Λίγη Ελβετική Ιστορία - Ο Θρύλος του William Tell - Part IΣυμβαίνει συνεχώς. Μόλις μαθαίνουν το όνομα μου και την χώρα καταγωγής μου, οι συνάδελφοι πρεσβευτές-δημοσιογράφοι-ανταποκριτές με ρωτούν: "
Έχεις καμιά μακρινή συγγένεια με τον William Tell?" (
αντίθετα οι ξεφτίλες και προφανώς άσχετοι με την ιστορία, ηγέτες ούτε καν το πρόσεξαν 
)

Για όσους δεν ξέρουν ποιός είναι ο William Tell, απλά σας αναφέρω πως θεωρείται ο εθνικός ήρωας της Ελβετίας. κάτι σαν τον Ηρακλή στην Ελλάδα, τον James Bond στην Αγγλία και την Oprah στις Η.Π.Α. Έχει γίνει θρύλος ιδιαίτερα για το κατόρθωμα του γνωστό ως "
Η βολή του μήλου" αλλά για εμάς τους Ελβετούς κυρίως γιατί θεωρείται ηγέτης της επανάστασης μας το 1307 και θεμελιωτής της ένωσης της Ελβετίας. Η βολή του μήλου όμως ήταν και πολύ γαμάτη εδώ που τα λέμε.
Ο θρύλος, λοιπόν, λέει πως ο Γουίλιαμ καταγόταν από το χωριό *
βαριά προφορά*
Μπιόργκλεν και πως ήταν ένας μυώδης και δυνατός άνδρας με έφεση στην χρήση του σταυρωτού τόξου. (
Δηλαδή της βαλλιστρίδας. Όλοι όσοι αναπαριστούν την σκηνή με κανονικό τόξο είναι άσχετοι, mind you). Την εποχή εκείνη, ο Αυστριακός Αυτοκράτορας την δυναστείας των Αψού-βούργων (προ-...-προ-προπάππους του Kaiser Osama), σαν σωστός και θρασύδειλος bully θέλησε να επιτεθεί στον πλησιέστερο και πιο αδύναμο γείτονα, στην Ελβετία. Ποια Ελβετία δηλαδή, δεν ήταν καν ενωμένη τότε, μόνο σκορποχώρια πάνω σε κατσάβραχα και στις όχθες των λιμνών.

^Και όμως έχουμε περισσότερο στρατό από ότι η Βόρεια Ιταλία.
Έτσι, έπειτα από μια περήφανη και πανάξια νίκη των Αυστριακών εναντίον των άοπλων και ολιγάριθμων Ελβετών, το Μπιόργκλεν και ολόκληρη η περιοχή Altdorf έπεσε στα χέρια του Αυτοκράτορα. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν φυσικά να επιβάλει φόρους. Το δεύτερο να στείλει ένα από τα τσιράκια του, τον κόμη
Gessler ως αρμοστή-ύπατο-δούκα της περιοχής. Δυστυχώς, οι κάτοικοι τς περιοχής φάνηκαν πολύ άτυχοι αφού το συγκεκριμένο παπαγαλάκι του Αυστριακού αυτοκράτορα ήταν το πιο μισανθρωπιστικό απόβρασμα ολόκληρης της Ευρώπης, πιο πάνω και από τον σημερινό Kaiser της Γερμανίας. Είχε τόσο μεγάλη εκτίμηση την αφεντιά του που αντί να επισκεφθεί ένα-ένα τα χωριά του Altdorf έστειλε τους εκπροσώπους του να περιφέρουν το καπέλο του από περιοχή σε περιοχή ώστε να το προσκυνήσουν όλοι οι χωρικοί. Ένα μεγάλο και ψηλό καπέλο.

"Αρχηγέ, πες τα λίγο πιο γρήγορα γιατί φυσάει..."
Κάποια στιγμή λοιπόν, έφθασαν και στο Μπιόργκλεν. Οι στρατιώτες στήσανε το καπέλο σε ένα στύλο στη κεντρική πλατεία και καλέσανε όλους τους κατοίκους να υποβάλλουν τα σέβη τους στον στύλο και επ' ευκαιρίας να συνδράμουν στο παγκάρι (Η εκκλησία ποτέ δεν έμενε απ' έξω σε κάτι τέτοια). Όλοι οι χωρικοί έπεσαν στα γόνατα τους και προσκύνησαν το καπέλο. Όλοι; Όχι. Γιατί ένας από αυτούς αποφάσισε να το παίξει ιστορία, αντιδραστικός, προοδευτικός και ιστορία και να μην το κάνει. Και ποιός ήταν αυτός;
Ο γιός του William Τell."
To μαλ@@@σμένο! Και άλλο που δεν του είπα, μην κάνει καμιά μαλ@κία. Στην μάνα του έμοιασε, μα τις χίλιες βουνοκορφές! Θα τον σκοτώσω!", έκρωξε ο απεγνωσμένος ο θρυλικός ήρωας μας, δίχως να ξέρει ωστόσο, πόσο σύντομα θα του δινόταν αυτή η ευκαιρία.

" Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα, πατέρα"
Τέλος Πρώτου Μέρους
Gottfried Tell