^ Μόνο που φαντάζομαι τα βιβλία θα είναι λίγο καλύτερα από τις ταινίες και δε θα είναι τόσο τραγικά όσο στα review του Nostalgia Critic. 

On topic, κούτσα κούτσα πλησιάζω να τελειώσω το 
World Withoud End, τη συνέχεια του Pillars of the Earth. Πολύ ωραία παρουσίαση του μεσαιωνικού κόσμου και ψαγμένη σε κάθε λεπτομέρεια. Ιστορία και χαρακτήρες δεν είναι κακοί, αλλά ώρες ώρες κάνουν το βιβλίο (που είναι και πάνω από 1000 σελίδες) να μοιάζει με ιστορική σαπουνόπερα.
Επίσης όποτε βαριέμαι διαβάζω λίγο από τα 
The Letters of J.R.R. Tolkien και 
Το βιβλίο της ολικής άγνοιας. Το πρώτο έχει ενδιαφέρον, και γιατί γνωρίζω καλύτερα τον άνθρωπο που έγραψε μερικά από τα αγαπημένα μου βιβλία και γιατί περιέχει τόνους trivia για τη ζωή και για το έργο του. Βέβαια οι απόψεις του είναι (για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα) συντηρητικές μέχρι αηδίας. Τουλάχιστον ήξερε να τις εκφράζει. Παρακάτω είναι καλύτερο, γιατί μετά την έκδοση του LOTR αρχίζει η αληλογραφία με τους fan του. Το δεύτερο είναι πολύ ευχάριστο. Έχει ένα σωρό απίθανες πληροφορίες και ξεκαθαρίζει με χιούμορ διάφορες επιστημονικές παρεξηγήσεις (όπως ότι η στρουθοκάμηλος θάβει το κεφάλι της όταν φοβάται, το χρυσόψαρο έχει μνήμη τριών δευτερολέπτων κτλ.).