Jump to content


Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!


Sign In 

Create Account
Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
 

Photo
* * * * * 3 votes

The Tatami Galaxy

anime review mystery psychological romance spring 2010

  • Please log in to reply
13 replies to this topic

#1 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 posts

Posted 02 February 2015 - 03:12

The Tatami Galaxy

 

 

Tatami_Galaxy_cover.png

 

 

Συγγραφέας πρωτότυπου υλικού: Tomihiko Morimi

Studio: Madhouse

Σκηνοθεσία: Masaaki Yuasa

Αριθμός επεισοδίων: 11

Genre: comedy, drama, existentialism, coming of age

 

Ποιος να μου το έλεγε πως ακούγοντας openings, endings και OSTs διαφόρων ειδών anime, διασκευασμένα υπό την μελωδία της κλασικής μουσικής θα με οδηγούσε να παρακολουθήσω ένα από τα πλέον αγαπημένα μου έργα σήμερα.

 

Κάπως έτσι περνούσα την ώρα μου στο κανάλι του χρήστη Qonel στο YouTube όταν αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στην anime list του.

Στα ‘’9’’ ανήκε ένας τίτλος πρωτάκουστος για μένα, με μόνο σχόλιο από τον χρήστη: «Endless Eight done right. Also, university setting.». Μιας και είμαι από τους λίγους που δεν είχαν πρόβλημα με τα διαβόητα κατ’ επανάληψη επεισόδια του ‘’Τhe Melancholy of Haruhi Suzumiya’’, και περίεργος να δω ένα σενάριο βασισμένο στην πανεπιστημιακή ζωή, αποφάσισα να το παρακολουθήσω έως το τέλος και πραγματικά δεν το μετανιώνω καθόλου.

 

Παίδες και παιδούλες, μία αναλυτική ματιά στο Tatami Galaxy.

 

 

Premise

 

Λαμβάνοντας χώρα στο σύγχρονο Κιότο, έχουμε την διήγηση σε πρώτο πρόσωπο του ανώνυμου πρωταγωνιστή μας, ο οποίος τριτοετής πλέον, αναπολεί για τον χαμένο χρόνο των δύο πρώτων ετών και για τα όνειρα που δεν μπόρεσε να εκπληρώσει. Την βραδιά της παραδοσιακής γιορτής Ο-bon, σε μία από τις συχνές του επισκέψεις στο σύνηθες στέκι του, έναν πάγκο πώλησης ράμεν πίσω από τον ναό Shimogamo, ο νέος έχει μία σχετικά μικρή αλλά διαφωτιστική και κατατοπιστική για την ζωή του συζήτηση με τον αυτοαποκαλούμενο θεό του ζευγαρώματος και του γάμου. Σύμφωνα με αυτόν τον θεό λοιπόν, η ευτυχία βρίσκεται μπροστά στα μάτια του, κρυμμένη στον ανεκπλήρωτο έρωτα του για την Αkashi, την κατά ένα χρόνο μικρότερη μηχανολόγο που είχε γνωρίσει κατά την διάρκεια της φοιτητικής του ζωής.

 

vlcsnap-2011-04-08-22h31m49s71.jpg

 

Αποφασισμένος και ωθούμενος από τα λόγια της θεότητας, τρέχει να συναντήσει την κοπέλα, μόνο για να αποτύχει να την βρει και να αγανακτήσει για ακόμη μία φορά με τις επιλογές του στο παρελθόν. Στο ανυποψίαστο της στιγμής, η μοίρα αποφασίζει να πραγματοποιήσει την ευχή του δίνοντας του τα δύο χρόνια πίσω και ο μεγάλος δείκτης του μαγικού ρολογιού, σαν από καπρίτσιο των θεών, αλλάζει φορά.

 

 

Κάποια λόγια για την πλοκή και τον τρόπο παρουσίασης και ανάπτυξης της

 

Ακολουθούμε λοιπόν τις περιπέτειες του αφηγητή μας ο οποίος είναι ένοικος ενός Tatami μεγέθους 4 1/2, ότι δηλαδή θα αποκαλούσαμε μονόκλινο στούντιο στην Ελλάδα, και φοιτητής μίας άγνωστης σχολής -πληροφορία που δεν μας δίνεται σκόπιμα- η οποία ίσως να είναι πολυτεχνείο κρίνοντας από την Akashi που σπουδάζει μηχανολόγος. Γεμάτος φιλοδοξία και ενθουσιασμό, ξεκινάει πάντοτε με τις καλύτερες προθέσεις, να κάνει δηλαδή πολλές καινούργιες γνωριμίες, να είναι δημοφιλής, να τα φτιάξει με την πανέμορφη μελαχρινή κοπέλα των ονείρων του, και γενικότερα, να ζήσει μία εξαίσια και πολυδιάστατη φοιτητική ζωή.

 

Βέβαια, η τύχη τού αρνείται πεισματικά κάθε φορά να του κάνει την χάρη, και ό,τι και αν δοκιμάζει μοιάζει καταδικασμένο να μην τον ευχαριστήσει στο τέλος. Το αποτέλεσμα είναι σπάνια καταστροφικό. ωστόσο είναι αυτή η αίσθηση του χλιαρού επίλογου και του ‘’εάν’’ που του προξενεί τόσο δυσφορία και αγανάκτηση προς τον εαυτό του. Σίγουρα είναι ωραίο να αποφεύγεις τα χειρότερα. Το ερώτημα είναι γιατί υπάρχει αυτό το αναθεματισμένο κενό που σε καταβροχθίζει από μέσα προς τα έξω. Ίσως αν είχες κάνει κάτι διαφορετικά... Αν είχες μία ακόμη ευκαιρία...

 

Όπως με το ‘’Εndless Eight’’, υπάρχουν σημεία και γεγονότα που πραγματοποιούνται κάθε φορά, σε διάφορες παραλλαγές ίσως.

Με βασικό plot device την επιλογή του να γραφτεί ή όχι, και σε ποιες λέσχες της σχολής εισαγόμαστε κάθε φορά σε ένα νέο παράλληλο σύμπαν, όπου τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά.

 

Σε αντίθεση με αυτό όμως, οι αποφάσεις και επιλογές είναι επαρκείς για να δούμε μία καινούργια ροή γεγονότων, υπό μία διαφορετική οπτική γωνία για εμάς τους θεατές. Σε κάθε περίπτωση, μέσα από τα μάτια και τις λέξεις του πρωταγωνιστή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα δεις κοινά γεγονότα ή διαλόγους. Υπάρχουν σημεία που επαναλαμβάνονται συνεχώς για κωμικούς λόγους και άλλα που πραγματοποιούνται μεν, σε διαφορετικά μέρη και χρόνο, και ορισμένα από διαφορετικά άτομα, δε. Χάρη στην προσεγμένη επιλογή των σκηνών από τον σκηνοθέτη και της αμέριμνης αφηγητικής τεχνικής του δημιουργού όμως, καταφέρνει να ξεφύγει από την επανάληψη και την στατικότητα, καθώς και την πλήξη και αδιαφορία που επέρχονται ως απόρροια τους.

 

Η επεισοδιακή φύση των πρώτων και εκ πρώτης ματιάς ασυνάρτητων και παράλογων σε πλοκή επεισοδίων, όπου οι κύριοι χαρακτήρες εισάγονται ως μονοδιάστατες καρικατούρες ανθρώπινων γνωρισμάτων, δίνει την θέση της στην δόμηση του μικρόκοσμου του ήρωα μας και στην ανάλυση, μέσω της επαφής με τους υπόλοιπους χαρακτήρες και του άμεσου σχολιασμού από τον ίδιο, των πτυχών του χαρακτήρα του και όλων εκείνων των στοιχείων που απαρτίζουν την ψυχοσύνθεση του.

Τα μεμονωμένα σύμπαντα καταφέρνουν μέσα σε ένα επεισόδιο να εισάγουν την ιδιαίτερη από τα υπόλοιπα πλοκή τους, ενώ παράλληλα εξηγούν και συνδέουν τα κενά από τα προηγούμενα, στα οποία λόγω της άλλης οπτικής και απουσία εμπλοκής του πρωταγωνιστή μένουμε στην αφάνεια. Τα ενδιάμεσα επεισόδια με το mini arc τους καταφέρουν να πετύχουν το παραπάνω στον βέλτιστο βαθμό, πριν έρθουν τα τελευταία τρία για την κορύφωση και ολοκλήρωση του έργου.

 

Οι βασικοί χαρακτήρες πέραν του πρωταγωνιστή παίρνουν επίσης την προσοχή που τους αξίζει μετά τα πρώτα αναγνωριστικά επεισόδια, με αποκορύφωμα τον διαβολικό κολλητό Οzu και τον ‘’master’’- αιώνιο φοιτητή- φιλόσοφο- πού και πού θεό- Seitaro Higuchi.

 

Τέλος, η σειρά πετυχαίνει σε αξιοζήλευτο βαθμό να χρωματίζει με ένα άλλοτε κεφάτο και ανάλαφρο, και άλλοτε μαύρο και ειρωνικό χιούμορ την πλοκή, χωρίς ποτέ να αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου τα ηνία της σειράς. Αυτό αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα επιτεύγματα της σειράς. Να μπορέσει να βρει την ισορροπία μεταξύ της σοβαρότητας, του δράματος και του κωμικού στοιχείου. Κανένα στοιχείο δεν απορροφά το άλλο. Θα έλεγα μάλιστα πως μόνα τους είναι σχετικά ανιαρά σε σύγκριση με κατεξοχήν κωμικά ή καλογραμμένα δραματικά (γιατί από τα κακογραμμένα απέχει έτη φωτός) σόου. Είναι αυτός ο συνδυασμός που τα αποθεώνει.

 

Θα ολοκλήρωνα εδώ αυτήν την κατηγορία και σκεφτόμουν να μην αναφερθώ καν στην ολοκλήρωση του έργου. Οφείλω να γράψω λίγες γραμμές όμως. Καταρχάς, ο εν λόγω επίλογος πρέπει να αποτελεί σεναριακό πρότυπο για το πως τελειώνεις ένα ταξίδι αφήνοντας τα γεγονότα και τους χαρακτήρες να αποφασίσουν τον τελικό προορισμό και όχι το σενάριο που είχες σκεφτεί.

Η κάθαρση, αυτή η μαγική κατάσταση που τόσοι λίγοι καταφέρνουν να αποτυπώσουν, δεν επέρχεται εξεζητημένα και βιαστικά στα τελευταία λεπτά, ή επιτυγχάνεται με την ατάκα επίλυσης του μυστηρίου από τον Sherlock, ή με την από μηχανής θεός εμφάνιση του ήρωα. Έρχεται ως ένα φυσικό επακόλουθο στην απλούστερη μορφή της, με τρόπο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν τελικά σκοπός της ιστορίας δεν είναι το αν θα επέλθει η κάθαρση, αυτό μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή θελήσει ο πρωταγωνιστής, αλλά το να επέλθει την στιγμή εκείνη που θα έχει την μεγαλύτερη ουσία ψυχικά. Όταν η αποδοχή του παρελθόντος θα εμπεριέχει και την κατανόηση του ίδιου του τού είναι.

 

 

Χαρακτήρες

 

Το cast των βασικών χαρακτήρων αποτελούν οι:

 

Ανώνυμος Πρωταγωνιστής (Shintaro Asanuma)

 

the-tatami-galaxy-8.jpg

 

Ο αφηγητής της ιστορίας και πρόσωπο που ακολουθούμε παντού. Εκ προθέσεως δεν του δόθηκε όνομα, ώστε να αποτελεί τον καθρέφτη κάθε φοιτητή που έχει νιώσει το ίδιο με εκείνον (στους τίτλους τέλους αναφέρεται ως ‘’Watashi’’, που είναι ένας από τους τρόπους να πεις ‘’εγώ’’ στα ιαπωνικά).

 

Με όνειρα και αισιοδοξία για την φοιτητική του ζωή, πάντοτε βλέπει στο τέλος ότι το κυνήγι της ευτυχίας είναι πιο δύσκολο από αυτό που φανταζόταν, με αποτέλεσμα να εύχεται να είχε ξοδέψει αλλιώς την τελευταία διετία. Αν και η πραγματική ευτυχία βρίσκεται πάντοτε μπροστά στα μάτια του, εκείνος αδυνατεί να την διακρίνει την κατάλληλη στιγμή.

 

Οzu (Hiroyuki Yoshino)

 

m_477d5d6d4adafeb540d6aaa54a35ae4e.jpg

 

Συνήθως κολλητός και μέλος κάθε φορά της λέσχης που πηγαίνει ο ήρωας. Λόγω της ανθυγιεινής διατροφής που ακολουθεί το δέρμα του είναι πάντοτε ωχρό και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του έντονα και τρομαχτικά, με αποτέλεσμα να προξενεί αμηχανία έως και αηδία στον φίλο του. Πάντοτε μπλεγμένος και με διπλή ατζέντα, βρίσκεται αναμειγμένος σε κάθε μεγάλο γεγονός της φοιτητικής ζωής του ‘’Watashi’’ για δικούς του σκοπούς, αλλά εξαιτίας της γνωριμίας τους καταλήγει να τον βοηθάει ή να τον μπλέκει. Ο δεύτερος κατά σειρά σε ανάπτυξη χαρακτήρας, με τα φαινόμενα να απατούν οικτρά στο τέλος.

Η μορφή του παραπέμπει στα yokai, σκανδαλιάρικα πνεύματα και δαιμόνια που ανάλογα με τα κέφια τους συμπαραστέκονταν ή έμπαιναν εμπόδιο στους ήρωες των μεσαιωνικών ιαπωνικών μύθων.

 

Akashi (Maaya Sakamoto)

33682.original.png?fm=jpg&q=65&sharp=15&

 

Δευτεροετής φοιτήτρια μηχανολογίας και συνήθως μέλος της λέσχης που συμμετέχει η αγορίνα μας. Ήσυχη και εσωστρεφής, προτιμάει να κλείνεται στους τοίχους των ιδεών του μυαλού της από το να είναι δημοφιλής. Είναι η μόνη που υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες του ήρωα καθώς τον βρίσκει άξιο προσοχής. Έχει φοβία σε βαθμό παράλυσης για τις νυχτοπεταλούδες, ενώ από την άλλη λατρεύει τα Muchiguman: οι αρκουδίσιοι χαρακτήρες ενός παιδικού σόου αντίστοιχου των power rangers. Η απογοήτευση μου στην τελική εξέλιξη

 

Seitaro Higuchi (Keiji Fuchiwara)

m_665bf8f1b0f42292f9d6d24221f1fe04.jpg

 

Πρωτοεμφανιζόμενος ως η θεότητα του ζευγαρώματος στο πρώτο επεισόδιο, στα επόμενα παράλληλα σύμπαντα είναι αιώνιος φοιτητής στο τμήμα της μηχανολογίας, κλείνοντας το όγδοο έτος. Στοχαστικός και σοφός μπροστά στους μαθητές του (μία ομάδα φοιτητών από μικρότερα έτη στα οποία διδάσκει την φιλοσοφία του), έχει όνειρο να ταξιδέψει τον κόσμο, ενώ βρίσκεται σε ‘’χαμένη στα βάθη των ετών κόντρα’’ με τον Joyasaki. Τρίτος στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του και σε δύο επεισόδια βασικό πρόσωπο στην ζωή του ήρωα.

 

Masaki Joyasaki (Junichi Suwabe)

314121-tatami_galaxy_00057.jpg

 

Πρόεδρος της λέσχης κινηματογράφησης και επίσης στο όγδοο έτος της σχολής του. Αποτελεί είδωλο για την ομάδα του λόγω των manly(; ) ταινιών του όπου πρωταγωνιστεί εκείνος. Έχει στα κρυφά διεστραμμένες σεξουαλικές προτιμήσεις και είναι ερωτευμένος με μία sex doll, την Κaori, την οποία περιποιείται μυστικά στο σπίτι, καθώς και μία ακόρεστη λαγνεία για τα γυναικεία στήθη. Διατηρεί την αιώνια κόντρα του με τον Ηiguchi.

 

Ryoto Hanuki (Yuko Kaida)

tatami0602.png

 

Oδοντίατρος και ερωτική σύντροφος του ‘’master’’. Σοβαρή και επαγγελματίας αλλά με τάση να χάνει τον έλεγχο και να μεθάει εύκολα. Σε ορισμένα επεισόδια είναι ερωτικός πειρασμός για τον πρωταγωνιστή μας.

 

Με μπαλαντέρ τους;

 

-Ω! Θεέ- Kaori (Hiyama Nobuyuki, Asanuma Shintaro, Mamiko Noto)

Forτune Teller (Ako Mayama)

Aijima (Setsuji Sato)

 

                                   kaori_tatami_galaxy_9650.jpg      m_1d89ff92675879abcf33a9aa167d6a33.jpg   aijima_12439.jpg

 

Δευτεροτρίτοι χαρακτήρες. Οι δύο ακραίοι έχουν από ένα επεισόδιο που έχουν τα φώτα πάνω τους ενώ η μάντισσα εμφανίζεται κάθε φορά, συμβουλεύοντας τον ήρωα με χρέωση 1000 yen συν 1000 για κάθε προηγούμενο επεισόδιο.

 

Απαρτιζόμενο από έναν σχετικά μικρό, αλλά όπως αποδεικνύεται αρκετό, αριθμό χαρακτήρων, η σειρά καταφέρνει να συνθέσει ένα ενδιαφέρον, πολυδιάστατο και γεμάτο υποσχέσεις καστ.

 

Από τον πλήρη φυσιολογικό (καταντά να είναι ιδιότητα το normal type στους anime χαρακτήρες τόσο σπάνια που εμφανίζεται) ήρωα, την ήρεμη δύναμη και συγκρατημένη Akashi, τον πανούργο και σκανδαλιάρη Ozu, έως και τον πνευματικά ψαγμένο αλλά εκτός πραγματικότητας ‘’master’’, θα βρεις κάποιον να σου κεντρίσει την περιέργεια, θέλοντας να μάθεις περισσότερα για την προσωπικότητα και τις πεποιθήσεις του. Μία τεράστια γκάμα αντιλήψεων, ιδανικών και προσωπικοτήτων που μόνο πλουσιότερες γίνονται όσο τα επεισόδια περνούν.

 

Την αποθέωση του καστ στα μάτια μου, ωστόσο, δεν την επέφεραν τόσο τα παραπάνω, όσο η πολυπροσωπία που χαρακτηρίζει την κάθε τους εμφάνιση.

 

Έχω την ισχυρή στον νου μου πεποίθηση πως οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή είναι πολυδιάστατοι και ευμετάβλητοι, ως κάποιο βαθμό, στις κοινωνικές και φιλικές τους σχέσεις, δείχνοντας σου μόνο μία πτυχή του χαρακτήρα τους, όπως και το ότι μικρές και κατά τα άλλα ασήμαντες λεπτομέρειες και περιστάσεις μπορούν να έχουν θεμελιώδεις συνέπειες στις σχέσεις αυτές. Ο αγαπημένος σου φίλος και κολλητός από το δημοτικό μπορεί να είναι ο ηλίθιος που με ανταγωνίζεται στην εταιρεία για εμένα, και η αρχή μιας δυνατής φιλίας/γνωριμίας μπορεί να μετατραπεί σε αδιαφορία ή απέχθεια επειδή βρεθήκατε στο λάθος σημείο την χειρίστη των στιγμών.

 

Και εδώ είναι που αριστεύει το Tatami Galaxy. Η διαφορετική εξέλιξη των γεγονότων, όπως και η πρωτοπρόσωπη και συχνά ανέμπιστη ή υποκειμενική αφήγηση, παρουσιάζει μία διαφορετική εκδοχή κάθε χαρακτήρα, δηλαδή έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται ο ήρωας, κατά συνέπεια και εσύ, σε αυτήν την πραγματικότητα.

 

Κάποιος δεν είναι συνεχώς χαρούμενος και αισιόδοξος, ή αυταρχικός και αλαζόνας προς όλους. Είναι η δική σου οπτική από τις στιγμές που έχεις ζήσει μαζί του που σχηματίζουν αυτήν την απατηλή και μερική, όμως τόσο αληθινή στο μυαλό σου, εικόνα. Ο μονοδιάστατος και μισητός χαρακτήρας ενός επεισοδίου αποκτά πνοή και επιπλέον πτυχές στο επόμενο, με τις προηγούμενες αποφάσεις και συμπεριφορές του να εξηγούνται λογικά μόλις έχεις μπροστά σου όλη την εικόνα.

 

Την εξαιρετική προσπάθεια ολοκληρώνει το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής μαθαίνει από αυτές τις διαφορετικές πραγματικότητες. Συνειδητοποιώντας τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν σε μία κατάσταση, αντιλαμβάνεται και γνωρίζει καλύτερα τους άλλους. Μπαίνει στην θέση τους και εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση τους. Το βάθος και χρώμα που αποκτάνε οι υπόλοιποι, χαρίζει εμπειρίες και ψυχική εξέλιξη και στο παλικάρι μας. Πάντοτε βέβαια, φαίνεται κάτι να πάει στραβά, εξαιτίας κανενός άλλου παρά των δικών του προσωπικών ψεγαδιών. Η εξέλιξηση ενός χαρακτήρα στα καλύτερα του.   

 

Να τονίσω πως όλα τους επιτεύχθηκαν μέσα στον ελάχιστο αριθμό των έντεκα επεισοδίων αποδεικνύοντας πως το καλογραμμένο σενάριο, ο κατάλληλος ρυθμός προόδου και η άριστη σκηνοθεσία μπορούν να κάνουν θαύματα και στο μικρότερο δυνατό χρόνο.

Και το πρωτότυπο υλικό προέρχεται από μυθιστόρημα. Όχι manga, όχι light novel, ούτε πρωτότυπο υλικό. Ένα ολόκληρο κανονικότατο  μυθιστόρημα!

 

Είναι γνωστό το πόσο δύσκολο είναι μεταφέρεις οτιδήποτε από ένα βιβλίο στην οθόνη. Είναι άξιοι συγχαρητηρίων όσοι καταφέρνουν να πετύχουν αυτό το απαιτητικότατο εγχείρημα.

 

Θα γράψω προς το τέλος για εκείνα τα λίγα που με ενόχλησαν με την σειρά. Μιας και μου δίνεται η ευκαιρία να ολοκληρώσω το κεφάλαιο χαρακτήρες ας μιλήσω εδώ για αυτούς.

 

Το κύριο θέμα που βρήκα ελλιπές με αυτούς είναι η περιορισμένη ανάπτυξη συγκριτικά των Akashi, Joyasaki και Hanuki, ιδιαίτερα για την πρώτη που είναι και κεντρική πρωτογωνίστρια Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως δεν υπήρχε. Αλίμονο, ήταν εμφανέστατη. Αντίθετα με τους άλλους τρεις ωστόσο, οι ρόλοι τους περιορίστηκαν στο να αλληλεπιδρούν με κάποιους από τους υπόλοιπους βασικούς χαρακτήρες, κάνοντας σε να αναρωτηθείς αν ο σκοπός τους ήταν κυρίως να αναδείξουν και να σχηματίσουν για σένα μία πιο ολοκληρωμένη αντίληψη για τις προσωπικότητες εκείνων των χαρακτήρων.

Δεν είναι απαραιτήτως κακό. Το βρίσκω άδικο για μία σειρά που κινήθηκε τόσο όμορφα στον τομέα της διαμόρφωσης των χαρακτήρων, να αφήσει στο περιθώριο ορισμένους.

 

Για την "αδυναμία" μου την Kaori θα ασχοληθώ εκτενέστατα στην συνέχεια.

 

 

Συμβολισμοί και βαθύτερα μηνύματα

 

Αν η πλοκή και εξέλιξη είναι ένα ποτάμι, τότε τα βαθύτερα μηνύματα που υποβόσκουν σε αυτό είναι τα ρυάκια που το συντηρούν. Χωρίς τους συμβολισμούς, όσο ορμητική και αν είναι η  εισαγωγή, ένα έργο αργά ή γρήγορα θα  πέσει θύμα της πεζότητας και ρηχότητας των της μηχανικής απαγγελίας των γεγονότων της ιστορίας. Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό των εύλογων και ορθών συμβολισμών με την  επιδεκτικότητα και την επιτήδευση, αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν pretentiousness.

 

Πολυχρησιμοποιημένος, έως και υπερχρησιμοποιημένος όρος το pretentiousness. Αυτό γιατί κινείται πάντοτε στην γκρίζα γραμμή αντί για τα ασπρόμαυρα πολωμένα άκρα. Για άλλους είναι μία υπέροχη καλλιτεχνική πινελιά, ενώ για ορισμένους μία κίνηση γίνεται για χάρη της επιδεκτικότητας και μόνο.

 

Πώς θα μπορούσες να κρίνεις αν κάτι είναι φυσικό ή επιτηδευμένο; Λοιπόν, υπάρχουν κάποια σημεία που μπορείς να έχεις στον νου σου. Έστω ότι ένας χαρακτήρας κάνει έναν βαρύγδουπο λόγο. Τότε μπορείς να αναρωτηθείς:

  • Θα έπρεπε ο συγκεκριμένος  χαρακτήρας να μπορεί να κάνει αυτό τον λόγο ή ένα δεκαπεντάχρονο μόλις ανέλυσε την φιλοσοφία του Σωκράτη; 
  • Έχει το μακρινό ή κοντινό παρελθόν προαναγγείλει αυτήν την εξέλιξη ή το Άγιο Πνεύμα κάνει την εμφάνιση του ακόμα και σήμερα; 
  • Οι πράξεις ή εμπειρίες του χαρακτήρα ενισχύουν ή δικαιολογούν αυτά που λέει ή κάποιος έπρεπε να γίνει ο εκφωνητής του βαθυστόχαστου συμβολικού λόγου, οπότε ο κλήρος έπεσε στον τάδε;

 

Και έστω πως σου πλασάρουν μία αλά Shaft σουρεάλ συμβολική εικόνα. Τότε:

  • Έχει σχέση με την πλοκή και τα προηγούμενα γεγονότα αυτό που βλέπεις ή ο σκηνοθέτης έχει πιει;
  • Υπάρχει περίπτωση να σημαίνει πραγματικά κάτι ή μπήκε επειδή είχαν το κέφι να μπει;
  • Προμηνύει εντέλει ένα μελλοντικό γεγονός ή την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό ενός χαρακτήρα ή ο Shinbo τρολλάρει;

 

Συγγνώμη για τον μερικό εκτροχιασμό. Ας απαντήσουμε λοιπόν τώρα στο ερώτημα. Είναι ή όχι το "The Tatami Galaxy" pretentious;

Η απάντηση είναι όχι. Σαφώς όχι. Όχι, επειδή αυτά που συμβολίζονται φανερώνονται μέσω της επαφής και αλληλεπίδρασης των χαρακτήρων και όχι επειδή αποφάσισαν να μιλήσουν για αυτά. Δεν έχεις δύο στατικά κεφάλια να μιλάνε αλλά ζωντανά να εξελίσσεται η πλοκή μπροστά σου μέσω των πράξεων των χαρακτήρων. Ό,τι λέγεται έχει νόημα και λογική να το προέρχεται από τα συγκεκριμένα άτομα και το παρελθόν ενισχύει αυτήν τους την κίνηση. Οι συμβολισμοί και τα μηνύματα αποτελούν φυσική απόρροια της ιδεολογίας, της προσωπικότητας και των εμπειριών του εκάστοτε χαρακτήρα. Γεννιούνται από αυτούς και παράλληλα τους ολοκληρώνουν.

 

Από συμβολισμούς άλλο που δεν έχει η σειρά. Οι ανθρώπινες σχέσεις, ο υπαρξισμός και αναζήτηση του ποιος είσαι και ποιος θέλεις να γίνεις, η επιρροή, η μοντέρνα ιδεολογία των νέων, η εμμονή στο παρελθόν και τα αναθεματισμένα ‘’αν’’ που μας στοιχειώνουν τόσο.

 

Πάμε να αναλύσουμε τα σημαντικότερα.

 

Υπαρξισμός.

Η σειρά καταπιάνεται σε μέγιστο βαθμό με τον σκοπό του ανθρώπου και την αναζήτηση της εσωτερικής γαλήνης. Μέσω του ήρωα μας και ορισμένων από το υπόλοιπο καστ βλέπουμε την προσπάθεια των νεαρότερων ατόμων, εκείνοι δηλαδή που είναι πιθανότερο να μην έχουν κατασταλάξει ακόμα, να βρουν την προσωπική τους αλήθεια. Αυτήν που θα τους ικανοποιεί ακριβώς επειδή πηγάζει από μέσα τους. Όταν ανακαλύπτεις ποιος πραγματικά είσαι αποκτάς στόχους και σκοπό στην ζωή. Ξέρεις τι είναι αυτό που ψάχνεις και σε ικανοποιεί. Το σημαντικότερο, σου δίνεται η ευκαιρία να το αλλάξεις αν σε αηδιάζει. Να γίνεις αυτός που επιθυμείς.

 

tumblr_static_tumblr_static_70r8xis4zocg

 

Επιρροή.

Θεωρώ τον Οzu της προσωποποίηση της επιρροής στη σειρά. Τουλάχιστον το καλύτερο δυνατό παράδειγμα. Όπως είπα, ο ίδιος φέρει στοιχεία από τα yokai, οπότε είναι ενδιαφέρον να τον δούμε από αυτήν την οπτική γωνία. Όλοι μας έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που πάντα κάπως τα καταφέρνουν, είτε το θέλουμε είτε όχι, να μας δώσουν ένα κομμάτι των πεποιθήσεων τους, να μας κάνουν κομμάτι του φανταστικού τους κόσμου. Για τον πρωταγωνιστή αυτός είναι ο διαβόητος Οzu, ο οποίος ‘’λες και είναι δεμένοι με τις σκοτεινές κλωστές της μοίρας’’ εμφανίζεται σε κάθε time line, επηρεάζοντας τον στο έπακρο και κάνοντας τον να πάρει αποφάσεις που διαφορετικά δεν τις έπαιρνε ποτέ. Αν και αποτελεί ένα δευτερεύον θέμα με το οποίο καταπιάνεται η σειρά, είναι σίγουρα εμφανής και η ύπαρξη της αποτελεί μια πολύ ωραία πινελιά.

 

j7cjuv.jpg

 

Μοντέρνα ιδεολογία και η εφαρμογή της στις ανθρώπινες σχέσεις.

"Όσα φάμε, όσα πιούμε και όσα αρπάξει ο πάτος μας" θα ήταν αρμόζων τίτλος για την ιδεολογία αυτή. Έτσι και απεικονίζεται. Ο ήρωας έχει αρχικά καθαρά εγωιστικά και ηδονιστικά σχέδια όταν μπαίνει στην σχολή οι σχέσεις των ανθρώπων απεικονίζονται ως μία σύμβαση για το προσωπικό συμφέρον. Η παρέα των δύο κολλητών δεν επέρχεται συνήθως λόγω σεβασμού και φιλίας, αλλά γιατί μαζί πετυχαίνουν πιο εύκολα τους σκοπούς τους. Η ανθρωποκεντρική θεωρία που επικρατεί στον αιώνα μας γίνεται επίσης αντιληπτή, καθώς η σειρά καταπιάνεται με αποκλειστικό γνώμονα τον άνθρωπο και τον μικρόκοσμο της κοινωνίας του.

 

the-tatami-galaxy-9.jpg

 

‘’Τι θα γινόταν αν είχα ακολουθήσει την άλλη μου επιλογή;’’

Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Οδεύει αγέρωχος προς μία και μόνο κατεύθυνση. Γιατί λοιπόν αφού το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι το μέλλον επιμένουμε να καταπιανόμαστε τόσο με το παρελθόν; Είναι οι τύψεις και οι ενοχές του ότι κάναμε την λάθος επιλογή ή αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη που μας κρατάνε κολλημένους στο παρελθόν. Αν είχαμε αποφασίσει διαφορετικά, τώρα μπορεί να είχαμε περισσότερες ευτυχισμένες αναμνήσεις και ένα ευνοϊκότερο παρών. Ξεχνάμε όμως ότι είναι αυτές οι περασμένες εμπειρίες που συνιστούν αυτό που είμαστε τώρα. Αν ευχόμαστε να τις αλλάξουμε είναι σαν να ευχόμαστε να ήμασταν κάποιος ξένος με το δικό μας πρόσωπο. Αυτό αποτελεί την βασική φιλοσοφία της ιστορίας μας, με τον πρωταγωνιστή της προσωποποίηση της.

 

7572be19432b4627aa6f1c33f2b69145.jpg

 

 

 

 

Αnimation και σκηνοθεσία

 

Δημιουργημένο από το ιερό τέρας ονόματι Μadhouse, το Τatami καταφέρνει να διακριθεί χάρη στην αντισυμβατικότητα και την στιλιστική του σχεδίου του και την υπέροχη σκηνοθεσία του Υuasa. Το studio φημίζεται για τις πρωτοπορίες του και την τακτική του να ρισκάρει και να καινοτομεί, δίνοντας την δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να δοκιμάσουν και να αναπτύξουν τις τεχνικές τους στο animation και να τους καταξιώσει στον χώρο της βιομηχανίας των anime. Ταυτόχρονα το ίδιο το προϊόν γίνεται πολύπλευρο και πλουτίζει καθώς νέες ιδέες και τεχνικές εισάγονται στις ήδη υπάρχουσες.

 

Η απλοϊκότητα και στο χέρι σχεδίαση των σκηνικών, χαρακτηριστικά που τείνουν να εκλείψουν με τα χρόνια, κολακεύουν και χαρακτηρίζουν την πλοκή, ενισχύοντας την ανθρωποκεντρική φύση της σειράς. Οι χαρακτήρες λαμβάνουν την μεγαλύτερη προσοχή στην αποτύπωση της μορφής τους, καθώς μικρές πινελιές στην εμφάνιση, στις εκφράσεις και τις χειρονομίες του καθενός τοποθετούν το δικό τους λιθαράκι στην γέννηση πνοής στην άψυχη εικόνα.

                                       tatami-galaxy_00038.jpg

 

Τα σκηνικά και το background αλλάζουν ριζικά από σκηνή σε σκηνή και ανά επεισόδιο, με το παραδοσιακό 2D animation να δίνει την θέση του σε πλάνα από ζωντανές εικόνες ενώ υπάρχουν σημεία όπου 2D, CG και 3D συνδυάζονται για νδώσουν ένα ενδιαφέρον αλλόκοτο οπτικό μείγμα.

 

    0_a2427_8f7948b5_M.png

 

 

Η θεωρία περί σύνδεσης χρωμάτων και αισθημάτων βρίσκει εφαρμογή στον χρωματισμό των σκηνών. Από την αιώνια πολικότητα του άσπρου με το μαύρο, στον επιλεκτικό χρωματισμό ανάλογα με την διάθεση των χαρακτήρων. Μόνη εξαίρεση το μουντό γκρίζο, το οποίο διατηρείται έως το τέλος ως ανάδειξη του εσωτερικού κόσμου του πρωταγωνιστή που βρίσκεται συνεχώς στο κυνήγι της ευτυχίας και της δική του προσωπικής αλήθειας, όμως παράλληλα απογοητευμένος και μπερδεμένος με την ανικανότητα του να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που του δίνονται.

                                           tatami0909.png

 

Όσον αφορά τα γραφικά και τα frames rates, έχουμε δει καλύτερα. Τα χειρότερα σημεία του σόου, κυρίως ως απόρροια του budget που είχαν στα χέρια τους οι τεχνικοί. Μέσω των υπόλοιπων στοιχείων καταφέρνουν να καμουφλάρονται και ποτέ δεν πέφτουν κάτω από μία βάση ποιότητας, όμως η διαφορά είναι αισθητή σε σύγκριση με άλλους τομείς. Την δεύτερη φορά, που είχα το μυαλό σε όλη την εικόνα και όχι μόνο στην μετάφραση, έγιναν αρκετά διακριτά σε ορισμένα σημεία. Πρέπει ωστόσο, να έχεις τον νου σου να ψάξεις για αυτά, και η βάση ποιότητας είναι αρκετή ώστε αυτό να μην σε ενοχλεί στην εμπειρία σου με το έργο.

                                               YojouhanShinwaTaikei11.jpg

 

 

Τα εύσημα μου στον Masaaki Yuasa, έναν από τους πιο ταλαντούχους και μέσα στους καλύτερους σκηνοθέτες anime σειρών. Γνωστός από τα έργα του Μind Games, Kemonozume και Kaiba, καταφέρνει πάλι να προκαλέσει το μυαλό με το ανέμελο και άγριο στιλ που υιοθετεί στις δουλειές του. Κύριος επικεφαλής για την μεταφορά από το πρωτότυπο υλικό, είναι ο βασικός συντελεστής της επιτυχίας να μην φανούν κουραστικές και ανούσιες οι επαναλήψεις (σίγουρα το καλογραμμένο σενάριο του έλυσε τα χέρια για να μην υποτιμάμε τον συγγραφέα), ενώ διατηρεί τον αέρα της φρεσκάδας και του καινούργιου μετά και από την ενδέκατη φορά, μέσω ενός συνδυασμού διορατικής ακολουθίας σκηνών, χειμαρρώδους καλλιτεχνικού ταμπεραμέντου και πολυδιάστατης παρουσίασης της αφήγησης, αν και εκείνη γινόταν από ένα και μόνο πρόσωπο.

                                     tatami-galaxy-04%5B1%5D.jpg

 

 

                                                         

 

Μουσική και ήχος

 

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η μουσική επισκιάζει μία σειρά ή αδυνατεί να προσφέρει το παραμικρό. Εδώ επέλεξαν η μελωδία να επενδύει λιτά και κομψά από την πίσω θέση την εικόνα. Με κύριο σκοπό να σε εισάγει στην διάθεση των χαρακτήρων και να σου μεταφέρει τα αισθήματα που η όραση αδυνατεί να σου μεταδώσει, επιτελεί με άριστο επαγγελματισμό και επιτυχία την δουλειά της στο έργο. Το μειονέκτημα της είναι πως μπορεί να περάσει τελείως απαρατήρητη, σε βαθμό που να αναρωτιέσαι όντως υπήρχε.

 

Για να πω την αλήθεια, χρειάστηκε να ξαναδώ τη σειρά για να εκτιμήσω την αξία της. Την πρώτη φορά κάτι το σενάριο που με απορρόφησε τελείως, κάτι η συνεχής προσοχή μου στο τι λέγεται για να μην χαθώ, με έκαναν να αγνοήσω και να θεωρήσω αυτονόητο ότι επρόκειτο για μετριότητα. Αν καθίσετε να το δείτε έχετε στον νου σας να προσέχετε τι παίζει από πίσω, θεωρώ ότι θα σας γοητέψει επίσης.  

 

Ξεφεύγοντας από τις μουσικές της Άπω Ανατολής, επιλέγεται ο ήχος των κλασικών οργάνων, όπως το αγαπημένο μου πιάνο και η κλασική κιθάρα, καθώς και πνευστά από την Τζαζ μουσική. Ήχοι απαλοί και μελαγχολικοί, σε αρμονία με το κλίμα της αναζήτησης που κυριαρχεί στο Tatami.

 

Αποτελεί και ένα ευχάριστο διάλειμμα από το κατά τα άλλα έντονο ντόπιο ιαπωνικό στοιχείο, το οποίο μπορεί να μπερδέψει ή να απωθήσει καινούργιους στον κόσμο των anime.

 

Opening της σειράς είναι το ‘’Maigoinu to Ame no Beat ‘’ από το συγκρότημα Asian Kung-Fu Generation. Χαλαρό ροκ ιαπωνικό κομμάτι με εκνευριστικά κολλητικό ρυθμό και μελωδία. Το άφηνα να παίζει κάθε φορά. Το ending song αποτελεί το ‘’Kami-sama no lutori‘’ από τον Yoshinori Sunahara. Αν σου αρέσει το beat καλώς, προσωπικά δεν είμαι φαν.

 

Κλείνοντας με τους ηθοποιούς. Χωρίς να είμαι γνώστης της γλώσσας, δεν είχα κανένα πρόβλημα με τις ερμηνείες του καστ, με τις φωνές να ταιριάζουν απόλυτα στις φιγούρες των την προσωπικότητα των χαρακτήρων. Ιδιαίτερη αγάπη για την φωνή του Ozu, και ένα μεγάλο χειροκρότημα για το ταλέντο του seiyuu του πρωταγωνιστή. Τύφλα να έχει ο Εminem.

 

Ορίστε και τα κομμάτια, opening και ending με την σειρά:

Spoiler:

Spoiler:

 

 

 

Η άλλη πλευρά του νομίσματος - Τίποτα δεν είναι τέλειο

 

Το Τatami Galaxy πλησιάζει πολύ σε ό,τι εγώ θα χαρακτήριζα αντικειμενικά άψογο. Για την ιστορία δεν έχω δει κάτι που να το πετυχαίνει 100%. Υπάρχουν κάποια σημεία όμως που με ξίνισαν ή με έκαναν να αναρωτηθώ γιατί υπήρχαν. Πρόκειται για προσωπική γνώμη, οπότε οποιοδήποτε άλλος μπορεί να μην έχει κανένα πρόβλημα.

 

Το πρώτο το έχω ήδη αναφέρει στη παράγραφο των χαρακτήρων. Είναι το λιγότερο σημαντικό, μιας και το θέμα έγκειται περισσότερο στο γιατί όχι λίγο καλύτερα, και όχι στην ύπαρξη προβλήματος με την απόφαση που τελικά πάρθηκε.

 

Το δεύτερο είναι η πυκνότητα και η ταχύτητα των μονολόγων σε ορισμένα επεισόδια, ιδιαίτερα στο πρώτο. Αυτό αποτελεί το συνηθέστερο παράπονο σχετικά με το σόου. Στην δική μου περίπτωση είναι κάπως διαφορετικός ο λόγος. Δεν είχα κανένα θέμα στο να διαβάζω χωρίς να χάνομαι την μετάφραση, αλλά ακριβώς λόγω της προσήλωσης μου έχανα λεπτομέρειες άσχετες με την πλοκή, όπως είναι η ποιότητα της μουσικής, το βάθος του background και ιδιαίτερα ολιγοδεύτερα σκηνικά που επιζητούσαν την προσοχή μου. Αν δεν ήταν η δεύτερη φορά η εμπειρία μου θα ήταν ελλιπής ενώ κάθε άλλο παρά αδιάφορος ήμουν.

 

Η κορύφωση αυτού του φαινομένου τυγχάνει να γίνεται ειρωνικά στο πρώτο κιόλας επεισόδιο, όπου ο ηθοποιός του ‘’Watashi’’ μοιάζει να ραπάρει αντί να αφηγείται. Δεν ξέρω πόσο πυκνογραμμένο είναι το μυθιστόρημα και αν ήταν τόσο αναγκαίο να χωρέσουν όλες αυτές οι πληροφορίες σε είκοσι λεπτά, αλλά αυτό το επεισόδιο παραήταν κουραστικό.

 

Αυτό το λέει κάποιος που λατρεύει τα heavy-dialogued anime και δεν έχει κανένα θέμα με την fast-paced γλώσσα και μπορεί άνετα να ανεχτεί κάτι τόσο υπερβολικό. Δεν είναι όλοι έτσι στην πληθώρα των θεατών όμως.

 

Και ερχόμαστε στην αγαπημένη μου Κaori!

Υποχρεωτικά θα μιλήσω με spoilers, συνεπώς αν δεν το έχετε δει ακόμα, ελάτε πάλι μετά για να καταλάβετε τι με ενόχλησε τόσο

Spoiler:

 

 

Το τελευταίο και χειρότερο κομμάτι της σειράς είναι μακράν το πόσο άγνωστη παραμένει στο ευρύ κοινό! Καλά, κόβω την πλάκα. Τα τρία παραπάνω είναι τα ολιγάριθμα παράπονα μου.

 

Στην περίπτωση μας, βέβαια, τυγχάνει η έλλειψη δημοφιλίας να αποτελεί πραγματικά πρόβλημα για τη σειρά. Δεν λέω να αρχίσουν όλοι να μιλάνε για αυτό ή να μπαίνει κατά συρροή στις λίστες των αγαπημένων, στην τελική τέτοιες λίστες σπάνια φτιάχνονται με γνώμονα την ποιότητα, αλλά δεν το βλέπω καν να προτείνεται μεταξύ των φαν ή έστω να πλασάρεται σαν ένα περίεργο ή niche δημιούργημα. Έπρεπε να δω την φράση ‘’Endless Eight’’ για να του ρίξω μια ματιά και όχι επειδή είχα ακούσει καλά λόγια. Ούτε λόγο για την ακρίβεια.

 

Έργα όπως το Serial Experiment Lain και το Texhnolyze θεωρούνται επίσης δύσπεπτα και δυσκολονόητα για τους αρχάριους ή εκείνους που δεν έχουν όρεξη να σκεφτούν, αλλά κάθονται και τα προτείνουν σε περίπτωση που έστω και ένας ενδιαφερθεί. Και το Tatami ανήκει σίγουρα στην ομάδα αυτών των anime. Τι έφταιξε το καημένο και δέχεται τέτοιο bullying;

 

Από εδώ και πέρα, όποτε  βλέπω στο anime recommendations thread τις λέξεις ‘’heavy dialogued’’, ‘’coming of age’’, ‘’philosophical’’, ‘’οπτικά ιδιαίτερο’’ ή ‘’ποιοτικό’’ θα πλασάρω τον τίτλο, μόνο και μόνο για να το βλέπουν περισσότεροι.

Αν θέλετε να γίνετε μέλη στο club ‘’Mάχομαι και εγώ για τα δικαιώματα του Tatami Galaxy’’ κάντε με like στο προφίλ μου στο Anime//GR.

 

 

Βάζοντας έναν επίλογο, το συγκεκριμένο anime αποτελεί ένα από επιτεύγματα του αιώνα στην βιομηχανία των "κινέζικων καρτούν" και ένας υπέροχος λόγος για να σου αρέσει το προϊόν. Μία ενδιαφέρον ιδέα κάτω από το πρίσμα εξαίρετων επαγγελματιών και μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυϊας μου χάρισαν μία μοναδική εμπειρία, η οποία μου έμαθε με τον καλύτερο τρόπο ότι υπάρχουν τα καλά έργα, υπάρχουν και τα αριστουργηματικά.

 

«Ωραία κριτική φίλος… Ξέρω και εγώ να κολακεύω και να αραδιάζω μόνο καλά λόγια για μια σειρά.» θα πείτε και δίκιο θα έχετε. Δυστυχώς (ευτυχώς) δεν μπορώ να κριτικάρω και να διαμαρτυρηθώ παραπάνω από αυτό. Το θεωρώ αντικειμενικά ως ένα από το καλύτερα που υπάρχουν εκεί έξω.

 

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας! 

 

tumblr_mj014iWa0D1qzqnxxo1_500.gif

 

 


a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#2 1451

1451

    .

  • Members
  • 2,585 posts

Posted 02 February 2015 - 11:26

Θετική η ύπαρξη της παρουσίασης, θα βοηθήσει περισσότερο κόσμο να γνωρίσει μια από τις καλές σειρές των τελευταίων ετών.

Σχετικά με την Καορι

Spoiler:



#3 Itachi Akatsuki

Itachi Akatsuki

    Anime Master

  • Members
  • 1,740 posts

Posted 02 February 2015 - 18:49

Αναλυτικοτατο review, μπραβο φιλε!!!
Δεν το εχω δει!Ψηθηκα αρκετα μπορω να πω!!!


mushishi_signature_by_rhearatite-d4jj2om


#4 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 posts

Posted 02 February 2015 - 19:44

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Itachi. Δες το όποτε μπορείς, είμαι βέβαιος πως δεν θα σε απογοητέψει.

 

Όσον αφορά την Kaori. Έχω δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι περισσότερο υποκειμενικό και εφόσον είχε παρουσιαστεί με διαφορετικό τρόπο στην σειρά δεν θα την ανέφερα καν. Το δεύτερο είναι σημαντικό από κριτικής ματιάς.

 

Μισώ το τι αντιπροσωπεύει η κούκλα. Είναι γέννημα της χειρότερης πλευράς των otaku/nerds/neats και μόνο διεσταμμένο φαντάζει στα μάτια των άλλων/ουδέτερων/άκυρων, συμπεριλαμβανομένου και εμένα. Συμφωνώ μαζί σου 1451 πως η σειρά έκανε τα πάντα για να φανεί η αγάπη του πρωταγονιστή ανώτερη ψυχικά και απαλλαγμένη από απο τις σαρκικές εμμονές. Αυτό που με ενόχλησε ήταν το μέσο. Οι sex dolls κάθε άλλο παρά σαν αγνός έρωτας έχουν περαστεί στην συννείδηση της κοινωνίας και σίγουρα ένα επεισόδιο δεν θα έφτανε για να αλλάξει αυτήν την άποψη.

 

Έστω όμως. Όταν μιλούσα και με την Κai μου είπε πως καταλαβαίνει τι εννοώ αλλά για εκείνη δεν ήταν κάτι τόσο διεστραμμένο και ανούσιο για να μην το αγγίξει σαν θέμα κάποιος.

 

Πάμε στο δεύτερο, όπου πλέον μιλάμε για την εξέλιξη της ιστορίας. Spoiler για τα επεισόδια 6,7,8.

Spoiler:

 


a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#5 1451

1451

    .

  • Members
  • 2,585 posts

Posted 02 February 2015 - 20:19

Μάλλον παρεξηγήθηκα. Κι εγώ βλέπω τον έρωτα για τη κούκλα αποκρουστικό. Αυτό εννοούσα πριν, ότι ο εξιδανικευμένος έρωτας παρουσιάζεται ως κάτι που πρέπει να αποφεύγεται ή τουλάχιστον έτσι το εξέλαβα από τη σειρά. Χωρίς να συμφωνώ ή να διαφωνώ.

Σχετικά με τα περιεχόμενα του spoiler

Spoiler:


Edited by 1451, 02 February 2015 - 20:21.


#6 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 posts

Posted 02 February 2015 - 20:38

Συμφωνούμε όσον αφορά το μύνημα της αποφυγής του εξιδανικευμένου έρωτα.

 

Spoiler:


Edited by TheGunsmasha, 02 February 2015 - 20:39.

a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#7 Hazuki

Hazuki

    Anime Elite

  • Administrators
  • 2,741 posts

Posted 09 February 2015 - 18:21

Πραγματικά από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων ετών, να θυμόμουν και τίποτα για να σχολιάσω καλά θα ήταν. Μου άρεσε το intro!!!! :P


rsrGbGx.gif

#8 teo13

teo13

    Anime Freak

  • Members
  • 491 posts

Posted 10 March 2015 - 04:35

Πάρα πολύ καλό reviw(ως εκεί που διάβασα)για μια από τις καλύτερες σειρές που υπάρχουν.



#9 Angel.tze

Angel.tze

    Το perverted υποσυνειδητο μου εχει παντα δικιο

  • Members
  • 362 posts

Posted 15 September 2022 - 01:54

Ένα από τα καλύτερα άνιμε ΕΒΕΡ παίρνει επιτέλους ένα mini sequel.

 

https://anilist.co/anime/137819/Yojouhan-Time-Machine-Blues/

 

Το πρώτο επεισόδιο γάμησε, αναμένω ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ για τη συνέχεια. Να το δείτε όλοι σας, αφού έχετε δει Tatami Galaxy πρώτα εννοείται.


8J90AKf.jpg

that's a dude!


#10 Hazuki

Hazuki

    Anime Elite

  • Administrators
  • 2,741 posts

Posted 15 September 2022 - 07:45

Ένα από τα καλύτερα άνιμε ΕΒΕΡ παίρνει επιτέλους ένα mini sequel.

https://anilist.co/anime/137819/Yojouhan-Time-Machine-Blues/

Το πρώτο επεισόδιο γάμησε, αναμένω ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ για τη συνέχεια. Να το δείτε όλοι σας, αφού έχετε δει Tatami Galaxy πρώτα εννοείται.


6 επεισοδιακια, χεχ κρίμα τι να κάνουμε καλύτερα από το τίποτα. Θένκς για το reminder.
rsrGbGx.gif

#11 Kain

Kain

    ♠️

  • Members
  • 191 posts

Posted 11 August 2023 - 23:18

Ενω ειδα το Tatami Galaxy και το λατρεψα, δεν εχω δει ακομα το Yojouhan Time Machine Blues, αλλα απ'οτι διαβαζω ειναι σαν crossover με την Ιαπωνικη ταινια του 2005 Summer Time Machine Blues. Η ιδια ιστορια βασικα, αλλα με τους χαρακτηρες του Tatami Galaxy. Μολις τωρα ειδα την ταινια, και μπορω να πω οτι τα σπαει! x3.gif Μου αρεσουν πολυ οι ταινιες με ταξιδια στο χρονο, ειδικα οταν το κανουν σωστα, και τη συγκεκριμενη την προτεινω ανεπιφυλακτα!

 

 

Youtube Video


sigELIK.jpg   adorexu7.gif3.png


#12 Angel.tze

Angel.tze

    Το perverted υποσυνειδητο μου εχει παντα δικιο

  • Members
  • 362 posts

Posted 12 August 2023 - 03:11

Το Time Machine Blues τελικά ήταν καλό, αλλά προφανώς δεν φτάνει την σειρά.

Να δεις ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ το the Night is Short, Walk on Girl.

8J90AKf.jpg

that's a dude!


#13 Kain

Kain

    ♠️

  • Members
  • 191 posts

Posted 12 August 2023 - 08:10

Να δεις ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ το the Night is Short, Walk on Girl.

 

Καλα που το ειπες, παραλιγο να μου ξεφυγει αυτη η ταινια. Γενικα οτι εχω δει που εχει δουλεψει πανω του ο Masaaki Yuasa το εχω λατρεψει, ειδικα το Kaiba που το θεωρω αριστουργημα.


Edited by Kain, 12 August 2023 - 08:10.

sigELIK.jpg   adorexu7.gif3.png


#14 Angel.tze

Angel.tze

    Το perverted υποσυνειδητο μου εχει παντα δικιο

  • Members
  • 362 posts

Posted 12 August 2023 - 14:36

Είναι στο ίδιο σύμπαν με το Tatami Galaxy και μερικοί χαρακτήρες επανεμφανίζονται, αλλά οι δύο πρωταγωνιστές είναι διαφορετικοί. Καταπληκτική ταινία!


8J90AKf.jpg

that's a dude!




Also tagged with one or more of these keywords: anime review, mystery, psychological, romance, spring 2010