6137 replies to this topic

[Dante80]

Όλο προς τα πίσω το πάω το LotGH..θα το καταβροχθίσω όμως, που θα μου πάει.

 

(RW) Kodomo no Omocha - Έπεσε μαραθώνιος, είναι η δεύτερη φορά που το είδα και μπορώ να πω πως το ευχαριστήθηκα ακόμα περισσότερο (καθώς την πρώτη φορά η μετάφραση ήταν απλά άθλια)! 100 τόσα επεισόδια έφυγαν νερό.

(RW) Twin Spica - Άντε κλάμα πάλι....

[Hazuki]

Ρε, βλέπεις και στη δουλειά, έλα δε παίζω! Εγώ κάνω πως δουλεύω! 

[Dante80]

Αύγουστο είναι χαλαρά τα πράγματα δουλειά, οπότε το εκμεταλλεύομαι...δεν χρειάζεται καν να κάνω ότι δουλεύω, μιας και είμαι μόνος μου στην Κλινική...μουχαχχααα

[Petran79]

Όταν ήμουν στη Σκιάθο στο ναυτικό μουσείο, το παιδί που ήταν εκεί, νέος, γύρω στα 20, γελούσε στον υπολογιστή. Από περιέργεια έριξα μια κρυφη μάτια και έβλεπε το παλιό παιδικό με το Φιλεα Φογκ το λιοντάρι!

[Dante80]

Barakamon - Περίμενα μια απλή SoL με ιδιαίτερη θεματολογία (καλλιγραφία γαρ), αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ, πολύ καλύτερο. Προτείνεται.

Handa-kun - Είδα πως ήταν prequel του από πάνω, οπότε το κατέβασα αμέσως. Μάπα το καρπούζι, αν και η θεματική (gag με βάση την παρεξήγηση) πάντα ενδείκνυται για γέλωτα.

 

 

 

 

[Petran79]

Angels of Death πολύ καθαρό το κάνανε. Οχι πως το παιχνίδι ήταν κανένα αριστούργημα στο σενάριο, αλλά από το πρώτο επεισόδιο καταστρέψαν την ατμόσφαιρα. 1000 φορές καλύτερο το Corpse Party Tortured Souls που τουλάχιστον δεν ήταν φειδωλό στη βία.

Αν χρησιμοποιούσαν το σχεδιο του παιχνιδιού θα ήταν τόσο ωραίο.

[OdyMonaxos]

Είδα το Inuyashiki. Γενικά μου άρεσε σαν θέμα το πώς ακριβώς η ίδια δύναμη μπορεί να χρησιμοποιεί εντελώς διαφορετικά από κάποιον με βάση τον χαρακτήρα του και το είδα χωρίς να βαρεθώ αλλά τελειώνοντας το αν και είχε τέλος ένιωσα ότι κάτι μου έλλειπε. Σε γενικές γραμμές πάντως ο πρωταγωνιστής ήταν πολύ συμπαθητικός, μου άρεσε και η αντίθεση του πολύ ήπιου χαρακτήρα με τη δύναμη που είχε. Θα ήθελα να τον δω και σε λίγες πιο καθημερινές αλληλεπιδράσεις στην καθημερινότητα του ή με τον Andou. Τώρα ο Shishigami ήταν κάπως ιδιαίτερος σαν χαρακτήρας, ευτυχώς στο τέλος δεν πέταξαν κάποια μετάνοια από το πουθενά και έμεινε πιστός στον τρόπο που δρούσε γενικά. Αν και ήταν αντιπαθητικός γενικά και είχε διεστραμμένο τρόπο σκέψης είχε ενδιαφέρον σαν χαρακτήρας αν και θα μπορούσε να επεκταθεί λίγο παραπάνω πάνω σε αυτό παρόλο που τα περισσότερα εννοούνται. Ντάξει δεν μπορώ να επεκταθώ κι εγώ πολύ χωρίς σπόιλερ οπότε το κόβω εδώ. Το CG είχε και κάτι πολύ κακές φάσεις και το ένιωθες στην κίνηση και ηταν επισης αντιαισθητικό οταν άλλαζε από το ένα frame στο άλλο αλλά λόγω των ρομπότ μπορώ να την κατανοήσω.
Επίσης δεν εχω δει πιο whatever λόγω να ξεκινήσει τόσος χαμός. Χτυπάνε εξωγήινοι δυο ανθρώπους... 'Ουπς φτιαχτους να φύγουμε.' 'Ε, δε γίνεται μόνο όπλα έχουμε θα καταστρέψουν τον πλανήτη.' 'Τελείωνε να φύγουμε,ρε, whatever'.

Για πε όμως βρε Kai, τι είδες τελικά;

[Petran79]

Είχα ξεχάσει να δω τότε το Seraphim Call, που πήγαινε πακέτο με Sentimental Journey

 

To είδα τελικά μιας και πρόκειται για original παραγωγη 12 επεισοδίων και εμπλέκεται ο γνωστός  Tomomi Mochizuki. Και οι δύο σειρές από τη Sunrise, αλλά σε αντίθεση με τη Journey, που είχε καλή ποιότητα στο animation και ωραία εισαγωγή, εδώ απορεί κανείς αν όντως συμμετείχε η Sunrise ή κάνα στούντιο τρίτης διαλογής.

Φαίνεται απίστευτο, αν σκεφτεί κανείς πως το 1998-99 είχε δημιουργήσει σειρές όπως Outlaw Star, Cowboy Bebop & Turn A Gundam. Στην ομάδα αυτή θα πρέπει να διέθεσαν πολύ χαμηλό μπάτζετ. Παρά το αξιοπρεπές character design από Aoi Nanase, όλα τα υπόλοιπα είναι τόσο λιτά και φτωχά, ακόμα και για σειρά τέτοιου είδους. Το μεγαλύτερο κοντραστ φαίνεται στο 11ο επεισόδιο, όταν πάνε σινεμά και βλέπουν στιγμιότυπα μάλλον από Gundam ταινία με μάχες στο διάστημα και απίστευτη λεπτομέρεια.

 

Eυτυχώς όμως ότι υστερεί σε ανιματιον κερδίζει στο σενάριο και στους χαρακτήρες. Επειδή δεν δεσμεύεται από μανγκα ή βιντεοπαιχνίδι, τη βρήκα πιο πρωτότυπη, πολυποίκιλη και ευφάνταστη απο Sentimental Journey. Κάποια επεισόδια στην αρχή δεν μου αρεσαν, αλλα πιστεύω είναι θέμα γούστου μιας και η γκάμα είναι μεγάλη. Χιούμορ, δράμα, ταξίδι στο χρόνο, mecha (Sunrise χωρίς mecha γίνεται, μέχρι και εξ ολοκλήρου θεατρικός μονόλογος. Μαλιστα δυο επεισόδια ενώ έχουν τις ίδιες σκηνές, διαφέρουν τόσο πολύ. Η κάθε πρωταγωνίστρια είναι τελείως διαφορετική από την προηγούμενη ή επόμενη. Το ρομάτζο δεν είναι πρώτο θέμα σε όλα τα επεισόδια ευτυχώς.

 

Μια σειρά με ευαισθησίες και χωρίς υπερβολές ή δακρύβρεχτα δράματα.

[Kai]

Για πε όμως βρε Kai, τι είδες τελικά;

Α, τελικά προέκυψε κάτι και δεν μπόρεσα να πιάσω κάποια σειρά παρόλο που κατέβασα δυο. Ειδα ομως το Gunbuster αυτή τη βδομάδα, τα ova της πρώτης σειράς μόνο. Εντάξει, ειδικά στα δυο πρώτα επεισόδια γέλασα λίγο παραπάνω από ο,τι έπρεπε έχω να ομολογήσω και γενικά δεν μπόρεσα να την πάρω πάρα πολύ στα σοβαρά αν και το διασκεδασα και το είδα άνετα. Είχε ωστόσο καλό concept και αν έδινε περισσότερο χρόνο σε κάποια πράγματα ίσως να ήταν πολύ καλύτερο. Επίσης ωραίο animation για την εποχή του και όσον αφορά τους χαρακτήρες ήταν και ενα θαύμα που δεν αντιπάθησα την πρωταγωνίστρια γιατί με φόβισε λίγο το πρώτο επεισόδιο. Θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς το 6ο επ αφού αν και αναφέρθηκε δεν επεκτάθηκε ιδιαίτερα στο πώς ένιωθαν που άφηναν τα πάντα πίσω και η ζωή που γνώριζαν προχωρούσε χωρίς εκείνες.

Spoiler:

Μπορούσαν επίσης απλώς να πεθάνουν αντί να επιστρέψουν κάτι χιλιάδες χρόνια μετά.

Το Sentimental journey ήταν decent, το άλλο πρώτη φορά το ακούω. Αν έχουν παρόμοια εκτέλεση ίσως το τσεκάρω κάποια στιγμή.

[OdyMonaxos]

Πρώτον, είναι αρκετά spoiler αυτό που γραψες για το τέλος, και δεύτερον... πολύ σωστά το τέλειωσαν έτσι, η εναλλακτική σου θα ήταν η εύκολη λύση

Περισσότερα σε καμιά βδομάδα που θα 'μαι σπίτι με πισί σαν άνθρωπος

[Kai]

Άντε να το βάλω σε spoiler tag αν και είχα πετύχει να το αναφέρουν στην περιγραφή της δεύτερης σεζόν. Όπως και το γεγονός οτι αναφέρεται ότι ξεκίνησε σαν παρωδία του ace wo nerae είναι σποιλερόιλερερ για την τύχη του Ota. Θα είχε κλείσει έτσι πολύ σωστά αν είχε χρόνο να επεκταθεί επάνω στο θέμα. Στο 6ο όμως έγιναν όλα πολύ γρήγορα και έτσι το τέλος μου φάνηκε αχρείαστα δραματικό αφού έτσι κι αλλιώς το έκλεισαν πάλι σε θετικό τόνο. Έτσι κι αλλιώς όλη η σειρά χρειαζόταν λίγο παραπάνω χρόνο γενικά.

Εν τω μεταξύ όλο το τελευταίο επεισόδιο ήταν όντως ασπρόμαυρο από άποψη ή εγώ πέτυχα μάπα βίντεο;

[Dante80]

Hibike! Euphonium (S1+S2) - Ενδεχομένως λόγω θεματολογίας, μου άρεσε κατά τι περισσότερο από το K-On. Όπως πάντα για KyoAni, οφθαλμόλουτρο οπτικά αλλά μέτριο στα υπόλοιπα.

 

(RW) Fantastic Children - Ήθελα να το ξαναδώ αυτό μόνο και μόνο για το ED του, αλλά θυμήθηκα και τους άλλους λόγους που μου άρεσε πριν 10+ χρόνια. Προτείνεται..C:

 

 

[OdyMonaxos]

Μια χαρά ήταν το βίντεο, κι από διαστάσεις κι από χρώμα. Μεγάλο επεισόδιο από άποψη ατμόσφαιρας...

Λες κι έχω δει Ace wo nerae για να ξέρω πόσο κοντά ή μακριά πέφτουν τα σπόιλερ Ουπς, my bad

[Kai]

Καλά έτσι κι αλλιώς από Ace wo Nerae πρέπει να πηδήξεις από την παλιά σειρά στη ταινία γιατί τα ova τώρα μεταφράζονται, νομίζω είναι το γκρουπ που έπιασε και το Attacker You.

[Petran79]

Είχα δει το πρώτο Ονα του τένις στα Γαλλικα. Το δεύτερο είχε βγει στα Ιταλικά. Αλλά και πάλι, μόνο στο manga προχωρά κανονικά η ιστορία. Ακόμα και το παιχνίδι στο SNES καλύτερα κάλυπτε το manga από τη σειρα