Κεφάλαιο Έκτο
Περί ονείρων και πλασμάτων θεϊκών
Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι πολλά από όσα έγιναν εκείνη την νύχτα, αλλά θα προσπαθήσω να σας τα διηγηθώ όσο καλύτερα μπορώ.
Θυμάμαι ότι είχα μόλις γυρίσει από το χωριό. Παρά την βροχή που έπεφτε ακόμα καταρρακτωδώς, είχα καταφέρει να ταχυδρομήσω το γράμμα πριν τελειώσει η μέρα, όπως μου είχε πει ο φίλος μου. Είχα επιστρέψει αργά το βράδυ στην έπαυλη και με το που μπήκα μέσα με χαιρέτησαν τα σημάδια που συνήθως προμηνύουν μια νύχτα χωρίς ύπνο: Ανοίγοντας την πόρτα και μπαίνοντας στο χολ, είδα να περνάει σαν σίφουνας από μπροστά μου ο Κενσίρο κρατώντας κάτω από την μασχάλη του ένα μικρό κοριτσάκι που το είχε πάρει ο ύπνος.
"Καλησπέρα... Όλα καλά;", ρώτησα.
"Α, εσείς θα είστε ο δόκτορας Γουάτσον.", απάντησε ο Κενσίρο τρέχοντας σημειωτόν. "Ναι όλα μια χαρά. Πως μπορώ να σας βοηθήσω;"
"Ξέρετε μήπως που είναι ο κύριος Χολμς;"
"Έχω τη εντύπωση ότι κατευθύνθηκε προς τα πάνω μετά την καθιερωμένη συνάντησή μας. Ίσως προς στον τρίτο αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Τώρα με συγχωρείτε..."
Ο Κενσίρο όρμηξε σε έναν τοίχο γκρεμίζοντάς τον με την φόρα που είχε πάρει.
Από την άκρη του διαδρόμου που είχε εμφανιστεί ο Κενσίρο εμφανίστηκε τώρα ένα τσούρμο με δικράνια, φτυάρια και πυρσούς.
"ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΗΓΕ! ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΝ!", φώναξε κάποιος από την περίεργη αυτήν ομάδα που προφανώς κυνηγούσε τον Κενσίρο και που δεν μου έδωσε και ιδιαίτερα πολλή σημασία όπως χανόταν στην τρύπα που είχε δημιουργηθεί.
Μόλις καταλάγιασε η σκόνη, στο χολ έμεινα μόνο εγώ και ο Σεμπάστιαν ο μπάτλερ που προσπαθούσε απεγνωσμένα να μαζέψει τα ερείπια με μια σκούπα και ένα φαράσι.
"Τς, τς, τς. Απολίτιστοι... Απολίτιστα ζώα όλοι τους...", μονολογούσε γεμάτος νεύρα.
"Καλησπέρα σας. Μήπως θα είχατε την ευγενή καλοσύνη να-"
"Στον τρίτο.", απάντησε ο Σεμπάστιαν χωρίς να αφαιρεθεί από την δουλειά του. "Αλλά βιαστείτε. Μπορεί να τον έχουν ήδη καταστρέψει αυτά τα όρθια ζώα. ΑΚΟΥΤΕ, ΖΩΑ; ΓΙΑΤΙ ΖΩΑ ΕΙΣΤΕ."
Ανεβαίνοντας τις σκάλες άκουγα τον Σεμπάστιαν στο ισόγειο να μονολογεί γεμάτος νεύρα φράσεις σε γλώσσες που ήμουν ευτυχής που δεν γνώριζα. Παρ'όλα αυτά δεν έδωσα σημασία. Ήξερα ότι ο φίλος μου θα μου εξηγούσε σύντομα τα πάντα. Ψάχνοντας όμως τον τρίτο όροφο παρατήρησα πως ο Χολμς δεν βρισκόταν πουθενά. Τότε ήταν που μου ήρθε η αναλαμπή.
"Στην σοφίτα...", σκέφτηκα.
Η πόρτα της σοφίτας ήταν ξεκλείδωτη και μισάνοιχτη, σημάδι ότι κάποιος ήταν μέσα. Πήγα να μπω και να χαιρετήσω, αλλά ομιλίες με σταμάτησαν. Ο Χολμς δεν ήταν μόνος. Στάθηκα στην πόρτα και χωρίς να την ανοίξω, προσπάθησα να ακούσω τι έλεγαν.
"Δεν νομίζεις ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση; Πρώτα ο Φρέντερικ και μετά ο Χοσικάβα Τοσίκι. Δεν θα αργήσουν να βρουν και όλους τους υπόλοιπους, Χολμς. Το παρατραβάς με την έρευνα και θα το πληρώσουμε όλοι αυτό.", είπε μια γυναικεία φωνή.
"Συμφωνώ. Το παιχνίδι έχει πια παρατραβήξει. Ας τους συλλάβουμε και έπειτα ας τους αναγκάσουμε να μιλήσουν.", είπε μια άγνωστη αντρική φωνή.
"Και αν δεν μιλήσουν; Τι γίνεται τότε, κύριε Γκαντχάρβα; Τι θα κάνετε όταν μας ξεφύγει για άλλη μια φορά;"
"Έχουν μπλεχτεί και αθώοι εδώ πέρα από εμάς, Χολμς. Αθώοι που όταν καταλάβουν τι συμβαίνει θα αρχίσουν να γίνονται επικίνδυνοι.", απάντησε ο Γκαντχάρβα.
"Αφήστε εμένα να ανησυχώ για αυτούς τους "αθώους". Για αυτό με προσλάβατε έτσι και αλλιώς· για να κάνω την δουλειά μου καταπώς θεωρώ καλύτερα."
"Έλα, πάμε. Είναι προφανές ότι ο κύριος Χολμς δεν θα αλλάξει γνώμη.", είπε η γυναικεία φωνή.
"Δεσποινίς Πάπρικα, κύριε Γκαντχάρβα, ακούστε με. Δεν λέω ότι δεν έχετε δίκιο. Λέω απλώς να κάνετε λίγο υπομονή ακόμα. Σύντομα θα έρθει εδώ κάποιος που θα λύσει πολλές από τις απορίες μας. Μέχρι τότε όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να περιμένουμε, αλλιώς όλες οι θυσίες θα πάνε χαμένες."
"Εμπιστευόμαστε την κρίση σας, κύριε Χολμς. Όπως είπατε, για αυτό σας προσλάβαμε. Ελπίζω μόνο, για τον καλό όλων μας, η μόνη φορά που θα κάνετε λάθος να μην είναι αυτή που θα μας καταδικάσει όλους.", απάντησε η Πάπρικα. "Έλα, Γκαντχάρβα, η συζήτηση τελείωσε. Ο κύριος Χολμς είναι πολύ απασχολημένος και το ίδιο ισχύει και για εμάς."
Ο φίλος μου δεν απάντησε. Έπειτα άκουσα βήματα στην σκάλα της σοφίτας. Χωρίς να χάσω καιρό κρύφτηκα πίσω από μια γωνία του διαδρόμου ελπίζοντας να μην έρθουν προς τα εδώ. Για καλή μου τύχη, η Πάπρικα και ο Γκαντχάρβα συνέχισαν ευθεία με εμένα να τους ακολουθώ όσο πιο κρυφά μπορούσα. Δεν το θεωρούσα σωστό, αλλά η περιέργειά μου είχε υπερνικήσει τους τρόπους μου εκείνη την στιγμή.
"Θα τον αφήσουμε να κάνει ό,τι θέλει; Η συμφωνία που έκλεισε μαζί του ο Μόρτιμερ προέβλεπε να μας βοηθήσει, όχι να μας το παίζει αφεντικό, που να πάρει!", είπε τελικά ο Γκαντχάρβα.
"Ναι, συμφωνώ.", απάντησε η Πάπρικα. "Αλλά πρέπει να παραδεχτείς ότι έχει δίκιο. Αν κάνουμε οτιδήποτε εκτός του καθιερωμένου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον χάσουμε για άλλη μια φορά και αν συμβεί αυτό δεν θα τον ξαναβρούμε ποτέ. Και μαζί με αυτόν θα χαθεί και το παιδί σου για πάντα. Θα μπορούσες να το αντέξεις αυτό;"
Ο Γκαντχάρβα δεν απάντησε.
"Έλα λοιπόν. Πάμε να ενημερώσουμε τους άλλους. Και ειδοποίησε τον ηλίθιο τον Κενσίρο να σταματήσει να τρέχει. Είπαμε να κάνει αντιπερισπασμό αλλά αυτός και οι άλλοι ηλίθιοι που τον κυνηγάνε έχουν κάνει το μέρος συντρίμμια."
"Μμμμ, όχι, δεν πρόκειται να πάτε πουθενά.", απάντησε μια άλλη, γνώριμη, φωνή που δεν περίμενα ποτέ να ξανακούσω.
Μπροστά στον Γκαντχάρβα και την Πάπρικα στεκόταν μια φιγούρα ντυμένη στα μαύρα κρατώντας ένα όπλο.
"Σοβαρά; Πιστεύεις ότι ένα χαζοπίστολο θα μας σκοτώσει;", ρώτησε ο Γκαντχάρβα. "Ξέρεις ποιος είμαι;"
"Φυσικά και ξέρω. Αλλά τι θα κάνεις; Θα ενεργοποιήσεις το Sura εδώ μέσα; Ανυπομονώ να σε δω να τινάζεις όλο σας το σχέδιο στον αέρα μόνος σου. Θα μας γλίτωνε πολύ χρόνο."
"Φύγε, ειδοποίησε τους άλλους.", είπε ο Γκαντχάρβα στην Πάπρικα. "Θα τον αναλάβω εγώ αυτόν."
Η Πάπρικα δεν είπε τίποτα. Έγνεψε καταφατικά και έπειτα έκανε μια βουτιά στο πάτωμα λες και ήταν νερό.
Μια δυνατή λάμψη έλουσε έπειτα τα πάντα και ομολογώ ότι δεν κατάλαβα τι συνέβη. Το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι όταν η λάμψη εξαφανίστηκε μόνο ένα ζευγάρι βήματα ακούστηκε να απομακρύνεται από το επίκεντρο της λάμψης και ήμουν απολύτως σίγουρος ότι δεν επρόκειτο για τον Γκαντχάρβα. Πήγα τρέχοντας να πω στον Χολμς τι είχε μόλις συμβεί αλλά λίγο πριν ανοίξω την πόρτα της σοφίτας κοντοστάθηκα γιατί άκουσα πάλι ομιλίες από πάνω.
"Ξέρεις ότι ξέρουν.", είπε η Πάπρικα. "Από την αρχή ήξερες ότι θα ξέρουν. Κάνω λάθος;"
"Όχι, είστε απολύτως σωστή. Αυτό ήταν το σχέδιο από την αρχή. Να παγιδευτούμε όλοι εδώ μέσα. Όσο και αν το σκεφτήκαμε με τον λόρδο Μόρτιμερ, τίποτα άλλο δεν μας είχε φανεί πιο αποτελεσματικό από αυτό. Καταλαβαίνετε, έτσι; Τι πιο δελεαστικό από το να είναι μαζεμένοι όλοι οι εχθροί σου σε έναν μέρος;"
"Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις ότι δεν έχει νόημα να νικήσουμε αν είμαστε όλοι νεκροί, έτσι;"
"Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έχετε αρχίσει να λιγοψυχείτε, δεσποινίς Πάπρικα. Νόμιζα ότι μετά από όλα όσα σας έχει κάνει, θα ήσασταν όλοι λίγο περισσότερο αποφασισμένοι να τον πιάσετε, ειδικά όταν ξέρετε ότι δεν θα έχετε ποτέ άλλη παρόμοια ευκαιρία."
Η Πάπρικα έμεινε για λίγο σιωπηλή.
"Πολύ καλά. Θα μείνω και θα σας βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ, κύριε Χολμς, εκτός από το να παίξω άλλο το παιχνίδι σας. Το θεωρώ απλώς λάθος."
"Δεκτό. Ήθελα να σας αναθέσω μια άλλη δουλειά έτσι και αλλιώς.", είπε ο Χολμς δείχνοντας το παράθυρο της σοφίτας.
"Πολύ καλά. Δώστε μου δώδεκα ώρες.", απάντησε η Πάπρικα και εξαφανίστηκε από μπροστά του.
Ο Χολμς κατέβηκε τις σκάλες της σοφίτας. Εγώ έκανα λες και μόλις ερχόμουν να τον συναντήσω.
"Καλημέρα Γουάτσον. Όλα εντάξει με το γράμμα;"
"Καλημέρα Χολμς. Ναι, όλα πήγαν εντάξει και ας με καθυστέρησε αρκετά η βροχή. Εδώ όλα καλά;"
"Όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Μπορείς να πας να ξεκουραστείς αν θες. Πάω να μαντρώσω του καλεσμένους μας πίσω στο σαλόνι."
Είχα πάρα πολλές απορίες αλλά η αλήθεια ήταν ότι ήμουν παραπάνω από πτώμα σε εκείνο το σημείο. Εξαντλημένος, πήγα στο δωμάτιό μου και έπεσα ξερός για ύπνο.
---------------------------------------------
1 ) OdyMonaxos - Kenshiro (Hokuto no Ken) Αθώος
2 ) Babba - Ryonosuke Uryu (Fate/Zero)
3 ) Vagelio - Tarou A. Priapus (Priapus)
4 ) Fallen Mpougatsa - Kaisar Lidfard (Shingeki no Bahamut)
5 ) The Gunsmasha - Sakamoto (Sakamoto desu ga?)
6 ) Black Kaiser - Urahara Kisuke (Bleach)
7 ) Kalamaris - Furudo Erika (Umineko no naku koro ni) Αυτοκτονημένος Αθώος
8 ) John Crabs - Mr Satan (Dragon Ball series)
9 ) Zane - Gandharva (Kubera) Αθώος
10) Black Rock - Okosan (Hatoful Boyfriend)
11) Lord Leon - Korosensei (Assassination Classroom)
12) Takayama Yuichi - Nishijou Takumi (Chaos;Head, τo VN, όχι το anime, αυτό είναι σκουπίδι και κάνουμε πως δεν υπάρχει.)
13) Ghostprince - JOHHJJ JOJOH HJJ (Terra Formars) Αθώος
14) Keito - Paprika (Paprika) Αθώος
15) Mika.siam - Hikigaya Hachiman (My teen romantic comedy SNAFU)
16) Kamui - Pegasus (Oyasumi Punpun) Αθώος
17) demonicMC - Jotaro Kujo (JoJo's Bizzare Adventure)
18) zennith666 - Favaro Leone (Shingeki no Bahamut:Genesis)
19) Jorg - Adolf Reinhard (Terra Formars)
20) Fandom - Abe (Kuso Miso Technique)
21) The Tragic Prince - Frederica Bernkastel (Umineko no naku koro ni)
22) πίου-πίου - Sebastian Michaelis (Kuroshitsuji)
23) Theodore - Kuranosuke Koibuchi (Kuragehime)
24) Mad Hatter - Shun Kurosaki (yu-gi-oh Arc-V)
---------------------------------------------
Sherlock Holmes (your host and GM)

Καλημέρα σε όλους. Ελπίζω η χθεσινοβραδινή γυμναστική να μην σας κούρασε ιδιαίτερα γιατί η σημερινή μέρα προμηνύεται καυτή και ας κάνει έξω παγωνιά. Επίσης, ο κύριος Σεμπάστιαν φρόντισε ώστε να υπάρχει ζεστό τσάι και κουλουράκια κανέλας για όλον τον κόσμο σήμερα σαν ευχαριστώ που τον βάλατε να καθαρίζει το χάλι σας όλο το βράδυ.
Η νύχτα πέφτει την Τρίτη στις 18.00.
Edited by Osama Bin Laden, 15 December 2014 - 00:20.