77 replies to this topic

[mono]

Δυστυχώς, η Αντιγόνη δεν καταδικάστηκε τυχαίος η πράξεις της την οδήγησαν εκεί. Είχε επιλογή. Η ιστορία δεν έχει καμία σχέση, στο ένα θέλει να δείξει τους κανόνες των θεών (Αντιγονη) και τους κανόνες της εξουσίας (Κρέοτας) να συγκρούονται και στο άλλο θέλει να δείξει το φόβο για το θάνατο, εκφοβισμός απο την εξουσία και λοιπά αλλα προβλήματα που θέλει να περάσει στον δεκτη ο καλλιτέχνις. Γι' αυτό λέω ότι το παράδειγμα ήταν άστοχο.

Ξέρεις Gbak μου θυμίζεις κάποιους ανθρώπους που τους έχουν μάθει κάτι και μόλις ακούνε κάτι άλλο κολάνε και δεν μπορούν να σκεφτούν παραπέρα. Ας τα κάνω λοιπόν νια νια μπας και καταλάβεις. Προφανώς αν και αυτή τη φορά δεν τα καταφέρω ή εγώ δεν ξέρω ελληνικά ή εσύ και μιας και όλοι οι υπόλοιποι έχουν καταλάβει τι λέω, oh well you get the point...

Ποιος σου είπε καλό μου παιδί ότι σύγκρινα την Αντιγόνη με το Ikigami? Όχι πες μου ποιός να τον μαλώσω. Γιατί όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις φορές ( ! ) είπα ότι μέσα στην Αντιγόνη έχει ένα εδάφιο που εκφράζει την απόγνωση του ανθρώπου που ξέρει ότι θα πεθάνει. Είναι η γνώση του θανάτου, η γνώση ότι πλησιάζει το τέλος που την τσακίζει και αυτό είναι το ΜΟΝΟ κοινό που έχουν με το Ikigami.

Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο πιο απλά να στο πω, έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν διαβάζεις τα ποστς μου και ότι απλά έχεις ταμπουρωθεί πίσω από μία άποψη και την επαναλαμβάνεις γιατί πρέπει πάντα να έχεις δίκιο. Πραγματικά με έκανες να σιχαθώ την ώρα και τη στιγμή που το ανάφερα. Αν ήξερα ότι έπρεπε να επαναλάβω το ίδιο πράγμα 4 φορές δεν θα το έκανα και απλά θα γραφα 3 σειρές. Ας μου γίνει μάθημα.

[Erisadesu]

πείρα τον πρώτο τόμο και μου άρεσε πάρα πολύ...
τώρα θα πρέπει να το αποκτήσω ολόκληρο...
ελπίζω να χαίρεσαι με αυτό που έκανες Kenny.

[mono]

Έφτασα up to date και απλά παραληρώ

Αυτό το manga απλά δεν γίνεται να σε απογοητεύσει...Σε κάθε επισόδειο γίνεται όλο και καλύτερο...Το ένατο arc/επισόδειο "A tagged soul" τελείωσε και απλά δεν μπορώ να περιμένω να βγει και το επόμενο

Κάποιες σκέψεις επί του συνόλου της σειράς τις ανέλυσα σε προηγούμενα posts οπ΄τε τώρα θα πω κάποια πιο συγκεκριμένα πράγματα...

Τα "The forgotten song" και "The drug of pure love" με συγκίνησαν πάρα πολύ και ήταν πραγματικά πάρα πολύ δυνατά αλλά αυτό που πραγματικά με προβλημάτισε ήταν το 4ο επισόδειο ""The night before conscription"...

Spoiler: The night before conscription

Αυτό το arc για κάποιο λόγο με ενόχλησε...Νομίζω ότι σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δεν είχε σκοπό τόσο να συγκινήσει και να καταδείξει το παράλογο του να λάβεις κάποιο ikigami αλλά το πόσο πραγματικά ηλίθιο είναι να πεθαίνεις "ηρωϊκά" για τη χώρα σου...Δεν θεωρώ κακό να πεθαίνεις για μια ιδεολογία, για έναν καλύτερο κόσμο ή επειδή ένας εχθρός απειλεί την ευημερία και την ελευθερία του λαού σου...Αλλά θεωρώ απολύτως ηλίθιο να πηγαίνεις με περηφάνεια να πεθαίνεις σε όλους αυτούς τους σύγχρονους πολέμους συμφέροντος π.χ. Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιρακ...Έτσι και ο πρωταγωνιστής μας σε ευθύ παραλληλισμό με έναν στρατιώτη πεθαίνει χωρίς λόγο για τη χώρα του...Νομίζω ότι σε αυτό το επισόδειο ελόχευε μια αντιπολεμική ιδεολογια αν θεωρήσουμε ότι ο mangaka θέλει με κάποια ιστορία να μας "διδάξει" κάτι για τον παραλογισμό της εξουσίας και την αφέλεια των καταπιεζόμενων...

Από εκεί και πέρα ξεκινάνε κάποια επισόδεια που βλέπουμε ότι δειλά δειλά ο κεντρικός ήρωας αρχίζει να εμπλέκεται περισσότερο ενώ οι οι παραλήπτες των ikigami αρχίζουν να εκδηλώνουν κάποια αντίσταση αντί να δέχονται έτσι απλά τη μοίρα τους...

Spoiler: A violent riot of life

Εμφανίζεται σε όλο της το μεγαλείο η υποκρισία των ανθρώπων που κυβερνούν, των ανθρώπων που διακυρήσσουν πως με το NPPA γίνεται η κοινωνία καλύτερη, ενώ οι ίδιοι είναι σάπιοι μέχρι το κόκαλο...Η στιγμή που η pathetic excuse of a mother ζητάει από το γιο της να εμφανιστεί στην ομιλία της εξασφαλίζοντας της έτσι περισσότερες ψήφους είναι μια γροθιά στο στομάχι...Τελικά ο θάνατος του γιού της ωφέλησε και σε κάτι...Να απομακρυνθεί άλλος ένας υποκριτής πολιτικός από την πολιτική σκηνή και να ξυπνήσει ο πατέρας από τον λήθαργο του και να υψώσει το ανάστημα του...Πέρα για πέρα δραματική ιστορία που όμως έδειξε ότι μια κοινωνία που λείπει η ανθρωπιά και η αγάπη είναι παντελώς σάπια και το να σκοτώνεις τυχαία ανθρώπους για να την κάνεις καλύτερη είναι απλά ανώφελο και παράλογο!

Spoiler: A lie to the beloved

Απίστευτα συγκινητικό επισόδειο που βλέπουμε τον Fujimoto να αρχίζει να βλέπει υπό πιο ανθρώπινο πρίσμα τη δουλειά του και να αισθάνεται την ανάγκη της εξιλέωσης...Είναι προφανές ότι από την στιγμή που έχει ενοχές δεν είναι εντελώς εντάξει με την συνείδηση του για τον ρόλο του στο NPPA...

Spoiler: The last lesson

Αυτό το επισόδειο ήταν απλά τραγικό...Ο καημένος ο καθηγητής Είναι αυτό που λέμε τον έφαγε το σύστημα...Εδώ βλέπουμε ότι ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο...Το σύστημα που υποτίθεται φροντίζει να βγάλει υγιείς πολίτες στην κοινωνία παράγει κακομαθημένα κωλόπαιδα ενώ οι καθηγητές σηκώνουν τα χέρια ψηλά...Αρχίζω και αναρωτιέμαι...Τι ελπίδες έχει αυτή η κοινωνία?

Spoiler: Somewhere safe

Για μια ακόμη φορά βλέπουμε έναν πολίτη που αντιστέκεται στο NPPA αλλά και το πόσο απλωμένα έχει αυτό τα δίχτυα του...Αλλά και το πόσο προσπαθούν να συγκαλύψουν οποιαδήποτε εκδηλωμένη δυσαρέσκεια προς το σύστημα...Μιλάμε για ένα πάρα πολύ καλά οργανωμένο απολυταρχικό καθεστώς που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη...Οι άνθρωποι είναι ψυχροί εκτελεστές...

Και φτάνω στο τελευταίο επισόδειο που πραγματικά τα έσπασε αν και στην αρχή μου φάνηκε πως ξεκίνησε κάπως χλιαρά...Φοβερές εξελίξεις...

Spoiler: Α tagged soul

Επιτέλους κάποιος παραλήπτης ikigami αποφασίζει να κάνει κάτι για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο...Το graffiti στο τελευταίο chapter ήταν απλά υπέροχο...Επιτέλους έσπασε η σιωπή...Όσο για την Kubo επιτέλους θα μάθουμε τι παιχνίδι παίζει...Ελπίζω μόνο ο fujimoto να μην καταλήξει σε κανένα κέντρο "επανεκπαίδευσης"

Αχ ας βγει γρήγορα το επόμενο chapter

[Serestrum]

Και φτάνω στο τελευταίο επισόδειο που πραγματικά τα έσπασε αν και στην αρχή μου φάνηκε πως ξεκίνησε κάπως χλιαρά...Φοβερές εξελίξεις...

Spoiler: Α tagged soul

Επιτέλους κάποιος παραλήπτης ikigami αποφασίζει να κάνει κάτι για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο...Το graffiti στο τελευταίο chapter ήταν απλά υπέροχο...Επιτέλους έσπασε η σιωπή...Όσο για την Kubo επιτέλους θα μάθουμε τι παιχνίδι παίζει...Ελπίζω μόνο ο fujimoto να μην καταλήξει σε κανένα κέντρο "επανεκπαίδευσης"

γεαχ, και γω στην αρχη δεν ειχα ενθουσιαστει με το τελευταιο κομματι, αλλα το 2ο μερος ηταν ομορφο και το 3ο απεριγραπτο. πραγματικα το Ikigami εκει που λεω πως με κουρασε με το στυλ που εχει υιοθετησει, κανει κατι τετοιο και με αφηνει να κοιταω την οθονη σαν προβατο... εκπληκτικο τελος, απιστευτη και η εικονα και το μυνημα, ομως τι βλεπω στον οριζοντα να αχνοφεγγει!!?!?!?!? κεντρικο σεναριο?!?!?! μου αρεσε τρομερα η εξελιξη στις τελευταιες σελιδες ( δειχνει πιο εντονα την σαπιλλλλα πισω απο τα χαμογελα ), αυτο περιμενα πως και πως!!

[1451]

Spoiler: A tagged soul

Στο δεύτερο κομμάτι της ιστορίας μου φάνηκε ψεύτικος ο τρόπος που κινητοποιήθηκαν οι ελαιοχρωματιστές. Σε διάστημα μερικών ωρών η γειτονιά γέμισε εθελοντές!
Το δε κίνητρο δεν μου φάνηκε και τόσο πειστικό("βάφουμε τζάμπα για να αποκτήσει καλό όνομα η επιχείρηση").
Πέρα απο αυτό, εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος που τελείωσε η ιστορία. Η ψυχίατρος έδωσε στεγνά τον Fugimoto

[Maya-chan]

Χμ, όσα έλεγαν στην αρχή για τη μυστική υπηρεσία μου θύμισαν πάρα πολύ μια συγκεκριμένη χώρα...

Spoiler:

Πάντως μπορώ να πω ότι δεν περίμενα να είναι η ψυχολόγος με το μέρος του καθεστώτος. Από τα προηγούμενα κεφάλαια είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι ήταν εναντίον. Ότι έκρυβε κάποιον καταζητούμενο ή κάτι τέτοιο. Αναρωτιέμαι αν είναι σπιούνα με τη θέλησή της ή είναι αναγκασμένη για κάποιο λόγο. Μήπως κάτι σχετικό με το μυστήριο φίλο της?

[iristella]

@ Nikos1451

Spoiler: A tagged soul

Μην το λες. Μας έχει δικαιολογηθεί ήδη από την αρχή της σειράς ότι υπήρχε μια κίνηση στο να κινούνται οι περισσότερες επιχειρήσεις ως σωματείο και να έχουν μια κοινή γραμμή δράσης. Οπότε δικαιολογείται κάπως ειδικά αφότου είδαμε τον επικεφαλή αυτής της κίνησης να έχει λάβει μέρος στο project.

Όσο για το δωρεάν μέρος πολλές είναι οι επιχερήσεις που ακολουθούν ανάλογες τακτικές και irl για δημοσιότητα και θετική άποψη. Είναι αυτό που λέμε το κοινωνικό προφίλ μιας εταιρείας.

Maya Chan για ποιά χώρα λες?

Kαι για να πώ και εγώ την γνώμη μου επί της σειράς

Spoiler:

Εμένα το arc μου άρεσε εξαρχής. Δεν ξέρω αν δείχνω υπερβολική εμπιστοσύνη στον mangaka αλλά πλέον είμαι σίγουρη ότι αυτή η σειρά μόνο προς το καλύτερο μπορεί να πάει. Ελπίζω να μην το γρουσουζέψω. Μου άρεσε και η πρώτη σελίδα που ανέλυε τις αντιδράσεις όσων λαμβάνουν τα Ikigami ανάλογα με το τι έχουν επιτύχει στην ζωή τους. Πάντως κατά έναν περίεργο τρόπο πολλοί από τους χαρακτήρες που είδαμε και σε αυτό το arc αλλά και σε προηγούμενα, κάνουν μεγαλύτερη πρόοδο ως άνθρωποι μέσα σε 24 ώρες από ότι είχαν κάνει μέσα σε χρόνια. Πολλές φορές το Ikigami γίνεται η αφορμή για να πραγματοποιήσουν τους μεγαλύτερους στόχους τους. Όχι ότι δικαιολογείται η τακτική του κράτους ή υπάρχει περίπτωση να θεωρηθεί ο NPPA ως κάτι το θεάρεστο και θετικό αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα πτυχή.

Edited by iristella, 11 April 2010 - 20:31.

[Maya-chan]

Maya Chan για ποιά χώρα λες?

Όλα αυτά τα σχετικά με το τι παθαίνουν οι ταραξίες όταν τους πιάνουν μου θύμισαν τις ιστορίες που κυκλοφορούν σχετικά με τη Βόρεια Κορέα.

[mono]

Kαι για να πώ και εγώ την γνώμη μου επί της σειράς

Spoiler:

Εμένα το arc μου άρεσε εξαρχής. Δεν ξέρω αν δείχνω υπερβολική εμπιστοσύνη στον mangaka αλλά πλέον είμαι σίγουρη ότι αυτή η σειρά μόνο προς το καλύτερο μπορεί να πάει. Ελπίζω να μην το γρουσουζέψω. Μου άρεσε και η πρώτη σελίδα που ανέλυε τις αντιδράσεις όσων λαμβάνουν τα Ikigami ανάλογα με το τι έχουν επιτύχει στην ζωή τους. Πάντως κατά έναν περίεργο τρόπο πολλοί από τους χαρακτήρες που είδαμε και σε αυτό το arc αλλά και σε προηγούμενα, κάνουν μεγαλύτερη πρόοδο ως άνθρωποι μέσα σε 24 ώρες από ότι είχαν κάνει μέσα σε χρόνια. Πολλές φορές το Ikigami γίνεται η αφορμή για να πραγματοποιήσουν τους μεγαλύτερους στόχους τους. Όχι ότι δικαιολογείται η τακτική του κράτους ή υπάρχει περίπτωση να θεωρηθεί ο NPPA ως κάτι το θεάρεστο και θετικό αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα πτυχή.

Spoiler:

Πάρα πολλοί άνθρωποι βάζουν τη ζωή τους σε αναμονή λόγω οικογενειακών ή κοινωνικών συνθηκών ή επειδή απλά βαριούνται...Το να ζεις την ζωή σου στο έπακρο είναι πολύ όμορφο αλλά και το να ζεις τη ζωή ΣΟΥ είναι επίσης όμορφο Ιδανικές κοινωνίες δεν υπάρχουν και δεν πιστεύω να υπάρξουν και ποτέ αλλά όπως φαίνεται η κοινωνία του Ikigami είναι διεφθαρμένη πέρα για πέρα επομένως και αυτοί που θέλουν δύσκολο να κάνουν όλα αυτά που θέλουν...Το γεγονός ότι θα πεθάνουν απελευθερώνει αρκετά πολλούς που πλέον μπορούν να σταρφούν και εναντίον του συστήματος γιατί δεν έχουν τίποτα να χάσουν...

[iristella]

Καλά σίγουρα το να αναπνέεις είναι κάτι το πολύ ευχάριστο no arguing there. xD Βασικά αυτό το οποίο σκεφτόμουν ήταν ότι ποτέ ίσως σε κάποια σειρά το "ζήσε την ζωή σου στο έπακρο"και "η αξία της ζωής" δεν ξέφυγαν τόσο από το κλασσικό, άδειο και χιλιοειπωμένο κλισέ.

Άσχετα με το αν ο NPPA αποτελεί ουσιαστικά μέσο τρομοκρατίας καταπίεσης και ψευδαίσθηση του ότι κάτι γίνεται για την κοινωνία, γεγονός παραμένει ότι κάτι στην κοινωνία του Ikigami υπήρξε η αφορμή για να περάσει αυτό το πράγμα και να το υποστηρίζουν μάλιστα και ως κάτι το απόλυτα λογικό και χαίρονται κιόλας που έχει "αποτελέσματα".

Καταστολή, σπιούνοι και ρουφιάνοι παντού δεν αντιλέγω αλλά παραμένει γεγονός ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες, μέχρι την στιγμή που το κακό θα χτυπήσει την πόρτα τους δεν σκέφτηκαν ποτέ να αμφισβητήσουν την ύπαρξή του.

Οπότε μου δημιουργείται μία απορία σε τι βαθμό είχε φτάσει η κοινωνική παθογένεια, η απραξία στην συγκεκριμένη κοινωνία ώστε να περνάει ως λογικό ένα τέτοιου είδους σκεπτικό. Θα μπορούσαν να είχαν το οποιοδήποτε άλλο σκεπτικό για να δικαιολογήσουν τα αίσχη τους αλλά αν προσέξουμε, η επιχειρηματολογία υπέρ του NPPA συνοψίζεται στην φράση "να ζει κανείς την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία, γιατί μπορεί όντως και να είναι".

Νομίζω ότι δεν είναι μόνο η διαφθορά το πρόβλημα της κοινωνίας του Ikigami. Πιο πολύ μου φαίνεται ότι μιλάμε για μια "γερασμένη" κοινωνία.

[Punisher_P.E.F.]

Διαβαζωντας το ikigami δυο πραγματα μου ερχονται στο μυαλο:Ανθρωπισμος και αναρχια!

Απο την μια οι ιστοριουλες των "θυματων" ειναι συγκινητικες και περα για περα ρεαλιστικες,και πιστευω πως η αγωνια και η πιεση ειναι τοσο εντονη που σιγουρα ο ποιητης καταφερει να μας προβληματισει κι εμας!

Απο την αλλη το ολο σκηνικο με τον πρωταγωνιστη και γενικοτερα η ιστορια με την ενεση και τον νομο NPPA δεν αρνουμαι πως το θεωρω πιθανο σεναριο για καποια κυβερνηση που δεν σηκωνει πολλα και για εναν λαο που εχει ξεχασει την σημασια της ελευθερης βουλησης.Ομως για καποιον περιεργο λογο ξυπναει τον επαναστατη μεσα μου,και προσωπικα θα γινομουν "κουκουλοφορος" η βομβιστης πριν αφηνα να περασει τετοιος νομος εδω...

Anyway,απο οτι φαινεται με εχει συναρπασει αυτο το μανγκα και thnx στην iri που με επεισε πως αξιζει!

[iristella]

*Bump*

Πώπω γιατί το αφήσαμε αυτό το thread ρε παιδιά? ο.Ο

Anw η σειρά γίνεται ολοένα και καλύτερη. Εκεί που λες ότι η ιδέα θα μπορούσε μέσω της συνεχής ανακυκλωσης να κουράσει και να γίνει επαναλαμβανόμενη, όχι μόνο κατορθωνει να δίνει στην ίδια ιδέα νέες διαστάσεις, αλλά να εμβαθύνει στο όλο setting ολοένα και περισσότερο σαν να βγάζει τα φύλλα ενός κρεμμυδιού ένα ένα.

Ειδικά στο NPPA Fundamentalism arc είχα μείνει στήλη άλατος σε κάποια στιγμή. Η τραγική ειρωνία στην συγκεκριμένη ιστορία τσάκιζε κόκκαλα.

Βγήκε σήμερα το 33 και έκλεισε και το πιο πρόσφατο arc.

Spoiler:

Aς ελπίσουμε ότι ο Fugimoto την γλίτωσε από την μυστική αστυνομία. Other than that ήταν ένα καλό arc αν και δεν έφτασε στα επίπεδα του προηγούμενου. Μου άρεσε το twist of fate στο τέλος αν και πιστεύω ότι η συμπεριφορά των κηδεμόνων του παιδιού ήταν αχαρακτήριστη. Can't wait for the next one.

[meidei]

Ξεκίνησα να το διαβάζω κι εγώ εδώ και λίγο καιρό, και με κέρδισε από τον πρώτο τόμο.
Από τις πιο έξυπνες ιδέες για ιστορίες κατά την γνώμη μου. Και πώς γίνεται κάθε ιστορία να μου προκαλεί ρίγος... Βγάζω το καπέλο στον δημιουργό.

[klasobaniera]

ειχα παρει τον προτο τομο απο ta public για τη περιληψη απο πισω και παραδοξοσ δεν ηταν μουφα και βαρετο αξιζει!!!!

[Pirate Luffy]

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!

Διάβασα τις τρεις πρώτες ιστορίες(1-9). Πέραν των όποιων κοινωνικοπολιτικών σχολίων έχω να πω ότι το έργο αυτό έχει μια μεγάλη δύναμη, που δύσκολα συναντάς σε πλασματικά σενάρια. Επειδή ακριβώς μαθαίνουμε να εκτιμούμε τέτοιες συμπεριφορές σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σενάρια. Θα πω γενικά αυτό: στο παρόν manga πρωταγωνιστής δεν είναι ο Φουτζιμότο, ή η κυβέρνηση. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει εδώ η ίδια η ζωή. Ανατριχίλα σε κάθε closure ιστορίας(τρεις έχω διαβάσει μέχρι τώρα).

Να πω συγκεκριμένα ότι:

Spoiler:

πιάστηκα ολίγον μ@λ@κ@ς στο τρίτο στόρυ καθώς περίμενα ο άντρας να εισπράξει το ikigami. Ωστόσο εκτιμώ ότι αποδεικνύεται καλύτερη η αντίθετη προσέγγιση.

Edited by Pirate Luffy, 16 November 2011 - 14:47.
Χαζομάρα...