Από επάνω προς τα κατω:
Κεφάλι: οι αναλογίες είναι σωστές. Δεν έχει σημασία εάν είχες ως στόχο στυλ anime ή όχι. Τα μάτια είναι σε σωστή θέση, σε καλή απόσταση από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, στόμα, φρύδια, κ.τ.λ. Το κεφάλι σαν σύνολο το θεωρώ πολύ πετυχημένο. Κάτι που μου έκανε εντύπωση, είναι το γεγονός ότι τόνισες τα ζυγωματικά. Αυτό σημαίνει ότι στο μυαλό σου, το ανθρώπινο πρόσωπο είναι σωστά διατυπωμένο. Το στόμα είναι σωστό σε μέγεθος. Να ξέρεις ότι όταν χαμογελάμε, οι άκρες των χειλιών φτάνουν στο μέσο των ματιών, αν τραβήξουμε δύο γραμμές σαν δάκρυα. Δεν ξέρω εάν είναι πρόβλημα της επεξεργασίας που έριξες στην εικόνα, αλλά η μύτη δε φαίνεται καθόλου, οπότε δε μπορώ να κρίνω. :/
Κορμός: Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... αλλά όσο περίεργο κι αν σου φανεί, βλέπω τους ώμους ολόσωστους.
-Μισό, ποιούς ώμους; Δε φαίνεται τίποτα!

-Φαίνεται και παραφαίνεται. Και μόνο οι καμπύλες στα χέρια μαρτυρούν τη θέση τους. Εκτός από το ότι είναι και οι δύο σε σωστή απόσταση και μεταξύ τους (π.χ. εγώ είχα μόνιμο πρόβλημα να κάνω τον έναν πιο μέσα και τον άλλον πιο έξω -κι ακόμη τό'χω- ) και σε σχέση με το κεφάλι. Από εκεί και κάτω, πάντως θες δουλειά, αλλά νομίζω ότι το ξέρεις ήδη. Αλλά εκεί που κερδίζεις, είναι οι αναλογίες!

Το πασίγνωστο πρόβλημα του "κάνω το ένα μέλος πολύ μεγάλο ή πολύ μικρό" δεν ισχύει σε σένα και γι'αυτό θεωρώ ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο.
Μια συμβουλή που έχω εγώ να σου δώσω είναι να μη ζωγραφίζεις ρούχα. Κόψε τις όποιες ντροπές που μπορείς να έχεις, και τράβα στο γυμνό. Χωρίς πλάκα. Μπορείς να φορέσεις ρούχα στα σκίτσα σου αφού εξομοιωθείς με την ανατομία. Έτσι θα φαίνεται πολύ καλύτερο το αποτέλεσμα, αφού θα δείχνεις έναν άνθρωπο που φοράει ρούχα πάνω στο σώμα του, και όχι να καθοδηγούν το σώμα του τα ίδια τα ρούχα.
Από άποψη αισθητικής τώρα. Μια απλή γραμμή έχει τέσσερα στοιχεία, που χωρίζονται σε δύο ομάδες: πάχος-λεπτότητα και φωτεινότητα-σκοτεινότητα. Με δύο λόγια, το πόσο πιέζεις το μολύβι στο χαρτί είναι μεγάλης σημασίας, μιας και αυτό καθορίζει το σχήμα. Και το πιστεύεις ή όχι, το ανθρώπινο σώμα αποτελείται στην ουσία από πολλά γεωμετρικά σχήματα. Εδώ το σχέδιο φαίνεται εντελώς επίπεδο επειδή απουσιάζουν αυτά τα στοιχεία. Εκτός βέβαια, κι αν το πας για lineart, όπου σκιές γιοκ.
Τώρα θα ρωτήσεις: καλά κι εγώ πώς να θυμάμαι τόσες ιδιότητες; Δε θα τις θυμάσαι. Τη μια φορά θα εξασκηθείς στη μία, ξεχνώντας τις άλλες. Την άλλη θα εξασκηθείς σε μια άλλη. Μετά από καιρό, θα αρχίσεις να συνδιάζεις τεχνικές και τλι πρέπει να προσέξεις ασυνείδητα. Μέχρι που τελικά, αυτό θα διαμορφώσει το στυλ σου.
Πιστεύω ότι τό'χεις. Αλλά θα χρειαστεί να σβήσεις, να σκίσεις και να ξαναζωγραφίσεις πολλές εικόνες. Είναι μια πραγματικότητα.
Καλή δουλειά και συνέχισε!