Το μόνο παράδειγμα που πλησιάζει στη δική μας κατάσταση (τώρα) είναι η περίπτωση της Κύπρου, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποφάσισε να πει "ΟΧΙ" στους δανειστές και το ΔΝΤ σε πρώτη φάση (με το κούρεμα των καταθέσεων κάτω των 100.000€) και εν τέλει να δεχθεί να πάρει σκληρά μέτρα και να κουρέψει τις καταθέσεις (άνω των 100.000€) κατά 40%. Φυσικά, αν και δεν επηρρεάστηκαν οι καταθέσεις του "απλού λαού", η οικονομία της Κύπρου επλήγη σημαντικά, καθώς βασιζόταν στο τραπεζικό σύστημα. Η δική μας οικονομία βασίζεται στην κατοχή ακίνητης περιουσίας, οπότε φανταστείτε πόσοι φόροι τύπου ΕΝΦΙΑ θα έρθουν ακόμη.
Θεωρώ λανθασμένη την απόφαση της κυβέρνησης να υποβάλει ως ερώτημα δημοψηφίσματος την έγκριση ή όχι της πρότασης των δανειστών, γιατί οι πολίτες δεν έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο της πρότασης και το ίδιο το κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή είναι πρόχειρο και ανυπόγραφο (αντίστοιχα έγγραφα που δεν έφεραν υπογραφή έχουν απορριφθεί πολλές φορές από την πρόεδρο της Βουλής, παρεμπιπτόντως). Πέρα από αυτό, όμως, οι πολίτες θα εμμείνουν στο ΝΑΙ ή στο ΟΧΙ, χωρίς να έχουν σκεφτεί διεξοδικά τις συνέπειες της απόφασής τους. Επιπλέον, οι περισσότεροι θα ψηφίσουν με το συναίσθημα και την οργή, που προσωρινά νοιώθουν, όπως συμβαίνει συνήθως με τις εκλογές (κάθε είδους).
Για να αποφύγω τυχόν στιγματισμούς τύπου "είσαι ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ" (
), γιατί σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς ακούω συχνά τέτοιου είδους συμπεράσματα, να πω ότι δεν τάσσομαι ούτε υπέρ ή κατά της πρότασης των θεσμών -η οποία πράγματι οδηγεί τη χώρα σε τρίτο μνημόνιο, συνεπώς σε περαιτέρω ύφεση της οικονομίας-, ούτε υπέρ κάποιου κόμματον που την υποστηρίζει/αποδοκιμάζει, αλλά προσπαθώ να απομονώσω τα θετικά και αρνητικά αποτελέσματα ενός ΝΑΙ ή ενός ΟΧΙ για τη χώρα. Πολύ φοβάμαι ότι το δημοψήφισμα είναι της μορφής "ευρώ ή δραχμή", οπότε αναπάντεχα η πιθανότητα εξόδου από το ευρώ και (κατά συνέπεια) από την ΕΕ είναι πολύ πιθανή.
Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ και μη επίτευξη συμφωνίας, πού θα βρει το κράτος τα χρήματα για τις βασικές λειτουργίες του; (δε μιλάω καν για την πληρωμή μισθών και συντάξεων) Πώς θα γίνονται οι εισαγωγές, αν η Ελλάδα αποκλειστεί από την ΕΕ ή χάσει την εμπιστοσύνη της στην παγκόσμια αγορά; Πώς θα αποπληρώνεται το χρέος, το οποίο παραμένει σε ευρώ, μιας και το ευρώ δε "χάνεται" αλλά παραμένει ως επίσημο νόμσιμα σε 18 άλλα κράτη; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις; Τι θα γίνει με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, που βασίζεται κυρίως στα προγράμματα της ΕΕ; Υπάρχει περίπτωση να ανάλαβει το κράτος 100% την επιδότηση αυτών των προγραμμάτων; Εδώ καθυστερούσε στην καταβολή του 25%
Ποια θα είναι η ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος και με τι θα καλυφθεί;
Από την άλλη, μήπως η Ελλάδα τελικά τα καταφέρει μόνη της, χωρίς τις πλάτες της ΕΕ; Δε νομίζω ότι το έχει επιτύχει ποτέ στη νεότερη ιστορία της, πέραν των βαλκανικών πολέμων. Ανέκαθεν αναζητούσε βοήθεια από τις μεγάλες δυνάμεις. Όμως, μήπως το δημοψήφισμα ενισχύσει την κυβέρνηση στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και τελικά θα επέλθει μία συμφωνία κοινά αποδεκτή; Κακά τα ψέματα, η κυβέρνηση ζητά μία συμφωνία που θα σέβεται τις θυσίες του ελληνικού λαού αυτά τα 5 χρόνια και όχι μία παράταση των μνημονίων. Ίσως, τελικά, να είναι καλύτερη μία πορεία εκτός ΕΕ και ευρωζώνης. Άλλωστε και η Τουρκία, δίπλα μας, μια χαρά μπορεί και μόνη της.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και το δίλημμα είναι τεράστιο. Προσωπικά, τάσσομαι υπέρ του ευρώ και της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς θεωρώ ότι έχει επωφεληθεί από αυτά. Όμως, δεν τάσσομαι υπέρ των σκληρών μέτρων λιτότητας που θα φέρουν νέα μέτρα και νέους φόρους, αποκλείοντας την ανάπτυξη και τις επενδύσεις τοπικών ή ξένων επιχειρήσεων. Τόσο οι ευρωπαϊκές, όσο και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καταλάβουν ότι η περαιτέρω φορολόγηση των επιχειρήσεων, των εργαζομένων και των κατώτερων "παραγωγικών" τάξεων δεν πρόκειται να επιφέρουν ανάπτυξη. Πρέπει να ξεκινήσουν έργα, που θα ενισχύσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. 5 χρόνια τώρα έχουν παγώσει όλα και τα χρήματα αναζητούνται μέσω της υπερφορολόγησης. Αυτό από μόνο του είναι λάθος αντιμετώπιση του προβλήματος.
Επομένως: ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο δημοψήφισμα; Θεωρώ ότι και οι δύο απαντήσεις θα φέρουν τεράστιες αλλαγές και θα θεωρούμε καλύτερη την πενταετία 2010-2015. Μακάρι να βγω λάθος, αλλά νομίζω πως οτιδηποτε αποφασίσει ο λαός θα είναι δίκοπο μαχαίρι και οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τις προσεχείς εβδομάδες.
ΥΓ. Ακόμη δεν ξέρω τι να ψηφίσω στο δημοψήφισμα (+είναι η πρώτη φορά που ψηφίζω, γενικότερα
)