Ρε Glastenen, φέρε μερικά βιβλία Δικαίου, εδώ πολλοί χρειάζονται φροντιστήριο. 
Λοιπόν, απλά και όμορφα: Οι πράξεις της Misa ήταν de facto αποτρόπαιες. Το αν τις έκανε με συνείδηση των πράξεών της, ή αν δρούσε τυφλωμένη από το πάθος (έλεος
) ουδεμία σημασία έχει.
hahah you handle the crowds quite well, you don't need me dear

btw, "έγκλημα πάθους" κτλ, νοείται μόνο
εν βρασμώ ψυχής. δηλαδή υπό την επιροή πολύ ισχυρών συναισθημάτων που τυφλώνουν την κρίση, κάτι που συμβαίνει για λίγες μόνο στιγμές, όχι όταν καθόσουν και το σκεφτόσουν ψύχραιμα και σκότωνες κοσμάκη (ΟΛΟΙ στο δν ήταν ψυχροί δολοφόνοι και δεν δικαιολογώ ΚΑΝΕΝΑ). η μίσα μόνο ελπίδες σε μερικό καταλογισμό έχει, αν αποδείξουμε ότι ήταν περιορισμένης ευθύνης και την παρέσυρε ο Κοκακόλα Λάητ (τι να σου πω, βρήκε άντρα-sic- να την διακορεύσει)

επειδή όμως χαζή ΔΕΝ ήταν, αλλά ήταν βόδι και γυναίκα παράσιτο, που έξω απ' τον γκόμενο δεν υπάρχει ακόμα κι αν αυτός την φτύνει στα μούτρα της.
κατά τη γνώμη μου ήταν ένας "εύκολος δρόμος" για τους συγγραφείς να βάλουν στο σενάριο τη μίσα, γιατί με την ηλίθια δικαιολογία "τα κάνει όλα για την αγάπη" που μόνο παρωχημένη μπορεί να θεωρηθεί και να προκαλέσει μούτζες και άστοχο character development, λύθηκαν πολλές τρύπες που θα είχαν δημιουργηθεί αλλιώς στην πλοκή. το ίδιο και με την ρεμ.
ο φρου-Λάητ έπαιζε πάντα με περισσότερα χαρτιά στα χέρια του, και πάντα εκ του ασφαλούς (γιατί ήταν δειλός, κακομαθημένος και κουλόπαις). ειδάλλως δεν υπήρχε περίπτωση