Αρκετά ωραίες επιλογές βλέπω. Πριν σχολιάσω ορίστε μερικά από αυτά που έχω διαβάσει και τα θεωρώ ως κορυφαία
Arthur Clarke - 2001 A Space Odyssey
Charles Dickens - Great Expectations
Patrick Suskind - Perfume
Emily Bronte - Wuthering Heights
Frank Herbert - Dune
George RR Martin - A song of ice and fire
Douglas Adams - A hitchhickers guide to the galaxy
Rudyard Kipling - Jungle Book
Fyodor Dostoevsky - Crime and punishmentκαι διάφορα άλλα που δε μου έρχονται τώρα στο μυαλό.
Παρατήρησα τεράστια απουσία κλασσικών συγγραφέων στις επιλογές και αυτό δεν είναι και τόσο καλό!
Μη νομίζετε πως επειδή κάποιο βιβλίο είναι αρκετά παλιό θα έχει χάσει την επαφή του με τον σημερινό κόσμο, η πως δε θα "μιλήσει" σε ένα νέο σήμερα.
Συγγραφείς όπως ο Ντικενς, ο Ντοστογιεφσκι, ο Λιουις Καρολ, η Τζεην Ωστεν και άλλοι αξίζουν να βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του καθενός, ούτε βαρετοί είναι, ούτε ξεπερασμένοι, αντίθετα, είχαν τόσο μεγάλη δύναμη λόγου και τόσο μεγάλη διάυγεια πνεύματος αυτοί οι άνθρωποι που αν αποφασίσετε ποτέ να δοκιμάσετε κάποιο έργο τους θα εκπλαγείτε με το πόσο ενδιαφέρον και σύγχρονο (!) είναι. Ειδικότερα για τον Ντοστογιέφσκι, νομίζω πως είναι έγκλημα να μην έχετε διαβάσει έστω και ένα μυθιστόρημά του!!! Τιμωρία δεν υπάρχει, οκ
Οι μύθοι των Οτόρι είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου (σε αντίθεση με το σμήνος των σπουργιτιών το οποίο ήταν πανέμορφο), αδύναμοι χαρακτήρες βασισμένοι πάνω σε φοβερά αρχέτυπα, ιστορία μονοδιάστατη και απίστευτα κλισεδιάρικη(καλά, το τέλος ήταν κάτι παραπάνω από απαράδεκτο) και γραφή εντελώς ερασιτεχνική! Μέχρι κι εγώ που λέει ο λόγος γράφω καλύτερα. Δηλαδή πόσες φορές πρέπει να ξαναδούμε το μοτίβο:
άσχετος χωριάτης->είναι σε κάτι μοναδικός->βρίσκει μέντορα->πεθάινει ο μέντορας->αφού αποκαλύψει κάτι για τον χωριάτη->η σκοτεινή πλευρά τον ελκύει->την απαρνείται->όλα πηγαίνουν σκατά->μπλα μπλα μπλα->θριαμβεύει με τη δύναμή του αλλά και με τη βοήθεια κάποιας εξωτερικής παρέμβασης
Τουλάχιστο 10 τίτλοι βιβλίων μου έρχονται στο μυαλό βασισμένοι πάνω κάτω στο παραπάνω
Τα βιβλία φαντασίας που αναφέρετε μερικοί τα θεωρώ εξαιρετικά για τη διαμόρφωση χαρακτήρα και την εκπαίδευση κάποιου στη λογοτεχνία, μπράβο! Και το Dragonlance (το οποίο είχα λιώσει μικρότερος, έχω αγοράσει πάνω από 50 νουβέλες..) και ο Τόλκιν και Έραγκον/Χάρι Πότερ και τέλος πάντων όλα τα άλλα που αναφέρατε είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να περάσει κανείς την ώρα του και το κυριότερο, να μάθει να αγαπάει το βιβλίο! Αρκεί να μη μείνει σε αυτά! Υπάρχουν και άλλα πολύ ωραία είδη και συγγραφείς out there, ρίχτε τους μια ματιά!
Ο Stephen King έχει βγάλει κάτι αηδίες τώρα τελευταία...
Ο Κοέλο και τα καθικέλια (από τη γυναίκα του, Κάθι Κέλι) πρέπει να εξαφανιστούν από τα ράφια όλων των βιβλιοπωλείων
Μάγισσες του Πορτομπέλλο και τραχανάδες απλωμένοι..
Cheers σε Asimov και George Orwell που τους ξέχασα!
Cheers και σε όσους άλλους τεράστιους έχω ξεχάσει!
P.S. Αν ψωνίζει κανείς από παπασωτηρίου στην Αθήνα και του αρέσουν οι..μεγάλες εκπτώσεις, μπορεί να συνενοηθεί μαζί μου, 30% είναι αυτό.
(αρκεί να μην αγοράσει αρχέτυπο
)