558 replies to this topic

[Regina]

Έχω κάνει τόσες πολλές στη ζωή μου που έχω χάσει το μέτρημα οπότε θα πω κάτι πρόσφατο. Ως παιδί πάνω στην ανάπτυξη κι εγώ () πείνασα οπότε λέω ''δεν παραγγείλω τίποτα απ όξω'' γιατί ποιος μαγειρεύει τώρα και ποιος πλένει τα πιάτα μετά από καμιά βδομάδα αύριο το πρωί. Ξεθάβω λεπόν τα φυλλάδια με τα ντιλίβερι που βρίσκονταν μέσα στον τόμο της Βιοχημείας (κάποιος πείναγε στην εξεταστική φαίνεται ) παραγγέλνω και πάνω που λέω να κάτσω για να ξεκουραστώ από το πολύ κωλοβάρεμα όλη μέρα βλέπω κάτι πορτοκαλί φώτα έξω από το σπίτι μου.

Αναλογίστηκα το ενδεχόμενο να ήρθαν εξωγήινοι αλλά το απέρριψα αμέσως. Οπότε βγαίνω στην μπαλκονόπορτα να δω τι παίζει και επιτόπου μου ρθε να κάνω μεταβολή; ένας στύλος της ΔΕΗ έβγαζε κάτι σπίθες και απο την πολύ καπνίλα είχαν μαστουρώσει κάτι γριούλες από κάτω και φώναζαν σαν τις τρελές.Πάνω που πήγα να κάνω τον σταυρό μου και να ζητήσω άφεση αμαρτιών τσούκου σκάνε μύτη κάτι πυροσβεστικά. Οπότε αφήνω τα σταυροκοπήματα και είπα να πιάσω τα κιάλια για να επιβλέπω καλύτερα τους πυροσβέστες την επιχείρηση διάσωσης. Στα λόγια όμως έμεινα διότι κλασσικά ήρθε να χαλάσει τη στιγμή η μητήρ και το αιώνιο άγχος της αν έστυψα πορτοκάλια σήμερα το πρωί γιατί δεν τρέφομαι λέει καλά εδώ κάτω και πρέπει να παίρνω βιταμίνες.

Αυτή την ωραία συζητησούλα ήρθε να χαλάσει με την σειρά της η ξαφνική διακοπή του ρεύματος.Κλείνω άρων άρων την μαμά χωρίς να της δώσω εξηγήσεις μπας και βρω κάνα κερί κι άρχισα να ψαχουλεύω στα τυφλά για κάνα αναπτήρα παίρνοντας σβάρνα ένα ζευγάρι αθλητικά,το πιστολάκι για τα μαλλιά και το τραπεζάκι του σαλονιού. Η αναζήτηση δίχως προορισμό συνεχίστηκε για κάνα πεντάλεπτο συνοδευόμενη από μπόλικα κουδουνίσματα του τηλεφώνου. Στο τέλος μου πήρε το κεφάλι οπότε αποφασίζω να το σηκώσω και να ξεχέσω τη μάνα μου που ούτε μια δουλεία δε μ'αφήνει να κάνω. Κάνω βουτιά στον καναπέ παίρνω tο σοβαρό μου το ύφος και αρχίζω κάτι μπινελίκια άλλο πράμα. Κι εκεί που λέω να κάνω παύση και να πάρω μια βαθιά ανάσα ακούω στο βάθος μια φωνούλα ίσα που ακουγόταν ''Δεν είμαι η μητέρα σας, την παραγγελία φέρνω.Μπορείτε να κατέβαιτε λίγο να μου ανοίξετε γιατί δεν έχει ρεύμα?''

Περιττό να πω ότι έμεινα *******. Κατέβηκα σαν την βρεγμένη γάτα κάτω και ο τυπάς μόνο που δεν μου πέταξε την πίτσα στο κεφάλι στην προσπάθεια του να φύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα

[mikroyla84]

εεεελα τωρα... επιτηδες το κανες!

χαχαχαχαχχαχαχχαχα

[SpeedFreak]

Οι βλακώδεις πράξεις δεν τελειώνουν ποτέ,διότι το κεφάλι δεν σταματάει με τη σειρά του ΠΟΤΕ να μπάζει βλακεία....Αχ!είναι τόσα πολλά θεέ μου που θα σας τα λέω λίγα λίγα...

1,)Όταν ήμουνα σε μικρότερη ηλικία,εγώ μαζί με το αδέρφι μου χοροπηδούσαμε πάνω στο κρεβάτι του δωμαιου μας,παίζοντας με έναν τεράστιο αρκουδάκι-πάπια,το οποίο ρεαλιστικά ξεπερνούσε το αδέρφι μου σε μέγεθος...Έτσι όπως παίζαμε λοιπόν και το ρίχναμε ο ένας στον άλλο,σπρώχνω τον πάπια πάνω στον αδερφό μου με δύναμη και αυτος πέφτει με το κεφάλι στη μυτερή γωνία του κομοδίνου που ήταν δίπλα στο κρεβάτι και ανοίγει το φρύδι πάνω από το μάτι του...Κατευθείαν νοσοκομείο όπως καταλαβαίνετε.Το ψυχόπονο το αδερφάκι μου δεν έβγαλε λέξη το καημένο κατά την διάρκεια που του έκαναν ράματα,αλλά ούτε και μετά...Είπα στη μάνα μου ότι έπεσε καταλάθος από μόνος του...Δυστυχώς ακόμα δεν της έχω πει την μοιραία αλήθεια.
2,)Στο καλοκαιρινό-εξοχικό μου σπίτι,όταν ήμουν επίσης σε μικρότερη ηλικία,έκανα βόλτες με το ποδήλατο το οποίο επίσης ανήκει στο αδέρφι μου δίπλ στην θάλασσα...Δυστυχώς το μότο δεν είχε φρένο και έπεσα από το μισό μέτρο ντουβάρι....ΜΠΛΟΥΜ!!!

Αυτά για σήμερα...Σας αφήνω σε αγωνία για τα επόμενα καλά και ζωντόβολα ανιμοπαιδάκια.

[JohnnyRenji]

Να μερικές απο τις μεγαλύτερες μ*ίες που έχω κάνει:

1- Ήμουν μικρός περίπου στα 8 και ανέβηκα με τον μεγάλο αδερφό μου σε ποδήλατο δικαβαλιά, με ... σαγιονάρες, διότι μου είχε πρίξει τα... να πάμε γρήγορα. Στην πρώτη κατηφόρα φεύγει η σαγιονάρα και πέφτω κάπως έγινε, δεν είχε και ισορροπία ο μ**ς ο αδερφός μου και μπαίνει στο πόδι μου το σίδερο που είχε απομείνει από το σπασμένο πεντάλ! Έχω ακόμα την ουλή! Θυμάμαι να φτάνω μέχρι το σπίτι κουτσό και τα αίματα κάτω λωρίδα, απ τα νεύρα μου, ο αδερφός μου που με κυνηγάγε να με δεν με έφτανε στην ταχύτητα! :-P

2- Τρίτη γυμνασίου (από τις αγαπημένες μου σχολικές χρονιες), πηδάω από κάτι κερκίδες 5 μέτρα μήκος - 2.5 μέτρα ύψος (στο προαύλιο) από το μεγαλύτερο σκαλί στο τσιμέντο κάτω (κάτι που έκανα κάθε φορα που κατέβαινα), πέφτω με το πόδι γυρισμένο, παθαίνω διάστρεμμα για 2 μήνες και φυσικά δεν ξαναπήδηξα από εκεί!!! Εκεί τέλειωσε και η σύντομη καριέρα μου ως παρκουρίστας! :-P Θυμάμαι να μπαίνω αμέσως για μάθημα με την φιλόλογο και να πηγαίνω και τώρα όπως και τότε κουτσό, απ τα νεύρα μου, οι φίλοι που κυνηγάγανε να με βοηθήσουν δεν με φτάνανε στην ταχύτητα! :-P

3- Πάλι 3η γυμνασίου σε τριήμερη στην Ζάκυνθο, να μιλάω στον μαθηματικό στον διάδρομο με 6 μπουκάλια μπύρας στην τσάντα, να στραβοπερπατάω, να βρωμάω μπύρα να είμαι μεθυσμένος και να προσπαθώ να του πω ψέμματα ότι ήμουν απλώς στην παραλία του ξενοδοχείου! (Ενώ είχα περπατήσει με κεφάλι χικ μισή ώρα μαρυά να πάρω και άλλα ποτά!)

[JohnnyRenji]

Αυτό ήταν το 1ο μου σχόλιο!

[Putin]

Συγχαρητήρια.

[Kenobi-sensei]

Οι βλακώδεις πράξεις δεν τελειώνουν ποτέ,διότι το κεφάλι δεν σταματάει με τη σειρά του ΠΟΤΕ να μπάζει βλακεία....Αχ!είναι τόσα πολλά θεέ μου που θα σας τα λέω λίγα λίγα...

1,)Όταν ήμουνα σε μικρότερη ηλικία,εγώ μαζί με το αδέρφι μου χοροπηδούσαμε πάνω στο κρεβάτι του δωμαιου μας,παίζοντας με έναν τεράστιο αρκουδάκι-πάπια,το οποίο ρεαλιστικά ξεπερνούσε το αδέρφι μου σε μέγεθος...Έτσι όπως παίζαμε λοιπόν και το ρίχναμε ο ένας στον άλλο,σπρώχνω τον πάπια πάνω στον αδερφό μου με δύναμη και αυτος πέφτει με το κεφάλι στη μυτερή γωνία του κομοδίνου που ήταν δίπλα στο κρεβάτι και ανοίγει το φρύδι πάνω από το μάτι του...Κατευθείαν νοσοκομείο όπως καταλαβαίνετε.Το ψυχόπονο το αδερφάκι μου δεν έβγαλε λέξη το καημένο κατά την διάρκεια που του έκαναν ράματα,αλλά ούτε και μετά...Είπα στη μάνα μου ότι έπεσε καταλάθος από μόνος του...Δυστυχώς ακόμα δεν της έχω πει την μοιραία αλήθεια.
2,)Στο καλοκαιρινό-εξοχικό μου σπίτι,όταν ήμουν επίσης σε μικρότερη ηλικία,έκανα βόλτες με το ποδήλατο το οποίο επίσης ανήκει στο αδέρφι μου δίπλ στην θάλασσα...Δυστυχώς το μότο δεν είχε φρένο και έπεσα από το μισό μέτρο ντουβάρι....ΜΠΛΟΥΜ!!!

Αυτά για σήμερα...Σας αφήνω σε αγωνία για τα επόμενα καλά και ζωντόβολα ανιμοπαιδάκια.

έπαθα παρόμοιο πράγμα αλά αντί να χτυπήσω σε καμιά γωνία καρφώθηκα στο καλοριφερ και πήγα και έκανα 4-5 ράμματα στο πίσω μέρος του κεφαλίου μου

[johntheo95]

έπαθα παρόμοιο πράγμα αλά αντί να χτυπήσω σε καμιά γωνία καρφώθηκα στο καλοριφερ και πήγα και έκανα 4-5 ράμματα στο πίσω μέρος του κεφαλίου μου

so did i and at the back of the head too μονο που εγω το επαθα επειδη χοροπηδουσα σε ενα κρεβατι,εχασα την ισοροποια μου και ΜΠΑΜ,να παρει ηταν και αναμμενο..... αλλα δεν εκανα ραμματα,ακομα θυμαμαι το αιμα να τρεχει στον νυπτηρα..... anyone else?

[Babba]

O ένας μου αδερφός άνοιξε το κεφάλι του στο κομοδίνο παλεύοντας με τον άλλον. Λίγα χρόνια αργότερα το ξανάνοιξε πέφτωνας από το διώροφο κρεβάτι στο πάτωμα καθώς κοιμόταν.
x2 λοιπόν τα ράμματα στο κεφάλι, άρα σας έχει. Δεν είναι κλασικό το άνοιγμα κεφαλιού;

[BoredForLife]

Σήμερα έκανα μια "καλή βλακεία" (δυο βασικά)...
Γενική πρόβα στο σχολείο για την γιορτή της 25ης μαρτίου (εν παρουσία λυκειάρχη κτλπ κτλπ) , εγώ να παίζω στο θεατρικό και επειδή όπως φαινόταν θα έπερνε πολλή ώρα για να βγώ είπα να βάλω τα ακουστικά μου να ακούσω λίγη μουσικούλα.... Έρχεται και η σειρά μου αλλά πουθενά το παιδί με την ψείρα (το μικρό μικροφωνάκι) ξαφνικά τον βλέπω να πετάγεται από μια γωνία και του κάνω "Αντε ρε μ*λκα θα μας βρίσουν".... Και καταλαβαίνω πως το μικρόφωνο ήταν ανοιχτό από τν φωνή μου που ακούστηκε δυνατά και ωραία στο θέατρο.... έλα όμως που δεν τελιώνει εδώ.... Βγαίνω στην σκήνη προσπαθόντας να συγκρατήσω τα γέλια μου και τα ακουστικά πέφτουν πανω στο μικρόφωνο και αντί να μιλήσω εγώ ακούστηκαν μερικά τραγούδια με scremo....
Αυτα...

[Kenobi-sensei]

so did i and at the back of the head too μονο που εγω το επαθα επειδη χοροπηδουσα σε ενα κρεβατι,εχασα την ισοροποια μου και ΜΠΑΜ,να παρει ηταν και αναμμενο..... αλλα δεν εκανα ραμματα,ακομα θυμαμαι το αιμα να τρεχει στον νυπτηρα..... anyone else?

kai εγώ το ίδιο (μόνος μου έπεσα δεν με έριξαν)
ακόμα όταν ήμουνα 8(νομίζω) ύθηελα να δω πως είναι να είσαι τυφλός και περπάτησα με κλειστά τα μάτια στο δρόο και έπεσα σε ένα κάδο και έσκισα το φρύδι μου

[didimakia]

O ένας μου αδερφός άνοιξε το κεφάλι του στο κομοδίνο παλεύοντας με τον άλλον. Λίγα χρόνια αργότερα το ξανάνοιξε πέφτωνας από το διώροφο κρεβάτι στο πάτωμα καθώς κοιμόταν.
x2 λοιπόν τα ράμματα στο κεφάλι, άρα σας έχει. Δεν είναι κλασικό το άνοιγμα κεφαλιού;

3 here.
1 τουμπα με ποδηλατο
2 τρικλοποδιες στα σκαλια. την συνεχεια την ξερετε XD
3 επεσα απο εναν καδο και χτυπησα στην γωνια του.

Τον εχω

[Kenobi-sensei]

σας έχω:
2 φορές χτύπησα στο κεφάλι σύνολο 14 ράμματα
έχω σκίσει και 2φορές το ένα μου φρύδι

[Johnyman]

σας έχω

έχω σπάσει το χέρι ενός παιδιού με μπάλα ποδοσφαίρου
εγώ ήμουν ουσιαστικά η αιτία που ο αδερφός μου έκανε ράμματα όταν ήταν μικρός
έχω παράδοση στο να πετυχαίνω άτομα στο κεφάλι με την μπάλα
(όλα κατά λάθος)
και εγώ βγαίνω πάντα άθικτος(δεν έχω κάνει ποτέ ράμματα,δεν έχω σπάσει τίποτα)

[Night Wizard Seal]

Μεγαλύτερη Βλακεία λέγεται το θρέντ, όχι ποιός έχεις κάνει τα περισσότερα ράμματα.
Μαζευτείτε

Εγώ δεν κάνω βλακείες, αλλά είναι να μη με πιάσει αυτή η τρέλα. Μεγάλες κακίες πετάω όταν με πιάνει αυτό.

Βλακεία ισορροπίας όταν ήμουν μικρός.
Έκανα ποδήλατο(από τις πρώτες μέρες που είχα αρχίσει να μαθαίνω) και έτσι όπως γυρνούσα στο σπίτι στο χωριό μου, πέφτω με το ποδήλατο σε ένα χαντάκι. Η πτώση μου ήταν θεαματική. Είχα χτύπησει μύτη, πόδια, χέρια.