Γιατρός δεν είμαι να πω αν το εμβόλιο κάνει καλό ή κάνει κακό, είναι χρήσιμο ή είναι άχρηστο
Θα πω τι έζησα στην Ιαπωνία. Ή μάλλον τι ΔΕΝ έζησα:
Δεν έζησα λοκντάουν.
Δεν έζησα υποχρεωτικότητα μάσκας δια προστίμου.
Δεν έζησα χλευασμό και γκετοποίηση των ανεμβολίαστων.
Δεν έζησα δωροδοκίες και προνόμια υπέρ των εμβολιασμών.
Δεν έζησα απειλές και πρόστιμα υπέρ των εμβολιασμών.
Δεν είδα ανεμβολίαστους υγειονομικούς σε αναστολή.
Δεν είδα ανεμβολίαστα γερόντια να απελπίζονται για το πώς θα πληρώσουν το μηναίο χαράτσι από την πενιχρή τους σύνταξη.
Δεν έστειλα SMS για να πάω στη δουλειά μου, για να ψωνίσω ή γενικά για να μετακινηθώ.
Δεν έκανα τεστ για να μάθω αν είμαι άρρωστος, ενώ δεν έχω κάποιο σύμπτωμα.
Δεν έζησα πλύση εγκεφάλου από το συγγενικό, το φιλικό ή το εργασιακό περιβάλλον έτσι ώστε να εμβολιαστώ.
Στην Ιαπωνία το διαφημιστικό του εμβολιασμού έρχεται μαζί με τη λίστα των παρενεργειών.
Τονίζεται ότι υπάρχουν παρενέργειες και παρακαλείται ο κάθε πολίτης να υπολογίσει το τι θεωρεί καλό για την υγεία του και να συμβουλευτεί γιατρό πριν τον εμβολιασμό.
Γιατί στην Ιαπωνία έγιναν τα πράγματα έτσι, αλλά διαφορετικά στην Ελλάδα ή άλλες χώρες;
Γιατί στην Ιαπωνία θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα έγιναν σεβαστά, ενώ σε άλλες χώρες καταπατήθηκαν;
Η αντίδρασή μου είναι γιατί επιβλήθηκε υγειονομική δικτατορία.
Πολλά κράτη εκμεταλλεύτηκαν μια πανδημία* (*δεν θα αναλύσω εδώ αν ήταν όντως πανδημία ή όχι, δεν με ενδιαφέρει)
και έστησαν μια μεγάλη επιχείρηση εξόντωσης όσων απλά ήθελαν να έχουν λόγο στο τι θα βάζουν στο σώμα τους.
Τόσο φθόνο, τόσο μίσος προς τους ανεμβολίαστους δεν έχω ξαναδεί. Ειλικρινά ντράπηκα ως Έλληνας με αυτά που έμαθα ότι έγιναν και γίνονται στην Ελλάδα.