100 replies to this topic

[Zoro]

Οντως παντως δεν το χα σκεφτει καλα την 1η φορα που εγραψα...τα ανιμε πρεπει να συγκρινονται μονο με τις σειρες...ειναι διαφορετικο να συγκρινεις μια 2ωρη ταινια με ενα ανιμε 26 επεισοδιων(οπου γινεται καλυτερη αναπτυξη)...

Για να γινει σωστα η συγκριση πρεπει να συγκρινουμε το death note πχ με το prison break,το one piece με το heroes(λογω "δυναμεων"και ικανοτητων)κτλ...(αυτα ειναι απλως παραδειγματα βεβαια)

Παντως κι ετσι σαν να μου φαινεται οτι παλι τα ανιμε ανιμε νικανε(αν κ πιστευω οτι οι αμερικανικες σειρες,τουλαχιστον οι τωρινες,εχουν καλυτερο suspense)...

[red pyramid]

Ή αλλιώς 'Μπουγάτσα vs ΤΕΙ Θράκης'. Με ποια κρητήρια καθορίζεται ο νικητής σε τέτοια κόντρα?

Καταρχάς, η λέξη Hollywood όπως και η λέξη anime περιλαμβάνει άπειρα και 666% διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Anime είναι και το Dead Leaves, anime είναι και το Naruto. Hollywood είναι ο Τιτανικός, Hollywood είναι και ο 'Στρατιώτης Ράιαν (τυχαία ονόματα έτσι). Και τα anime και το Hollywood περιέχουν τόσες πολλές και διαφορετικές ιστορίες που το να κάνεις σύγκριση αναμεταξύ τους είναι αδύνατο. Δλδ τι κοινό έχουν πέρα απο το ότι προβάλλονται σε μια οθόνη ΄στε να γίνει σύγκριση μεταξύ τους.
Μιλάμε για ανόμοια πράγματα. Τελείως διαφορετικά budgets, διαφορετικά target groups. Ακόμη και αν μείνουμε μόνο σε ένα απο τα 2 είδη δεν μπορούμε να βγάλουμε μια γενική εικόνα, δλδ δεν μπορείς να πείς 'το Mind Game είναι καλύτερο απο τη Sailor Moon' καθότι αποτελούν διαφορετικά πράγματα. Πόσο μάλλον όταν πάμε σε ακόμη μεγαλύτερες διαφορές.
Και τα 2 έχουν τα θετικά τους πάντως. Και ταινίες απο το Hollywood έχουν δώσει αριστουργήματα και μέσα σε 2 ώρες καταφέρνουν να πούνε πράγματα που σειρές anime δεν μπορούνε να πούνε σε 300 επισόδεια, και υπάρχουν και παραδείγματα απο την αντίθετη πλευρά.
Με λίγα λόγια ακόμη και αν θέλει κάποιος να κάνει αυτή τη ανούσια κόντρα νικητή δεν μπορεί να βγάλει. Αξιόλογα έργα θα βρεί και στις 2 πλευρές. Το ζήτημα του τι θα προτιμήσει απο εκεί και πέρα είναι καθαρά θέμα αισθητικής του θεατή (αν θέλετε τη προσωπική μου άποψη, δεν βρίσκω λόγο γιατί να μην διαλέξω και τα 2).

[roriconfan]

Α καλά, πολύ στραβά ξεκίνησε αυτή η συζήτηση.
Στην αρχή όλοι νομίζανε ότι το θέμα ήταν «γιατί οι Αμερικάνικες ταινίες είναι κατώτερες των σειρών Ανιμέ».
Μετά το γύρισε σε «γιατί οι Αμερικάνικες σειρές διαφέρουνε από τις σειρές Ανιμέ».
Ε λοιπόν, εγώ σας το ξαναλλάζω λέγοντας ότι το θέμα είναι «σε τι διαφέρει η ψυχοσύνθεση των Αμερικανών από την ψυχοσύνθεση των Ιαπωνέζων».

Γιατί πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, το Hollywood είναι γέννημα-θρέμμα της Αμερικάνικης νοοτροπίας και τα Ανιμέ είναι γέννημα-θρέμμα της Ιαπωνικής νοοτροπίας. Έχοντας πάντα την ψυχολογία σαν τον απόλυτο δικηγόρο μου, έγραψα πριν μερικά χρόνια μια τεράστια έκθεση με θέμα το ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΝΙΜΕ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ, μέρος της οποίας περιλάμβανε και το ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝΕ ΤΑ ΚΑΡΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΙΜΕ. Παραλλάσσοντας ελαφρά μερικά σημεία για να ακούγεται πιο ταιριαστό με το θέμα, σας παραθέτω συνοπτικά το γιατί οι Αμερικάνοι κάνουνε έτσι τις σειρές/ταινίες τους και αντίστοιχα γιατί οι Γιαπωνέζοι κάνουνε έτσι τις σειρές/ταινίες τους.



1. Οι Αμερικάνοι, ως η μοναδική εναπομείναντα υπερδύναμη στον κόσμο, έχουνε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Πιστεύουνε ότι έχουνε τους πάντες του χεριού τους και ότι ο καπιταλισμός τους και η δήθεν δημοκρατία τους είναι τα τελειότερα ιδανικά τους. Γι’αυτό και στις περισσότερες ταινίες/σειρές τους έχουνε κουλ (και συχνά τέλειους) χαρακτήρες που πάνε να σώσουνε τον κόσμο με σούπερ ντουπερ όπλα, άπειρα λεφτά, τελευταία λέξη της τεχνολογίας και με ύφος «είμαι ο καλύτερος όλων».

Οι Ιάπωνες ΕΙΧΑΝ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο που χάσανε ταπεινωτικότατα από τους Αμερικάνους. Οπότε στις περισσότερες ταινίες/σειρές τους δεν ντρέπονται να κάνουνε αυτοκριτική στον αλαζονικό τρόπο ζωής τους. Έχουνε ένα ύφος του στυλ «δεν είμαστε τέλειοι αλλά προσπαθούμε με ότι έχουμε».

Υπάρχουνε ταινίες/σειρές που κατακρίνουνε τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής (π.χ. FightClub) ή που παρουσιάζουνε τους Ιάπωνες ως εξυπνότερους και δυνατότερους των Αμερικάνων αλλά αυτά είναι εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας.



2. Οι Αμερικάνοι είναι Μανιχαϊστές. Κοινώς, χωρίζουνε τα πάντα σε άσπρο ή μαύρο, καλούς ή κακούς, φίλους ή εχθρούς. Γι’αυτό και οι περισσότεροι χαρακτήρες στις ταινίες/σειρές τους είναι προβλέψιμοι και ξεροί από άποψη χαρακτήρα. Είτε γεννιούνται καλοί ή κακοί ή απλά πρέπει να επιλέξουνε ανάμεσα σε δύο απόλυτες παρατάξεις. Για παραάδειγμα:
Προτιμάς το φως ή το σκότος; (Άρχοντας των Δαχτυλιδιών)
Προτιμάς την φωτεινή ή την σκοτεινή πλευρά της Δύναμης; (Πόλεμος των Άστρων)
Είσαι με τους καλούς Αμερικάνους ή με τους κακούς Ναζί, Ρώσους, Ιάπωνες, Άραβες; (μιλιταριστικές ταινίες)
Το πρόβλημα είναι ότι οι Αμερικάνοι το παρουσιάζουνε έτσι ώστε να φαίνεται από την αρχή ποια είναι η σωστή επιλογή, οπότε για εμάς τους θεατές, δεν υπάρχει πραγματικά επιλογή. Ή είσαι με την ιδέα της καλοσύνης όπως την παρουσιάζουν παιδιαρίστικα οι Αμερικάνοι ή είσαι εναντίον της και είσαι «κακός».

Οι Ιάπωνες είναι εξουσιαστικοί. Κοινώς χωρίζουνε τα πάντα σε τάξη ή χάος, ευχάριστο ή δυσάρεστο, εγωισμό ή ανιδιοτέλεια. Οι περισσότεροι χαρακτήρες στις ταινίες/σειρές τους είναι με μια σύγκρουση μεταξύ του τι θέλουνε σαν προσωπικότητες να πετύχουνε και τι τους επιβάλει η κοινωνία τους να κάνουνε. Κοινώς, είναι απρόβλεπτοι καθώς τα συναισθήματα τους, τους κάνουνε να θέλουνε πράγματα που η κοινωνία δεν τους το επιτρέπει ως ασύμφορο ή εγωιστικό και υποφέρουνε γι’αυτό. Συνηθισμένα παραδείγματα είναι μια απαγορευμένη αγάπη μεταξύ συγγενών ή μια τυφλή υποταγή σε μια απάνθρωπη εξουσιαστική παράταξη. Κι εμείς οι θεατές έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στις εγωιστικές απόψεις των χαρακτήρων και τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Κάτι που δεν είναι εύκολα ξεκάθαρο ή απόλυτο, όπως γίνεται με την Αμερικάνικη νοοτροπία.




3. Η Αμερική ως χώρα, δεν έχει πολύ ιστορία. Οι Αμερικάνοι γενικότερα δεν θεωρούνε την ιστορία τους ως κάτι σπουδαίο. Γι’αυτό και οι περισσότεροι Αμερικάνοι χαρακτήρες δεν σχεδιάζονται με την προϋπόθεση να έχουνε πλούσιο ιστορικό.

Η Ιαπωνία ως χώρα, έχει πολύ ιστορία. Οι Ιάπωνες γενικότερα θεωρούνε την ιστορία τους ως κάτι σπουδαίο. Γι’αυτό και οι περισσότεροι Ιαπωνικοί χαρακτήρες σχεδιάζονται με την προϋπόθεση να έχουνε πλούσιο ιστορικό.



4. Οι Αμερικάνοι είναι γενικώς χωρίς πολλούς ηθικούς φραγμούς και λένε πιο εύκολα την άποψη τους. Οπότε και οι περισσότεροι Αμερικάνοι χαρακτήρες είναι με άνετη συμπεριφορά.

Οι Ιάπωνες είναι γενικώς «κουμπωμένοι» γιατί το να λες ελεύθερα την γνώμη σου οδηγεί εύκολα σε παρεξηγήσεις, έλλειψη εμπιστοσύνης, και ατιμία για την οικογένεια. Αυτό τους γεμίζει με ψυχολογικά απωθημένα που δυσκολεύονται να τα εκτονώσουνε. Οπότε και οι περισσότεροι Ιαπωνικοί χαρακτήρες είναι με τρελαμένη συμπεριφορά.



5. Οι Αμερικάνοι, επηρεασμένοι από τον Χριστιανισμό, έχουνε πολλά ταμπού γύρω από το σεξ, την ηθική και θεωρούνε τον θάνατο τελεσίδικο. Οπότε και οι περισσότεροι Αμερικάνοι χαρακτήρες είναι με πολύ απόλυτες και κάθετες αντιλήψεις.

Οι Ιάπωνες, επηρεασμένοι από τον Σιντοϊσμό, έχουνε πιο χαλαρή εικόνα. Το σεξ δεν είναι κακό, ανήθικο είναι το συνώνυμο του ανέντιμου και ο θάνατος δεν είναι τελεσίδικος (πιστεύουνε στην μετενσάρκωση). Οπότε και οι περισσότεροι Ιαπωνικοί χαρακτήρες είναι με χαλαρές και αμφίβολες αντιλήψεις.



6. Η έννοια της ομορφιάς διαφέρει μεταξύ Αμερικής και Ιαπωνίας. Οπότε σκεφτείτε πως παρουσιάζουνε κάτι στα έργα τους.


Στην Δύση, η ομορφιά κρίνεται κυρίως από την σωματική ανάπλαση, από την αγνή συμπεριφορά και από τα υπάρχοντα. Για τους Δυτικούς:
· όμορφος είναι ένας macho man. Δηλαδή κάποιος που είναι:

• γυμνασμένος 25άρης
• πλούσιος που κάνει χλιδάτη ζωή
• δίκαιος και σωστός όταν χρειάζεται
• με επιβλητική φωνή και ατάραχη συμπεριφορά
• με σοβαρό κουστούμι με γήινα χρώματα (καφέ, γκρι) αν είναι σοβαρό άτομο
• με στολή που έχει χτυπητά βασικά χρώματα (μπλε, κόκκινο, κίτρινο) αν είναι υπέρ-ήρωας ή φευγάτο άτομο.

• όμορφη είναι μια bimbo. Δηλαδή κάποια που είναι:

• 20άρα με τέλειες καμπύλες
• ανεξάρτητη, αυτοδύναμη
• πολύ πονηρή, όχι πολύ έξυπνη
• πάντα αποδεκτική σε ότι της λένε οι άντρες
• με σαγηνευτική συμπεριφορά
• με προκλητικά εφαρμοστά ρούχα που την κάνουνε να μοιάζει με τσούλα

• όμορφο είναι ένα πρακτικά χρήσιμο αντικείμενο με ωραία εμφάνιση (όπως τα σπορ αμάξια, οι γρήγοροι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα με πολλές δυνατότητες).

Στην Ιαπωνία, η ομορφιά κρίνεται κυρίως από το πρόσωπο, από την σοφία και από την ανιδιοτελή ζωή. Για τους Ιάπωνες:
· όμορφος είναι ένας που έχει το στερεότυπο του samurai. Δηλαδή κάποιος που είναι:

• 18άρης με ζωντάνια
• με λιτή ζωή που βοηθάει τους συνανθρώπους του
• πάντα υπάκουος που δείχνει σεβασμό στους ανωτέρους
• με μοδάτα, σύγχρονα, δυτικά ρούχα αν είναι σοβαρό άτομο που συνεχώς δουλεύει για την ευημερία της κοινωνίας
• με παραδοσιακή ιαπωνική ενδυμασία αν είναι σοβαρό άτομο που τηρεί τα ήθη και τα έθιμα
• με φευγάτα ρούχα που τον κάνουν να μοιάζει με πανκ ή με συμμορίτη αν είναι όλο μαγκιά και τσαμπουκά

· όμορφη είναι μια kawai. Δηλαδή κάποια που είναι:

• 16άρα με πρόσωπο 8χρονης
• τσαχπίνα, γλυκούλα, τρισχαριτωμένη, να σου έρχεται να την φας
• με ψιλή, σχεδόν τσιριχτή φωνή
• με αθώα και κάπως αφελή συμπεριφορά
• με παραδοσιακή ιαπωνική ενδυμασία αν είναι σοβαρό άτομο που τηρεί τα ήθη και τα έθιμα
• με φευγάτη στολή που έχει κορδέλες και αξεσουάρ που την κάνουνε να μοιάζει με κουκλάκι αν είναι αυτοδύναμη

• όμορφο είναι ένα πρωτότυπο αντικείμενο με ωραία εμφάνιση (όπως με πρωτότυπο σχήμα, σπάνιο χρώμα, με επιπλέον αξεσουάρ, με μικρό αριθμό αντιτύπων). Δεν τους ενδιαφέρει να είναι πρακτικό.

Τι σημαίνει Κινηματογράφος και τι Κινούμενα Σχέδια

Στην Δύση, από την αρχή της δημιουργίας τους ακόμα, υπήρχε καθαρός διαχωρισμός μεταξύ Κινηματογράφου και Κινουμένων Σχεδίων. Η εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση και θεματολογία μεταξύ τους κατάληξε να σημαίνει στην Δύση τα εξής:

• Ο Κινηματογράφος:

Είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας που απευθύνεται κατ’ εξοχήν σε ενήλικες.
Έχει μεγάλο κόστος κατά την παραγωγή του.
Έχει μεγάλη θεματολογία.
Αποσκοπεί στο να ψυχαγωγήσει το κοινό του παρουσιάζοντας υπαρκτές / καθημερινές ή και φανταστικές πτυχές της ανθρώπινης φύσης.

• Τα Κινούμενα Σχέδια:

Είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας που απευθύνεται κατ’ εξοχήν σε παιδιά.
Έχουν μικρό κόστος κατά την παραγωγή τους.
Έχουν περιορισμένη / απλή θεματολογία.
Αποσκοπούν στο να ψυχαγωγήσουν το κοινό του παρουσιάζοντας ευχάριστες και εξιδανικευμένες πτυχές της ανθρώπινης φύσης.

Από την άλλη, λόγω των διαφορών μεταξύ του προϋπολογισμού και της θεματολογίας που μπορούσανε να έχουνε οι Ιαπωνικές ταινίες (βλέπε προηγούμενο θέμα) ο κινηματογράφος κατάληξε να σημαίνει στην Ιαπωνία τα εξής:

• Ο Κινηματογράφος:

Είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας που απευθύνεται κατ’ εξοχήν σε πατριώτες / συμπατριώτες.
Έχει μικρό κόστος κατά την παραγωγή του.
Έχει περιορισμένη / απλή θεματολογία.
Αποσκοπεί στο να ψυχαγωγήσει το κοινό του παρουσιάζοντας υπαρκτές / καθημερινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, που συχνά ήταν δραματικές και εξιδανικευμένες.

• Τα Κινούμενα Σχέδια:

Είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.
Έχουν πολύ μικρό κόστος κατά την παραγωγή τους.
Έχουν μεγάλη θεματολογία.
Αποσκοπούν στο να ψυχαγωγήσουν το κοινό του παρουσιάζοντας υπαρκτές / καθημερινές ή και φανταστικές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Το ύφος τους είναι όλων των ειδών (όχι μόνο ευχάριστο).

Οπότε για τους Δυτικούς τα Κινούμενα Σχέδια είναι συνώνυμα των παραμυθιών. Ενώ για τους Ιάπωνες τα Κινούμενα Σχέδια είναι συνώνυμα της επιστημονικής φαντασίας και του εναλλακτικού (διαφορετικού / αλλόκοτου δηλαδή) κινηματογράφου.

ΑΝΙΜΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Σχεδόν σε όλους δεν αρέσουν τα κινούμενα σχέδια και προτιμάνε τις ταινίες με πραγματικούς ηθοποιούς. Η κύρια δικαιολογία τους είναι ότι προτιμάνε να παρακολουθούνε πραγματικούς ανθρώπους να γελάνε και να κλαίνε παρά ψεύτικα μπαρμπαδέλια που είναι απλά χρωματισμένα σκίτσα. Σαν αποστόμωση σε αυτό, μπορούνε να δοθούνε οι εξής λόγοι που κάνουν τα Anime ισάξια (αν όχι καλύτερα) των πραγματικών ταινιών.

· Μια καλογυρισμένη ταινία έχει ωραία ιστορία και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Τα καλοφτιαγμένα Anime κάνουν το ακριβώς ίδιο. Δεν είναι πάντοτε χαζοχαρούμενα μπαρμπαδέλια μόνο για μικρά παιδιά.

· Το να γυρίσεις μια ταινία που περιέχει πολλά ειδικά εφέ είναι πολύ πιο ακριβό και δύσκολο από το να φτιάξεις ένα Anime με πολλά ειδικά εφέ. Το αποτέλεσμα είναι κατά τα άλλα, ίδιο.

· Για να γυρίσεις μια ταινία, πέρα από τον βασικό εξοπλισμό, χρειάζεσαι σε μεγάλο βαθμό να ταξιδεύεις για γύρισμα σε συγκεκριμένες τοποθεσίες ή να έχεις βρει τα κατάλληλα ρούχα και μηχανήματα. Χωρίς αυτά, το αποτέλεσμα είναι ψεύτικο. Τα Anime ολοκληρώνονται μόνο με τον βασικό εξοπλισμό μέσα σε ένα κτήριο, χωρίς απαιτήσεις σε προϋπάρχοντα σκηνικά ή ρούχα.

· Ένας καλός ηθοποιός, υποδύεται με καλλιτεχνικό πάθος έναν ρόλο σε μια ταινία. Με τον ίδιο τρόπο και ένας καλός σχεδιαστής σχεδιάζει με καλλιτεχνικό πάθος τους χαρακτήρες των Anime και ένας ηθοποιός φωνητικών (voice actor) αποδίδει με καλλιτεχνικό πάθος την χροιά της φωνής ενός χαρακτήρα Anime.


· Οι χαρακτήρες των Anime μπορούνε να κάνουν κινήσεις, μορφασμούς και επικίνδυνα κόλπα που ούτε ο καλύτερος ηθοποιός ή κασκαντέρ δεν μπορεί να πραγματοποιήσει.

· Αν οι χαρακτήρες των Anime είναι ψεύτικοι, πόσο αληθινοί είναι οι ηθοποιοί με τόσο μεηκ-απ και περούκες που φοράνε στις ταινίες; Καμία σχέση το πώς είναι στις ταινίες και πως είναι στην κανονική τους ζωή. Οι πιο φαντασμαγορικές σκηνές που βλέπουμε να κάνουνε, γίνονται στην πραγματικότητα από κασκαντέρ ή με ειδικά εφέ.

[Trail]

Νομίζω με κάλυψες

[Zoro]

Roriconfan,δεν βγαζεις κανα βιβλιο λεω εγω,καλυψες ηδη την εισαγωγη

Περα απο την πλακα,καλες οι σκεψεις σου

[Erisadesu]

εγώ πάλι θα πώ Ελληνικός κινηματογράφος Vs Anime σημειώσατε Χ
το σενάριο της Τεστοστερόνης το ξέρετε; μπορείτε να μου πείτε πως λέγεται το anime απο το οποίο ξεπατικώθηκε το σενάριο;

στη τελευταία συνάντηση μου είπαν για ένα anime στο οποίο ένας ναυτης ναυαγεί σε ενα νησί που υπάρχουν μόνο γυναίκες. Κάτι δηλαδή σαν την Τετοστερόνη, γνωρίζεται το όνομα του; θέλω να το κατεβάσω για να δω και την ταινία και να δω αν τα σενάρια είναι τα ίδια.

[Sunabouzu]

εγώ πάλι θα πώ Ελληνικός κινηματογράφος Vs Anime σημειώσατε Χ
το σενάριο της Τεστοστερόνης το ξέρετε; μπορείτε να μου πείτε πως λέγεται το anime απο το οποίο ξεπατικώθηκε το σενάριο;

στη τελευταία συνάντηση μου είπαν για ένα anime στο οποίο ένας ναυτης ναυαγεί σε ενα νησί που υπάρχουν μόνο γυναίκες. Κάτι δηλαδή σαν την Τετοστερόνη, γνωρίζεται το όνομα του; θέλω να το κατεβάσω για να δω και την ταινία και να δω αν τα σενάρια είναι τα ίδια.

Nagasarete Airantou

[Erisadesu]

....πολύ γρήγορος...
ευχαριστώ πολύ

[Zoro]

Lisa,σ'αρεσε η ταινια Τεστοστερονη?

Γιατι την ειδα προπερσυ και την περιμενα πολυ καλυτερη(οπως και το Λουφα και Παραλλαγη)...ισως βεβαια φταιει και το οτι δεν ειμαι φαν του Ελληνικου κινηματογραφου...η μοναδικη ελληνικη ταινια(προσφατη σχετικα)που μπορω να πω οτι ειχε ενα decent σεναριο,διαφορετικο απο το κλασικο που εχει παντα κανει με την σχεση αντρας-γυναικα,ηταν το 5 λεπτα ακομα...αυτη μαλιστα ηταν καλη ταινια και εδινε μια ωραια υποθεση για το πως θα μπορουσε(κωμικα βεβαια)να ειναι η μεταθανατια ζωη...

[Erisadesu]

καταλαβαίνεις ότι είσαι εκτός θέματος έτσι;
δεν βλέπω ελληνικό κινηματογράφο και
αν έβλεπα δεν θα έβλεπα εμπορικές παπάρες σαν αυτές.

[Zoro]

καταλαβαίνεις ότι είσαι εκτός θέματος έτσι;
δεν βλέπω ελληνικό κινηματογράφο και
αν έβλεπα δεν θα έβλεπα εμπορικές παπάρες σαν αυτές.

Καλα,αν το παρατηρησες,σχεδον ολα τα posts,μετα απο αυτο του roriconfan,ειναι off topic σ'αυτη την σελιδα

Παντως το δικο σου post τα σπαει (3η λεξη απο το τελος)

ναι κι εγω μην νομιζεις,αυτες που σου πα ειναι ολες κι ολες οι ελληνικες ταινιες που εχω δει...

[laraska]

ειδα τις προαλλες ενα ντοκιμαντερ για το Χολλυγουντ και το πως κινηται .... λοιπον , οι επισημες παραδοχες τους :
1. το σεναριο και το επιπεδο οσο γινεται χαμηλοτερο , στοχευουν στο κατωτερο επιπεδο που ειναι αυτο της πλειοψηφειας .
2. στηριζονται στον ''σταρ '' , το σεναριο δεν παιζει καθολου ρολο .
3.ολα στοχευουν στην πρεμιερα , δηλαδη διαφημιση ( ποσα οπως 100 εκατ. δολλαρια ) για να κανει ντορο η ταινια , πειθαναγκαζουν τον κοσμο πως αξιζει η ταινια .
4.αφηνουν την εικονα να μιλα , για αυτο δεν μιλανε πολυ οι χαρακτηρες , αυτο ειναι που τραβα τα κατωτερα μορφωτικα στρωματα .
στοχευουν στο πως θα κανουν το κοινο να πεισει το διπλανο του να δει την εκαστοτε ταινια .
και πολλα αλλα ελεγε , αλλα δεν τα θυμαμαι καλα .
αν καποια απο αυτα σας φαινονται πως αποτελουν χαρακτηριστικα των ταινιων αυτων , απλα ριξτε μια ματια στις πιο προσφατες ταινιες και θα δειτε πως καλα υποψιαζοσασταν ....

τωρα , εστωακομα και αν τα ανιμε λειτουργουν με τους βασικους κανονες μαρκετινγκ ( πρεπει να υπαρχει και ολιγον κερδος ) εχουν πολυ μεγαλη διαφορα ποιοτητας και πρωτοτυπιας με τις αντιστοιχες ταινιες . Ανετα βλεπεις ενα ανιμε για περισσοτερο απο μια
φορα . Ταινια ''χολυγουντιανη '' ομως ; εγω δεν το εγω κανει ποτε μου απο την περιοδο που ειχα τη δυνατοτητα .

[bocikris94]

+1000


Στο θεμα μας. Για μενα και τα δυο ειναι ωραια, αν και τελευταια το Χολιγουντ αρχιζει να γινεται βαρετο με τις επαναλαμβανομενες και ανουσιες ταινιες του...

Περισσοτερο προτιμω τις κινεζικες και γιαπωνεζικες ταινιες.... Ειναι πιο αληθινες.

Καλη μου Gaia.Συμφωνω μαζι σου απολυτα,επειδη,προτιμω τα ανιμε,τις Κινεζικες,τις Ιαπωνικες και τις Κορεατικες ταινιες και οχι τις χολυγουντιανικες ταινιες που εμεις οι anime-fans βαρεθηκαμε το χολυγουντ εδω και χρονια!

[Vagelio]

Δεν μου ειναι ιδιαιτερα δυσκολο να διαλεξω αναμεσα στα naime και στο χολυγουντ. Οι ταινειες του χολυγουντα στις μερες μας ειναι για τα μπαζα με μπολικο mary-sue overflowing και ελειψη σεναριου, και δεν εχουν ουτε yaoi oυτε bishounen μεσαXDDD. Φυσικα υπαρχουν και ορισμενες εξαιρετικες αμερικανικες ταινιες οι οποιες πραγματικα αξιζουν, οπως το american history X και η τετραλογια των scary movie (το τελευταιο αγνοηστε το).
Σε καμια περιπτωση βεβαια δεν λεω πως ολα τα ανιμε αξιζουν, και απο την δικη πλευρα υπαρχουν σκουπιδια αλλα σε μικροτερο βαθμο απο τις χολυγουντιανες ταινιες.

[Kenny]

90% of everything is shit. No exceptions.

Όλα τα άλλα είναι αφορμές για να τρωγόμαστε μεταξύ μας.