Λοιπον,θα μπορουσα να πω οτι με την οικογενεια μου δεν είχα κανένα προβλημα γύρω απο το θέμα anime(ούτε στην περίοδο της πρώτης κρίσης με την sailormoon, ούτε αργότερα με τον yugioh!)Βασικά προτιμούσαν να βλέπω “παιδικά” σε σχέση με άλλες σειρές...αφού να σκεφτείτε ότι κάθε φορά που ήταν η ώρα του yugioh! η μητέρα μου, μου φώναζε “έλα έχει yugo”(ναι,ποτέ δεν μπόρεσε να χωνέψει ότι τον έλεγαν Yugi)...
Ωστόσο, το πιο ωραίο συμβάν πραγματοποιήθηκε όταν είχαμε πάει για ψώνια (με την μαμά ).Εκει λοιπόν που χαζεύαμε τα ρούχα κάποια στιγμή το μάτι μου πέφτει πάνω σε ένα σκούρο σακάκι το οποίο κυρίως λόγω του γιακά ήταν φτυστό με εκέινο του Yugi...Το παίρνω , το φοράω,γυρνάω και ρωτάω την μαμά.
-μαμα, αυτό το σακάκι ,τι σου θυμιζει?(τεστ γνώσεων)
σκεφτόταν πολύ και με ανησυχούσε...
-ναι,απαντάει, μοιάζει με εκείνο που φόραγε ο Γιώργος (ο ξαδέλφος μου) στο γάμο...
-

ο-χ-ι...μαμά, αυτό μοιάζει με το σακάκι
του Yugi... (το
'του' μάλλον δεν το άκουσε)
-αχ!παιδί μου στο τελος θα γίνεις και εσύ σαν την Yugo...
-
Ε?

(ΆΚΟΥΣΑ ΚΑΛΑ?)
ΤΗΝ?
Τ Η Ν?
-Ναι,σαν την κοπέλα που βλέπεις καθε Σαββατοκύριακο...
-0 ο ...

Ναι, λοιπόν τρία χρόνια η μητέρα μου πίστευε ότι ο Yugi ήταν κοπέλα...όπως κάποτε ήταν και η 'κοτσιδού sailormoon'.Μετα απο αυτό τι άλλο να πεις?
Απλώς καταλήγεις στο συμπέρασμα στο
ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός -για την μαμα μου πάει...-(αυτά σου κάνουν τα boshonen manga)
p.s Tο σακάκι τελικά το πήρα!!!!...let's duel!