Να είμαι ειλικρινής, όταν αναφερόμουν στο δικό μου post για τις αδυναμίες του shoujo, κατά νου είχα και την ίδια την Chihaya εν μέρει. Μία απ' τις αδυναμίες του shoujo είναι οι πρωταγωνίστριες: δεν είναι πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, δεν θέλω να είμαι ισοπεδωτική, αλλά όταν μια πρωταγωνίστρια κοριτσίστικης σειράς είναι κακιά, εύχεσαι να έρθουν να την απαγάγουν εξωγήινοι και να την διαολοστείλουν μακριά απ' την οθόνη. Και η αλήθεια είναι πως η Chihaya είναι ως ένα βαθμό ένα mash-up "χαριτωμένων" στοιχείων, από τα οποία τα πιο σημαντικά τα ανέφερες ήδη (αν και προσωπικά θα συμπεριλάμβανα και την μονολεκτική, ενθουσιώδη απάντηση σε οτιδήποτε την εντυπωσιάζει σε εσωτερικό μονόλογο. "Sugoi.", "Kirei."... Εντάξει, Chihaya, έχεις φτάσει ολόκληρη γομάρα του Λυκείου. Πλούτισε το λεξιλόγιό σου. Το λεξικό στο ράφι δεν δαγκώνει.)
Απ' την άλλη, όμως, οι αντιδράσεις της πείθουν (λιποθυμάει από το άγχος της, δεν κερδίζει πάντα, έχει να μάθει πράγματα απ' τους άλλους, "χειρότερους" απ' αυτήν παίκτες, δεν είναι Mary Sue -τουλάχιστον στα μαθήματα είναι σκράπας!-, ζηλεύει λίγο τη μεγάλη της αδερφή, εξ' αιτίας των καπρίτσιων της δημιουργούνται διχόνοιες και έριδες...). Επιπλέον, το ίδιο το κλίμα της σειράς "σηκώνει" αυτήν τη συμπεριφορά. Είναι feel-good, ρεαλιστικό μέχρι το σημείο που οι πρωταγωνιστές μοιάζουν με φωτομοντέλα της... Σούπερ Κατερίνας (και μην ψάχνετε να βρείτε το αγορίστικο αντίστοιχο, δεν υπάρχει!... Νομίζω....), αλλά καλοδουλεμένο όπως και να 'χει, σε σημείο να μη σε νοιάζει. Δεν νιώθεις πως βρίσκεσαι στο Ροζ Συννεφάκι χωρίς ένταση στην ιστορία (αυτό να το βλέπουν κάτι
Πειρατίνες εκεί έξω, να μαθαίνουν..), αλλά μόνο σε μια υπερβολικά καθαρή βερσιόν της πραγματικότητας. Κι από κει και πέρα, με λίγα θα βρεις αφορμή να θυμώσεις. Η Chihaya εντάσσεται αρμονικά σ' αυτό το πλαίσιο, κι ας μην είναι τόσο αναπτυγμένη όσο θα έπρεπε, οπότε εξαρτάται από τις αντοχές του καθενός το πώς θ' αντιδράσει. Τουλάχιστον, εγώ έτσι το εξηγώ!
Οι "likeable" χαρακτήρες είναι, δυστυχώς, μια εύκολη λύση που είναι, όμως, και ευρεία απαίτηση πολλών καταναλωτών, όχι μόνο στα anime αλλά στο entertainment γενικότερα. Δες, για παράδειγμα, πόσα reviews του Rotten Tomatoes αναφέρουν τους "appealing" ή "likeable" characters σαν θετικό. Τι να κάνουμε τώρα που υπάρχει κι εκείνη η μερίδα του κοινού που μπορεί να γουστάρει ή να το συνεπαίρνουν
κάτι παλιόφατσες μπάτσοι με διασυνδέσεις στον υπόκοσμο,
ντετέκτιβ με σκιαχτικά νευρικά τικ ή
ιππότες που δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν με πριγκίπισσες; Μην πάμε στο άλλο άκρο, σαφώς και οι "αξιολάτρευτοι" χαρακτήρες δουλεύουν, ρωτήστε
αυτή τη ζουζούνα. Ε, μετά, εξαρτάται κι απ' το κλίμα της σειράς και τη γενικότερη λογική της όσον αφορά την ιστορία.
Χμ... Η Queen δεν είναι στερεότυπο; Η διάνοια με τα περίεργα γούστα, εμμονική με την θέση της στην κορυφή, δήθεν μου τάχα μου πρόσχαρη και γλυκιά αλλά μια σκύλα από μέσα; Δεν το έχουμε ξαναδεί αυτό; Όσο για τη... σίγουρη ήττα της, το manga συνεχίζεται ακόμα και δεν ξέρουμε αν θα γίνει οτιδήποτε ακόμα (προσωπικά δεν έχω χρόνο να το διαβάσω, αλλά ρώτα της Kai, που το παρακολουθεί). Οπότε, να σε βλέπω να ανεβάζεις το βαθμό!
(Γι' αυτήν τη σειρά, τουλάχιστον! Αν βγει 2η σεζόν, το βλέπουμε!)
εκτος αν το τελος δν το βασισουν εκει και του δωσουν δικια του τροπη .....θα μεινει παλι το κλασσικο love triangle ανοιχτο .... ax ax
Όσο για τη σκηνή στο αμάξι. Καημένε, Taichi. Εσύ κοιμάσαι και η τύχη σου δουλεύει.
)
Ζω κάτω από βράχο όλα αυτά τα χρόνια.
