Μετά τη χλιαρή παρουσία του Death Billiards στο Young Animator Training Project, ο Madhouse επιστρέφει πατώντας στα θεμέλια εκείνου του OVA και θέλοντας να επεκτείνει την κεντρική ιδέα του μας παρουσιάζει το πιο πρόσφατο πόνημα του Tachikawa Yuzuru που ήταν βοηθός σκηνοθεσίας στα Mouryou no Hako και Zankyou no Terror και αυτή τη φορά είναι επικεφαλής του εγχειρήματος.
Τί ζητάς απ' τα δυο
Το βασικό θέμα της σειράς δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε σειρές ή ταινίες, ζωντανών ηθοποιών ή κινουμένων σχεδίων.
Βάζει ανθρώπους να ξεπερνάνε δοκιμασίες εκβιαστικά ή και παρά τη θέλησή τους. Το μυστήριο, η αίσθηση αποπροσανατολισμού και ο κίνδυνος που ελλοχεύει σε ένα περιβάλλον γνώριμο όπως ένα μπαρ και συνάμα αγνώριστο εξ αιτίας ορισμένων... παραμετροποιήσεων.
Welcome to hell
Η συνταγή για το αφέψημα γνωστή σε όσους παρακολούθησαν το Death Billiards. Η γλυκιά γεύση ενός ποτού που χαϊδεύει τον ουρανίσκο που μετατρέπεται σε πύρινη γλώσσα που καίει το λαρύγγι μετά από λίγο είναι ακριβώς όπως το αθώο παιχνίδι που βάζει ο ασπρομάλλης bartender στους πελάτες του.
Δυο άνθρωποι φτάνουν στο μαγαζί και καλούνται να παίξουν. Φεύγουν μόνο αν και όταν ολοκληρώσουν το παιχνίδι αλλά οι προορισμοί του νικητή και του νικημένου δεν συμπίπτουν.
Το τετράγωνο της τύχης
Φυσικά το παραπάνω παιχνίδι είναι απλώς η σκανδάλη που απελευθερώνει τον σπινθήρα των αποκαλύψεων, τον σπινθήρα που γεννά τη φλόγα του εξαγνισμού ή του αφανισμού.
Είναι έκδηλος ο μισανθρωπισμός του δημιουργού και η έλλειψη εμπιστοσύνης του προς τον διπλανό του. Αυτή η σειρά, αν κρίνει κανείς από το ova και το πρώτο επεισόδιο, δεν διστάζει να παρουσιάσει πολιτισμένους χαμογελαστούς ανθρώπους ως ωφελιμιστικά κτήνη, έτοιμα να στραφούν εναντίον όλων.
No scope
Ένα μειονέκτημα της σειράς σε σχέση με το ova, είναι ότι κινδυνεύει να παρουσιάσει την ίδια κατάσταση δώδεκα ή είκοσι τέσσερις φορές αλλά ένα πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί να επεκτείνει τον κόσμο του μπαρ, να μας γνωρίσει με το προσωπικό του και να καταλάβουμε καλύτερα τα κίνητρα που τους ωθούν να συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο.
Είναι τελικά άνθρωποι κι αυτοί που από ανάγκη βρέθηκαν σε αυτή τη θέση, βρισκόμενοι στο ίδιο καζάνι με το παίκτες τους; Ή είναι υπεράνθρωπα όντα που επέλεξαν να βασανίζουν ταλαίπωρους;
Παλιός καλός καιρός
Η σειρά θα μπορούσε να είναι ο διπλανός μας, εάν βρισκόμασταν σε μια παρόμοια κατάσταση. Η παρακολούθησή της ισοδυναμεί με τη συμμετοχή μας στο παιχνίδι ενός γραφειοκράτη από έναν άλλον κόσμο.
Θα αποδειχθεί ένας καλός φίλος, έτοιμος να μας σταθεί; Ή θα μας προδώσει με την πρώτη ευκαιρία καταρρέοντας σε ένα συνονθύλευμα συναισθηματικού εκβιασμού, δήθεν ώριμης θεματολογίας και υπερβολικά απρόβλεπτων ανατροπών;
Η απάντηση θα έρθει έπειτα από αρκετά Σάββατα και θα μας... εκπλήξει σίγουρα!
Επίσημο τρέιλερ
ελπίζω να μην υπάρχει ήδη thread
Edited by 1451, 10 January 2015 - 18:12.