Furuichi Takayuki

Η τελευταία συζήτηση με τον πρίγκιπα έκανε τον
Furichi να καταλάβει πως ό,τι κι αν έκανε δεν επρόκειτο να δώσει σε ορισμένους να καταλάβει το δράμα που τραβούσε όλες εκείνες τις μέρες. Απομακρύνθηκε σε μια γωνιά και άρχισε να αναλογίζεται όλα όσα είχαν συμβεί ως εκείνη τη στιγμή, τη ζωή του και την κακοτυχία που τον έδερνε τον τελευταίο καιρό. Καταριόταν τη στιγμή που είχε πατήσει έξω από το σπίτι του και είχε αφήσει να τον αναγκάσουν ν' ανεβεί σε εκείνο το τραίνο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πέθαινε ο ένας μετά τον άλλον και ο πρίγκιπας δεν έπαιρνε από λόγια ούτε με το καλό ούτε με το κακό. Εκτός των άλλων, το τελευταίο διάστημα είχε δεχτεί διάφορους χαρακτηρισμούς κατά τη διάρκεια της μέρας, δεν είχε σταυρώσει κοπέλα και τελείωνε και το φαγητό, με άλλα λόγια τα πράγματα ήταν χειρότερα απ' ό,τι ήταν πίσω στην πόλη του.
Μα το δράμα του δεν τελείωνε εκεί. Καθώς χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο με αυτά που άκουγε, άσχημες μνήμες άρχισαν να ξεπηδάνε από μυαλό του, δεν ήταν τυχαίο που κάθε πρωί όταν ξυπνούσε ένιωθε ότι ξεχνούσε κάτι πολύ σημαντικό. Όλα άρχισαν την πρώτη κιόλας μέρα που είχαν φτάσει εκεί, είδε το φως, νόμιζε ότι όλα θα αλλάζανε, ότι μια αιθέρια ύπαρξη είχε ανοίξει την αγκαλιά της για να τον δεχθεί. Τα πάντα έδειχναν ότι αυτή θα ήταν μια ξεχωριστεί εμπειρία για τον
Takayuki, και ήταν, αλλά με την κακή έννοια. Η αιθαίρια ύπαρξη δεν ήταν γένους θηλυκού και ο Takayuki τελικά δεν κατάφερε να βρει τρόπο διαφυγείς. Ξύπνησε την επόμενη μέρα γυμνός στο δωμάτιό του νιώθοντας ότι ήθελε να ξεχάσει τα πάντα. Τα πράγματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Την ίδια μέρα δέχτηκε ένα γράμμα που το υπέγραφε κάποιος ονόματι 0. Ο Furichi το θεώρησε αστείο, ο 0 του ζητούσε να εκπορνευτεί αν ήθελε να μείνει ζωντανός και να προστατέψει τα παιδιά του. Θεωρώντας το κακόγουστο αστείο, ο Takayuki πέταξε το χαρτί στα σκουπίδια και πέρασε μια ολόκληρη μέρα προσπαθώντας να βάλει το μυαλό του σε μια τάξη και να σκεφτεί τι να κάνει, αυτός που είχε σκοτώσει τον Άη Βασίλη, σίγουρα θα έβρισκε έναν τρόπο να βγάλει και αυτόν από τη μέση, οπότε το μόνο λογικό θα ήταν να τον ακούσει.
Μα ο Takayuki ήταν σωστός πρίγκιπας και σκέφτηκε πως μόνο άμα έσωζε τις αθώες ψυχές και γινόταν ήρωες θα του καθόταν γυναίκα. Κι έτσι έπραξε. Και τότε δέχτηκε το πρώτο χτύπημα. Στην αρχή δε θυμόταν ποιος ήταν, αλλά άσχημες μνήμες ξύπνησαν όταν ο Hisoka παραδέχτηκε δημόσια ότι τον ανάβει. Προσπαθώντας να αποδεχθεί την σκληρή αλήθεια, ο Furichi πέρασε όλο το βράδυ προσπαθώντας να ηρεμήσει τον εαυτό του λέγοντας ότι ο Hisoka ήταν αθώος επειδή ο Kirito σκέφτηκε να τον αθωώσει σε ένα σημείο που δεν έβγαζε νόημα. Πεπεισμένος ότι Kirito ήταν πολύ ύποπτος για επιθεωρητής και ότι στη συγκεκριμένη στιγμή δεν είχε λόγο να κάνει κάτι τέτοιο ο Takayuki έλεγε ξανά ξανά στον εαυτό του ότι ο Hisoka είχε αρκετές πιθανότητες να είναι αθώος, άρα το σώμα του θυσιάστηκε γι' αυτόν τον λόγο.
Και μετά, μετά ένιωθε πως η Franziska έκανε ύποπτες κινήσεις και τον πρόδιδε, ότι ετοιμαζόταν να στείλει στον τάφο τον Tezuka ο οποίος φαινόταν να είναι αρκετά ειλικρινής απέναντι στον Τζόνοβαν. Μάλιστα η κίνησή της ήταν τόσο παράξενη που ο Takayuki έκλεψε μερικές περούκες και ένα κραγιόν

και επισκέφτηκε τον ίδιο βράδυ τον Tezuka, τον έδεσε στο κρεβάτι του άφησε να συμβεί το μοιραίο. Ο Tezuka πέρασε το ίδιο σοκ που είχε περάσει κι εκείνος το πρώτο βράδυ. Στο τέλος της νύχτας ο Tezuka του εκμυστηρεύτηκε πως είχε συνηθίσει τις εικόνες με όλα αυτά τα doujinshi που είχαν γραφτεί γι' αυτόν και ότι δε θα μιλούσε σε κανέναν για εκείνο το βράδυ για να προστατέψει τη φήμη του ως αθλητής. ο Furichi άφησε το δωμάτιό του κλαίγοντας αφού συνειδητοποίησε ότι είχε γίνει πια ένας πόρνος στο όνομα της δικαιοσύνης και ότι όσο περισσότερο προσπαθούσε, τόσο περισσότερο κινδύνευε το κεφάλι του. Προσπάθησε να αφήσει στοιχεία αλλά τίποτα. Και ο πρίγκιπας ήταν ψώνιο και δεν έπαιρνε από λόγια.
Σηκώθηκε λοιπόν, στάθηκε στη μέση της αίθουσας και τα διηγήθηκε όλα, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες μάλιστα για να πάρει την εκδίκησή του. Και επειδή τα περιθώρια στένευαν, ο ίδιος είχε κουραστεί και το σώμα του δεν άντεχε άλλο:
"Πρίγκιπα, εσύ ο ίδιος είπες ότι δεν έχετε περιθώρια να κάνετε λάθη ακόμα και ότι οι δολοφόνοι είναι δύσκολο να βγάλουν την πόρνη. Γι' αυτό αφού ακόμα και τώρα έχεις αμφιβολίες για την
Franziska (Vagelio), εσύ, ψηφίστε εμένα λοιπόν, βγάλε με και κόψε αντιδράσεις! Εσένα
κατσίκι σου εύχομαι να γίνεις σουβλιστό! Που ξαφνικά ο
Λουντουντίχ και βρίσκει ένοχο κι εσύ ύποπτο τον
Λουντουντίχ! Την Rika δεν την άγγιξα, όλα από το μυαλό της τα βγάζει! Δεν είμαι lolicon! Δεν είμαι lolicon σας λέω!" φώναζε έχοντας καταρρεύσει ψυχικά.