Και ποιός σου λέει ότι με το να μην "επέμβεις" δεν αποκλείεις μια καλύτερη πιθανότητα ειδικά από την στιγμή που μπορείς να "μεθοδεύσεις" την διεξαγωγή εκλογών και την παρέμβαση των διεθνών οργανισμών στην κατάσταση. Στην χειρότερη περίπτωση, με την κατάρρευση ενός προσωποκεντρικού σε μεγάλου βαθμού καθεστώτος δίνεις την ευκαιρία στον ίδιο το λαό να αποφασίσει την μοίρα του με πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας από όταν είχαν ένα μόνο άτομο με όλους τους παράγοντες εξουσίας συγκεντρωμένους στα χέρια του.
Κανείς δεν μου το λέει. Μπορεί πράγματι ο λαός να εκλέξει έναν σπουδαίο ηγέτη αλλά υπάρχει και η περίπτωση να βγάλει έναν χειρότερο δικτάτορα. Αλλά γιατί η τύχη ενός λαού να κρίνεται από την τύχη της δικής σου πράξης;
Ποιός είσαι εσύ που αποφασίζεις τι θα συμβεί και τι όχι; Για το συγκεκριμένο παράδειγμα, σκέψου απλά πως άν ένας χρήστης του DN σκότωνε έναν δημοκρατικά εκλεγμένο καγκελάριο μιας συγκεκριμένης χώρας το 1933 μπορεί να γλίτωναν πόσα εκατομμύρια άτομα λίγο αργότερα. Αυτό που σου φαίνεται καλό τώρα (δημοκρατία)δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ χειρότερο (πόλεμος). Είναι υπεράνω της λογικής και των πληροφοριών ενός ανθρώπου να γνωρίζει αν μια πράξη η οποία αλλάζει τις ζωές τόσες ανθρώπων είναι καλή ή κακή. Επομένως δεν πρέπει να έχει μόνος του το δικαίωμα να αποφασίσει και να ορίσει το τι θα συμβεί. Κανείς μας δεν είναι Θεός.
Ο Πόντιος Πιλάτος είχε δικαίωμα λήψης αποφάσεων ως τι ακριβώς? Ως "δημοκρατικά" εκλεγμένος αντιπρόσωπος της κατοχικής δύναμης;
Μπορώ επίσης να σου απαριθμήσω άπειρες αποφάσεις δικαστικών και εκτελεστικών θεσμών που δεν είχαν δικαίωμα να λάβουν και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις ανθρωπιστικές αξίες στις οποίες έχουμε συμφωνήσει ως ανθρωπότητα. Αλλά παρόλο που καταδεικνύεται η απόσταση μεταξύ δικαίου και σωστού δεν είναι το σημείο αυτό στο οποίο θέλω να βασιστώ.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι το να μην σώσεις κάποιον ενώ θα μπορούσες δεν αναιρεί την ευθύνη σου, ίσα ίσα σε κάνει συνυπεύθυνο στο θάνατο του. Μπορεί να μην πνίξεις κάποιον με τα ίδια σου τα χερια, αλλά το να τον αφήσεις να πνιγεί/να τον πνίξει κάποιος με την δικαιολογία "δεν έχω δικαίωμα να αποφασίσω εγώ την τύχη του" έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Οπότε ναι είναι αδιαφορία ως προς την ανθρώπινη ζωή υπό το πέπλο μιας αιτιοκρατικής αντίληψης. Γιατί είναι αντίληψη και όχι γνώση όπως υποστηρίζεις, η οποία έχει και την ακριβώς αντίθετη πλευρά. Με ποιό δικαίωμα αφήνεις κάποιον να πεθάνει και δεν χρησιμοποιείς τους πόρους που έχεις για να τον βοηθήσεις. Μπορεί ο καθένας να βαυκαλίζεται λέγοντας ότι με την μη επέμβαση σέβεται την ανθρώπινη ζωή, αλλά στην ουσία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Απλά διαλέγεις στρατόπεδο.
Η κατάσταση στα αεροπλάνα την οποία ανέφερα αντιμετωπίστηκε από τις προβλεπόμενες διαδικασίες με τα ανάλογα αποτελέσματα. Αν ο οποιοσδήποτε εξωθεσμικά εσωζε αυτούς τους ανθρώπους θα του έλεγες "δεν είχες δικαίωμα να κάνεις αυτό που έκανες; και φτου σου ψυχοπαθή;" Ναι και στους πολέμους υπάρχει το διεθνές δίκαιο και στις καταστάσεις εκτακτης ανάγκης, αλλά αφενός από τον κανόνα μέχρι την εφαρμογή υπάρχει και μια απόσταση. Γι αυτό και έχουν πάρα πολλες φορές σημειωθεί αξιολάτρευτα σκηνικά με αμάχους να σφάζονται δύο βήματα πριν την είσοδο του καταυλισμού του ΟΗΕ και οι δυνάμεις του ΟΗΕ απλά να κοιτάνε "γιατί δεν έχουν αρμοδιότητα".Eυτυχώς που δεν είχαν καναν ψυχοπαθή εκει πέρα που θα υπερασπιζόταν τους αμάχους (γιατί ναι θεωρώ το DN ανάλογο με ένα περίστροφο).
Anw πολύ φιλοσοφία για κάτι τελείως υποθετικό ακραίο και απίθανο. Δεν ξέρω καν πόσοι δοθείσας της ευκαιρίας θα έκαναν αυτά τα οποία υποστηρίζουν.
Ο Πόντιος Πιλάτος είχε δικαίωμα λήψης αποφάσεων ως ο διορισμένος από τη Ρώμη διοικητής της συγκεκριμένης επαρχίας. Αυτή ήταν η πηγή εξουσίας και ο τρόπος διακυβέρνησης των λαών πριν απο 2000 χρόνια και ευτυχώς πια έχει αλλάξει. Σύμφωνα με τον νόμο της Ρώμης, ο Πόντιος Πιλάτος ήταν εξουσιοδοτημένος να πάρει μια απόφαση. Δεν θα συζητήσουμε τώρα αν ήταν "σωστό" αυτό το σύστημα ή κλπ. Δύο χιλιάδες χρόνια πίσω, άλλες αξίες και ήθη.
Ατυχές παράδειγμα αυτό με τον πνιγμένο. Άλλο "σώζω" και "άλλο σώζω σκοτώνοντας κάποιον άλλον". Αν σώσεις κάποιον από τον πνιγμό είσαι ήρωας. Αν πυροβολίσεις στο κεφάλι καποιον που πάει να πνίξει ένα άλλο άτομο, είσαι δικάσιμος. Γιατί κάθε φορά που ένας πυροβολισμός σώζει μια ζωή, υπάρχουν άλλες 9 που την αφαιρούν και το σύστημα δικαιοδοσίας πρέπει να λειτουργεί με βάση την χειρότερη περίπτωση. Είναι ακριβώς το ίδιο με το να παίρνεις το νόμο στα χέρια σου. Γιατί οι νόμοι κάθε πολιτισμένης κοινωνίας το απαγορεύουν; Χώρια που δεν υπάρχει θεσμός που να κρίνει πως αυτή η τάδε ψυχή έχει περισσότερο δικαίωμα στη ζωή από την άλλη (ακόμα και αν μιλάμε για ένα μωρό και έναν εγκληματία). Γιατί δηλαδή αυτή η επιλογή να βρίσκεται στα χέρια ενός συγκεκριμένου ατόμου;
Αν κάποιος έσωζε τους ανθρώπους στα αεροπλάνα, αψηφώντας τον νόμο και ρισκάροντας τις ζωές πολλών περισσότερων στο έδαφος, τότε ενώ κανείς δεν θα έλεγε "
φτου σου ψυχοπαθή" αλλά "ήρωα", στην πραγματικότητα θα ήταν πράγματι ψυχοπαθής. Για ποιόν άλλο λόγο κάποιος να αψηφίσει το δίκαιο και τους νόμους, διακινδυνεύοντας τις ζωές πολλών αλλων ακόμα, κάνοντας κατι που 9 στις 10 φορές θα έχει τραγική κατάληξη; Δεν είναι ψυχοπαθής κρίνοντας μόνο από το γεγονός πως απλά στάθηκε τυχερός και η μπίλια έκατσε στο 10%?
Το point μου παραπάνω ήταν πως το Death Note ενώ σου δίνει δύναμη δεν σου δίνει αυτόματα και καμία δικαιοδοσία. Όπως ακριβώς ένα όπλο (περίστροφο) δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσει ο κάθε τυχαίος ακόμα και αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, το ίδιο ισχύει και για το τετράδιο. Κάθε χρήση του ακόμα και αν στοχεύει σε κάτι καλό, ουσιαστικά καταπατά την ελευθερία των ανθρώπων.
Μην μου πετάς συγκεκριμένα παραδείγματα γιατι έχω άλλα εννέα για να σε αντικρούσω. Δες την γενική εικόνα. Ό,τι σκοτώνει κάνει περισσότερο κακό από καλό, νομοτελειακά. Για να χρησιμοποιείς το Death Note και να πιστεύεις πως μπορεί να είσαι για κάποιο λόγο κριτής της ζωής του ονόματος που θες να γράψει στο τετράδιο, πρέπει να είσαι ψυχοπαθής. Δεν μπορώ να το πω πιο καθαρά.
Ευτυχώς που η συζήτηση μας πράγματι αφορά ένα υποθετικό και ακραίο σενάριο γιατί ούτε εγώ ξέρω τι θα έκανε ο καθένας μας (και εγώ μέσα στο "μας").
Edited by Black Kaiser, 24 May 2012 - 22:27.