119 replies to this topic

[lordofblues]

Ακουγονται τοσα πολλα για τα ιδιωτικα πανεπιστημια κατα ποσο πρεπει να δημιουργηθουν η οχι.
Το θεμα ειναι οτι ιδιωτικη εκπαιδευση υπαρχει στην Ελλαδα σε ολους τους υπολοιπους τομεις (νηπιαγωγεια, δημοτικα, γυμνασια, λυκεια) εδω και πολλα χρονια.
Ειμαι σιγουρος οτι πολλα παιδια απο το forum εχουν φοιτησει σε ενα ιδιωτικο εκπαιδευτηριο.
1.Τελικα ποια ειναι η γνωμη σας αξιζε ο κοπος?
(οικονομικα μια οικογενεια κανει θυσιες για να σε στειλει εκει, χαμενα παιδικα χρονια για να μπορεσεις να μαθεις απο μικρη ηλικια να μιλας αγγλικα, γερμανικα κτλ....)
2.Σας βοηθησε στην μετεπειτα πορεια σας (πανεπιστημιο, γνωριμιες, δουλεια)
3.Θα συμβουλευαται και αλλους να ακολουθησουν το παραδειγμα σας?

[MitHuNa]

εγώ πήγα σε δημόσιο και μια χαρά βγήκα. Προσωπικά πιστεύω πως το 75% των παιδιών που πάνε στα ιδιωτικά απλά δεν παίρνουν τίποτα το σημαντικό (οι μισές φίλες μου ιδιωτικά τελείωσαν) και απ όσο μου λέγανε οι βαθμοί μια ζωή ήταν στο 17 , 18 ενώ έγραφαν άθλια.
Αυτό δεν σημαίνει πως όλοι είναι έτσι ενα μικρό ποσοστό που πάει εκεί κάνει πού καλή δουλεία και βγαίνουν συχνά παιδιά "θαύματα" απο τα ιδιωτικά.
Απλά το θέμα είναι πως αν ένα παιδί διαβάζει θα διαβάσει και στο ιδιωτικό και στο δημόσιο αν ΔΕΝ διαβάζει δε πα πύραυλος να γίνεις να το στέλνεις και στο φεγγάρι σε σχολεία δεν πρόκειται να δεις πρόοδο.

[red pyramid]

Βασικά σε ιδιωτική σχολή πηγαίνω.Ο λόγος που πάω στο συγκεκριμένο είναι ότι απο όσο γνωρίζω είναι το καλύτερο στο τομέα (γραφιστική) στην Ελλάδα.Η αλήθεια είναι πάντως ότι πολλά παιδιά εκεί ουσιαστικά πηγαίνουν χωρίς να ενδιαφέρονται πραγματικά για το αντικείμενο.Έχω δεί σκηνικά δλδ παιδιά να αργούνε κάθε φορά μια ώρα,ή να μην έρχονται για εβδομάδες,τελικά απο απουσίες δεν μένουν,το πως ένας θεός ξέρει,ή π.χ. να τρώνε και να γελάνε στην ώρα του μαθήματος.

Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση,όταν οι γύρω σου κάνουν χαβαλέ,κάπου αρχίζεις και βαριέσαι και εσύ.Έχω πιάσει τον εαυτό μου να απορεί με την όλη φάση,και να νιώθω κορόιδο που μετά ξεσκίζομαι,και μπορεί και να μη βγάλω αποτελέσμα,ενώ άλλοι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή.

Εντωμεταξύ,η σχολή μου είναι πανάκριβη,και εμένα κάθε φορά που πάω για υλικά με πιάνει το στομάχι μπου,καθώς αυτά τα στερίται η οικογένεια για πάρτυ μου.Ε,τα ίδια υλικά έχω δεί να τα πετάνε παιδιά χωρίς να νοιάζονται.

Όπως και να 'χεί,ότι έχω κερδίσει πράγματα απο εκεί θα έλεγα πως ναι.Αλλά για όποιον ήθελε να ακουλουθήσει τον ίδιο δρόμο,απλά θα του έλεγα πως αν είναι 100% σίγουρος ότι αυτό θέλει,τότε ναι,να το κάνει,αλλιώς καλύτερα να περιμένει παρά να αρχίσει κάτι που μπορεί αργότερα να μετανιώσει.

[Megemele]

Εντωμεταξύ,η σχολή μου είναι πανάκριβη,και εμένα κάθε φορά που πάω για υλικά με πιάνει το στομάχι μπου,καθώς αυτά τα στερίται η οικογένεια για πάρτυ μου.Ε,τα ίδια υλικά έχω δεί να τα πετάνε παιδιά χωρίς να νοιάζονται.
ει.

Aυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές σε ιδιωτικά στέλνουν τα παιδία τους πλούσιοι σνομπ γονείς γιατί λειτουργούν με την λογική όσα πιο πολλά σκας τόσα καλύτερη δουλεία κάνεις imo

[somnium]

ex-ιδιωτικο σχολειο, νυν πολυτεχνειο.

Εχω να πω οτι για μενα τα ιδιωτικα σχολεια και οι περισσοτερες ιδιωτικες σχολες, εκτος απο ιδιωτικα ιεκ, υπαρχουν για να διαιωνιζουν το status των οικονομικα ανωτερων ταξεων, να δημιυργουν κοινωνικους κυκλους απο παιδια αυτων, και να εξασφαλιζουν ιδιαιτερα προνομια, πχ. ib. οποιος τα επιλεγει γι αυτο το λογο, καλως πραττει. οι αλλοι σπαταλανε τα λεφτα τους.....

[Matthew]

εγω βασικα ειμαι κατα για τα ιδιωτικα γυμνασια και λυκεια
πιστευω οτι το 90 % των παιδιων που αποφητουν δεν
ξερουν να φερονται δεν εχουν δει πως ειναι να σε περιμενουν
απ εξω απ το σχολειο να παιξεις ξυλο η να εχει στηθει ολη η αλητεια της
γειτονιας απ εξω να περιμενουν να το παιξουν μαγκες.....

ισως κανω λαθως παντως τα ποσοστα μεχρι τωρα εκει με οδηγουν.

οσω για τα ιδιωτικες σχολες κτλ δεν εχω κανενα προβλημα ισα ισα τις
επικροτω.

[Shiro_Tamori]

+: Πιο ευχάριστο και προστατευμένο περιβάλλον, πιθανώς κάποιοι πολύ καλοί στον τομέα τους καθηγητές.

-: λιγότερη εμπειρία για όσα σε περιμένουν έξω, μικρότερη πιθανότητα να διατηρήσεις φιλίες.

[YaTa]

Η γνώμη μου για τα ιδιωτικά δεν είναι σίγουρα η καλύτερη. Για πολλούς λόγους. Περιμένω απάντηση του Whitelighter πάντως, που πηγαίνει σε ιδιωτικό, να μας πει, πριν αναλύσω τη δική μου άποψη.

[samurai_pizza_dora]

Well αυτο με τις φιλιες δεν ισχυει.
Εγω παντως δεν εχω διατηρησει καμια φιλια απο τοτε που ημουν στο δημοσιο, ενω στο ιδιωτικο εχω διατηρησει περισσοτερες.
Γενικα επειδη ειναι προστατευομενο το περιβαλλον υπαρχει περισσοτερη σταθεροτητα στις διαφορες φιλιες και λιγοτερο θαψιμο πισω απο την πλατη καποιου.
Τουλ ετσι γινοταν στο τμημα μου(βεβαια σε αλλες περιπτωσεις ισχυει το αντιθετο)

Επισης ηταν σημαντικο το οτι μπορουσες να δημιουργησεις πιο προσωπικες σχεσεις με τους καθηγητες και να νιωθεις πιο ανετα και να μιλας πιο ελευθερα.Διοτι ηξερες οτι τα ατομα που ηταν εκει ηταν επιλεγμενα και δεν ηταν ψυχοπαθη.

Οσον αφορα το καλυτερο μαθημα αυτο ειναι αναμφισβητιτο.Εκει υπαρχει προγραμμα και οργανωση.Οι καθηγητες κανουν τη δουλεια τους και ενδιαφερονται.Δεν λεω μπορει να υπαρχουν καλυτεροι στα δημοσια αλλα αυτο ειναι θεμα τυχης.Στο δημοσιο παιζουν στα ζαρια που θα μπει ποιος καθηγητης.


Βεβαια υπαρχουν και αρνητικα.Κυριως το γεγονος οτι τα παιδια εκει ειναι κακομαθημενα και κλεισμενα σε μια γυαλα.Εχουν μαθει να τους τα σερβιρουν ολα με το κουταλακι στο στομα(σημειωσεις,εξηγησεις για τα παντα κλπ) και ετσι πολλοι μετα δεν παιρνουν ευκολα πρωτοβουλιες. Αλλα στην πραγματικη ζωη πρεπει να κοπιασεις περισσοτερο για να αποκτησεις κατι.Δεν ξερουν επισης τι επικρατει εξω γιατι κανουν παρεα μονο με παιδια ειτε της μεσαιας ειτε της ανωτερης ταξης.Γενικα τα παιδια εκει δεν μπορουν να δουν τα προβληματα.

Το λεω γιατι το παρατηρησα.Εγω δεν ειμαι παιδι των ιδιωτικων που δνε εχιε πεαφη με την πραγματικοτητα διοτι στο δημοτικο ημουν σε δημοσιο(καλα στο δημοτικο βεβαια δεν γινεται και τπτ) αλλα πηγα και 2 χρόνια γυμνασιο σε δημοσιο και τουλ εμαθα οτι δεν μπορω να τα παιρνω ολα ετοιμα.
Ειδικα την πρωτη χρονια στο ιδιωτικο με παραξενεψε το γεγονος οτι στις εξετασεις η καθηγητρια εβαλε μια ερωτηση κρισεως στη λογοτεχνια που δεν ειχαμε γραψει στο τετραδιο και την ειχαμε μονο συζητησει και ολοι αρχισαν να φωναζουν εξαγριωμενοι οτι δεν ειχε δικαιωμα να μας την βαλει.

Δεν ηταν το γεγονος οτι δνε μπορουσαν να την απαντησουν(διοτι οι περισσοτεροι την απαντησαν) αλλα το οτι ειψαν μια αλλη σταση που δεν θα βοηθησει εναν ανθρωπο στο μελλον οταν βγει εξω απο τη γυαλα.

[psofia]

Από πού ν'αρχίσω και πού να τελειώσω....

Τα ιδιωτικά σχολεία είναι μόνο για κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ζουν απομονωμένα στις σπιταρόνες τους και όταν μεγαλώσουν, θα έχουν ήδη εξασφαλισμένα λεφτά και τη θέση του μπαμπάκα στο δημόσιο/επιχείρηση/εργοστάσιο. Αυτά τα παιδιά δεν χρειάζεται να γνωρίσουν τον πραγματικό κόσμο, όποτε το κλειστό περιβάλλον μια χαρά τους είναι. Εκεί, θα γνωρίσουν άλλους πλούσιους φίλους, θα επιδείξουν τα πλούτη τους, θα φορέσουν τις μάρκες τους και θα θάβονται μεταξύ τους, αλλά κατά βάθος θα αγαπιούνται πολύ. Μόνο για αυτούς είναι το ιδιωτικό. Όλοι οι υπόλοιποι που πάνε δυστυχώς εκεί πέρα χρειάζεται να υποβάλλουν τον εαυτό τους σε αλλαγές εξωτερικής ή εσωτερικής φύσεως. Για να συμβαδίσουν με τους άλλους, πρέπει και αυτοί να βάλουν ωραία ρούχα ή να μιλάνε με συγκεκριμένο τρόπο ή να κάνουν παρέα τους "Popular". Με δυσκολία οι γονείς τους πληρώνουν το ιδιωτικό και εκείνοι σπαταλάνε τα χρήματα τους για να μοιάσουν στους άλλους. Δυστυχισμένα παιδιά. Και ακόμα πιο δυστυχισμένοι, οι "αόρατοι" ή τα "μπάζα", αυτοί που δεν καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, ό,τι και να κάνουν. Στο ιδιωτικό βασιλεύει το "οθφαλμός αντί οφθαλμού", το θάψιμο και το κουτσομπολιό. Δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν, πόσο μάλλον να δημιουργήσεις πραγματικές φιλίες. Το ιδιωτικό, επίσης, καλλιεργεί σε όλους τον σνομπισμό. Καθημερινές καταστάσεις προκαλούν σοκ στα παιδιά του ιδιωτικού, τα οποία αισθάνονται υπεράνω από το μέσο άτομο. Τι σκατά άνθρωποι βγαίνουν από αυτό μετά; Άλλοι πληγωμένοι, άλλοι εκμεταλλευτές και πονηροί. Ωραία κοινωνία. Μπράβο.

Έπειτα, το επίπεδο εκπαίδευσης. Δεν λέω καλύτερο από τα δημόσια, αλλά μην σκέφτεστε καμιά τρομερή διαφορά. Οι καθηγητές πληρώνονται απλά για να μπουν στην τάξη, έχουν εξασφαλίσει τη θεσούλα τους, δεν χρειάζεται να το παλέψουν κιόλας. Ειδικά οι πιο μεγάλης ηλικίας. Για τους βαθμούς, τα περισσότερα ιδιωτικά είναι αρκετά απαιτητικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο γίνεται ό,τι να 'ναι κυριολεκτικά. Χαρίζουν κυρίωσ σε παιδιά που το χρειάζονται, πάντως. Οι πλούσιοι βέβαια έχουν ειδική μεταχείριση. Αφού ο μπαμπάκας έχει κάνει τόσες δωρεές στο σχολείο, ας βάλουμε στον Χ καλούς βαθμούς, καλή διαγωγή και καθόλου ποινές. Οι υπόλοιποι είναι στο έλεος των καθηγητών που θέλουν σε κάποιον να ξεσπάσουν.

Σπουδές - επαγγελματική αποκατάσταση. Είναι πασίγνωστο ότι όλα τα ιδιωτικά έχουν 200% ποσοστό επιτυχίας στα ΑΕΙ και πολλούς αριστούχους. Σκατά χάλια. Κάτι λίγοι περνάνε στην αφρόκρεμα, οι περισσότεροι κάπου μέτρια και οι υπόλοιποι στο χάος. Όλοι φροντιστήριο κάνουν, παρόλο που πάνε στο "Ιδιωτικό Ουάου". Κονέ έχουν οι πλούσιοι που γενικώς κάνουν ό,τι γουστάρουν και κανείς δεν λέει τίποτα. Θα ήθελα να αναφερθώ, επιπλέον, στο λεγόμενο "ΙΒ" που παρέχουν τα ακριβότερα ιδιωτικά. Πλουσιόπαιδια με μηδενικό Ι.Q. που φοβούνται το θεσμό των Πανελληνίων (επειδή δεν πρόκειται να περάσουν πουθενά) και καταφεύγουν στα χρήματα τους για να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Και η καραμέλα που έχουν "εδώ δεν έχει δουλείες" είναι μαλακία. Γιατί έξω έχει?? Εγώ ξέρω ότι οι περισσότεροι που κάνουν ΙΒ γυρνούν πίσω, επειδή δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα. Και ούτως ή αλλώς θα μπορούσαν να κάνουν μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, όπως κάνουν και οι "κοινοί". Νομίζουν ότι με τα λεφτά θα τα αγοράσουν όλα, γι'αυτό και καταφεύγουν σε αυτό το ηλίθιο "προνόμιο". Άμα κάτσεις, όμως, και στρώσεις τον κώλο σου και ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ, όπου γουστάρεις περνάς και με την ΑΞΙΑ σου κιόλας, όσο I.Q. και αν έχεις.

Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη μου γι'αυτό το ευαίσθητο θέμα. Συγγνώμη για την μακρηγορία και τις βρισιές.

[Sparda]

Ιδιωτικό ή δημόσιο οι μόνες διαφορές είναι ουσιαστικά λίγες. Το μόνο σίγουρο στο ιδιωτικό είναι ότι όσοι φοιτούν έχουν μια Α οικονομική ευχέρια και οι καθηγητές είναι διαλεγμένοι με βάση τα πτυχία. (φυσικά το 2ο δεν σημαίνει ότι είναι καλοί σαν καθηγητές). Άντε πες να είναι πιο αυστηρό λίγο, να έχει facilities και να σε πάει σπίτι με σχολικό.

Κατα τα άλλα το αν θα κάνεις φιλίες είναι εντελώς τυχαίο. Προσωπικά έχω πάει και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο και ενώ έκανα ίσως περσσότερες φιλίες στο δημόσιο (ενώ ήταν μόνο 2 χρόνια ενώ το ιδιωτικό ήταν όλα τα υπόλοιπα) βοήθησε ότι σε αντίθεση με το ιδιωτικό όλα τα παιδιά μένουν κοντά, υπάρχουν πιο πολλά μέρη που μπορούν να βρεθούν κλπ και γι'αυτό ίσως να κάνουν more φίλους. Αλλά αν θες μπορείς εύκολα να κάνεις φίλους και στο ιδιωτικό. Ο καλύτερός μου φίλος είναι γνωριμία από το ιδιωτικό.

Όσο για το αν θα πας σε καλύτερες σχολές κλπ το θέμα εξαρτάται 100% από σένα όπου και να φοιτείς. Αν διαβάζεις,σε ενδιαφέρει κάτι κλπ κλπ έχεις απλά περισσότερες πιθανότητες να πας σε ανάλογη σχολή. Άλλωστε στις πανελλήνιες δεν κοιτάνε από ποια σχολή είσαι, αλλά πόσα φύλλα έχουν ακόμα για να ξεμπερδέψουν και να πάνε για καφέ

[kienzan]

Αν προκειτε για δημμοτικο νομίζω οι γνώσεις που περνεις εκει είναι πολύ απλές για να αξίζει να πληρώνεις γι να τα μάθεις σωστά. Το πολύ πολυ τα μαθένεις αργότερα


Όσο για μεγαλύτερες τάξεις αφού ολοι με φροντιστήρια τη βγάζουν. Τι σημασία έχει το σχολείο?
οπότε πάλι δεν έχει και πολύ νοήμα το ιδιοτικό ούτε στη μέση παιδεία

[samurai_pizza_dora]

Από πού ν'αρχίσω και πού να τελειώσω....

Τα ιδιωτικά σχολεία είναι μόνο για κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ζουν απομονωμένα στις σπιταρόνες τους και όταν μεγαλώσουν, θα έχουν ήδη εξασφαλισμένα λεφτά και τη θέση του μπαμπάκα στο δημόσιο/επιχείρηση/εργοστάσιο. Αυτά τα παιδιά δεν χρειάζεται να γνωρίσουν τον πραγματικό κόσμο, όποτε το κλειστό περιβάλλον μια χαρά τους είναι. Εκεί, θα γνωρίσουν άλλους πλούσιους φίλους, θα επιδείξουν τα πλούτη τους, θα φορέσουν τις μάρκες τους και θα θάβονται μεταξύ τους, αλλά κατά βάθος θα αγαπιούνται πολύ. Μόνο για αυτούς είναι το ιδιωτικό. Όλοι οι υπόλοιποι που πάνε δυστυχώς εκεί πέρα χρειάζεται να υποβάλλουν τον εαυτό τους σε αλλαγές εξωτερικής ή εσωτερικής φύσεως. Για να συμβαδίσουν με τους άλλους, πρέπει και αυτοί να βάλουν ωραία ρούχα ή να μιλάνε με συγκεκριμένο τρόπο ή να κάνουν παρέα τους "Popular". Με δυσκολία οι γονείς τους πληρώνουν το ιδιωτικό και εκείνοι σπαταλάνε τα χρήματα τους για να μοιάσουν στους άλλους. Δυστυχισμένα παιδιά. Και ακόμα πιο δυστυχισμένοι, οι "αόρατοι" ή τα "μπάζα", αυτοί που δεν καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, ό,τι και να κάνουν. Στο ιδιωτικό βασιλεύει το "οθφαλμός αντί οφθαλμού", το θάψιμο και το κουτσομπολιό. Δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν, πόσο μάλλον να δημιουργήσεις πραγματικές φιλίες. Το ιδιωτικό, επίσης, καλλιεργεί σε όλους τον σνομπισμό. Καθημερινές καταστάσεις προκαλούν σοκ στα παιδιά του ιδιωτικού, τα οποία αισθάνονται υπεράνω από το μέσο άτομο. Τι σκατά άνθρωποι βγαίνουν από αυτό μετά; Άλλοι πληγωμένοι, άλλοι εκμεταλλευτές και πονηροί. Ωραία κοινωνία. Μπράβο.

Έπειτα, το επίπεδο εκπαίδευσης. Δεν λέω καλύτερο από τα δημόσια, αλλά μην σκέφτεστε καμιά τρομερή διαφορά. Οι καθηγητές πληρώνονται απλά για να μπουν στην τάξη, έχουν εξασφαλίσει τη θεσούλα τους, δεν χρειάζεται να το παλέψουν κιόλας. Ειδικά οι πιο μεγάλης ηλικίας. Για τους βαθμούς, τα περισσότερα ιδιωτικά είναι αρκετά απαιτητικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο γίνεται ό,τι να 'ναι κυριολεκτικά. Χαρίζουν κυρίωσ σε παιδιά που το χρειάζονται, πάντως. Οι πλούσιοι βέβαια έχουν ειδική μεταχείριση. Αφού ο μπαμπάκας έχει κάνει τόσες δωρεές στο σχολείο, ας βάλουμε στον Χ καλούς βαθμούς, καλή διαγωγή και καθόλου ποινές. Οι υπόλοιποι είναι στο έλεος των καθηγητών που θέλουν σε κάποιον να ξεσπάσουν.

Σπουδές - επαγγελματική αποκατάσταση. Είναι πασίγνωστο ότι όλα τα ιδιωτικά έχουν 200% ποσοστό επιτυχίας στα ΑΕΙ και πολλούς αριστούχους. Σκατά χάλια. Κάτι λίγοι περνάνε στην αφρόκρεμα, οι περισσότεροι κάπου μέτρια και οι υπόλοιποι στο χάος. Όλοι φροντιστήριο κάνουν, παρόλο που πάνε στο "Ιδιωτικό Ουάου". Κονέ έχουν οι πλούσιοι που γενικώς κάνουν ό,τι γουστάρουν και κανείς δεν λέει τίποτα. Θα ήθελα να αναφερθώ, επιπλέον, στο λεγόμενο "ΙΒ" που παρέχουν τα ακριβότερα ιδιωτικά. Πλουσιόπαιδια με μηδενικό Ι.Q. που φοβούνται το θεσμό των Πανελληνίων (επειδή δεν πρόκειται να περάσουν πουθενά) και καταφεύγουν στα χρήματα τους για να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Και η καραμέλα που έχουν "εδώ δεν έχει δουλείες" είναι μαλακία. Γιατί έξω έχει?? Εγώ ξέρω ότι οι περισσότεροι που κάνουν ΙΒ γυρνούν πίσω, επειδή δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα. Και ούτως ή αλλώς θα μπορούσαν να κάνουν μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, όπως κάνουν και οι "κοινοί". Νομίζουν ότι με τα λεφτά θα τα αγοράσουν όλα, γι'αυτό και καταφεύγουν σε αυτό το ηλίθιο "προνόμιο". Άμα κάτσεις, όμως, και στρώσεις τον κώλο σου και ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ, όπου γουστάρεις περνάς και με την ΑΞΙΑ σου κιόλας, όσο I.Q. και αν έχεις.

Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη μου γι'αυτό το ευαίσθητο θέμα. Συγγνώμη για την μακρηγορία και τις βρισιές.

Kοιτα τωρα γινεσαι απολυτη.Αυτη η κατασταση με τα πυροβολημενα trendoula και τους λοιπους ανεγκεφαλους ειναι κυριως κατασταση που περιγραφει την Αθηνα και οχι τα ιδιωτικα συγκεκριμενα.Και λογικο ειναι αν ζεις στην Αθηνα να εχεις φρικαρει με αυτα τα ατομα πυυ ειναι σε τεραστια συγκεντρωση στον πληθυσμο σε συγκριση με αλλα μερη της Ελλαδας.
Αλλα δνε ειναι ετσι παντου,γενικα τα ιδιωτικα οπου γινεται μπουρδελο μεσα ειναι κυριως σε Αθηνα επειδη ειναι συγκεντρωμενα πολλα κακομαθημενα πλουσιοπαιδα που δνε εχουν εγνοιες για τη ζωη και κυριως επικρατει μια αλλη φιλοσοφια.

Ιδιωτικα σε μικροτερες πολεις λειτουργουν υποδειγματικα με ανθρωπους που νοιαζονται που εχουν προσωπικη σχεση με το μαθητη και γενικα σε ενα περιβαλλον οπου αναπτυσσονται ανετα φιλιες.Δεν υπαρχουν τα super πλουσια snob παιδακια και ακομη και αν υπαρχουν ειτε ειναι παρα πολυ λιγα,ειτε φερονται φυσιολογικα και δνε ειναι καθολου ψωνια(εδω ο αλλος ειχε προσωπικο γηπεδο ποδοσφαιρου πισινες κλπ στο σπιτι του και το εμαθα αφοτου τελειωσα το σχολειο διοτι το παιδι ποτε δεν αφησε να φανει αυτο στη συμπεριφορα του)
Οσον αφορα τις φιλιες αυτο που λες δεν ειχει καμια σχεση με το αν εισαι σε ιδιωτικο ή σε δημοσιο!!Μπορεις οπου να'ναι να κανεις φιλιες ανετοτατα,αρκει να ειναι ανθρωποι γυρω σου και οχι αερομυαλοι.

Και αυτο που λες για τους βαθμους δεν το δεχομαι σε καμια περιπτωση!Δεν δεχομαι αρνηση οτι τα 20αρακια στην 3η λυκειου πεφτουν παντου με το τσουβαλι ανεξαρτητου ιδιωτικου ή δημοσιου.Τωρα αν παρει καποιος 11 μονο σε δημοσιο μπορει να το παρει και αυτο διοτι θα ειχε την κακη τυχη να πεσει σε πνευματικα διαταραγμενο καθηγητη.Στο λυκειο απλως εισαι σιγουρος οτι δεν θα εχεις ποτε αυτη την κακοτυχια.
Και τα ποσοστα επιτυχιας ειναι τεραστια.Στο σχολειο μου ο μετριος που δεν τα πηγε και τοσο καλα ειχε 17000 μορια πανω κατω.


Αυτα που λες ισχυουν σε καποιες περιπτωσεις,ναι.
Αλλα δεν ειναι σωστο να τους βαζεις ολους στο ιδιο καζανι.Γνωριζω οτι μερικα ιδιωτικα ειναι ετσι στην Αθηνα.(μπορει κα αλλου,αλλα αναφερω αυτα που ξερω).Ειναι κυριως αυτα το ιδιωτικα που εχουν 3000+ μαθητες που φυσικο ειναι να ειναι ετσι,διοτι μαζευεις 2500 σκατομαθημενα χωρις να μπορεις να εχιες τον ελεγχο της καταστασης λογω των αριθμων μονο και μονο.

[phm]

Αν και δεν έχω πάει σε ιδιωτικό, πιστεύω ότι είναι περιττό. Βέβαια δεν λέω το πόσο καλοί είναι οι καθηγητές έχει σημασία, αλλά το καλοί εδώ που τα λέμε, μάλλον κρίνεται από τα χαρτιά που έχουν και όχι από την ικανότητα να μαθαίνουν στα παιδιά (πράγμα που ειδικά σε μικρότερες τάξεις είναι το σημαντικό νομίζω).

Τώρα το θέμα οργάνωσης ίσως είναι ένα πλεονέκτημα, αλλά κακά τα ψέματα όπως είπε και ο red pyramid άμα δεν διαβάσεις δεν γίνεται τίποτα. Άλλωστε τα όποια προβλήματα που υπάρχουν στα δημόσια σχολεία μπορούν θεωρητικά να βελτιωθούν αλλά κανείς δεν ασχολείται.

Εγώ προσωπικά από την τρίτη γυμνασίου μέχρι και την τρίτη λυκείου πήγα στο πειραματικό του πανεπιστημίου Μακεδονίας, όπου εκεί μπαίνεις με κλήρωση. Αν και το επίπεδο των μαθητών είναι κάπως πιο ανεβασμένο δεν έχει και τόση διαφορά με τα υπόλοιπα σχολεία(τουλάχιστον σε εμάς δεν συνέβη αυτό που είμασταν και οι πρώτοι του σχολείου). Επίσης εγώ δεν είχα πάει και σε φροντιστήριο γιατί πήγαινα στην ενισχυτική (τελικά τι έγινε υπάρχει ακόμα ή την καταργήσανε; ) και με κάλυπτε σε αρκετά καλό βαθμό. Επίσης οι καθηγητές ήταν επίσης πιο κοντά από ότι ήταν στα προηγούμενα σχολεία που είχα πάει.

Προφανώς βέβαια όσοι ήταν καλοί ήταν καλοί γιατί κυρίως 1) διάβαζαν και 2) υπήρχε κάποιο ενδιαφέρον από τους καθηγητές παραπάνω. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν διαβάζεις δουλειά δεν γίνεται. Παρόλα αυτά αυτό που έχω να προσθέσω είναι ότι το μέσο επίπεδο των μαθητών επηρεάζει πρακτικά και τις επιδώσεις κάποιου μεμονωμένου.
Τι θέλω να πω με αυτά; Ότι θα μπορούσε να ταν κάπως έτσι και στα υπόλοιπα σχολεία αν γίνονταν κάποια μεγάλη προσπάθεια. Οπότε αν όντως τα ιδιωτικά προσφέρουν καλύτερη εκπαίδευση τότε θεωρητικά αξίζουν, αλλά παρόλα αυτά όπως και είπε ο Kienzan:

Όσο για μεγαλύτερες τάξεις αφού ολοι με φροντιστήρια τη βγάζουν. Τι σημασία έχει το σχολείο?

Μάλλον η απάντηση σε αυτό είναι αυτό που είπε η Sofia!!!

Χαρίζουν κυρίωσ σε παιδιά που το χρειάζονται, πάντως. Οι πλούσιοι βέβαια έχουν ειδική μεταχείριση. Αφού ο μπαμπάκας έχει κάνει τόσες δωρεές στο σχολείο, ας βάλουμε στον Χ καλούς βαθμούς, καλή διαγωγή και καθόλου ποινές.

Και γενικά αυτό που δεν είναι ίσως τόσο καλό στα ιδιωτικά είναι ότι καλλιεργείται μια αίσθηση elitισμού πράγμα που προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι καλό.

[Ash_Pokemaster]

Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη μου γι'αυτό το ευαίσθητο θέμα. Συγγνώμη για την μακρηγορία και τις βρισιές.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά η θρυλική, απόλυτη και κακαίσθητη γνώμη που έχεις σχηματίσει είναι τουλάχιστον γελοία.

Όντας σε ιδιωτικό από την πρώτη γυμνασίου, ένα όχι τόσο ακριβό, και σχετικά μικρό, έχω να πω ότι όλοι αυτοί οι θρύλοι που καταριούνται τα ιδιωτικά σχολεία, υπερβιβάζοντάς τα σε επίπεδο ηλιθιότητας, είναι απίστευτα πέρα από την πραγματικότητα. Το σχολείο μου λειτουργεί σαν ένα δημόσιο, δήχως τα μειωνεκτήματα που υπάρχουν σε αυτό, και με ελάχιστες πρόσθετες διαφορές.
Ναι, υπάρχει ένα ποσοστό παιδιών, που είναι από την αφρόκρεμα της περιοχής. Κακομαθημένα παιδάκια με κότερα, που πάνε για jet ski και vga. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που σκέφτηκαν ότι ίσως ένα ιδιωτικό τους παρέχει κάτι παραπάνω από ένα standard . Και πάλι, αναφερόμενος στους πρώτους, ο κομπλεξισμός, η ανικανότητα προσαρμογής και η απομαγνητοποίηση από το σύνολο, δεν είναι σε τόσο τεράστια επίπεδα όπως το περιγράφουν ορισμένοι αδιάφοροι, επίσης κομπλεξικοί.

Τα ιδιωτικά σχολεία είναι μόνο για κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ζουν απομονωμένα στις σπιταρόνες τους και όταν μεγαλώσουν, θα έχουν ήδη εξασφαλισμένα λεφτά και τη θέση του μπαμπάκα στο δημόσιο/επιχείρηση/εργοστάσιο. Αυτά τα παιδιά δεν χρειάζεται να γνωρίσουν τον πραγματικό κόσμο, όποτε το κλειστό περιβάλλον μια χαρά τους είναι. Εκεί, θα γνωρίσουν άλλους πλούσιους φίλους, θα επιδείξουν τα πλούτη τους, θα φορέσουν τις μάρκες τους και θα θάβονται μεταξύ τους, αλλά κατά βάθος θα αγαπιούνται πολύ. Μόνο για αυτούς είναι το ιδιωτικό.

ΟΚ, και τα δημόσια είναι μόνο για τους αλήτες που καπνίζουν 2 πακέτα τη μέρα και πάνε για κόντρες με τα μηχανάκια τους κάθε βράδυ, και όταν μεγαλώσουν, είναι στους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στις εξεγέρσεις, παραπονούμενοι για το πόσο ανοργάνωτο είναι το κράτος. Αυτά τα παιδιά είναι ο πραγματικός κόσμος, η φυσιολογικότητα ζωγραφισμένη. Όλοι οι υπόλοιποι που πάνε σε δημόσιο είναι οι μέσοι τύποι, οι ήρεμοι άνθρωποι χωρίς άποψη και φωνή, τα παιδιά που φοβούνται. Για να μην μιλήσω και για τους εξαθλιωμένους, αποδιοπομπέους τράγους, τους ανθρώπους που διαβάζουν ή/και δεν συμβαδίζουν με τον "μέσο άνθρωπο" που ασχολείται με ποδόσφαιρο και τσάντες. < Σαρκασμός

Δηλαδή ειλικρινά, μέχρι και το γυμνάσιο στην καλύτερη περίπτωση, μαζί με τα φυσιολογικά παιδιά, υπάρχουν και οι παράλογοι, αψηχολόγιτοι, ανώριμοι και ηλίθιοι άνθρωποι που προωθούν την ανυπαρξία τους κάνοντας την παρουσία τους εμφανή. Αυτά πού πάνε; Εγώ δεν γουστάρω να ενταχθώ σε τόσο χαμηλά στρώματα, και το δυστυχώς, είμαι αρκετά εγωιστής, ώστε να το θεωρώ βλακεία μου να συμβηβαστώ με αυτούς. Αυτό θα επιρέαζε την ψυχολογία μου κατά πρώτο λόγο, την απόδοσή μου σε δεύτερη φάση, και πιθανότατα να κληρονωμούσα και κληροδωτούσα μερικά βίαια παραδείγματα ηθικής, λόγω της προκλητικότητας που με χαρακτηρίζει. Ναι, εμπειρίες είναι. Ευτυχώς, δεν είχα την ατυχία να μην τις έχω βιώσει τόσο ενδοσχολικά, όσο και εξωσχολικά, και τόσο ως κακός, όσο και ως καλός. Αλλά κάθε υπερβολή βλάπτει, σε κάθε περίπτωση.

Καθημερινές καταστάσεις προκαλούν σοκ στα παιδιά του ιδιωτικού, τα οποία αισθάνονται υπεράνω από το μέσο άτομο. Τι σκατά άνθρωποι βγαίνουν από αυτό μετά; Άλλοι πληγωμένοι, άλλοι εκμεταλλευτές και πονηροί. Ωραία κοινωνία. Μπράβο.

Grow up please. Μην κατηγοροιοποιείς τόσο σφοδρά και απόλυτα. Προφανώς μιλάς για ιδιωτικά των 20,000€ της Αθήνας. Λογικό είναι αυτά να βγαίνουν στην επιφάνεια, αλλά δεν είναι μόνο αυτό ιδιωτικό. Αλλά νομίζω ότι αυτά περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο αριθμό, και υπάρχουν σίγουρα άλλα με λογική. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου τόσο τελειωμένο όσο περιγράφεις. Εδώ είμαι λοιπόν.

Έπειτα, το επίπεδο εκπαίδευσης. Δεν λέω καλύτερο από τα δημόσια, αλλά μην σκέφτεστε καμιά τρομερή διαφορά. Οι καθηγητές πληρώνονται απλά για να μπουν στην τάξη, έχουν εξασφαλίσει τη θεσούλα τους, δεν χρειάζεται να το παλέψουν κιόλας. Ειδικά οι πιο μεγάλης ηλικίας. Για τους βαθμούς, τα περισσότερα ιδιωτικά είναι αρκετά απαιτητικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο γίνεται ό,τι να 'ναι κυριολεκτικά. Χαρίζουν κυρίωσ σε παιδιά που το χρειάζονται, πάντως. Οι πλούσιοι βέβαια έχουν ειδική μεταχείριση. Αφού ο μπαμπάκας έχει κάνει τόσες δωρεές στο σχολείο, ας βάλουμε στον Χ καλούς βαθμούς, καλή διαγωγή και καθόλου ποινές. Οι υπόλοιποι είναι στο έλεος των καθηγητών που θέλουν σε κάποιον να ξεσπάσουν.

ΜΑ ΚΑΛΑ. ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ;
Το "οι καθηγητές πληρώνονται για να μπουν στην τάξη", είναι ο ορισμός του προβλήματος σε δημόσιο σχολείο, και η ρίζα όλου του κακού που φαίρει το όνομα "ιδιωτικό σχολείο". Όσο για τους βαθμούς, σε τρίμηνο/τετράμηνο δεν είναι ποτέ πάνω από 18 μέσο όρο σε δικό μου έλεγχο. Και μην θεωρήσει κανείς ότι είμαι από τους μαθητές του kkthxbye. Πιθανόν να μην διάβαζα για 20, αλλά σίγουρα όχι για 17. Γενικότερα, έχοντας δει και ακούσει πράγματα από δημόσια, τα θέματα των διαγωνισμάτων εκεί είναι παρατηρηταία ευκολότερα, ενώ η βαθμολόγηση γίνεται με υπάγρια κριτήρια, και αδιαφορία από μέρος καθηγητή και μαθητών. Οπότε σε παρακαλώ. Μην σαρώνεις τους πάντες ασύστολα.

Όλοι φροντιστήριο κάνουν, παρόλο που πάνε στο "Ιδιωτικό Ουάου". Κονέ έχουν οι πλούσιοι που γενικώς κάνουν ό,τι γουστάρουν και κανείς δεν λέει τίποτα. Θα ήθελα να αναφερθώ, επιπλέον, στο λεγόμενο "ΙΒ" που παρέχουν τα ακριβότερα ιδιωτικά. Πλουσιόπαιδια με μηδενικό Ι.Q. που φοβούνται το θεσμό των Πανελληνίων (επειδή δεν πρόκειται να περάσουν πουθενά) και καταφεύγουν στα χρήματα τους για να σπουδάσουν στο εξωτερικό.

Δεν υπάρχουν κονέ μεταξύ ιδιωτικών και πανεπιστημίων. Απλώς υπάρχει η οργάνωση -και όχι απαρέτητα η πυθαρχεία- που μπορεί να βοηθήσει ακόμα και αδύναμους μαθητές να μάθουν. Η διαφορά εκεί είναι ότι δεν χρειάζεται να κάτσεις σε αγκάθια για να μάθεις. Όμως μαθαίνεις, εξ' ου και το 200% ποσοστό επιτυχείας. Φροντιστήρια γίνονται, αλλά είναι ελάχιστα, και κυρίως συμπληρωματικά -και άχρηστα πολλές φορές-, και γίνονται εξαιτίας του μπαμπούλα που στοιχειώνει το όνομα των πανελληνίων. Ναι, απλός κομφορμισμός είναι.

Όσο για το μηδενικό I.Q., εσύ προφανώς είσαι έξυπνη, αφού μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τις 22 εβδομαδιαία "συμπληρωματικές" ώρες και τις 7 καθημερινά απίστευτα δημιουργικές που επιβάλλονται για λόγους διαφορετικούς από την μη-καταγραφή στο απουσιολόγιο. Αλλά βέβαια, είναι και οι φίλοι, αφού το δημόσιο ενδύκνειται για το χαοτικά υψηλώτερο επίπεδο ανθρώπων. Στα ιδιωτικά δεν υπάρχουν φιλίες. Μόνο jean, παπούτσια και νάζια.

Σοβαρά τώρα. Επειδή χρειάζεται να πληρώσεις για κάτι που θα έπρεπε να προσφέρεται τσάμπα, και δυστυχώς αποτυγχάνει να το κάνει, δεν χρειάζεται να το κατακρίνεις. Είναι κρίμα που τα ελληνικά σχολεία είναι τόσο άθλια, από κάθε άποψη. Ούτε εγώ γουστάρω να πληρώνω για κάτι αυτονόητο, αλλά δεν γίνομαι ήρωας εντάσσοντας τον εαυτό μου πλευρικά με τους άλλους wannabe ήρωες παραπονούμενος. Και νομίζω ότι γίνομαι ηλίθιος να πληρώνω τα ίδια λεφτά που θα πλήρωνα σε ένα ιδιωτικό, σε φροντιστήρια. Γιατί ναι, σε τελική ανάλυση, βγαίνει περίπου το ίδιο ποσο, με το δικό μου σχολείο τουλάχιστον.

Όλοι πληρώνουν για την εκπαίδευση πλέον. Απλώς άλλοι περισσότερο έμμεσα, και άλλοι λιγότερο, για αυτό ανοίξτε λίγο το μυαλό σας και σκεφτείται πού είναι το ανώφελο τελικά.

Αυτά