Δεν κάθησα ποτέ να διαβάσω περιοδικό σχετικά με την μουσική, γιατί ο καλύτερος κριτής είναι ο ίδιος μου ο εαυτός. Για να εξηγηθώ. Όταν ακούς κάτι, ή σ' αρεσει ή δεν σ΄αρέσει. Δε πα να χτυπιέται ο άλλος και να θέλει να σου το θάψει ή να σου το θεοποιήσει; Η μουσική "ποιότητα" είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό και βασίζεται πάντα πάνω στο γούστο, εξ' ού και τα τόσα διαφορετικά μουσικά ακούσματα που έχει ο καθένας.
Το γούστο του καθενός εξαρτάται αφ'ενός από το ίδιο το γούστο (αναδρομικά) καθώς έχουμε όλοι ξεχωριστές προσωπικότητες, αλλά και από τη μουσική παιδεία κάποιου. Τα μουσικά περιοδικά, προφανώς το μόνο στο οποίο θα μπορούσαν να εστιάσουν είναι το δεύτερο. Αλλά δυστυχώς αυτό που γίνεται είναι το ότι εκμεταλλεύονται στοιχεία του πρώτου, όπως διάθεση αυτοπροβολής, το ότι μερικοί μπόμπιρες θέλουν να δείχνουν "ώριμοι", την εύκολη επιρροή σε γνώμες τρίτων όταν είναι σωστά (κατ' έναν πλυσεγκεφαλικό τρόπο) και άλλα και γιαυτό καταντά σε έντυπα του τύπου Metal Hammer. Και συμφωνώ απόλυτα με το δεύτερο κομμάτι, δηλαδή πλέον με το internet μπορείς να έχεις τόσες πληροφορίες (και μάλιστα το πιο σημαντικό είναι το ότι βρίσκεις άποψη από οποιαδήποτε υπάρχουσα πηγή σχεδόν - τουλάχιστον τις εκσυγχρονισμένες) ώστε να κρίνεις πιο σωστά και ο ίδιος, χωρίς πλέον να συναντάται η διαμόρφωση της άποψης με έναν pidgeonholed (αλήθεια πως λέγεται αυτό στα ελληνικά δε μου έρχεται τώρα; ) τρόπο από ένα συγκεκριμένο έντυπο (γιατί δεν είναι και πολλά τα έντυπα που διαθέτονται σε κάθε περίπτερο...).