Γι'αυτό το λόγο μου αρέσουν!Γιατί αγγίζουν πιο πολλύ την πραγματικότητα!Οι αντι-ήρωες έχουν όλοι την ίδια μοίρα: τη δυστυχία. Σας προκαλώ να βρείτε έναν αντι-ήρωα που δεν
α) νοιώθει στο τέλος αποστροφή για τον εαυτό του και τις πράξεις του, αν έχει συνείδηση
β) καταλήγει σε άρνηση, λύπηση και εξευτελισμό από τους άλλους, αν δεν έχει συνείδηση
Ό,τι δίνεις παίρνεις. Οι αντι-ήρωες μπορεί να είναι badass, μαμάτοι, cool στην αρχή αλλά δε θα βρείτε έναν που να τελειώνει ευτυχισμένος. Και αυτό λέει πολλά. Πάντα κοιτάει πίσω και μετανιώνει για πράγματα που δεν έκανε, που δεν ανοίχτηκε σε άλλους, που ανάλωσε τη ζωή του σε κάτι συγκεκριμένο θυσιάζοντας ό,τι βρεθεί στο πέρασμά του, που δεν είχε τα κότσια να ανοίξει τα μάτια του να δει τί έχει γύρω του και να το εκτιμίσει, που δεν είχε τη δύναμη να ξεπεράσει τις αδυναμίες του...
Ο αντι-ήρωας μετανοιώνει και μάλιστα πικρά. Δεν είναι για θαυμασμό αυτοί οι χαρακτήρες. Είναι για λύπηση.
Ούτε όμως και οι ήρωες πάνε με το σταυρό στο χέρι. Ένας σωστά διαμορφωμένος ήρωας ταλαντεύεται, αμφιβάλει, προβληματίζεται. Διαλέγει όμως το "σωστό" το δρόμο (υποκειμενικό) γιατί έχει ανοιχτό μυαλό, κι αν δεν έχει, υπάρχουν άλλοι που θα τον βοηθήσουν. Οι ήρωες δεν είναι ποτέ μόνοι, ό,τι κι αν λέει το ρητό. Οι αντι-ήρωες είναι πάντα.
Ζήτω τα καλά παιδιά!
Πραγματικά ποιός είναι ήρωας στις μέρες μας!Λίγα άτομα imo!