουλειά να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, να μπορεί ο καθένας να ζει με αξιοπρέπεια. Και νομίζω ότι με προσπάθεια χτίζονται πολλές καριέρες 
 

 

Σε εξοργισε γιατι νομιζες μαλλον οτι σου ειπα οτι δεν προσπαθεις αρκετά, ενώ εγώ είπα οτι υπαρχουν και άλλοι τροποι, που οι πιο πολλοί δεν θελουν να δοκιμασουν. Αυτά τα δύο, δεν ειναι το ίδιο. Και εγω δουλεψα για να σπουδασω (και για να μπω, δυο δεκαετιες πριν, και για να βγαλω τη σχολη), και εκανα και δουλειες που κανεις δεν ηθελε να κανει. Και πουλησα και τα δικαιωματα των κειμενων (copywriting λεγεται σημερα) μου για φραγκοδιφραγκα σε ελληνικες εταιρειες ιντερνετ μαρκετινγκ και SEO για να βγαλω τα χρεη του στρατου μες στην κριση (2010), τα οποια ακομα χρησιμοποιουν για να τραβηξουν κινηση - και ετσουξε! Και πηγα και εξωτερικο χωρις "ακρες" και εκανα "καριερα" (τι μαλακία λέξη) παλι κανοντας πραγματα που μου λεγαν αλλοι οτι δεν γινονται, γιατι θελει "μεγαλη προυπηρεσια, τελεια αγγλικά, ντοπια πτυχια πανεπιστημιου" και αλλες βλακειες.

 

Μπορεί όντως να γινομαι ειρωνικός και υπερφίαλος, οταν βλεπω να μου λενε αλλοι πως ηταν τα εργασιακα για εποχες που δεν δουλευαν, πως ειναι η φαση στο εξωτερικο ενω δεν πηγαν, και οτι πραγματα που εκανα (ή ξερω αυτους που τα καναν) οτι δεν γινονται. Ισως με ενοχλει η υπεροψια του "αν δεν ταιριαζει με την εμπειρία μου, τοτε ειναι αδύνατο". Και μάλλον δε θα πρεπε, γιατι κατά βάθος καταννοώ οτι όταν ζεις σε ενα echo chamber ειναι εξαιρετικά δύσκολο να μη βλέπεις τα πραγματα ως ασπρο-μαυρο. Οποτε καληνυχτίζω και καλή δύναμη σε όσους προσπαθουν γενικώς.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Lord Leon: 07 Φεβρουάριος 2021 - 02:57