93858 replies to this topic

[Phantom Duck]

Όσες φορές έχει τύχει να στείλω κάτι πίσω, μου κάλυψαν και τα μεταφορικά που πλήρωσα. Απλά είναι ταλαιπωρία η όλη διαδικασία, να φτιάξεις το δέμα, να περιμένεις στο ταχυδρομείο και να κάνεις ένα σωρό συζητήσεις με άτομα του Άμαζον.

[Petran79]

Δεν πρόκειται να ξαναδώ Poltergeist. Λένε ότι το κοριτσάκι μπορεί να πέθανε από βιασμό παραγωγού
https://voat.co/v/pizzagate/2886664

[Akihito]

Μπα, γνωρίζω ότι η αιμομιξία ήταν κάτι που υφίστατο ούτως ή άλλως. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι, στην ιστορία του Οιδίποδα, αναγνωρίζεται το γεγονός ότι η αιμομιξία θα έφερνε ντροπή στην οικογένεια. Ήταν κάτι δηλαδή ντροπιαστικό και λανθασμένο ακόμη και τότε. Γιατί λοιπόν υπήρχε σαν φαινόμενο, ειδικά σε περιοχές όπως η Αθήνα, όπου οι άνθρωποι πρόσεχαν πολύ να μην ντροπιαζονται στην κοινωνία? Γιατί την εισάγουν τοσο πολύ στους μύθους? Από την απαρχή της μυθολογίας, με το Δία και την Ήρα και τα λοιπά, με τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του, παρουσιάζονται τέτοια γεγονότα.

Πάντως, αυτό στο οποίο πραγματικά αναφερόμουν με τον Οιδίποδα ήταν οι τρόποι με τους οποίους επέλεξαν οι ήρωες να αυτοτιμωρηθούν. Ο ένας αυτοτυφλωθηκε και εξορίστηκε και η άλλη κρεμάστηκε. Ε αυτά δεν είναι νορμάλ πράγματα xD Σου προκαλούν μια φρίκη δηλαδή. Ειδικότερα, όσον αφορά τον Οιδίποδα, δεν θα μπορούσα ποτέ να αντιληφθώ σε τι θέση βρισκόταν. Να μαθαίνει ότι διέπραξε αμάρτημα με τις σεξουαλικές συνευρέσεις του με την ίδια τη μητέρα του και με το γεγονός ότι είχε σκοτώσει τον αληθινό του πατέρα. Το να ξεριζώνει τα μάτια του και να αφανίζεται. Φοβερό. Τα παιδιά του πάντως τα ίδια τράβηξαν εν τέλει πάντως xD

@Petran79, ωραίος ο μύθος που επισυνάπτεις. Αν και παρατήρησα κάποια λάθη στο κείμενο από συντακτικής απόψεως, μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Ωραίο μήνυμα και διαχρονική η αξία του.

Εδώ που τα λέμε πάντως, απ'ολα τα καλά είχαμε. Και γοργόνες, και μυθικά ζώα, και μισά δελφίνια-μισα πιθηκια κλπ κλπ. Μέχρι και μυρμήγκια που γίνονται άνθρωποι κατά βούληση είδα. Πάντως, κάτι που με εξέπληξε ήταν η χρήση λυκανθρώπων. Από τότε υπήρχαν στους θρύλους λέει!

Τέλος, κάτι που νομίζω ότι αξίζει να αναφερθεί είναι δύο γεγονότα τα οποία συνδύασα τις προάλλες. Το ένα είναι ο άθλος του Ηρακλή με το λιοντάρι της Νεμέας. Το άλλο είναι το γεγονός ότι στα αρχαϊκά χρόνια υπήρχαν λιοντάρια στον Όλυμπο. Δεν γνωρίζω αν ανέκαθεν ζούσαν εκεί ή αν τα έφεραν, πάντως μου προκάλεσε το ενδιαφέρον το ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν για τέτοιο ζώο. Μέχρι και στα ανάκτορα στις Μυκήνες εμφανίζονται λιοντάρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είχαν γνώσεις πάνω σε αυτά. Η ερώτησή λοιπόν είναι η εξής: έμαθαν για ξενα ζώα από το εμπόριο που έκαναν? Εφταναν πράγματι μέχρι και την Αφρική? Ή υπήρχαν τέτοια ζώα στην Ελλάδα μέχρι που εξαφανίστηκαν?

Πολύ ωραία ερωτήματα αυτά που θέτεις. Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, επειδή αυτό είναι πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου ( ) και έχουμε μιλήσει φέτος για πολλά από αυτά που αναφέρεις.

 

Την απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα ουσιαστικά δίνουν οι κλάδοι της γεωλογίας και της αρχαιολογίας, γιατί είναι σύνθετες και αλληλένδετες διαδικασίες που συντελέστηκαν από τη νεολιθική περίοδο μέχρι σήμερα.

 

Αρχικά, να πω ότι γεωλογικά η εποχή που διανύουμε είναι αυτή του ολοκαίνου, που είναι μία μεσοπαγετώδης περίοδος, επομένως οι παγετώνες περιορίζονται στους πόλους. Το ολόκαινο ξεκίνησε το 11.700 BP (Before Present=προ του παρόντος), όταν ξεκίνησαν σταδιακά να λιώνουν οι πάγοι και να διαμορφώνεται το κλίμα της γης όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Το έδαφος, λοιπόν ήταν υπό διαμόρφωση κατά τις πρώτες χιλιετίες του ολοκαίνου, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου, όπου υπάρχει θάλασσα. Το κλίμα στην περιοχή της μεσογείου κατά την περίοδο 6.000-4.000 BP ήταν τέτοιο, ώστε να μπορούν να ζήσουν λιοντάρια στη βόρεια πλευρά της Μεσογείου. Μετά από αυτή την περίοδο, το κλίμα σταθεροποιήθηκε και είναι εν πολλοίς παρόμοιο με το σημερινό.

 

Η σταθεροποίηση του κλίματος συμπίπτει με την (αρχαιολογική) εποχή του Χαλκού. Κατά την πρώτη χιλιετία της εποχής του Χαλκού υπήρξε μία ψυχρότερη περίοδος (3200-2300 π. Χ.), που λογικά οδήγησε στην εξαφάνιση τα λιοντάρια που ζούσαν εδώ. Εννοείται ότι οι άνθρωποι δεν κατέβηκαν από τους ουρανούς κατά την εποχή του Χαλκού, αλλά προέρχονται κανονικά από τους ανθρώπους που έζησαν σε κοινότητες κατά τη νεολιθική περίοδο. Προφανώς μεταφέρθηκε η γνώση για τα λιοντάρια και τα άλλα ζώα που εξαφανίστηκαν από γενιά σε γενιά και προφανώς υπήρχε μετακίνηση μέσω του εμπορίου με τη βόρεια Αφρική, οπότε οι μύθοι με τα λιοντάρια δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ξενίζει.

 

Από εκεί και πέρα οι υπόλοιπες ερωτήσεις σου έχουν να κάνουν περισσότερο με την κοινωνία.

Ναι, η μυθολογία σε οποιονδήποτε πολιτισμό αντανακλά κατά κάποιον τρόπο την καθημερινότητα των ανθρώπων ή τουλάχιστον την ηθελημένη καθημερινότητα των ανθρώπων. Το παράδειγμα με την αιμομιξία ανάμεσα στον Οιδίποδα και την μητέρα του δείχνει ότι υπήρχαν και τότε τέτοια περιστατικά, τα οποία όπως παρατήρησες κι εσύ δεν ήταν αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν, γιατί ακόμη και σήμερα είμαστε θεατές τέτοιων περιστατικών στην κοινωνία, που άλλοτε μένουν στην αφάνεια και άλλοτε γίνονται γνωστά. Είναι αφελές να πιστεύουμε στην ένδοξη ιστορία της αρχαίας Αθήνας και να τη θεωρούμε το λίκνο του πολιτισμού. Ακόμη και η Σπάρτη, που παρουσιάζεται από τους αρχαίους ιστορικούς ως μία πόλη-κράτος ολιγαρχίας, έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τα σημερινά δημοκρατικά πολιτεύματα απ' ό,τι η Αθήνα*. Το θέμα, όμως, είναι ότι η ιστορία γράφεται και μεταπλάθεται από την πλευρά των νικητών και αυτών που έχουν περισσότερη εξουσία. Προφανώς, ο Ξενοφώντας και ο Θουκυδίδης, οι οποίοι έζησαν στην Αθήνα, δεν μπορούν να γράψουν ότι η Αθήνα είναι η χειρότερη πόλη που υπάρχει!

*Να σημειώσω εδώ ότι στην Σπάρτη ακόμη και οι γυναίκες ειχαν δικαιώματα και τα μικρά κορίτσια είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, σε αντίθεση με άλλες πόλεις της ελληνικής επικράτειας.

 

Στη μυθολογία, οι τιτάνες και οι θεοί ήταν λογικό να διατηρούν συζυγικές σχέσεις μεταξύ τους (πχ αδέρφια με αδέρφια) για να διατηρήσουν την αθανασία και τη δύναμή τους. Το ίδιο συνέβαινε και μεταξύ των βασιλέων και των αριστοκρατών. Μην πηγαίνετε πολύ μακριά, η βασίλισσα Ελισάβετ Β' της Αγγλίας είναι παντρεμένη με τον Φίλιππο, με τον οποίο είναι τρίτα ή δεύτερα ξαδέρφια (ανάλογα από ποια "μεριά" της οικογένειας το δεις ).

Edited by Akihito, 14 February 2019 - 14:27.

[GhostPrince]

Γινεται να πεθανεις απ`το βιασμό; απτην πραξη αυτη καθ"αυτη; σπιτςλεςς..αλλο αν την δολοφωνισαν υστερα υποθέτω. Τι αλο θα δουμε, ακουσουμε γενικοτερα..σιμενοι ολοι..

[SpeedFreak]

απορώ πως δεν βάλατε καμιά ανακοίνωση για του Αγίου Βαλεντίνου... θα μπορούσατε επίσης να βάλετε καμιά φιγούρα ή κανά μάνγκα σε κλήρωση να συμμετέχουμε κι εμείς να χαρούμε.

[Hajime_Saito]

Είναι που θέλουμε να κληρώσουμε αμάξι για το Πάσχα και κάνουμε οικονομίες.

[GhostPrince]

Είναι που θέλουμε να κληρώσουμε αμάξι για το Πάσχα και κάνουμε οικονομίες.

 

pls!

[Petran79]

Πολύ ωραία ερωτήματα αυτά που θέτεις. Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, επειδή αυτό είναι πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου ( ) και έχουμε μιλήσει φέτος για πολλά από αυτά που αναφέρεις.
 
Την απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα ουσιαστικά δίνουν οι κλάδοι της γεωλογίας και της αρχαιολογίας, γιατί είναι σύνθετες και αλληλένδετες διαδικασίες που συντελέστηκαν από τη νεολιθική περίοδο μέχρι σήμερα.
 
Αρχικά, να πω ότι γεωλογικά η εποχή που διανύουμε είναι αυτή του ολοκαίνου, που είναι μία μεσοπαγετώδης περίοδος, επομένως οι παγετώνες περιορίζονται στους πόλους. Το ολόκαινο ξεκίνησε το 11.700 BP (Before Present=προ του παρόντος), όταν ξεκίνησαν σταδιακά να λιώνουν οι πάγοι και να διαμορφώνεται το κλίμα της γης όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Το έδαφος, λοιπόν ήταν υπό διαμόρφωση κατά τις πρώτες χιλιετίες του ολοκαίνου, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου, όπου υπάρχει θάλασσα. Το κλίμα στην περιοχή της μεσογείου κατά την περίοδο 6.000-4.000 BP ήταν τέτοιο, ώστε να μπορούν να ζήσουν λιοντάρια στη βόρεια πλευρά της Μεσογείου. Μετά από αυτή την περίοδο, το κλίμα σταθεροποιήθηκε και είναι εν πολλοίς παρόμοιο με το σημερινό.
 
Η σταθεροποίηση του κλίματος συμπίπτει με την (αρχαιολογική) εποχή του Χαλκού. Κατά την πρώτη χιλιετία της εποχής του Χαλκού υπήρξε μία ψυχρότερη περίοδος (3200-2300 π. Χ.), που λογικά οδήγησε στην εξαφάνιση τα λιοντάρια που ζούσαν εδώ. Εννοείται ότι οι άνθρωποι δεν κατέβηκαν από τους ουρανούς κατά την εποχή του Χαλκού, αλλά προέρχονται κανονικά από τους ανθρώπους που έζησαν σε κοινότητες κατά τη νεολιθική περίοδο. Προφανώς μεταφέρθηκε η γνώση για τα λιοντάρια και τα άλλα ζώα που εξαφανίστηκαν από γενιά σε γενιά και προφανώς υπήρχε μετακίνηση μέσω του εμπορίου με τη βόρεια Αφρική, οπότε οι μύθοι με τα λιοντάρια δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ξενίζει.
 
Από εκεί και πέρα οι υπόλοιπες ερωτήσεις σου έχουν να κάνουν περισσότερο με την κοινωνία.
.

Λιονταρια υπηρχαν και πιο προσφατα στην Αρχαια Ελλαδα, ιδιως στη βορεια

http://www.topontiki.gr/article/237102/ypirxan-liontaria-stin-ellada-kai-giati-exafanisthikan


O Ηρόδοτος μάλιστα αναρωτιέται για ποιον λόγο τα επιτιθέμενα θηρία κατασπάραζαν μόνο τις καμήλες, τις οποίες δεν είχαν ξαναδεί και δεν γνώριζαν καν τη γεύση της σάρκας τους. Στη συνέχεια, ο Έλληνας ιστορικός προσδιορίζει ως βιότοπο των λιονταριών μια μεγάλη περιοχή ανάμεσα στους ποταμούς Νέστο και Αχελώο. Σημειώνει δε ότι πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν θα συναντήσει κανείς αυτό το είδος αιλουροειδούς.

Πολλά χρόνια αργότερα, ο Αριστοτέλης θα αναφέρει κι αυτός την ίδια περιοχή ως φυσικό χώρο διαβίωσης των λιονταριών. Από την άλλη μεριά, ο Ξενοφών, στο έργο του «Κυνηγετικός», είναι πιο ακριβής, λέγοντας ότι τα λημέρια των ζώων αυτών είναι τα όρη Χορτιάτης και Παγγαίο. Τέλος, ο Έλληνας περιηγητής και γεωγράφος Παυσανίας διηγείται ότι ο ολυμπιονίκης στο παγκράτιο Πολυδάμας, τον 5ο αιώνα π.Χ., σκότωσε με γυμνά χέρια ένα λιοντάρι στην περιοχή του Ολύμπου. Ο αθλητής θαύμαζε πάρα πολύ τον Ηρακλή και ήθελε με αυτόν τον τρόπο να μιμηθεί τον πρώτο άθλο του ήρωα, στη Νεμέα.

Τα αρχαία κείμενα μας δίνουν επίσης πληροφορίες για το πότε περίπου εξαφανίστηκαν τα λιοντάρια από τον ελλαδικό χώρο. Ο Πολύβιος σημειώνει ότι στην εποχή του (200 – 118 π.Χ.) κανένα από τα είδη ζώων που αφθονούσαν στην Αφρική δεν υπήρχε πλέον στην Ευρώπη. Παράλληλα, ο Δίων ο Χρυσόστομος, γράφοντας κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., διαβεβαιώνει ότι τα λιοντάρια της Μακεδονίας είχαν εξαφανιστεί ολοσχερώς.

Πώς όμως συνέβη τελικά αυτό; Η κυριότερη αιτία για την εξαφάνιση των λιονταριών από την Ελλάδα ήταν μάλλον το ανεξέλεγκτο κυνήγι, αφού τα συγκεκριμένα ζώα ουσιαστικά δεν είχαν φυσικούς εχθρούς. Παράλληλα, θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν και η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση αγρίων θηρίων για τις ρωμαϊκές αρένες.

Σύμφωνα λοιπόν με όλες τις διαθέσιμες μαρτυρίες, φαίνεται πως τα λιοντάρια που έζησαν κάποτε στη χώρα μας περιορίζονταν στη Μακεδονία και γενικότερα στη Βόρεια Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι το περίφημο αρχαίο ψηφιδωτό που αναπαριστά κυνήγι λέοντος βρίσκεται στην Πέλλα. Παράλληλα, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το είδος που κάποτε διαβίωνε στην Ελλάδα ήταν παρόμοιο με το σημερινό ασιατικό λιοντάρι (Panthera Leo Persica).

Ίσως τελικά ο πρώτος άθλος του Ηρακλή να βασίζεται ώς έναν βαθμό σε πραγματικά περιστατικά και να μην αποτελεί εξ ολοκλήρου επινόηση κάποιου ευφάνταστου παραμυθά της αρχαιοτητας

[Lord Leon]

Πολύ ωραία ερωτήματα αυτά που θέτεις. Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, επειδή αυτό είναι πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου ( ) και έχουμε μιλήσει φέτος για πολλά από αυτά που αναφέρεις.

Την απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα ουσιαστικά δίνουν οι κλάδοι της γεωλογίας και της αρχαιολογίας, γιατί είναι σύνθετες και αλληλένδετες διαδικασίες που συντελέστηκαν από τη νεολιθική περίοδο μέχρι σήμερα.

Αρχικά, να πω ότι γεωλογικά η εποχή που διανύουμε είναι αυτή του ολοκαίνου, που είναι μία μεσοπαγετώδης περίοδος, επομένως οι παγετώνες περιορίζονται στους πόλους. Το ολόκαινο ξεκίνησε το 11.700 BP (Before Present=προ του παρόντος), όταν ξεκίνησαν σταδιακά να λιώνουν οι πάγοι και να διαμορφώνεται το κλίμα της γης όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Το έδαφος, λοιπόν ήταν υπό διαμόρφωση κατά τις πρώτες χιλιετίες του ολοκαίνου, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου, όπου υπάρχει θάλασσα. Το κλίμα στην περιοχή της μεσογείου κατά την περίοδο 6.000-4.000 BP ήταν τέτοιο, ώστε να μπορούν να ζήσουν λιοντάρια στη βόρεια πλευρά της Μεσογείου. Μετά από αυτή την περίοδο, το κλίμα σταθεροποιήθηκε και είναι εν πολλοίς παρόμοιο με το σημερινό.

Η σταθεροποίηση του κλίματος συμπίπτει με την (αρχαιολογική) εποχή του Χαλκού. Κατά την πρώτη χιλιετία της εποχής του Χαλκού υπήρξε μία ψυχρότερη περίοδος (3200-2300 π. Χ.), που λογικά οδήγησε στην εξαφάνιση τα λιοντάρια που ζούσαν εδώ. Εννοείται ότι οι άνθρωποι δεν κατέβηκαν από τους ουρανούς κατά την εποχή του Χαλκού, αλλά προέρχονται κανονικά από τους ανθρώπους που έζησαν σε κοινότητες κατά τη νεολιθική περίοδο. Προφανώς μεταφέρθηκε η γνώση για τα λιοντάρια και τα άλλα ζώα που εξαφανίστηκαν από γενιά σε γενιά και προφανώς υπήρχε μετακίνηση μέσω του εμπορίου με τη βόρεια Αφρική, οπότε οι μύθοι με τα λιοντάρια δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ξενίζει.

Από εκεί και πέρα οι υπόλοιπες ερωτήσεις σου έχουν να κάνουν περισσότερο με την κοινωνία.
Ναι, η μυθολογία σε οποιονδήποτε πολιτισμό αντανακλά κατά κάποιον τρόπο την καθημερινότητα των ανθρώπων ή τουλάχιστον την ηθελημένη καθημερινότητα των ανθρώπων. Το παράδειγμα με την αιμομιξία ανάμεσα στον Οιδίποδα και την μητέρα του δείχνει ότι υπήρχαν και τότε τέτοια περιστατικά, τα οποία όπως παρατήρησες κι εσύ δεν ήταν αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν, γιατί ακόμη και σήμερα είμαστε θεατές τέτοιων περιστατικών στην κοινωνία, που άλλοτε μένουν στην αφάνεια και άλλοτε γίνονται γνωστά. Είναι αφελές να πιστεύουμε στην ένδοξη ιστορία της αρχαίας Αθήνας και να τη θεωρούμε το λίκνο του πολιτισμού. Ακόμη και η Σπάρτη, που παρουσιάζεται από τους αρχαίους ιστορικούς ως μία πόλη-κράτος ολιγαρχίας, έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τα σημερινά δημοκρατικά πολιτεύματα απ' ό,τι η Αθήνα*. Το θέμα, όμως, είναι ότι η ιστορία γράφεται και μεταπλάθεται από την πλευρά των νικητών και αυτών που έχουν περισσότερη εξουσία. Προφανώς, ο Ξενοφώντας και ο Θουκυδίδης, οι οποίοι έζησαν στην Αθήνα, δεν μπορούν να γράψουν ότι η Αθήνα είναι η χειρότερη πόλη που υπάρχει!
*Να σημειώσω εδώ ότι στην Σπάρτη ακόμη και οι γυναίκες ειχαν δικαιώματα και τα μικρά κορίτσια είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, σε αντίθεση με άλλες πόλεις της ελληνικής επικράτειας.

Στη μυθολογία, οι τιτάνες και οι θεοί ήταν λογικό να διατηρούν συζυγικές σχέσεις μεταξύ τους (πχ αδέρφια με αδέρφια) για να διατηρήσουν την αθανασία και τη δύναμή τους. Το ίδιο συνέβαινε και μεταξύ των βασιλέων και των αριστοκρατών. Μην πηγαίνετε πολύ μακριά, η βασίλισσα Ελισάβετ Β' της Αγγλίας είναι παντρεμένη με τον Φίλιππο, με τον οποίο είναι τρίτα ή δεύτερα ξαδέρφια (ανάλογα από ποια "μεριά" της οικογένειας το δεις ).

Dafuq?

Αυτό ήταν απο τα καλύτερα ποστ που χω δει στην τρυπα ποτέ...

[aeron]

https://www.amazon.co.uk/gp/help/customer/display.html/ref=hp_left_v4_sib?ie=UTF8&nodeId=201910330

 

Έχει διάφορες περιπτώσεις νομίζω η παρακάτω είναι αυτή που σου κάνει

 

 

Βέβαια θα πρέπει να πείσεις το ταχυδρομείο να το δηλώσουν έτσι ή αν στείλουν ειδοποίηση να μην πας να το παραλάβεις ποτέ.

Θεωρητικά θα μπορέσεις να πάρεις refund αν φανεί ότι "πραγματικά" το δέμα δεν παραδόθηκε.

 

Ο υπαλληλος στα ΕΛΤΑ μου προτεινε να μην το παραλαβω και να το αφησω να γυρισει πισω για να μην πληρωσω μεταφορικα οποτε με αυτο δεν υπαρχει θεμα. Ελπιζω να το δεχτουν και απο την Amazon για να μη χασω τα λεφτα μου..

 

Ευχαριστω ρε παιδια.Θα σας πω σε κανα μηνα τι εγινε οταν τελειωσει το ολο περα δωθε

[Kamui]

Από εκεί και πέρα οι υπόλοιπες ερωτήσεις σου έχουν να κάνουν περισσότερο με την κοινωνία.

Ναι, η μυθολογία σε οποιονδήποτε πολιτισμό αντανακλά κατά κάποιον τρόπο την καθημερινότητα των ανθρώπων ή τουλάχιστον την ηθελημένη καθημερινότητα των ανθρώπων. Το παράδειγμα με την αιμομιξία ανάμεσα στον Οιδίποδα και την μητέρα του δείχνει ότι υπήρχαν και τότε τέτοια περιστατικά, τα οποία όπως παρατήρησες κι εσύ δεν ήταν αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν, γιατί ακόμη και σήμερα είμαστε θεατές τέτοιων περιστατικών στην κοινωνία, που άλλοτε μένουν στην αφάνεια και άλλοτε γίνονται γνωστά. Είναι αφελές να πιστεύουμε στην ένδοξη ιστορία της αρχαίας Αθήνας και να τη θεωρούμε το λίκνο του πολιτισμού. Ακόμη και η Σπάρτη, που παρουσιάζεται από τους αρχαίους ιστορικούς ως μία πόλη-κράτος ολιγαρχίας, έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τα σημερινά δημοκρατικά πολιτεύματα απ' ό,τι η Αθήνα*. Το θέμα, όμως, είναι ότι η ιστορία γράφεται και μεταπλάθεται από την πλευρά των νικητών και αυτών που έχουν περισσότερη εξουσία. Προφανώς, ο Ξενοφώντας και ο Θουκυδίδης, οι οποίοι έζησαν στην Αθήνα, δεν μπορούν να γράψουν ότι η Αθήνα είναι η χειρότερη πόλη που υπάρχει!

*Να σημειώσω εδώ ότι στην Σπάρτη ακόμη και οι γυναίκες ειχαν δικαιώματα και τα μικρά κορίτσια είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, σε αντίθεση με άλλες πόλεις της ελληνικής επικράτειας.

 

Στη μυθολογία, οι τιτάνες και οι θεοί ήταν λογικό να διατηρούν συζυγικές σχέσεις μεταξύ τους (πχ αδέρφια με αδέρφια) για να διατηρήσουν την αθανασία και τη δύναμή τους. Το ίδιο συνέβαινε και μεταξύ των βασιλέων και των αριστοκρατών. Μην πηγαίνετε πολύ μακριά, η βασίλισσα Ελισάβετ Β' της Αγγλίας είναι παντρεμένη με τον Φίλιππο, με τον οποίο είναι τρίτα ή δεύτερα ξαδέρφια (ανάλογα από ποια "μεριά" της οικογένειας το δεις ).

 

Αλήθεια, οι περισσότεροι αρχαιολόγοι ερμηνεύουν τη μυθολογία ενός λαού ως απεικόνηση στοιχείων της καθημερινότητάς του;

Μου φαίνεται ότι ο ρόλος της μυθολογίας έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τη ενσάρκωση ψυχολογικών αρχετύπων και τη διαμόρφωση των ηθικών θεσμών και των ταμπού που οριοθετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά και εξασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή. Φυσικά, πρόκειται για ζητήματα που είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς, αλλά και ανησυχούν τους ανθρώπους από αρχαιοτάτους χρόνους.

Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Φρόυντ βασίζει τις μελέτες του τόσο πολύ σε μύθους, καθώς και το ότι η μοντέρνα ψυχολογία ονομάζει τα διάφορα σύνδρομα και συμπλέγματα με βάση παραδείγματα από την Ελληνική μυθολογία (εξού και το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα, το σύνδρομο της Ηλέκτρας κ.ο.κ).

Μπορεί τότε να μην υπήρχε ο κλάδος της ψυχολογίας και ίσως δεν γνωρίζουμε ακριβώς τη διάσταση της σχέσης της μυθολογίας με τις καθημερινές ανησυχίες των ανθρώπων, αλλά δε θέλει πολύ για να καταλάβει κανείς ότι ο μύθος του Οιδίποδα δεν αφορά απλώς κάποιο "περιστατικό" αιμομιξίας.

Η ψυχολογία έχει αποδείξει σε γενικές γραμμές ότι οι πρώτες ερωτικές σχέσεις που κάνουμε είναι με τους γονείς μας, και ότι τα ερωτικά πρότυπα που διαμορφώνουμε καθώς μεγαλώνουμε επηρεάζονται με ποικίλους τρόπους από τη σχέση μας μαζί τους. Το ότι κάποιος χαρακτηρίζεται ότι πάσχει από οιδιπόδειο σύμπλεγμα (τουλάχιστον περισσότερο από τον αναπόφευκτο βαθμό, ας μην κορροϊδευόμαστε) δε σημαίνει ότι κάνει σεξ με τη μάνα του, αλλά η παρουσία της και η επιρροή της στην ζωή του δημιουργεί συμβολικές συνάφειες με το μύθο.

Αν οι αρχαίοι Έλληνες δεν αντιλαμβάνονταν την ερωτική διάσταση που έχει η σχέση κάθε άνδρα με τη μητέρα του, και τον αγώνα αυτού και του κοινωνικού συνόλου να βάλει φραγμό σε αυτή τη σχέση για να μπορέσει ο άνδρας να αυτονομηθεί, τότε τι σημασία μπορεί να είχε πραγματικά για αυτούς αυτός ο μύθος; Μέσα από τη μυθολογία ενός λαού αντιλαμβάνεσαι τις ηθικές και μεταφυσικές του ανησυχίες, ούτως ή άλλως η μυθολογία είναι κάτι σαν """αγία γραφή""" για τις παγανιστικές παραδόσεις.

Είναι άραγε αυθαίρετο να βγάζουμε συμπεράσματα σε σχέση με διαχρονικά και διαπολιτισμικά ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο;

Edited by Kamui, 15 February 2019 - 01:03.

[Petran79]

Στη Σπαρτη οι γυναικες και τα κοριτσια ειχαν δικαιωματα αλλα με αποκλειστικο σκοπο να κανουν ικανα παιδια πολεμιστες. Για αυτο και τα κοριτσια αθλουνταν απο μικρα, για να γεννησουν αργοτερα πιο ανθεκτικα παιδια. Ενα ειδος ευγονικης δηλαδη. Αλλιως οι γυναικες θα συμμετειχαν στον πολεμο και αυτες, κατι που ποτε δεν γινοταν.

[pc_magas]

Είναι που θέλουμε να κληρώσουμε αμάξι για το Πάσχα και κάνουμε οικονομίες.

Να δώσω μερικές προτάσεις:

 

(Προτιμώ το πρώτο παρόλο που έχω δει Inital D. Το δεύτερο θα το έπαιρνα μόνο για ραντεβουδάκι.)

 

 

 

Edited by pc_magas, 17 February 2019 - 10:47.

[Black Rock]

Να έβλεπα το ραντεβουδάκι μου να εμφανίζεται με τέτοιο αμάξι και θα έτρεχα πίσω στο σπίτι μου πιο γρήγορα κι από το αμάξι.

[Nikolai_Karapetsov]

αν ερχοταν ραντεβου με το 1 η 3 αμαξι εγω θα στηνα κοντρα , πιστευω θα τα βρισκαμε

 

η θα εψαχνα να τουρμπισω τη μηχανη ενα απ τα 2