Μάπα ήταν το Dune, δεν είχα σκοπό να το δω αλλά πήγα πριν εβδομάδες με παρέα και...συγγενικό πιστοποιητικό. Αφού πέρασα από εξονυχιστικό έλεγχο που απέτυχε και αφού με ενημέρωσαν ότι η αστυνομία "έχει το δικαίωμα" να διακόψει την ταινία για να κάνει εξακρίβωση κοινωνικών φρονημάτων (σε δημοκρατία ζούμε εξάλλου) ήμουν αρκετά εκνευρισμένος για να συγκεντρωθώ αρχικά, αλλά ουσιαστικά δεν υπήρχε κάτι στο να συγκεντρωθώ. Λίγα ωραία πλάνα/κοστούμια/τοπία στην αρχή, αλλά μηδέν διάλογοι, μηδέν ερμηνείες, καμία ροή, ούτε καν σενάριο, κλασικός ανυπόφορος Villeneuve που πείστικε από...κριτικούς ότι το Blade Runner 2049 ήταν καλή ταινία και είπε απλώς να χρησιμοποιήσει παρόμοια συνταγή για να φτιάξει ένα σοβαροφανές επεισόδιο μακράς διαρκείας από μέτρια σειρά. Δεν είναι τόσο εξωφρενικά κακό όσο το Blade Runner 2049, αλλά ίσως να είναι και περισσότερο αδιάφορο εν τέλει.
Κατ' εμέ η καλύτερη της χρονιάς ήταν το ρουμάνικο Ατυχές Πήδημα ή Παλαβό Πορνό ενώ θέλω να δω και το Titane που πήρε χρυσό φοίνικα αλλά δεν φαίνεται να συζητιέται πολύ, και τείνουν να το αποσσύρουν οι κινηματογράφοι μέσα σε μία εβδομάδα. Το ελληνικό Digger επίσης πολύ καλό, επίκαιρο θα το έλεγα. Έβγαλε και ο Αλμοδοβάρ, τίποτα φοβερό αλλά respect για τη συνέπειά του.