322 replies to this topic

[Vagelio]

Οντως, οι δυο πρωτες σεζον ηταν αναντικαταστατες, μακαρι να συνεχιζαν τοσο καλα και οι υπολοιπες.
Οσο για την τριτη με τα tamers, δεν θα μπορουσα να την συγκρινω με τα ποκεμον και τα beyblade. Ηταν κατωτερη βεβαια απο το adventure και το adventure 02 αλλα μου φανηκε αρκετα πιο σκοτεινη και "οριμη".

[specialistas4]

Οντως, οι δυο πρωτες σεζον ηταν αναντικαταστατες, μακαρι να συνεχιζαν τοσο καλα και οι υπολοιπες.
Οσο για την τριτη με τα tamers, δεν θα μπορουσα να την συγκρινω με τα ποκεμον και τα beyblade. Ηταν κατωτερη βεβαια απο το adventure και το adventure 02 αλλα μου φανηκε αρκετα πιο σκοτεινη και "οριμη".

Και η πρωτη ταινια ηταν αρκετα καληΠαντως μετα απο το adventure 02 εμενα σταματησε να μου αρεσει,ξενερωσα και λιγο απο το καινουργιο που βγηκε τωρα ΑΠΟΤΥΧΙΑ!!!!

[Warchief]

Δεν εχω προβλημα που θα σωσουν παλι τον ντιτζικοσμο απο το κακο αφεντικο ενωνοντας τις δυναμεις του με τους αντιπαλους [...]

This. Δηλαδή τι περιμένατε από το Digimon;

Δε μπορώ να πω ότι έχετε άδικο για την κριτική του δεύτερου επεισοδίου, αλλά προτείνω ηρεμία και υπομονή, είναι πολύ νωρίς ακόμα για συμπεράσματα.

[Silmarien]

Tα Tamers ήταν πολύ ωραια...

[Napster]

Tα Tamers ήταν πολύ ωραια...

+1 Και μενα μου αρεσαν. Btw θα δω το πολυ 2-3 επεισοδια ακομα...

[Warchief]

Τέλειωσα χθες τη δεύτερη σεζόν. ΑΠΑΙΣΙΑ, από την αρχή ως το τέλος. Καμία σχέση με την πρώτη.

[arachne-sama]

εγω θυμαμαι που ειχαν βγει μετα τα ποκεμον κ νομιζα οτι ηταν αντιγραφη....μετα εκατσα να τα δω [στο αλτερ ηταν τοτε}κ σιγουρα μου αρεσαν πιο πολυ απο τα ποκεμον.μαλιστα σε καποιες στιγμες ειχα δακρυσει. αυτα ολα για τους δυο πρωτους κυκλους μονο.....μετα τον τριτο τον προσπαθησα αλλα δεν.... ε απο τοτε τα παρατησα.

[Warchief]

Ενδιαφέροντα βίντεο που αναλύουν γιατί το 02 ήταν τόσο κακό, και σε σύγκριση με το πρώτο, click.

[Whitelighter]

Ενδιαφέροντα βίντεο που αναλύουν γιατί το 02 ήταν τόσο κακό, και σε σύγκριση με το πρώτο, click.

Είδα όλα τα parts. Να πω την αλήθεια, τη σειρά (και το Adventure και το 02) την είχα δει όταν ήμουν κάπου 11 χρονών. Τη θεωρούσα τοπ, αλλά με τα στάνταρντς που είχα τότε. Τα έγραφα σε βιντεοκασέτες, οπότε είχα λιώσει το Adventure, όμως το 02 το είδα μόνο μια φορά (!).
Θυμόμουν ότι μου άρεσε περισσότερο το 02 κυρίως γιατί δεν το 'ξερα απ'έξω όπως ήξερα το Adventure + ότι μου άρεσε το μοτίβο να πηγαίνουν και να φεύγουν όποτε θέλουν από/στον Digiworld. Ήξερα ότι το Adventure μ'άρεσε πιο πολύ, αλλά κάθε φορά που το σκεφτόμουν, το ήξερα τόσο απ'έξω και ανακατωτά που το 'χα ψιλοσιχαθεί. Σ'αυτά βάλε και την αποδοκιμασία μου απέναντι σε όλες τις άλλες σειρές μετά το 02, οπότε προφανώς είχα το 02 στο μυαλό μου ως «η καλή συνέχεια του Adventure».

Είδα όλα τα videos. Έχει πολύ δίκιο στα περισσότερα σημεία ο τύπος, αν και κάπου παρασύρεται και πιστεύω λέει υπερβολές (κυρίως σε ό,τι αφορά το continuum της σειράς σε minor σημεία). Πάντως, πρώτη φορά βλέπω με ιδιαίτερα σοβαρό και ώριμο μάτι το anime (μέσα απ'αυτά τα βίντεο εννοώ) και μου 'ρθε ως rude awakening το πόσο κακό ήταν το 02, αλλά παράλληλα πόσο καλό ήταν το Adventure (στις συγκρίσεις που κάνει ο τύπος στο βίντεο).

Συγκεκριμένα,

Spoiler:

Ακόμη και μια σταλιά παιδί όταν ήμουν, είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν αποφάσισαν να δώσουν σε καθένα από τα νέα παιδιά δύο (!) digiαβγά, υπονοώντας ότι όλα τα σπουδαία χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα που διέκριναν και έκαναν ξεχωριστό το κάθε παιδί από την παλιά σειρά αυτοί τα είχαν σε αφθονία!
Πρώτα απ'όλα, από 'δω πηγάζει το πρόβλημα που λέει ο τύπος με τη Miyako και τον Daisuke. Υποτίθεται ότι ήταν χαρακτήρες Sora-Mimi και Taichi-Yamato μαζί. Το Taichi-Yamato ψιλοτρώγεται γιατί ταίριαζαν σε σημεία. Όπως και το Jou-Koushiro που κατά τη γνώμη μου ταίριαζαν πολύ μαζί και μπορούσαν πολύ καλά να ενσαρκωθούν στον Iori. Αλλά Sora-Mimi; Μιλάμε για τα πιο διαφορετικά πρότυπα κοριτσιών στην ιστορία των anime. Η λογική και πάντα με την καλή συμβουλή προς τους φίλους της με το spoiled brat που είναι καλοπροαίρετο μεν, αλλά έχει την ανεμελιά και την τσαχπινιά στο αίμα της; Something's wrong here.

Τουλάχιστο όσον αφορά στον Ken, δώσανε χρόνο στο backstory του (μιλώντας ακόμη και για την Kaiser περίοδο), υπερβολικά άφθονο κατά την άποψη του τύπου, που όμως πρόσφερε το πλεονέκτημα της δυνατότητας συναισθηματικής σύνδεσης του θεατή μ' αυτόν. Γνώριζε από πρώτο χέρι πρώτα ο θεατής τι σκατόπαιδο ήταν ως Kaiser (τον έφαγε στη μάπα μισή σήζον) ώστε να αισθανθεί εντονότερα το redemption του αργότερα. Ενώ Miyako και λίγο Daisuke πήγαν περίπατο ως χαρακτήρες, πράγματι.

Τέλος, είχε δίκιο και για τον Blackwargreymon. Καλός, χρυσός tragic hero, αντιλαμβανόμουν τι ήθελαν να δείξουν ότι νιώθει όταν το 'βλεπα, αλλά πραγματικά αισθανόμουν παράλληλα έναν απίστευτο αποσυντονισμό, αφού τον πρόσθεσε σαν οντότητα τελείως απότομα έχοντας την απαίτηση (όχι να τον συνηθίσει) να συμπάσχει κατά κάποιο τρόπο μαζί του ο θεατής.

Νιώθω χαρούμενος που είδα το 02 όταν προβλήθηκε στην Ελλάδα και με το παιδικό μου μυαλό το έβλεπα ως το απίστευτο anime και έτσι έμεινε στη μνήμη μου. Αν το 'βλεπα τώρα, θα 'χα τα συμπτώματα του αγαπητού Warchief και δε θα το 'θελα.
Λέω να δω Tamers όμως. Τότε μου προκαλούσαν αηδία. Από τότε που ανακάλυψα το internet όμως μόνο καλά λόγια ακούω/διαβάζω γι' αυτό. It might be worth a try.

[Warchief]

Θυμόμουν ότι μου άρεσε περισσότερο το 02 κυρίως γιατί δεν το 'ξερα απ'έξω όπως ήξερα το Adventure + ότι μου άρεσε το μοτίβο να πηγαίνουν και να φεύγουν όποτε θέλουν από/στον Digiworld.

Προφανώς και δεν είχε ιδέα όταν το έβλεπα μικρός, αλλά όπως λέει στα video, το ότι μπορούν να πηγαινοέρχονται όποτε θέλουν, αφαιρεί πολύ απο την ένταση της πρώτης σειράς που μπήκαν στον κόσμο χωρίς επιλογή, και έπρεπε να παλέψουν για την επιβίωση τους.

Spoiler:

Ακόμη και μια σταλιά παιδί όταν ήμουν, είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν αποφάσισαν να δώσουν σε καθένα από τα νέα παιδιά δύο (!) digiαβγά, υπονοώντας ότι όλα τα σπουδαία χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα που διέκριναν και έκαναν ξεχωριστό το κάθε παιδί από την παλιά σειρά αυτοί τα είχαν σε αφθονία!
Πρώτα απ'όλα, από 'δω πηγάζει το πρόβλημα που λέει ο τύπος με τη Miyako και τον Daisuke. Υποτίθεται ότι ήταν χαρακτήρες Sora-Mimi και Taichi-Yamato μαζί. Το Taichi-Yamato ψιλοτρώγεται γιατί ταίριαζαν σε σημεία. Όπως και το Jou-Koushiro που κατά τη γνώμη μου ταίριαζαν πολύ μαζί και μπορούσαν πολύ καλά να ενσαρκωθούν στον Iori. Αλλά Sora-Mimi; Μιλάμε για τα πιο διαφορετικά πρότυπα κοριτσιών στην ιστορία των anime. Η λογική και πάντα με την καλή συμβουλή προς τους φίλους της με το spoiled brat που είναι καλοπροαίρετο μεν, αλλά έχει την ανεμελιά και την τσαχπινιά στο αίμα της; Something's wrong here.
Τουλάχιστο όσον αφορά στον Ken, δώσανε χρόνο στο backstory του (μιλώντας ακόμη και για την Kaiser περίοδο), υπερβολικά άφθονο κατά την άποψη του τύπου, που όμως πρόσφερε το πλεονέκτημα της δυνατότητας συναισθηματικής σύνδεσης του θεατή μ' αυτόν. Γνώριζε από πρώτο χέρι πρώτα ο θεατής τι σκατόπαιδο ήταν ως Kaiser (τον έφαγε στη μάπα μισή σήζον) ώστε να αισθανθεί εντονότερα το redemption του αργότερα. Ενώ Miyako και λίγο Daisuke πήγαν περίπατο ως χαρακτήρες, πράγματι.

Τέλος, είχε δίκιο και για τον Blackwargreymon. Καλός, χρυσός tragic hero, αντιλαμβανόμουν τι ήθελαν να δείξουν ότι νιώθει όταν το 'βλεπα, αλλά πραγματικά αισθανόμουν παράλληλα έναν απίστευτο αποσυντονισμό, αφού τον πρόσθεσε σαν οντότητα τελείως απότομα έχοντας την απαίτηση (όχι να τον συνηθίσει) να συμπάσχει κατά κάποιο τρόπο μαζί του ο θεατής.

Spoiler:

Το πρόβλημα για μένα είναι κυρίως το εξής με τους χαρακτήρες: στην πρώτη σειρά τα χαρακτηριστικά των παιδιών που αναγράφονταν στα εμβλήματα, ήταν επίκτητα και όχι έμφυτα. Ο Taichi στην αρχή δεν ήταν γενναίος, ήταν απερίσκεπτος. Η απερισκεψία του γέννησε όλο το σκηνικό με τον Skullgreymon και για να γίνει πραγματικά γενναίος χρειάστηκε να ζήσει εμπειρίες, να σκεφτεί πράγματα - και όλα αυτά τα έδειξε η σειρά.
Αντιθέτως, στο 02, παίρνουν τα αβγά επειδή... έτσι είναι. Δεν υπάρχει εξέλιξη των χαρακτήρων. Εμένα ο Daisuke δεν με ενόχλησε τόσο πολύ, αλλά η Miyako ήταν με διαφορά ο πιο ηλίθιος χαρακτήρας σε όλα τα Digimon.
Τον BlackWarGreymon τον βρήκα καλή ιδέα αλλά μέτρια εκτέλεση. Το αξιολύπητο είναι ότι αυτή η μετριότητα ήταν το αγαπημένο μου στοιχείο της σειράς.

Νιώθω χαρούμενος που είδα το 02 όταν προβλήθηκε στην Ελλάδα και με το παιδικό μου μυαλό το έβλεπα ως το απίστευτο anime και έτσι έμεινε στη μνήμη μου. Αν το 'βλεπα τώρα, θα 'χα τα συμπτώματα του αγαπητού Warchief και δε θα το 'θελα.
Λέω να δω Tamers όμως. Τότε μου προκαλούσαν αηδία. Από τότε που ανακάλυψα το internet όμως μόνο καλά λόγια ακούω/διαβάζω γι' αυτό. It might be worth a try.

Κι εγώ τα είχα δει μικρός και τα δύο. Τότε μου άρεσαν.
Τώρα:
Πρώτη σεζόν - συχνά ανόητη πλοκή αλλά σωστή εξέλιξη χαρακτήρων και μερικά πραγματικά ΠΟΛΥ καλά επεισόδια.
02 - αίσχος.

Περιμένω μόνο τα επόμενα βίντεο, και συγκεκριμένα αυτό που θα αφορά το τέλος και τον επίλογο. Ό,τι πιο καθυστερημένο έχω δει τους τελευταίους μήνες στη ζωή μου.

[Whitelighter]

Προφανώς και δεν είχε ιδέα όταν το έβλεπα μικρός, αλλά όπως λέει στα video, το ότι μπορούν να πηγαινοέρχονται όποτε θέλουν, αφαιρεί πολύ απο την ένταση της πρώτης σειράς που μπήκαν στον κόσμο χωρίς επιλογή, και έπρεπε να παλέψουν για την επιβίωση τους.

Ναι. Εμένα τότε μου άρεσε...!

Spoiler:

Το πρόβλημα για μένα είναι κυρίως το εξής με τους χαρακτήρες: στην πρώτη σειρά τα χαρακτηριστικά των παιδιών που αναγράφονταν στα εμβλήματα, ήταν επίκτητα και όχι έμφυτα. Ο Taichi στην αρχή δεν ήταν γενναίος, ήταν απερίσκεπτος. Η απερισκεψία του γέννησε όλο το σκηνικό με τον Skullgreymon και για να γίνει πραγματικά γενναίος χρειάστηκε να ζήσει εμπειρίες, να σκεφτεί πράγματα - και όλα αυτά τα έδειξε η σειρά.
Αντιθέτως, στο 02, παίρνουν τα αβγά επειδή... έτσι είναι. Δεν υπάρχει εξέλιξη των χαρακτήρων. Εμένα ο Daisuke δεν με ενόχλησε τόσο πολύ, αλλά η Miyako ήταν με διαφορά ο πιο ηλίθιος χαρακτήρας σε όλα τα Digimon.
Τον BlackWarGreymon τον βρήκα καλή ιδέα αλλά μέτρια εκτέλεση. Το αξιολύπητο είναι ότι αυτή η μετριότητα ήταν το αγαπημένο μου στοιχείο της σειράς.

Αυτά που λες.

Κι εγώ τα είχα δει μικρός και τα δύο. Τότε μου άρεσαν.
Τώρα:υ
Πρώτη σεζόν - συχνά ανόητη πλοκή αλλά σωστή εξέλιξη χαρακτήρων και μερικά πραγματικά ΠΟΛΥ καλά επεισόδια.
02 - αίσχος.

Περιμένω μόνο τα επόμενα βίντεο, και συγκεκριμένα αυτό που θα αφορά το τέλος και τον επίλογο. Ό,τι πιο καθυστερημένο έχω δει τους τελευταίους μήνες στη ζωή μου.

Spoiler:

Για το Adventure χαλαρά καλύτερο επεισόδιο αυτό που ο Taichi επιστρέφει στον «πραγματικό» κόσμο. +η σκηνή που που ο Ikkakumon πρωτοεξελίσσεται σε Zudomon.

Το ψιλοθυμάμαι το τέλος και νομίζω ούτε και όταν το'βλεπα μικρός μου 'χε αρέσει ιδιαίτερα.

[Tea-chan]

Τέλειωσα χθες τη δεύτερη σεζόν. ΑΠΑΙΣΙΑ, από την αρχή ως το τέλος. Καμία σχέση με την πρώτη.

H αλήθεια είναι ότι ούτε εμένα μου άρεσε, αλλά ένα επεισόδιο ήταν μάλαμα, πιστεύω:

Spoiler:

Μαντέψτε, ήταν ο σκοτεινός ωκεανός. Ξαναμαντέψτε, ήταν με τον Takeru και τη Hikari, από τα πρώτα Choses Children. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Αυτό όμως που συνάμα με εκνευρίζει σε αυτό το επεισόδιο, ήταν το γεγονός ότι αυτή η ιδέα πήγε περίπατο, για ποιό λόγο ξέρω γω. Και ενώ θα μπορούσε η ιστορία να εξελιχθεί στο πιο απίστευτα ώριμο (να τη βιάσουν ήθελαν τη Hikari), σοκαριστικά τρομακτικό (ναι, αυτή η σκιά ήταν ο Cthulu), mindfuck saga και στις δύο σειρές, ο σκοτεινός ωκεανός έγινε σκουπιδότοπος για τον Demon, ο οποίος είναι από τους πιο αισχρούς κακούς που έχω δει. Ο Apocalymon της πρώτης εμφανίστηκε μόνο στα δύο τελευταία επεισόδια και μου άφησε ψυχολογικό τραύμα. Ο Demon με κοίμισε.

Για τον BlackWarGraymon, τα ίδια. Για άλλη μια φορά υπήρξε η ευκαιρία για κάτι το βαθύ και ώριμο, κάτι που βρήκα τη πρώτη σειρά να προσφέρει απλόχερα ακόμη και στα πρώτα επεισόδια, αλλά η εκτέλεση άφησε πικρή γεύση.

Αλλά νομίζω ότι το μόνο καλούλι αρκετά ήταν αυτό με τον Vandemon. Ήδη ξέραμε ότι όταν ένα Digimon "πεθαίνει", πάει στο Χωρίο της Απαρχής και γίνεται αυγό. Αλλά αυτά που πεθαίνουν στον πραγματικό κόσμο είναι εγκλωβισμένα.

Αλλά κι αυτό γράφτηκε ως μετριότητα. Meh.

[Whitelighter]

H αλήθεια είναι ότι ούτε εμένα μου άρεσε, αλλά ένα επεισόδιο ήταν μάλαμα, πιστεύω:

Spoiler:

Μαντέψτε, ήταν ο σκοτεινός ωκεανός. Ξαναμαντέψτε, ήταν με τον Takeru και τη Hikari, από τα πρώτα Choses Children. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Αυτό όμως που συνάμα με εκνευρίζει σε αυτό το επεισόδιο, ήταν το γεγονός ότι αυτή η ιδέα πήγε περίπατο, για ποιό λόγο ξέρω γω. Και ενώ θα μπορούσε η ιστορία να εξελιχθεί στο πιο απίστευτα ώριμο (να τη βιάσουν ήθελαν τη Hikari), σοκαριστικά τρομακτικό (ναι, αυτή η σκιά ήταν ο Cthulu), mindfuck saga και στις δύο σειρές, ο σκοτεινός ωκεανός έγινε σκουπιδότοπος για τον Demon, ο οποίος είναι από τους πιο αισχρούς κακούς που έχω δει. Ο Apocalymon της πρώτης εμφανίστηκε μόνο στα δύο τελευταία επεισόδια και μου άφησε ψυχολογικό τραύμα. Ο Demon με κοίμισε.

Για τον BlackWarGraymon, τα ίδια. Για άλλη μια φορά υπήρξε η ευκαιρία για κάτι το βαθύ και ώριμο, κάτι που βρήκα τη πρώτη σειρά να προσφέρει απλόχερα ακόμη και στα πρώτα επεισόδια, αλλά η εκτέλεση άφησε πικρή γεύση.

Αλλά νομίζω ότι το μόνο καλούλι αρκετά ήταν αυτό με τον Vandemon. Ήδη ξέραμε ότι όταν ένα Digimon "πεθαίνει", πάει στο Χωρίο της Απαρχής και γίνεται αυγό. Αλλά αυτά που πεθαίνουν στον πραγματικό κόσμο είναι εγκλωβισμένα.

Αλλά κι αυτό γράφτηκε ως μετριότητα. Meh.

Κάτσε, εσύ είδες τα βίντεο που έδωσε ο Warchief και μας είπες την περίληψη ή είπες τη γνώμη σου; Γιατί όλα αυτά που λες είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που λέγονται στα βίντεο + με τον ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ τρόπο.

BTW, συμφωνώ.

[Tea-chan]

?????????????

Σοβαρά; Όχι δε τα είδα τα βίντεο. Καθόλου όμως. Πρόσφατα είδα ξανά τις δύο πρώτες και αυτή είναι η άποψή μου.


*πάει να δει τα βίντεο*

EDIT: Και κάτι που θυμήθηκα και με παραξένεψε στη 2η σεζόν... σε κάποια σποραδικά επεισόδια, θυμάμαι το character design να αλλάζει και να γίνεται κάπως πιο "γυαλιστερό" και να θυμίζει λίιιιγο αυτό των Tamers. Ούτε που θυμάμαι σε ποιά επεισόδια ήταν, αλλά οπωσδήποτε μετά τον Kaiser.

Edited by Tea-chan, 06 August 2010 - 15:56.

[Warchief]

Quotάρω τον εαυτό μου από προηγούμενο post στο thread.

Η διαφορά του επεισοδίου 21 αν θυμάμαι καλά (που γυρνάει προσωρινά στη γη ο Taichi) και των 2-3 τελευταίων από τα υπόλοιπα ήταν χαοτική. Αυτά τα λίγα επεισόδια έλαμπαν μπροστά στην μετριότητα -στην καλύτερη περίπτωση- των υπόλοιπων. ΓΙΑΤΙ δηλαδή να μπουν μέσα στο τέρμα μόνοι τους όταν τους κυνήγαγε ο Skullgreymon.

Αν και τα προηγούμενα υπήρχαν απλώς για να υπάρχουν, το τελευταίο "κακό" Digimon πραγματικά είχε λόγο ύπαρξης και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

To επεισόδιο 21, που είχε εξαιρετικό γράψιμο και animation, είχε σκηνοθετηθεί από τον Mamoru Hosoda, γνωστό πλέον από τα Toki wo Kakeru Shoujo, Summer Wars και Bokura no War Game. Aν ήταν όλη σειρά έτσι, θα έπαιρνε 10 από εμένα.

To επεισόδιο με τον σκοτεινό ωκεανό με είχε ψιλοσοκάρει. Narutaru μου θύμισε!
Αλλά ναι... την ιδέα την πέταξαν μετά.

Άλλα δύο σχόλια για το 02:

• Η Tailmon ήταν το Digimon με το σημαντικότερο character development στην πρώτη σειρά, και στη δεύτερη ήταν χειρότερη κι από κομπάρσος. Πλάκα είχε που επειδή είναι adult, ένα επίπεδο πάνω από τα υπόλοιπα, την έκαναν να χάσει το δαχτυλίδι που της έδινε δύναμη για να είναι στο επίπεδο των άλλων... lame. Επίσης, η Nefertimon διεκδικεί τον τίτλο του πιο άσχημου Digimon.
• Tα επεισόδια με τις μάχες στις διάφορες πόλεις του κόσμου είναι αξιοσημείωτα γιατί ίσως είναι τα πιο τραγικά εκ των τραγικών του 02.